Odpowiedzialność członków rodziny podatnika za jego zobowiązania podatkowe.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 3 grudnia 1960 r.

w sprawie odpowiedzialności członków rodziny podatnika za jego zobowiązania podatkowe.

Na podstawie art. 16 ust. 4 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1950 r. Nr 49, poz. 452, z 1959 r. Nr 11, poz. 61 i z 1960 r. Nr 51, poz. 300) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Za dłużników uporczywie zalegających z uiszczeniem należności podatkowych uważa się dłużników, którzy:

1) utrudniali lub utrudniają organom finansowym postępowanie wymiarowe albo egzekucyjne przez:

a) umyślne niezgłoszenie przedmiotu opodatkowania i przez to niebranie udziału w postępowaniu podatkowym,

b) zatajanie prowadzenia na własny rachunek działalności podlegającej opodatkowaniu i posługiwanie się przy tym nazwiskiem lub firmą podstawionej osoby,

c) umyślne dopuszczanie do posługiwania się ich nazwiskiem lub firmą przez inne osoby, które zatajają prowadzenie na własny rachunek działalności podlegającej opodatkowaniu,

d) ukrycie albo nierzetelne prowadzenie ksiąg rachunkowych, handlowych lub podatkowych albo niezgłoszenie danych mogących mieć wpływ na ustalenie zobowiązania podatkowego lub jego wysokości albo podanie takich danych niezgodnie z rzeczywistością, skutkiem czego Skarb Państwa został narażony na uszczuplenie podatku,

e) stawianie oporu przy czynnościach egzekucyjnych,

f) usuwanie, uszkadzanie, ukrywanie, zbywanie lub obciążanie mienia zajętego lub zagrożonego zajęciem;

2) ze względu na rozmiary prowadzonej działalności gospodarczej i osiągane w związku z tym dochody byli w możności zapłacić należny podatek, lecz go nie zapłacili;

3) z reguły nie płacą podatków w terminie, wskutek czego zachodzi konieczność częstego stosowania wobec nich egzekucji.

2. Do uznania dłużnika za uporczywie zalegającego wystarcza stwierdzenie jednej z okoliczności określonych w ust. 1.

§  2.

1. Decyzji o odpowiedzialności członków rodziny na podstawie art. 16 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1950 r. Nr 49, poz. 452, z 1959 r. Nr 11, poz. 61 i z 1960 r. Nr 51, poz. 300), zwanego dalej "dekretem", nie należy wydawać co do zobowiązań podatkowych dotyczących gospodarstw rolnych, jeżeli podstawa opodatkowania podatkiem gruntowym nie przekracza dziesięciu tysięcy złotych, w stosunku zaś do zobowiązań pozostałych dłużników - jeżeli łączna suma zaległości ze wszystkich tytułów nie przekracza dziesięciu tysięcy złotych.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się:

1) w przypadkach określonych w § 1 ust. 1 pkt 1 lub

2) jeżeli grunty rolne objęte są wspólną gospodarką w rozumieniu przepisów o podatku gruntowym albo

3) jeżeli majątek, przychód lub dochód osób odpowiedzialnych na podstawie art. 16 ust. 1 dekretu przyjęte były do podstawy opodatkowania.

3. Decyzji o odpowiedzialności członków rodziny na podstawie art. 16 ust. 1 dekretu nie należy wydawać również w przypadkach, gdy ze względów społecznych byłoby to niesłuszne.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie także do zaległości powstałych po dniu 1 stycznia 1957 r.

• Identyfikator: Dz.U.1960.55.317
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Odpowiedzialność członków rodziny podatnika za jego zobowiązania podatkowe.
• Data aktu: 03/12/1960
• Data ogłoszenia: 13/12/1960
• Data wejścia w życie: 13/12/1960