Uposażenie techników i uprawnionych techników dentystycznych.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 6 października 1956 r.

w sprawie uposażenia techników i uprawnionych techników dentystycznych.

Na podstawie art. 24 i 31 ust. 2 ustawy z dnia 28 października 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia (Dz. U. Nr 55, poz. 434 z późniejszymi zmianami) zarządza się, co następuje:

I.

Uposażenie zasadnicze.

§  1.

1. Ustanawia się dla techników i uprawnionych techników dentystycznych zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia uposażenie zasadnicze według następujących stawek:

Stawka	Kwota miesięcznego uposażenia zasadniczego
I - T	750 zł
II - T	820 zł
III - T	920 zł
IV - T	1.020 zł
V - T	1.000 - 1.300 zł

2. Technicy dentystyczni otrzymują w ciągu pierwszych 3 lat pracy po uzyskaniu uprawnień do wykonywania zawodu uposażenie w wysokości określonej dla stawki I - T, po 3 latach - w wysokości określonej dla stawki II - T, po 8 latach - w wysokości określonej dla stawki III - T i po 13 latach w wysokości określonej dla stawki IV - T.

3. Uprawnieni technicy dentystyczni otrzymują uposażenie w wysokości określonej dla stawki V - T.

§  2.

1. Przejście do wyższej stawki uposażania następuje z dniem 1 miesiąca następującego po nabyciu uprawnień do stawki w myśl § 1 ust. 1.

2. Technikom dentystycznym do wymaganego stażu pracy wymienionego w § 1 ust. 2 wlicza się okresy wykonywania czynności fachowych przed uzyskaniem uprawnień zawodowych.

3. Minister Zdrowia w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia określi szczegółowe zasady i tryb obliczania okresu pracy stanowiącego podstawę przejścia do wyższej stawki uposażenia.

§  3.

1. Uposażenie określone w § 1 ust. 1 technicy i uprawnieni technicy dentystyczni otrzymują przy zatrudnieniu w wymiarze 42 godzin tygodniowo.

2. W razie zatrudnienia w wymiarze mniejszym niż określony w ust. 1 wypłaca się uposażenie za godzinę stanowiące 1/175 uposażenia określonego w § 1 ust. 1.

II.

Dodatki specjalne.

§ 4. 1 Technikom i uprawnionym technikom dentystycznym zatrudnionym w protezowniach dentystycznych lub ortodontycznych przyznaje się dodatek specjalny w wysokości 15% uposażenia zasadniczego.

§  5.

1. Technikom dentystycznym zatrudnionym w zakładach lub protezowniach przeznaczonych wyłącznie dla osób chorych na gruźlicę przy klinicznym wykonywaniu protez przyznaje się dodatek specjalny w wysokości 30% uposażenia zasadniczego.

2. Technikom dentystycznym i uprawnionym technikom dentystycznym zatrudnionym w Lecznicy Ministerstwa Zdrowia przyznaje się dodatek specjalny w wysokości 30% uposażenia zasadniczego.

§  6.

1. Technicy i uprawnieni technicy dentystyczni mogą pobierać tylko jeden dodatek specjalny, w razie zaś zbiegu tytułów do dwóch lub więcej dodatków specjalnych pracownikowi przysługuje prawo wyboru.

2. Właściwy organ naczelny decyduje o wypłacaniu bądź zaprzestaniu wypłacania dodatku specjalnego pracownikowi zawieszonemu w pełnieniu służby oraz za okres przekraczający trzy miesiące niepełnienia z innych powodów obowiązków, do których przywiązany jest taki dodatek.

§ 7. Dodatki specjalne wypłaca się miesięcznie z dołu.

§ 8. W razie przejścia do pracy w zakładzie, w którym nie przysługuje dodatek specjalny, uprawniony technik dentystyczny traci prawo do dodatku z dniem przeniesienia.

III.

Wynagrodzenie ryczałtowe.

§ 9. 2

1. Technikom dentystycznym wykonującym zawód dłużej niż rok oraz uprawnionym technikom dentystycznym wypłaca się dodatkowe wynagrodzenie ryczałtowe:

1) za protezy zębowe i aparaty ortodontyczne, wykonane bezbłędnie ponad obowiązującą normę - według zasad i w wysokości określonej w ust. 2-4, z tym że nie dotyczy to zatrudnionych w protezowniach, w których ze względu na charakter pracy nie mogą być ustalone normy;

2) za wykonywanie czynności nie normowanych z zakresu ortopedii szczękowej, a należących do podstawowych obowiązków danego pracownika - w wysokości 400 zł miesięcznie.

2. Do obowiązującej normy, po której wykonaniu przysługuje wynagrodzenie określone w ust. 1 pkt 1, mogą być zaliczone tylko protezy zębowe i aparaty ortodontyczne wykonane bezbłędnie.

3. Dodatkowe wynagrodzenie ryczałtowe określone w ust. 1 pkt 1 wynosi:

1) za laboratoryjne wykonanie protezy zębowej - 50 zł,

2) za kliniczne wykonanie protezy zębowej - 15 zł,

3) za laboratoryjne wykonanie jednostki obliczeniowej aparatu ortodontycznego - 10 zł.

4. Minister Zdrowia w porozumienia z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia ustali obowiązujące normy wykonania protez zębowych i aparatów ortodontycznych, a także protezownie, w których nie ustala się norm.

§ 10. Do uposażenia przysługującego technikowi i uprawnionemu technikowi dentystycznemu za czas uzasadnionej nieobecności, za który pracownik w myśl obowiązujących przepisów zachowuje prawo do uposażenia, wlicza się również przeciętne wynagrodzenie ryczałtowe określone w § 9 ust. 1 z 3 miesięcy poprzedzających przerwę w zatrudnieniu.

IV.

Dodatki funkcyjne.

§ 11. Tabelę stanowisk, z którymi są związane dodatki funkcyjne, oraz wysokość tych dodatków określa załącznik do rozporządzenia.

§  12.

1. Dodatki funkcyjne w wysokości określonej w załączniku do rozporządzenia wypłaca się pracownikom zatrudnionym w wymiarze 42 godzin tygodniowo.

2. Pracownikom zatrudnionym w mniejszym wymiarze wypłaca się dodatki funkcyjne obliczone przy odpowiednim zastosowaniu przepisu § 3 ust. 2.

3. Minister Zdrowia w porozumieniu z Ministrem Finansów może ustalić stanowisko nie przewidziane w tabeli stanowisk, a także określić dodatek funkcyjny przywiązany do tego stanowiska.

4. Przepis § 6 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

V.

Przepisy przejściowe i końcowe.

§  13.

1. Technikom, którzy bezpośrednio przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pobierali na podstawie obowiązujących przepisów uposażenie wyższe od przysługującego im w myśl niniejszego rozporządzenia, przyznaje się uposażenie zasadnicze według stawki odpowiednio wyższej, z tym jednak że technikom dentystycznym nie może być przyznane uposażenie przewidziane dla stawki V - T.

2. Technik dentystyczny zachowuje uposażenie zasadnicze określone w ust. 1 w razie przejścia do pracy w innymi zakładzie społecznym służby zdrowia.

§ 14. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1949 r. w sprawie uposażenia pracowników zatrudnionych w społecznych zakładach służby zdrowia (Dz. U. z 1949 r. Nr 14, poz. 88, z 1950 r. Nr 41, poz. 365 i Nr 52, poz. 480, z 1953 r. Nr 5, poz. 11 i Nr 38, poz. 162, z 1954 r. Nr 48, poz. 229, z 1955 r. Nr 25, poz. 153 oraz z 1956 r. Nr 23, poz. 109 i 110 i Nr 27, poz. 124) w części unormowanej w niniejszym rozporządzeniu.

§ 15. Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrom Zdrowia, Kolei oraz Finansów.

§ 16. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1956 r.

ZAŁĄCZNIK

Stanowisko	Dodatek funkcyjny zł
Kierownik protezowni dentystycznej
a) produkującej do 2.000 protez rocznie	150
b) produkującej ponad 2.000 protez rocznie	250

1 § 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 20 czerwca 1958 r. (Dz.U.58.43.206) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1958 r.

2 § 9 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 20 czerwca 1958 r. (Dz.U.58.43.206) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1958 r.

• Identyfikator: Dz.U.1956.45.204
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Uposażenie techników i uprawnionych techników dentystycznych.
• Data aktu: 06/10/1956
• Data ogłoszenia: 18/10/1956
• Data wejścia w życie: 18/10/1956, 01/07/1956