Kinematografia.

USTAWA

z dnia 15 grudnia 1951 r.

o kinematografii. ^*

W celu popierania kinematografii, jako samoistnej twórczości artystycznej i jako środka masowego upowszechniania oświaty, kultury i sztuki oraz wychowania społecznego - stanowi się, co następuje:

Art.  1. ¹

(skreślony).

Art.  2. ²

(skreślony).

Art.  3.

Sprzedaż i wynajem filmów polskich w kraju i za granicą oraz kupno i wynajem filmów zagranicznych dla kraju wykonuje Urząd bądź podlegające mu przedsiębiorstwa - na prawach wyłączności.

Art.  4. ³

Produkcja filmów, przeznaczonych do publicznego wyświetlania, przez osoby fizyczne oraz osoby prawne i inne jednostki organizacyjne, nie podlegające Urzędowi, wymaga zgody Urzędu i odbywać się może jedynie na warunkach przez Urząd ustalonych.

Art.  5-8. ⁴

(skreślone).

Art.  9.

Wpływy i wydatki Urzędu stanowią osobną część budżetu Państwa.

Art.  10.

1. Osoby fizyczne i prawne, władze, zakłady i instytucje nie podlegające Urzędowi oraz organizacje społeczne i polityczne, które są właścicielami, użytkują, sprawują zarząd lub posiadają na terenie Państwa:

1) aparaty do wyświetlania filmów, z wyjątkiem aparatów na taśmę poniżej 35 mm szerokości,

2) filmowe aparaty zdjęciowe na taśmę 35 mm,

3) taśmy i filmy naświetlone, przeznaczone do rozpowszechniania lub publicznego wyświetlania

- są obowiązane zgłosić je Urzędowi wraz ze szczegółowym opisem celem rejestracji.

2. Przewidziane w ust. 1 zgłoszenie aparatów, filmów i taśm filmowych powinno być dokonane w terminie 30 dni od daty ich nabycia albo objęcia ich w zarząd, posiadanie lub użytkowanie.

3. Określone w ust. 1 aparaty, filmy i taśmy filmowe, pozostające we własności, użytkowaniu, zarządzie lub posiadaniu przed wejściem w życie niniejszej ustawy, powinny być zgłoszone w terminie 30 dni od daty wejścia jej w życie.

Art.  11.

Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, Ministrem Finansów i Ministrem Gospodarki Komunalnej określi zasady obliczania czynszu za budynki i sale o przeważającym charakterze teatrów świetlnych, stanowiące własność osób, nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, a pozostające w użytkowaniu przedsiębiorstw, zakładów i innych jednostek organizacyjnych, podlegających Urzędowi.

Art.  12.

1. Zawodowe obsługiwanie aparatów do wyświetlania filmów może być wykonywane tylko przez osoby, które uzyskały zezwolenia Urzędu.

2. Prezes Rady Ministrów w drodze rozporządzenia określi kwalifikacje, warunki i tryb udzielania zezwoleń, przewidzianych w ust. 1.

Art.  13.

Przewidziany w art. 10 obowiązek zgłoszenia nie stosuje się do:

1) władz wojskowych i organów bezpieczeństwa publicznego,

2) osób, które dokonały zgłoszenia przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosownie do przepisów art. 20 dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. (Dz. U. R. P. Nr 55, poz. 308).

Art.  14.

1. Kto wbrew przepisom:

1) zakłada, prowadzi wytwórnie filmów, przeznaczonych do publicznego wyświetlania,

2) 5 (skreślony),

3) sprzedaje, nabywa lub wynajmuje filmy polskie w kraju i za granicą albo sprzedaje, nabywa lub wynajmuje filmy zagraniczne w kraju

- podlega karze aresztu do jednego roku lub karze grzywny albo obu karom łącznie.

2. Kto nie dopełnia obowiązku zgłoszenia, wymienionego w art. 10

- podlega karze aresztu do sześciu miesięcy lub grzywny albo obu karom łącznie.

3. Sąd może orzec przepadek przedmiotów, służących dla celów kinematografii, na rzecz Skarbu Państwa.

Art.  15. ⁶

(skreślony).

Art.  16.

Znosi się przedsiębiorstwo państwowe "Film Polski", utworzone na podstawie dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. (Dz. U. R. P. Nr 55, poz. 308). Prawa i obowiązki tego przedsiębiorstwa wykonuje Urząd i poszczególne państwowe przedsiębiorstwa, podlegające temu Urzędowi.

Art.  17.

Tracą moc wszelkie przepisy w przedmiotach, unormowanych w niniejszej ustawie, w szczególności:

1) ustawa z dnia 13 marca 1934 r. o filmach i ich wyświetlaniu (Dz. U. R. P. Nr 36, poz. 323),

2) dekret z dnia 13 listopada 1945 r. o utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego "Film Polski" (Dz. U. R. P. Nr 55, poz. 308).

Art.  18.

Wykonanie ustawy porucza się Prezesowi Rady Ministrów.

Art.  19.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1952 r.

* Z dniem 1 grudnia 1956 r. uprawnienia Prezesa Rady Ministrów oraz Prezesa Centralnego Urzędu Kinematografii wynikające z nin. ustawy, przechodzą do zakresu działania Ministra Kultury i Sztuki, na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1956 r. w sprawie właściwości niektórych naczelnych organów administracji państwowej (Dz.U.56.54.249), zaś sprawy objęte zakresem działania Centralnego Urzędu Kinematografii przechodzą do właściwości Ministra Kultury i Sztuki, na podstawie § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia.

1 Art. 1 skreślony przez art. 5 ustawy z dnia 16 lutego 1961 r. o zakresie działania Ministra Kultury i Sztuki (Dz.U.61.10.53) z dniem 23 lutego 1961 r.

2 Art. 2 skreślony przez art. 5 ustawy z dnia 16 lutego 1961 r. o zakresie działania Ministra Kultury i Sztuki (Dz.U.61.10.53) z dniem 23 lutego 1961 r.

3 Art. 4 zmieniony przez art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o zezwoleniach na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową (Dz.U.68.12.64) z dniem 18 lipca 1968 r.

4 Art. 5-8 skreślone przez art. 5 ustawy z dnia 16 lutego 1961 r. o zakresie działania Ministra Kultury i Sztuki (Dz.U.61.10.53) z dniem 23 lutego 1961 r.

5 Art. 14 ust. 1 pkt 2 skreślony przez art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o zezwoleniach na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową (Dz.U.68.12.64) z dniem 18 lipca 1968 r.

6 Art. 15 skreślony przez art. 5 ustawy z dnia 16 lutego 1961 r. o zakresie działania Ministra Kultury i Sztuki (Dz.U.61.10.53) z dniem 23 lutego 1961 r.

• Identyfikator: Dz.U.1951.66.452
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Kinematografia.
• Data aktu: 15/12/1951
• Data ogłoszenia: 29/12/1951
• Data wejścia w życie: 01/01/1952