Zapobieganie powstawaniu i rozszerzaniu się pożarów lasów, łąk, torfowisk i wrzosowisk.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA GOSPODARKI KOMUNALNEJ

z dnia 14 lipca 1951 r.

w sprawie zapobiegania powstawaniu i rozszerzaniu się pożarów lasów, łąk, torfowisk i wrzosowisk. ^*

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 4 lutego 1950 r. o ochronie przeciwpożarowej i jej organizacji (Dz. U. R. P. Nr 6, poz. 51) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zabrania się na terenach objętych lasami i wrzosowiskami, jak również suchymi łąkami, torfowiskami oraz w odległości do 100 m od nich dokonywać bez zezwolenia właściwych władz czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, a w szczególności:

1) zakładać i utrzymywać urządzenia przeznaczone na paleniska,

2) rozniecać ogniska, pozostawiać lub przenosić palące się albo tlące się przedmioty oraz korzystać z otwartego płomienia, jak również porzucać nie ugaszone zapałki i niedopałki papierosów,

3) spalać pokrywy gleby i pozostałości roślinne,

4) wyrzucać żar węglowy z parowozów kolejowych,

5) używać w parowozach dmuchawek oraz manipulować na rusztach paleniska,

6) używać ciągników bez zabezpieczenia rur wydechowych iskrochronami,

7) używać samochodów z gazogeneratorami bez zabezpieczenia urządzeń gazogeneratorowych przed wylotem płomienia przy rozruchu oraz oczyszczać ruszty paleniska gazogeneratorów,

8) gromadzić materiały łatwopalne w sąsiedztwie torów kolejowych w odległości do 50 m od pasa ochronnego przeciwpożarowego lub od dróg publicznych.

2. Rejony lasów państwowych w odniesieniu do terenów leśnych, zaś prezydia właściwych gminnych rad narodowych w odniesieniu do łąk, torfowisk i wrzosowisk, położonych poza obrębem lasów, czuwają nad przestrzeganiem zakazów, o których mowa w ust. 1, oraz udzielają przewidzianych w tymże ustępie zezwoleń.

§  2.

1. Prezydium gminnej rady narodowej ustala:

1) w porozumieniu z właściwym rejonem lasów państwowych oraz powiatową komendą straży pożarnych ilość i liczebność drużyn ratowniczych, powołanych do współdziałania w tłumieniu pożarów lasów oraz położonych w ich obrębie łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również ilość i jakość narzędzi i sprzętu pożarniczego, który powinien być zakupiony i zmagazynowany przez rejon lasów państwowych w miejscu oznaczonym przez powiatową komendę straży pożarnych,

2) w porozumieniu z powiatową komendą straży pożarnych ilość i liczebność drużyn, powołanych do współdziałania w tłumieniu pożarów łąk, torfowisk, i wrzosowisk położonych poza obrębem lasów,

3) imienne wykazy osób, wyznaczonych do poszczególnych drużyn ratowniczych z podaniem narzędzi, z jakimi osoby te powinny się stawić w oznaczonych przez prezydium gminnej rady narodowej punktach w razie pożaru lasu, łąki, torfowiska lub wrzosowiska,

4) imienny wykaz osób fizycznych i prawnych zobowiązanych do dostarczenia na ustalone miejsce będących w ich użytkowaniu środków transportowych, potrzebnych do przewiezienia osób, sprzętu i środków gaśniczych na miejsce akcji gaśniczo-ratowniczej,

5) w porozumieniu z właściwym rejonem lasów państwowych i powiatową komendą straży pożarnych sposób alarmowania drużyn ratowniczych oraz miejsca ich zbiórek.

2. Na wykazach, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie należy umieszczać:

1) posłów na Sejm,

2) członków prezydium rad narodowych,

3) żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, funkcjonariuszów służby bezpieczeństwa publicznego, jak również pracowników służby ochrony przeciwpożarowej oraz pracowników kolejowych w godzinach ich służby,

4) osób nieletnich oraz uczniów szkół podstawowych, średnich i wyższych,

5) osób, które ukończyły 60 rok życia,

6) duchownych uznanych przez Państwo wyznań,

7) cudzoziemców, korzystających z prawa zakrajowości,

8) osób zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia,

9) osób niezdolnych do pełnienia obowiązków w drużynach ratowniczych wskutek choroby, ułomności fizycznej lub psychicznej na podstawie urzędowego zaświadczenia lekarskiego,

10) matek i innych kobiet sprawujących opiekę nad dziećmi w wieku do lat 7.

3. Kobiety umieszczone na wykazach, o których mowa w ust. 1 pkt 3, wolne są od obowiązków wynikających z uczestnictwa w drużynach ratowniczych w czasie ciąży oraz w ciągu 8 tygodni po odbyciu połogu.

4. Personel naukowy szkół wyższych oraz nauczyciele szkół średnich i podstawowych wolni są od obowiązków wynikających z uczestnictwa w drużynach ratowniczych w czasie ich obowiązków służbowych.

5. Wykazy, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, oraz sposób alarmowania powinny być podane do publicznej wiadomości w sposób przyjęty zwyczajowo.

§  3.

1. Osoby, umieszczone na wykazach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, obowiązane są w razie alarmu stawić się w wyznaczonych miejscach zbiórki i brać udział w akcji ratowniczej stosownie do zarządzeń kierownictwa akcji gaśniczo-ratowniczej.

2. Osoby prawne i fizyczne, umieszczone na wykazach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 4, obowiązane są w razie alarmu dostarczyć wymienione w wykazie środki transportowe wraz z obsługą na wyznaczone miejsce zbiórki.

§  4.

1. Przy tłumieniu pożarów lasów oraz położonych w ich obrębie łąk, torfowisk i wrzosowisk kierownictwo akcją gaśniczo-ratowniczą sprawuje do czasu przybycia straży pożarnej najstarszy stanowiskiem pracownik państwowego gospodarstwa leśnego, znajdujący się na miejscu pożaru.

2. Kierownictwo akcją gaśniczo-ratowniczą przy pożarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, położonych poza terenem lasów, sprawuje do czasu przybycia straży pożarnej funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej, a w razie jego nieobecności sołtys lub przedstawiciel prezydium gminnej rady narodowej.

3. Z chwilą przybycia na miejsce pożaru straży pożarnej - kierownictwo akcją gaśniczo-ratowniczą obejmuje organ straży pożarnej.

§  5.

1. Prezydia gminnych i miejskich rad narodowych, organa administracji leśnej oraz komendy straży pożarnych obowiązane są natychmiast po otrzymaniu wiadomości o pożarze lasów, łąk, torfowisk lub wrzosowisk oraz o zagrożeniu rozprzestrzenienia się pożaru przystąpić do organizowania akcji gaśniczo-ratowniczej przez:

1) zarządzenie alarmu dla drużyn ratowniczych,

2) zawiadomienie o pożarze bądź zagrożeniu najbliższych organów służby bezpieczeństwa publicznego, okolicznych straży pożarnych i sołtysów osiedli w promieniu 15 km, o ile zachodzi obawa przeniesienia się pożaru na ich teren,

3) wysłanie na miejsce pożaru oraz na miejsce zagrożone swoich przedstawicieli,

4) zwrócenie się o pomoc w ludziach i sprzęcie do sąsiednich gmin i miast, jeżeli własne środki ratownicze okażą się niewystarczające,

5) zorganizowanie dostawy na miejsce pożaru odpowiedniej ilości wody,

6) zorganizowanie służby sanitarnej oraz dostawy wody do picia dla osób biorących udział w akcji gaśniczo-ratowniczej oraz pożywienia, jeżeli akcja trwa ponad 8 godzin.

2. Koszty związane z wykonaniem obowiązków określonych w ust. 1 pkt 6 ponosi: w przypadku gdy chodzi o akcję ratunkową na terenach leśnych - właściwy rejon lasów państwowych, a w innych przypadkach - prezydium właściwej gminnej bądź miejskiej rady narodowej.

§ 6. W przypadku rozszerzenia się pożaru lasów, łąk, torfowisk i wrzosowisk w rozmiarach zagrażających ważnym obiektom państwowym lub interesom gospodarczym ludności i nie dających się opanować środkami będącymi w rozporządzeniu prezydium rad narodowych, powinny się one zwrócić o pomoc do stacjonujących w pobliżu jednostek wojskowych, których dowódcy udzielą tej pomocy w ludziach, sprzęcie i środkach transportowych w granicach nie sprzeciwiających się zadaniom służby wojskowej. Prawo zwrócenia się do władz wojskowych o udzielenie pomocy przysługuje również władzom bezpieczeństwa publicznego oraz organom administracji leśnej i komendom straży pożarnych.

§  7.

1. Obsługa samolotów wojskowych i cywilnych, która zauważy w czasie lotów pożar lasów, łąk, wrzosowisk lub torfowisk, powinna niezwłocznie drogą radiową nadać możliwie dokładny meldunek o dostrzeżonym pożarze, podając:

1) najbliższą miejscowość miejsca pożaru,

2) miejsce pożaru oraz przybliżony obszar objęty pożarem,

3) dokładny czas dostrzeżonego pożaru,

4) w miarę możności - czy pożarem objęty jest las wysokopienny czy młody oraz czy pali się podszycie lasu czy też wierzchołki drzew.

2. Jeżeli samolot nie posiada radiostacji nadawczej, meldunek, o którym mowa w ust. 1, obsługa samolotu składa ustnie natychmiast po wylądowaniu w porcie lotniczym.

3. Port lotniczy odbierający meldunek, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest niezwłocznie przekazać otrzymany meldunek drogą telefoniczną bądź telegraficzną prezydium właściwej rady narodowej oraz władzom bezpieczeństwa publicznego właściwym dla okręgu objętego pożarem lub też okręgu zagrożonego oraz najbliższej straży pożarnej.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

* Z dniem 7 kwietnia 1972 r. nin. rozporządzenie traci moc w zakresie objętym rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 17 marca 1972 r. w sprawie zapobiegania pożarom lasów i obiektów budowlanych powstającym w wyniku wypalania łąk i wrzosowisk (Dz.U.72.12.89), zgodnie z § 4 powołanego rozporządzenia.

• Identyfikator: Dz.U.1951.40.303
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zapobieganie powstawaniu i rozszerzaniu się pożarów lasów, łąk, torfowisk i wrzosowisk.
• Data aktu: 14/07/1951
• Data ogłoszenia: 30/07/1951
• Data wejścia w życie: 30/07/1951