Zwalczanie stonki ziemniaczanej.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA

z dnia 16 czerwca 1951 r.

w sprawie zwalczania stonki ziemniaczanej.

Na podstawie art. 2, 3, 4 i 8 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 listopada 1927 r. o zwalczaniu chorób roślin oraz o tępieniu chwastów i szkodników roślin (Dz. U. R. P. Nr 108, poz. 922, z 1932 r. Nr 67, poz. 622 i z 1937 r. Nr 21, poz. 131) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustanawia się obowiązek zwalczania stonki ziemniaczanej (Leptinotarsa decemlineata Say). Określenie "stonka ziemniaczana" oznacza chrząszcza, jaja, larwy i poczwarki.

§  2.

1. Zwalczanie stonki ziemniaczanej obejmuje tępienie jej odpowiednimi środkami oraz zapobieganie rozprzestrzenianiu się.

2.  ¹ Zapobieganie rozprzestrzenianiu się obejmuje:

1) indywidualne lub zbiorowe poszukiwanie stonki ziemniaczanej, zakładanie poletek chwytnych i inne czynności, wskazane w zarządzeniach właściwych organów (§ 5);

2) opóźnione sadzenie ziemniaków poprzedzone zakładaniem pasów chwytnych z ziemniaków roszczonych lub nie roszczonych przy uwzględnieniu odpowiednich terminów tych czynności.

§ 3. Do udziału w zwalczaniu stonki ziemniaczanej obowiązani są:

1) użytkownicy gruntów państwowych, spółdzielczych i indywidualnych, na których:

a) uprawiane są ziemniaki, pomidory, tytoń lub inne rośliny żywicielskie dla stonki ziemniaczanej (np. miechunka, tytoń ozdobny),

b) rosną chwasty z rodziny psiankowatych;

2) osoby przechowujące lub transportujące wymienione w pkt 1 rośliny lub ich części.

§ 4. Każdy, kto znalazł stonkę ziemniaczaną lub powziął podejrzenie, że wystąpiła ona na roślinach, powinien w ciągu 24 godzin zawiadomić o tym prezydium gminnej (miejskiej) rady narodowej. Jednocześnie powinien dostarczyć bezpłatnie znalezione okazy stonki ziemniaczanej, zabite naftą, denaturatem lub wrzątkiem. Mechaniczne zabijanie stonki ziemniaczanej jest niedozwolone.

§ 5. Wydawanie zarządzeń, określających organizację, nadzór, sposoby, środki i zasięg zwalczania stonki ziemniaczanej, należy do prezydiów rad narodowych: wojewódzkich, powiatowych, miejskich i gminnych.

§ 6. Zakazuje się przetrzymywania, przenoszenia, przewożenia i przesyłania do innych miejscowości żywych okazów stonki ziemniaczanej. Dla celów badawczych i doświadczalnych żywe okazy mogą być przetrzymywane lub przewożone za zezwoleniem Ministra Rolnictwa na określonych przez niego warunkach.

§ 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 17 września 1946 r. o zwalczaniu stonki ziemniaczanej (Dz. U. R. P. Nr 54, poz. 308).

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 23 marca 1954 r. (Dz.U.54.12.43) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 marca 1954 r.

• Identyfikator: Dz.U.1951.36.278
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zwalczanie stonki ziemniaczanej.
• Data aktu: 16/06/1951
• Data ogłoszenia: 11/07/1951
• Data wejścia w życie: 11/07/1951