Uposażenie pracowników nauki.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 7 kwietnia 1951 r.
o uposażeniu pracowników nauki. *

Na podstawie art. 5, art. 8 ust. 2 i 37 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych i samorządowych oraz przewodniczących organów wykonawczych gmin miejskich i wiejskich (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 39) zarządza się, co następuje:
§  1.
Przepisom niniejszego rozporządzenia podlegają pracownicy objęci art. 25 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych i samorządowych oraz przewodniczących organów wykonawczych gmin miejskich i wiejskich (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 39):
a) 1
zatrudnieni w szkołach wyższych podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz Ministrom: Szkół Wyższych i Nauki, Zdrowia, Oświaty oraz Kultury i Sztuki, z zastrzeżeniem wynikającym z § 15 niniejszego rozporządzenia,
b) 2
zatrudnieni w samodzielnych placówkach naukowo-badawczych, naukowych bibliotekach i archiwach. Za samodzielne placówki naukowo-badawcze w rozumieniu niniejszego rozporządzenia uważa się również instytuty naukowo-badawcze, objęte ustawą z dnia 8 stycznia 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej (Dz. U. R. P. Nr 5, poz. 38).

1.

Stawki uposażenia zasadniczego.

§  2. 3
Kwoty uposażenia zasadniczego pracowników wymienionych w § 1 określa się, jak następuje:
1)
dla samodzielnych pracowników nauki:
grupa uposażenia miesięcznie złotych
1 1.962
2 1.731
3 1.508
4 1.330
2)
dla pozostałych pracowników nauki:
grupa uposażenia miesięcznie złotych
1 1.904
2 1.681
3 1.464
4 1.291
5 1.186
6 1.093
7 920
8 634

2.

Dodatki specjalne.

§  3. 4
Pracownikom nauki zajmującym niżej wymienione stanowiska przysługuje dodatek specjalny za kierownictwo według następujących stawek:
Stanowisko miesięcznie złotych
a b c
1. rektor 600 780 960
2. dyrektor, kierownik samodzielnej placówki naukowo-badawczej (instytutu, zakładu), prorektor, kierownik studium zaocznego, dziekan 540 600 660
3. wicedyrektor samodzielnej placówki naukowo-badawczej, prodziekan, zastępca kierownika studium zaocznego, kierownik oddziału w wydziale szkoły wyższej, zastępca kierownika oddziału w szkole wyższej, kierownik studium specjalnego w szkole wyższej, zastępca kierownika studium specjalnego 420 480 540
4. dyrektor biblioteki naukowej, dyrektor archiwum 360 480 600
5. kierownik oddziału biblioteki naukowej lub archiwum, kustosz 180 240 300
6. kierownik instytutu uczelnianego lub międzyuczelnianego, kierownik katedry (zespołowej), kliniki 360 420 480
7. kierownik zespołu katedr, kierownik zakładu, działu, oddziału, sekcji w samodzielnej placówce naukowo-badawczej, eksternatu 300 330 360
8. kierownik katedry (dawnego typu) - 264 -
9. kierownik warsztatu lub zakładu 180 192 264
§  4.
1.
Wysokość dodatku specjalnego za kierownictwo dla rektora i prorektora oraz dla dyrektora i wicedyrektora samodzielnej placówki naukowo-badawczej ustala w wysokości jednej ze stawek wymienionych w § 3, a przewidzianych dla danego stanowiska, właściwy minister, biorąc pod uwagę wielkość i znaczenie jednostki organizacyjnej.
2.
Wysokość dodatku dla pozostałych pracowników wymienionych w § 3 ustala właściwy minister na wniosek rektora lub dyrektora na zasadach wymienionych w ustępie poprzednim.
§  5.
Pracownikom nauki wymienionym w § 3 pkt 6-9, którzy zostaną powołani do pełnienia równocześnie funkcji wymienionych w § 3 pkt 1-5, przysługuje prawo do dodatku specjalnego za kierownictwo z tytułu obu funkcji.
§  6.
Właściwy minister może w granicach przeznaczonych na ten cel kredytów budżetowych przyznać pracownikom pobierającym uposażenie grupy 1-3 dodatek specjalny do uposażenia z tytułu wyjątkowo wysokich kwalifikacji, szczególnych osiągnięć w pracy badawczej lub dydaktycznej albo z tytułu szczególnych zasług na polu organizacji i rozwoju nauki. Dodatek ten nie może przewyższać 50% zasadniczego uposażenia. Jest on wolny od podatku od wynagrodzeń.

3.

Wynagrodzenie za czynności dodatkowe i zlecone w szkołach wyższych.

§  7.
1. 5
Za wykłady zlecone ustala się następujące stawki wynagrodzenia w stosunku miesięcznym za 1 godzinę tygodniowo:
a)
pracownicy nauki pobierający uposażenie według grupy 1-3 - zł 132,
b)
inne osoby - zł 126.
2. 6
Właściwy minister może w poszczególnych przypadkach przyznać na wniosek rektora osobom wymienionym wyżej w ust. 1 pkt b) posiadającym wybitne kwalifikacje wynagrodzenie w wysokości zł 156 miesięcznie za godzinę wykładu tygodniowo.
3.
Oddzielne wynagrodzenie za kolokwia i konsultacje w związku z wykładem zleconym nie przysługuje.
§  8. 7
1.
Pomocniczym pracownikom nauki w szkołach wyższych prowadzącym ćwiczenia, seminaria (proseminaria) i zajęcia praktyczne przewidziane w obowiązujących planach nauczania przysługuje podane niżej wynagrodzenie miesięczne za każdą godzinę tygodniowo przekraczającą obowiązujące normy obciążenia:
lektorzy, adiunkci zł 96
st. asystenci zł 72
asystenci zł 60
2.
Ilość godzin dodatkowych nie może przekraczać 4 godzin w tygodniu.
§  9. 8
1.
Osoby, które nie zajmując w szkołach wyższych stanowisk pracowników nauki prowadzą w ramach czynności zleconych ćwiczenia, seminaria (proseminaria) oraz zajęcia praktyczne w zakresie obowiązków pomocniczych pracowników nauki, otrzymują wynagrodzenie w wysokości zł 96 miesięcznie za godzinę tygodniowo.
2.
Płatne zajęcia wymienione w ust. 1 nie mogą przekroczyć 6 godzin tygodniowo.
3.
Przy wymiarze 6 godzin tygodniowo może być przyznane wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości zł 600 miesięcznie.
4.
Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu wynagrodzenia za czynności w zakresie lektoratów, przedmiotów pomocniczych i wychowania fizycznego.
§  10.
Pobieranie wynagrodzeń za godziny zlecone wykładów lub ćwiczeń w szkołach wyższych w granicach nie przekraczających wynagrodzenia za 6 godzin w tygodniu - nie pozbawia pracownika prawa do korzystania z pełnego uposażenia wraz z dodatkami przysługującego mu w miejscu jego stałego zatrudnienia ze względu na jego funkcję, stopień służbowy i kwalifikacje specjalne.
§  11.
Wynagrodzenia za wykłady i inne zajęcia dodatkowe i zlecone płatne są miesięcznie przez przeciąg 6 miesięcy, jeżeli zajęcia były prowadzone w ciągu pełnego semestru, a przez przeciąg 12 miesięcy, jeżeli były prowadzone w ciągu pełnych 2 semestrów.

4.

Przepisy końcowe.

§  12.
Wynagrodzenie pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę nie może przewyższać uposażeń wraz z dodatkami, przewidzianych niniejszym rozporządzeniem.
§  13.
1.
Adiunkci, starsi asystenci i asystenci szkół wyższych, zwolnieni we właściwym trybie z części pełnego wymiaru godzin, otrzymują przez okres zwolnienia wynagrodzenie w wysokości zmniejszonej.
2.
Zasady obniżenia wynagrodzenia ustali Minister Szkół Wyższych i Nauki w porozumieniu z właściwymi ministrami.
§  14.
Samodzielni pracownicy nauki (etatowi) mogą za zgodą właściwego ministra przyjąć dodatkowe zajęcie z wynagrodzeniem nie przekraczającym pół etatu. W wyjątkowo uzasadnionych przypadkach może być udzielone zezwolenie na pełny etat. Prezydium Rządu na wniosek właściwych ministrów określi przypadki, w których może być udzielone takie zezwolenie, oraz maksymalną ilość tych zezwoleń. Właściwi ministrowie przedkładać będą Prezydium Rządu kwartalne sprawozdania o liczbie udzielonych zezwoleń.
§  15.
Przepisy § 2 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do adiunktów, starszych asystentów i asystentów szkół wyższych, którzy nie zostaną zatrudnieni w pełnym wymiarze godzin, ustalonym przez Ministra Szkół Wyższych i Nauki w porozumieniu z właściwymi ministrami. Do osób tych mają zastosowanie przepisy dotychczasowe.
§  16.
Przepis § 15 nie dotyczy adiunktów, starszych asystentów i asystentów, których właściwy minister zwolni z części wymiaru godzin, celem umożliwienia im prowadzenia stałej pracy dydaktycznej lub naukowej poza uczelnią.
§  17.
Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą w stosunku do pracowników nauki wymienionych w § 1, z zastrzeżeniem wynikającym z § 15, przepisy §§ 1, 2, 36-40, 42-45 rozporządzenia z dnia 19 lutego 1949 r. w sprawie stawek uposażenia zasadniczego, zasad zaszeregowania do grup uposażenia i dodatków do uposażenia pracowników nauki (Dz. U. R. P. Nr 14, poz. 84).
§  18. 9
Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego oraz właściwym ministrom.
§  19.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 kwietnia 1951 r.
* Z dniem 1 września 1954 r. nin. rozporządzenie traci moc w zakresie unormowanym rozporządzeniem z dnia 28 sierpnia 1954 r. w sprawie uposażenia pracowników nauki (Dz.U.54.42.187), zgodnie z § 17 powołanego rozporządzenia.

Z dniem 1 września 1954 r. nin. rozporządzenie traci moc w zakresie unormowanym rozporządzeniem z dnia 28 sierpnia 1954 r. w sprawie uposażenia zastępców profesora zatrudnionych w szkołach wyższych, Polskiej Akademii Nauk i podległych jej placówkach naukowych oraz osób pełniących funkcje pracowników nauki, nauczycieli przedmiotów pomocniczych i nauczycieli zawodu w szkołach wyższych (Dz.U.54.42.188), zgodnie z § 17 powołanego rozporządzenia.

Z dniem 1 lipca 1955 r. nin. rozporządzenie traci moc w stosunku do pracowników zatrudnionych w instytutach określonych w § 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia z dnia 18 czerwca 1955 r. w sprawie uposażenia pracowników inżynieryjno-technicznych i robotników zatrudnionych w instytutach naukowo-badawczych (Dz.U.55.24.150), zgodnie z § 14 powołanego rozporządzenia.

Z dniem 1 października 1956 r. nin. rozporządzenie traci moc w zakresie unormowanym rozporządzeniem z dnia 22 września 1956 r. w sprawie uposażenia pomocniczego personelu technicznego i robotników zatrudnionych w szkołach wyższych, Polskiej Akademii Nauk i jej placówkach naukowych (Dz.U.56.41.194), zgodnie z § 12 pkt 2 powołanego rozporządzenia.

1 § 1 lit. a) zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 8 grudnia 1951 r. (Dz.U.51.63.430) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1952 r.
2 § 1 lit. b) zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 8 grudnia 1951 r. (Dz.U.51.63.430) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1951 r.
3 § 2 zmieniony przez § 4 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 1953 r. zmieniającego stawki uposażeń pracowników państwowych (Dz.U.53.5.8) z dniem 1 stycznia 1953 r.
4 § 3 zmieniony przez § 4 pkt 2 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 1953 r. zmieniającego stawki uposażeń pracowników państwowych (Dz.U.53.5.8) z dniem 1 stycznia 1953 r.
5 § 7 ust. 1 zmieniony przez § 4 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 10 stycznia 1953 r. zmieniającego stawki uposażenia nauczycieli oraz wynagrodzenia za czynności dodatkowe i zlecone pracowników nauki (Dz.U.53.5.9) z dniem 1 stycznia 1953 r.
6 § 7 ust. 2 zmieniony przez § 4 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 10 stycznia 1953 r. zmieniającego stawki uposażenia nauczycieli oraz wynagrodzenia za czynności dodatkowe i zlecone pracowników nauki. (Dz.U.53.5.9) z dniem 1 stycznia 1953 r.
7 § 8 zmieniony przez § 4 pkt 2 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 1953 r. zmieniającego stawki uposażenia nauczycieli oraz wynagrodzenia za czynności dodatkowe i zlecone pracowników nauki. (Dz.U.53.5.9) z dniem 1 stycznia 1953 r.
8 § 9 zmieniony przez § 4 pkt 3 rozporządzenia z dnia 10 stycznia 1953 r. zmieniającego stawki uposażenia nauczycieli oraz wynagrodzenia za czynności dodatkowe i zlecone pracowników nauki. (Dz.U.53.5.9) z dniem 1 stycznia 1953 r.
9 § 18 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 8 grudnia 1951 r. (Dz.U.51.63.430) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1951 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024