Szacowanie nieruchomości ziemskich przymusowo wykupywanych przy przeprowadzeniu reformy rolnej.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I REFORM ROLNYCH
z dnia 16 marca 1935 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu w sprawie szacowania nieruchomości ziemskich przymusowo wykupywanych przy przeprowadzeniu reformy rolnej.

Na podstawie art. 27 ust. (3) ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z 1926 r. Nr. 1, poz. 1), zmienionego przez art. 17 pkt. 12) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w zakresie administracji rolnictwa i reform rolnych (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 622) zarządza się co następuje:
§  1.
(1)
Szacunek gruntów przymusowo wykupywanych winien być dokonywany na podstawie cen jednostkowych gruntów poszczególnych rodzajów użytkowania i klas w poszczególnych okręgach ekonomicznych.
(2) 1
Klasy gruntów poszczególnych rodzajów użytkowania określa się według cz. A-D i F tabeli klas gruntów, stanowiącej załącznik do art. 3 ustawy z dnia 26 marca 1935 r. o klasyfikacji gruntów do podatku gruntowego (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 203).
(3)
Grunty w poszczególnych powiatach zalicza się do okręgów ekonomicznych według załącznika Nr. 2.
(4) 2
Ustala się ceny jednostkowe gruntów, podane w załączniku Nr. 3. Ceny te ustalone dla 1 okręgu ekonomicznego ulegają podwyższeniu dla części A tego okręgu o 10%, a dla części B o 15%.
§  2.
(1)
Szacunek gruntów, ustalony w myśl § 1, podwyższa się zależnie od odległości:
1)
od stacji lub przystanku kolei szerokotorowej, oddanej do użytku publicznego, według tabeli następującej:
Odległość Zwyżka
do 1 km o 15%
ponad 1 km do 3 km o 10%
ponad 3 km do 7 km o 5%;
2)
od stacji lub przystanku kolei wąskotorowej stałej oraz od przystani rzecznej, jeżeli w danym majątku odstawy i dostawy przeprowadza się regularnie drogą wodną, według tabeli podanej w pkt. 1 ze zmniejszeniem stawek o połowę;
3)
od miast według tabeli następującej:
Przy zaludnieniu w tysiącach Do 15 km szosą Ponad 15 km do 20 km szosą Ponad 20 km do 35 km szosą
ponad 10 do 20 o 5%
ponad 20 do 100 o 10% o 5% -
ponad 100 do 500 o 15% o 10% -
ponad 500 o 20% o 15% o 10%;

tabelę tę stosuje się również przy połączeniu z miastem drogą boczną, przyczem 1 km drogi bocznej liczy się za 1 1/2 km szosy;

4)
od uzdrowisk, posiadających charakter użyteczności publicznej, według tabeli następującej:
Odległość Zwyżka
do 3 km o 15%
ponad 3 km do 7 km o 10%
(2)
W razie zbiegu zwyżek z ust. (1) pkt. 1)-4) stosuje się stawkę najwyższą.
(3)
Ustalony w myśl § 1 szacunek gruntów w niskiej kulturze lub leżących odłogiem może być zmniejszony w granicach do 20%.
§  3.
(1)
Przy ustalaniu szacunku odosobnionych lasów, nieobciążonych służebnościami, a nieuznanych za ochronne o obszarze mniejszym niż 5 ha w województwach: warszawskiem, łódzkiem, kieleckiem, lubelskiem, tarnopolskiem, stanisławowskiem, lwowskiem, krakowskiem, śląskiem, poznańskiem i pomorskiem oraz o obszarze mniejszym niż 10 ha w województwach: białostockiem, wileńskiem, nowogródzkiem, poleskiem i wołyńskiem, należy odrębnie szacować wartość gruntów pod lasem i dodać do niej wartość znajdujących się na tych gruntach drzewostanów z tem, że:
1) 3
grunty pod lasem klasyfikuje się według cz. A tabeli klas gruntów wymienionej w § 1 ust. (2), a szacunek ich ustala się na 50% sumy, jaka wynikałaby z zastosowania § 1 i § 2 ust. (1) i (2);
2)
wartość drzewostanów wysokopiennych do lat 20 szacuje się na podstawie skapitalizowanych kosztów upraw z uwzględnieniem stopnia zadrzewienia i zastosowaniem stopy procentowej 5; wartość drzewostanów, określona w ten sposób, nie może przekraczać wartości użytkowej, jaką drzewostany te miałyby po dojściu do lat 20;
3)
wartość drzewostanów starszych, jak również drzewostanów niskopiennych ustala się na zasadzie ich wartości użytkowej.
(2)
Przy ustalaniu szacunku lasów, niewymienionych w ust. (1), szacuje się łącznie grunty z drzewostanami i wszelkiemi związanemi z gospodarstwem leśnem terenami, wodami prywatnemi, budynkami, zakładami przemysłowemi i transportowemi, urządzeniami komunikacyjnemi i t. p. według zasad następujących:
1)
wartość lasu oblicza się w wysokości skapitalizowanego dochodu rocznego, możliwego do osiągnięcia przy racjonalnej gospodarce leśnej, po potrąceniu wydatków;
2)
za dochody przyjmuje się dochody z użytku głównego, t. j. drewna oraz dochody z użytków ubocznych, dopuszczalnych z punktu widzenia racjonalnej gospodarki leśnej; dochody z użytku głównego w lasach, zagospodarowanych na podstawie zatwierdzonych przez właściwą władzę planów, lub programów gospodarczych, określa się przez oszacowanie ustalonych w tych planach użytków, w lasach zaś niezagospodarowanych - przez oszacowanie użytków, określonych zgodnie z zasadami racjonalnej gospodarki leśnej;
3)
za wydatki przyjmuje się koszty zalesień, administracji, wzniesienia niezbędnych budowli i urządzeń, remontów oraz podatki;
4)
dla kapitalizacji i dyskonta ustala się stopę procentową 5.
(3)
Wysokość cen i kosztów określa się według przeciętnych cen miejscowych z ostatnich dwóch lat gospodarczych, poprzedzających dokonanie szacunku, z uwzględnieniem przedewszystkiem cen i kosztów w lasach państwowych.
§  4.
(1)
Torfowiska, które z uwagi na miejscowe warunki nadają się do eksploatacji, szacować należy indywidualnie według cen miejscowych tych użytków, a inne torfowiska - jak odpowiednią klasę gruntów.
(2)
Grunty, zawierające pokłady piasku, żwiru, kamienia i t. p., nienadające się do uprawy, szacować należy jak grunty klasy VI, a jeżeli są eksploatowane, to tereny zajęte pod eksploatację należy szacować indywidualnie według cen miejscowych.
(3)
Specjalne kultury, jak: plantacje wikliny, chmielniki, sady, szparagarnie i t. p., których trwałość rozciąga się przynajmniej na lat 3, należy szacować odrębnie i indywidualnie, jeżeli obszar poszczególnych kultur obejmuje nie mniej niż 1/4 ha.
(4)
Drogi należy szacować jak grunty orne klasy VI.
§  5.
W celu obliczenia wartości prac, służących właścicielowi nieruchomości, a polegających na ciągnięciu pewnych korzyści z innych nieruchomości (np. prawo pastwiska, rybołówstwa, brania z lasów drzewa, chróstu, ściółki i t. p.), należy ustalić roczną wartość wszystkich korzyści na podstawie cen obiegowych w czasie dokonywania szacunku i skapitalizować sumę tych wartości w sposób następujący:
1)
przy korzyściach wieczystych pomnożyć roczną sumę korzyści przez 20,
2)
przy korzyściach, ograniczonych czasem trwania, pomnożyć roczną sumę korzyści przez ilość lat ich trwania, nie więcej jednak niż przez 20,
3)
przy korzyściach, których czas trwania jest nieokreślony, pomnożyć roczną sumę korzyści przez 10.
§  6.
(1)
Szacunek budynków należy ustalać według norm Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych, przyczem uwzględniane być winny miejscowe ceny materjałów i robocizny oraz stopień zużycia budynków w czasie dokonywania szacunku lub objęcia w posiadanie Państwa, gdy poprzedza ono dokonanie szacunku.
(2)
Jeżeli wykupywane budynki nie posiadają pełnej przydatności gospodarczej dla gospodarstwa objętego przymusowym wykupem, to szacunek obliczony w myśl ust. (1) należy odpowiednio obniżyć nie więcej jednak niż o 30%.
§  7.
Budowle, zakłady przemysłowe lub ich części, inne urządzenia gospodarcze i t. p., dla których zasady szacowania nie są ustalone w poprzednich paragrafach, należy szacować indywidualnie, przyjmując pod uwagę ich gospodarczą przydatność dla gospodarstwa objętego przymusowym wykupem.
§  8.
Szacunek nieruchomości obliczony w myśl § 1-7 rozporządzenia niniejszego winien być podwyższony lub obniżony w granicach do 30%, gdyby zbytnio odbiegał od cen rynkowych z okresu bezpośrednio poprzedzającego dokonanie szacunku lub objęcie w posiadanie Państwa, gdy poprzedza ono dokonanie szacunku.
§  9.
W przypadkach, w których przed wejściem w życie rozporządzenia niniejszego czynności komisji klasyfikacyjno-szacunkowej zostały zakończone, winno nastąpić oszacowanie nieruchomości przymusowo wykupywanych bez zasięgania ponownej opinji komisji klasyfikacyjno-szacunkowej, przyczem ceny jednostkowe gruntów, ustalone na podstawie przepisów dotychczas obowiązujących, należy zastąpić przez ceny jednostkowe, podane w załączniku Nr. 3 do rozporządzenia niniejszego, w sposób następujący:
Ceny według przepisów dotychczas obowiązujących Ceny według zał. Nr. 3 do rozporządzenia niniejszego
Grunty orne klas I - VI

" VII i VIIa

klas I-VI tabeli A,

" E.

Łąki klas I-IV

klasy V

klas I-IV tabeli B.

klasy VI " B.

Pastwiska klasy Ia

klas I-III

klasy IV

klasy I tabeli C.

klas II-IV " C.

klasy VI " C.

Grunty pod wodami klas I - V

" VI i VII

klas I-V tabeli D.

klasy VI " D.

§  10.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia; równocześnie tracą moc obowiązującą rozporządzenia Ministra Reform Rolnych z dnia 11 lipca 1927 r. i z dnia 20 marca 1930 r., wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu oraz Ministrem Rolnictwa, w sprawie szacowania nieruchomości ziemskich przymusowo wykupywanych przy przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z 1927 r. Nr. 70, poz. 617 i z 1930 r. Nr. 32, poz. 272).
ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1 4

(skreślony).

ZAŁĄCZNIK  Nr 2 5

Okręgi

ekonomiczne

Powiaty
1 będziński

bialski (województwo krakowskie)

bielski (województwo śląskie)

błoński

bocheński

brzeski (województwo krakowskie)

cieszyński (na wschód od rzeki Olzy)

chrzanowski

częstochowski

dąbrowski

dębicki

drohobycki

gnieźnieński

gostyński

grójecki

horodeński

inowrocławski

jarosławski

jędrzejowski

kaliski

kościański

krakowski

kutnowski

lwowski

lubelski

lubliniecki

łańcucki

łęczycki

łowicki

łódzki

miechowski

mielecki

mogileński

myślenicki

opatowski

ostrowski (województwo poznańskie)

piotrkowski

pińczowski

poznański

puławski

przemyski

przeworski

radomski

radomszczański

rawski (województwo warszawskie)

rzeszowski

samborski

sandomierski

skierniewicki

sochaczewski

stopnicki

stryjski (część północna w granicach do rzeki Stryj i linii kolejowej Stryj — Dolina)

szamotulski

śniatyriski

średzki

śremski

tarnobrzeski

tarnowski

wadowicki

warszawski

włocławski

zaleszczycki

zawierciański

A.

cieszyński (na zachód od rzeki Olzy)

pszczyński

rybnicki

tarnogórski

B.

frysztacki

katowicki

świętochłowicki

2 bóbrecki

borszczowski

brodzki

brzeziński

brzozowski

brzeżański

buczacki

bydgoski

chełmiński

chełmski

chodzieski

ciechanowski

czarnkowski

czortkowski

garwoliński

gorlicki

gostyniński

gródecki

grudziądzki

hrubieszowski

iłżecki

janowski

jarociński

jasielski

kałuski (na północ od linii kolejowej Stanisławów — Dolina)

kamionecki

kępiński

kielecki

kolbuszowski

kolski

kołomyjski

koniński

kopyczyniecki

kozienicki

krasnystawski

krośnieński

krotoszyński

leszczyński

limanowski

lipnowski

lubartowski

łaski

łukowski

międzychodzki

miński

morski

mościski

nieszawski

niżański

nowosądecki

nowotarski

nowotomyski obornicki

olkuski

podhajeckj

2 płocki

płoński

pułtuski

przemyślański

radziechowski

radzymiński

radzyriski

rawicki

rawski (województwo lwowskie)

rohatyński

rudecki

sanocki

siedlecki

sieradzki

skałacki

sokalski

stanisławowski

szubiński

tarnopolski

tczewski

tłumacki

toruński

trembowelski

turecki

wąbrzeski

wągrowiecki

węgrowski

wieluński

włoszczowski

wolsztyński

wrzesiński

wyrzyski

zamojski

zbaraski

zborowski

złoczowski

żółkiewski

żydaczowski

żywiecki

żniński

3 augustowski bialski (województwo lubelskie) białostocki

biłgorajski

brodnicki

dobromilski

doliński

dubieński

działdowski

horochowski

jaworowski

kałuski (na południe od linii kolejowej Stanisławów — Dolina) konecki

kosowski (województwo stanisławowskie) krzemieniecki

leski

lubaczowski

lubawski

łomżyński

łucki (na południe od linii kolejowej Lublin — Równe) makowski

mławski

nadwórniański

opoczyński

ostrołęcki

ostrowski (województwo białostockie)

przasnyski

rówieński

rypiński

sępoleński

sierpecki

sokołowski

suwalski

starogardzki

stryjski (część południowa w granicach do rzeki Stryj i linii kolejowej Stryj — Dolina)

świecki

szczuczyński (województwo białostockie)

tomaszowski

tucholski

turczański

włodawski

włodzimierski

wysoko - mazowiecki

zdołbunowski

4 baranowicki

bielski (województwo białostockie)

brzeski (województwo poleskie)

chojnicki

grodzieński

kartuski

kościerski

kowelski (na południe od linii kolejowej Lublin — Równe)

lidzki

lubomelski (na południe od linii kolejowej Lublin — Równe)

łucki (na północ od linii kolejowej Lublin — Równe)

nieświeski

nowogródzki oszmiański

słonimski

sokólski

szczuczyński (województwo nowogródzkie)

święciański

wileńsko - trocki

wołkowyski

5 brasławski

dziśnieński

drohicki

kobryński

kosowski(województwo poleskie)

kostopolski

koszyrski

kowelski (na północ od linii kolejowej Lublin — Równe)

lubomelski (na północ od linii kolejowej Lublin — Równe)

łuniniecki

mołodecki

piński

postawski prużański sarneński stoliński stołpecki wilejski wołożyński

ZAŁĄCZNIK  Nr 3

grafika
1 § 1 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 16 stycznia 1939 r. (Dz.U.39.7.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 stycznia 1939 r.
2 § 1 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 16 stycznia 1939 r. (Dz.U.39.7.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 stycznia 1939 r.
3 § 3 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 16 stycznia 1939 r. (Dz.U.39.7.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 stycznia 1939 r.
4 Załącznik nr 1 skreślony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 16 stycznia 1939 r. (Dz.U.39.7.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 stycznia 1939 r.
5 Załącznik nr 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 16 stycznia 1939 r. (Dz.U.39.7.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 stycznia 1939 r.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024