Uiszczanie opłat sądowych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 17 grudnia 1934 r.

w sprawie uiszczania opłat sądowych.

Na podstawie art. 22 i 115 przepisów o kosztach sądowych (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr. 93, poz. 837) w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu i Najwyższą Izbą Kontroli zarządzam co następuje:

§ 1. Opłaty sądowe uiszcza się, jeżeli wysokość tych opłat nie przewyższa 50 zł, znaczkami sądowemi z napisem "opłata sądowa".

§ 2. Gotówką uiszcza się wszelkie opłaty, których wysokość przewyższa 50 zł, a ponadto, bez względu na ich wysokość - opłaty, ściągane w drodze egzekucji, kaucje kasacyjne oraz opłaty w postępowaniu karnem.

W braku znaczków sądowych każdą opłatę sądową można uiścić w gotówce.

Opłaty gotówkowe wpłaca się do kas sądowych na podstawie szczegółowych przepisów o tych kasach.

§ 3. Opłacający znaczkami sądowemi nakleja je na podaniu i na załącznikach, wnoszonych do sądu. Znaczki należy naklejać na egzemplarzach, przeznaczonych dla sądu.

Kto opłaca na wezwanie sądu lub dodatkowo, wnosi opłatę do sądu przez naklejenie znaczków na otrzymanem wezwaniu; może nakleić znaczki również na karcie czystego papieru, podając na nim numer sprawy i swe nazwisko. Można nakleić znaczki także osobiście na odnośnem piśmie w sekretarjacie właściwego wydziału (oddziału).

Opłatę za sporządzenie dokumentu, spisanie ugody lub za dokonanie innej czynności sądowej uiszcza się przez naklejenie znaczków na odpowiedniej karcie akt sprawy, stwierdzającej tę czynność; na wydanych stronie dokumentach należy zaznaczyć wysokość pobranej opłaty. Jeżeli z czynności sądowej nie spisuje się protokółu, należy znaczki nakleić na dokumencie, wydanym stronie.

Znaczki nakleja się na pierwszej stronie pisma lub załącznika jedne obok drugich lub jedne nad drugiemi, w miarę możności bez odstępu.

§ 4. Opłacający znaczkami nie może ich kasować. Znaczki przez niego skasowane nie będą przyjmowane.

Znaczki kasować będzie sędzia lub urzędnik, upoważniony do przyjmowania pism w sądzie lub do wydawania dokumentów zaraz po otrzymaniu w sądzie pisma, zaopatrzonego znaczkami.

Znaczki kasuje się kasownikiem lub przez przekreślenie nakrzyż atramentem tak, aby końce kresek przechodziły na papier, na którym naklejono znaczki, przyczem należy na każdym z nich zaznaczyć datę skasowania, a obok znaczków wypisać sumę, na jaką skasowano znaczki, oraz położyć podpis kasującego.

Przy składaniu ustnych oświadczeń znaczki nakleja na odpowiedniej karcie akt i zaraz kasuje sędzia lub urzędnik, który oświadczenie przyjął.

Każdy urzędnik obowiązany jest nakleić i skasować znaczek, jeżeli załatwiając sprawę dostrzeże znaczek nienaklejonym lub nieskasowanym.

Przed skasowaniem znaczków należy zbadać, czy nie są one sfałszowane lub powtórnie użyte. Jeżeli istnieje co do lego podejrzenie, nie należy znaczków kasować; natomiast o istniejącem podejrzeniu trzeba bezzwłocznie zawiadomić kierownika sądu. Jeżeli kierownik uzna podejrzenie za uzasadnione, wydaje zarządzenie co do ponownego uiszczenia opłaty oraz wszczyna właściwe dochodzenie, przesyłając znaczki do Oddziału Ekspertyz Banku Polskiego przy Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych w Warszawie. Do akt sprawy dołącza się uwierzytelnione odpisy pism, które były zaopatrzone podejrzanemi znaczkami.

O każdym stwierdzonym fakcie użycia znaczków sfałszowanych należy zawiadomić Ministerstwo Sprawiedliwości.

§ 5. Na żądanie osoby interesowanej należy wydać jej bezpłatnie poświadczenie wysokości opłaty, uiszczonej znaczkami.

§ 6. Ministerstwo Sprawiedliwości ogłasza w Monitorze Polskim i Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości opis znaczków sądowych, puszczonych w obieg, jako też o wycofaniu znaczków z obiegu.

§ 7. Znaczki sądowe przygotowuje na zamówienie Ministerstwa Sprawiedliwości Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych w Warszawie i dostarcza cały nakład tych znaczków do Biura Znaków Wartościowych przy Ministerstwie Skarbu.

Ministerstwo Sprawiedliwości przesyła Ministerstwu Skarbu odpis zamówienia znaczków i zawiadamia to Ministerstwo o liczbie znaczków każdej kategorji, w które winny być zaopatrzone właściwe kasy urzędów skarbowych. Zgodnie z tera Biuro Znaków Wartościowych rozsyła kasom urzędów skarbowych odpowiednią ilość znaczków, pozostawiając resztę w swoim skarbcu w celu stopniowego zasilania kas urzędów skarbowych w miarę zgłaszania zapotrzebowań.

Kasy urzędów skarbowych obowiązane są czuwać nad posiadaniem dostatecznego zapasu znaczków oraz należytem jego zawczasu uzupełnieniem.

Biuro Znaków Wartościowych w terminie ośmiodniowym po upływie każdego miesiąca przesyła Ministerstwu Sprawiedliwości odpisy dzienników przychodu i rozchodu znaczków sądowych za ubiegły miesiąc.

§ 8. Znaczki sądowe sprzedają dystrybutorzy, upoważnieni w myśl przepisów obowiązujących do sprzedaży znaczków stemplowych, po cenie, która równa się wartości nominalnej znaczka.

Przepisy, dotyczące sprzedaży znaczków stemplowych przez dystrybutorów, stosuje się odpowiednio także do sprzedaży znaczków sądowych.

§ 9. Również kasy sądowe mogą sprzedawać znaczki sądowe. Na wniosek prezesa sądu apelacyjnego lub okręgowego Ministerstwo Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu oznaczy dla każdego z sądów wysokość zaliczki w znaczkach. Właściwe kasy urzędów skarbowych wydawać będą sądom zaliczki w znaczkach sądowych za urzędowem pokwitowaniem odbioru, bez pobrania wzamian gotówki.

Wykaz przyznanych poszczególnym sądom zaliczek ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości. Ogłoszeniu w tymże Dzienniku podlegają również po uprzedniem porozumieniu Ministerstwa Sprawiedliwości z Ministerstwem Skarbu wszelkie zmiany w pierwotnie zatwierdzonym wykazie.

Jeżeliby zaliczka, oznaczona dla danego sądu, okazała się nieodpowiednia, sąd winien wystąpić z umotywowanym wnioskiem o jej zmniejszenie lub podwyższenie. W razie zmniejszenia zaliczki należy równowartość pieniężną tego zmniejszenia wpłacić do kasy urzędu skarbowego, dołączając pismo wyjaśniające.

Całkowite wyrachowanie się z zaliczek następuje w razie zwinięcia sądu lub cofnięcia zezwolenia na sprzedaż znaczków przez kasę sądową. W tych przypadkach należy bezzwłocznie zwrócić do kasy urzędu skarbowego niesprzedane znaczki i wpłacić odpowiednią gotówkę.

Sądy podnoszą przyznane im w znaczkach zaliczki w całości jednorazowo, a za gotówkę, uzyskaną ze sprzedaży znaczków, nabywają dalszy ich zapas we właściwych kasach urzędów skarbowych na podstawie odpowiedniego zapotrzebowania. Sądy, w których siedzibie niema kasy urzędu skarbowego, wpłacają powyższą gotówkę zapomocą blankietów nadawczych Pocztowej Kasy Oszczędności na konto czekowe kasy urzędu skarbowego, wskazując na odwrotnej stronie blankietów kategorje i ilość żądanych znaczków. Kasa urzędu skarbowego wysyła znaczki pocztą w dniu otrzymania wyciągu z konta czekowego, zawierającego wpłaconą sumę.

Wykupywanie znaczków wzamian za uzyskaną ze sprzedaży znaczków gotówkę winno odbywać się przynajmniej raz na miesiąc, a w każdym razie w dniu, w którym wspomniana gotówka przewyższa 500 zł.

Znaczki sądowe, przekazane kasie sądowej celem sprzedaży, oraz uzyskaną ze sprzedaży znaczków gotówkę, przechowuje się w odpowiedniej teczce w szafie (kasie) żelaznej, przeznaczonej do przechowywania gotowizny kasy sądowej, i uwzględnia się przy codziennem przeliczaniu zapasu kasy sądowej. Wysokość zaliczki w znaczkach oraz codzienny stan zapasu znaczków i gotówki odnotowuje się w zwykłym zeszycie, który pozostaje w powyższej teczce.

Znaczki sądowe, wycofane z obiegu, jako też znaczki uszkodzone, sąd zwraca właściwej kasie urzędu skarbowego, która wzamian wydaje sądowi inne znaczki na sumę, równającą się ogólnej sumie znaczków zwróconych.

§ 10. Gotówkę, wpłaconą za znaczki przez kasy sądowe i dystrybutorów do kas urzędów skarbowych, zarachowuje się na dochód budżetu Ministerstwa Sprawiedliwości.

§ 11. W nieobjętych przepisami o kosztach sądowych (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr. 93, poz. 837) sprawach cywilnych, w których w myśl przepisów obowiązujących wymiar opłaty sądowej należy do urzędów skarbowych, można opłatę sądową, wymierzoną przez urząd skarbowy, uiścić bezpośrednio gotówką w kasie urzędu skarbowego. Wpływy, uzyskane z tych opłat, kasa urzędu skarbowego zarachowuje na dochód budżetu Ministerstwa Sprawiedliwości.

§ 12. 1 (skreślony).

§ 13. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1935 r.

Jednocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości i Skarbu z dnia 31 marca 1932 r. w sprawie uiszczania opłat i kosztów sądowych w postępowaniu cywilnem (Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 269).

1 § 12 skreślony przez § 1 rozporządzenia z dnia 27 lutego 1945 r. (Dz.U.45.9.48) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1945 r.

• Identyfikator: Dz.U.1934.109.971
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Uiszczanie opłat sądowych.
• Data aktu: 17/12/1934
• Data ogłoszenia: 22/12/1934
• Data wejścia w życie: 01/01/1935