Przemysł zastawniczy.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 21 grudnia 1927 r.

o przemyśle zastawniczym.

Na podstawie art. 42 ust. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemysłowem (Dz. U. R. P. Nr. 53, poz. 468) zarządza się co następuje:

§ 1. Przedsiębiorca, prowadzący przemysł zastawniczy, powinien złożyć kaucję w kasie skarbowej właściwej dla miejsca siedziby odnośnego przedsiębiorstwa. Dokument koncesyjny, stwierdzający prawo do prowadzenia przemysłu zastawniczego, władza przemysłowa wydaje przedsiębiorcy dopiero po wręczeniu jej zaświadczenia (pokwitowania) kasy skarbowej o złożeniu odnośnej kaucji.

Przedsiębiorstwa zastawnicze, istniejące prawnie w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, nie mogą być zmuszone do złożenia lub podwyższenia kaucji.

§ 2. Kaucja od przedsiębiorstwa zastawniczego (zakładu głównego lub filji) wynosi 10% kapitału zakładowego; najmniejsza wysokość kaucji wynosi:

1) w mieście stół. Warszawie 25.000 zł.

2) w miastach: Krakowie, Lwowie, Poznaniu i Łodzi 15.000 "

3) we wszystkich innych miejscowościach 10.000 "

Kaucję należy złożyć w gotówce lub w papierach publicznych, posiadających bezpieczeństwo prawne (pupilarne).

§ 3. Dla zaspokojenia wierzytelności, nie wynikłych z prowadzenia przez przedsiębiorcę przemysłu zastawniczego, kaucja może być wzięta w zastaw lub poddana egzekucji tylko bez uszczerbku dla prawa pierwszeństwa roszczeń, określonych w art. 42 ust. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemysłowem.

Wierzytelności takie mogą być zaspokojone z kaucji dopiero w rok po nabyciu prawa zastawu względnie po wyjednaniu egzekucji i to tylko o tyle, o ile przed wydaniem kaucji nikt nie zgłosił władzy przemysłowej roszczeń do przedsiębiorcy, wynikłych z prowadzenia przezeń przemysłu zastawniczego.

§ 4. W razie zmniejszenia się kaucji przemysłowiec powinien pod rygorem utraty koncesji uzupełnić kaucję w terminie, oznaczonym przez władzę przemysłową II instancji, do właściwej określonej w § 2 wysokości.

§ 5. Kaucję zwraca się dopiero w rok po zaniechaniu prowadzenia przemysłu zastawniczego, o ile w międzyczasie nikt nie zgłosił władzy przemysłowej roszczeń do przedsiębiorcy o wynagrodzenie szkody, wynikło z prowadzenia przez przedsiębiorcę przemysłu zastawniczego.

§ 6. Postanowienia powyższych paragrafów nie mają zastosowania do zakładów zastawniczych, organizowanych przez Państwo, związki komunalne, komunalne kasy oszczędności oraz inne osoby prawa publicznego, o ile zakłady te nie są obliczone na zysk.

§ 7. Dotychczasowe przepisy, tyczące się zawierania umów zastawniczych, obowiązków i praw prowadzącego przemysł zastawniczy w razie niewykupienia zastawionego przedmiotu, oraz sposobu prowadzenia ksiąg i wykazów pozostają tymczasowo w mocy aż do odmiennego uregulowania.

§ 8. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie następnego dnia po dniu ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1928.8.57
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Przemysł zastawniczy.
• Data aktu: 21/12/1927
• Data ogłoszenia: 28/01/1928
• Data wejścia w życie: 29/01/1928