Przymus ubezpieczenia od ognia budowli w m.st. Warszawie i Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m.st. Warszawy.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 23 grudnia 1927 r.

o przymusie ubezpieczenia od ognia budowli w m. st. Warszawie i o Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. № 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

CZĘŚĆ  I

PRZYMUS UBEZPIECZENIA.

Art.  1.

Budowle, położone na obszarze m. st. Warszawy, z wyjątkiem budowli, wymienionych w art. 2, podlegają przymusowi ubezpieczenia od ognia w całkowitej sumie oszacowania.

Art.  2.

Przymusowi ubezpieczenia od ognia nie podlegają budowle:

a) stanowiące własność Państwa Polskiego, instytucyj i przedsiębiorstw państwowych,

b) zajmowane przez poselstwa i konsulaty państw obcych, o ile stanowią własność tych państw, - z zastrzeżeniem wzajemności,

c) narażone na wyjątkowo wysoki stopień niebezpieczeństwa pożaru, a w szczególności składy materjałów i wyrobów wybuchowych,

d) o charakterze tymczasowym lub przeznaczone na rozbiórkę.

CZĘŚĆ  II.

ZAKŁAD UBEZPIECZEŃ WZAJEMNYCH M. ST WARSZAWY.

Rozdział  I.

Postanowienia ogólne.

Art.  3.

1. Dla ubezpieczenia od ognia budowli, podlegających przymusowi ubezpieczenia od ognia w myśl art. 1, zostaje utworzony w m. st. Warszawie zakład ubezpieczeń pod nazwą: Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

2. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy jest instytucją prawno-publiczną na wzajemności opartą, mającą na celu dobro publiczne, a nie osiąganie zysków.

3. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy jest osobą prawną.

Art.  4.

1. Budowle, które podlegają przymusowi ubezpieczenia od ognia, muszą być ubezpieczone w całkowitej sumie oszacowania w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

2. W należycie uzasadnionych wypadkach Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy może jednak wymagać od właściciela budowli zatrzymania na własnem ryzyku kwoty nieprzekraczającej ¹/4 sumy oszacowania. Ubezpieczenie w innym zakładzie ubezpieczeń kwoty, pozostającej na własnem ryzyku właściciela budowli, jest niedopuszczalne i nieważne z samego prawa.

3. Za zezwoleniem Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy poszczególne budowle fabryczne mogą być ubezpieczane w innym zakładzie ubezpieczeń, dopuszczonym do działalności w Polsce. Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i po wysłuchaniu opinji zarządu Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy może drogą rozporządzenia zwolnić pewne kategorje budowli fabrycznych od obowiązku ubezpieczenia w tym zakładzie. W razie wyłączenia budowli z pod obowiązku ubezpieczenia w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy należy się właścicielowi budowli zwrot składki, pobranej przez zakład, za czas od dnia wyłączenia do terminu, za jaki składka została uiszczona.

4. Za budowle fabryczne uważa się pomieszczenia zakładów fabrycznych oraz wszelkie zabudowania gospodarcze i mieszkalne, znajdujące się na terytorjum fabrycznem. Zakładami fabrycznemi w rozumieniu rozporządzenia niniejszego są te, w których produkcja odbywa się przy pomocy napędu mechanicznego o sile nie mniejszej niż 10 koni mechanicznych lub też zatrudniające przynajmniej 15 robotników.

5. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy może w m. st. Warszawie ubezpieczać od ognia na zasadzie umownej budowle, nie podlegające przymusowi ubezpieczenia, oraz wszelkie mienie ruchome.

6. Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych może na wniosek gminy m. st. Warszawy rozszerzyć zakres działania dobrowolnych ubezpieczeń Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy na ubezpieczenia od kradzieży z włamaniem.

7. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy prowadzi działy dobrowolnych ubezpieczeń, wymienione w ust. 5 i 6, oddzielnie od działu przymusowych ubezpieczeń budowli od ognia, na podstawie osobnych statutów oraz ogólnych warunków ubezpieczenia. Każdy dział ubezpieczeń, prowadzony przez zakład, stanowi osobny związek wzajemności, zobowiązania jednego działu nie mogą być pokrywane z funduszów innych działów, a ubezpieczający w jednym dziale nie odpowiadają za wyniki operacyj w innych działach. Z funduszów jednego działu można udzielać pożyczek innemu działowi tylko za każdorazowem zezwoleniem władzy nadzorczej. Koszty zarządu każdego działu ubezpieczeń są pokrywane z funduszów tego działu. Koszty wspólne rozdziela się pomiędzy poszczególne działy ubezpieczeń w odpowiednim stosunku do zbioru składek w tych działach. Stosunek ten podlega zatwierdzeniu władzy nadzorczej.

Rozdział  II.

Ustrój Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Art.  5.

Ustrój Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy normuje niniejsze rozporządzenie oraz statut organizacyjny.

Art.  6.

Władzami Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy są:

a) rada miejska m. st. Warszawy,

b) magistrat m. st. Warszawy,

c) zarząd,

d) dyrektor.

Art.  7.

1. Do kompetencji rady miejskiej należy:

a) uchwalanie statutu organizacyjnego,

b) uchwalanie budżetu i etatu,

c) uchwalanie statutów i ogólnych warunków ubezpieczenia dla działów dobrowolnych ubezpieczeń,

d) uchwalanie rocznego sprawozdania oraz zamknięć rachunkowych,

e) uchwalanie składek dodatkowych,

f) decydowanie o pozbywaniu i obciążaniu nieruchomości,

g) powoływanie przewodniczącego i członków zarządu.

2. Uchwały w sprawach, wymienionych w punktach a)-e) ustępu pierwszego, podlegają zatwierdzeniu władzy nadzorczej.

3. Statut organizacyjny będzie ogłoszony w Monitorze Polskim oraz w Dzienniku Zarządu m. st. Warszawy.

Art.  8.

1. Do kompetencji magistratu należy:

a) uprzednie rozpatrywanie i opinjowanie spraw, przedstawianych radzie miejskiej,

b) kontrola działalności zarządu,

c) decydowanie o nabywaniu nieruchomości, wznoszeniu nowych budowli i udzielaniu pożyczek na hipoteki,

d) powoływanie i zwalnianie dyrektora,

e) uchwalanie przepisów służbowych i uposażeniowych dla pracowników Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy,

f) ustalanie, iloma i czyjemi podpisami mają być opatrzone zobowiązania, listy i wszelkie dokumenty.

2. Uchwały w sprawach, wymienionych w punkcie f), będą ogłaszane w Monitorze Polskim oraz w Dzienniku Zarządu m. st. Warszawy.

Art.  9.

1. Zarząd składa się z przewodniczącego i sześciu członków, powołanych na wniosek magistratu przez radę miejską. Przewodniczący oraz co najmniej 5 członków zarządu muszą być właścicielami budowli, podlegających w myśl art. 1 przymusowi ubezpieczenia od ognia. Z pośród członków władz miejskich można powołać przewodniczącego oraz najwyżej trzech członków.

2. Członkowie zarządu, z wyjątkiem członków, będących równocześnie członkami władz miejskich, otrzymują wynagrodzenie za udział w posiedzeniach zarządu i w komisji w wysokości, ustalonej przez radę miejską.

3. Zarząd wybiera z pośród swych członków zastępcę przewodniczącego.

4. Opuszczenie przez członka zarządu dwóch kolejnych lub ogółem czterech w ciągu roku posiedzeń z przyczyn przez zarząd nie uznanych za dostateczne uważane będzie za zrzeczenie się stanowiska członka.

5. W posiedzeniach zarządu uczestniczy dyrektor. Uchwały zarządu, co do których dyrektor zgłosi sprzeciw, mają być przedkładane magistratowi do zatwierdzenia.

Art.  10.

1. Do kompetencji zarządu należy:

a) uprzednie rozpatrywanie i opinjowanie spraw, podlegających decyzji rady miejskiej i magistratu,

b) uchwalanie taryfy składek i norm szacunków szczegółowych w dziale przymusowych ubezpieczeń budowli od ognia,

c) uchwalanie norm opłat za oszacowanie i przeszacowanie,

d) decydowanie o reasekuracji,

e) rozpatrywanie sprawozdań miesięcznych dyrektora,

f) kontrola działalności dyrektora,

g) decydowanie o lokacie funduszów,

h) rozstrzyganie odwołań właścicieli budowli od decyzji dyrektora,

i) składanie corocznie magistratowi sprawozdań z czynności zarządu.

2. Uchwały w sprawach, wymienionych w punktach b)-d) ustępu pierwszego, podlegają zatwierdzeniu władzy nadzorczej.

3. Taryfa składek, jak również normy opłat za oszacowanie i przeszacowanie będą ogłaszane w Monitorze Polskim oraz w Dzienniku Zarządu m. st. Warszawy.

Art.  11.

1. Zarząd zbiera się w miarę potrzeby, co najmniej jednak raz na miesiąc.

2. O terminie i miejscu zebrań oraz porządku dziennym winni być członkowie zawiadamiani co najmniej na tydzień przedtem.

3. Dla prawomocności uchwał zarządu wymagana jest obecność przewodniczącego lub jego zastępcy i przynajmniej trzech członków. Sprawy decydowane są zwykłą większością głosów.

Art.  12.

1. Dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy powołuje i zwalnia magistrat na ogólnych zasadach mianowania wyższych funkcjonarjuszów miejskich.

2. Do kompetencji dyrektora należą sprawy, niezastrzeżone innym organom Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, oraz wykonywanie uchwał rady miejskiej, magistratu i zarządu. Dyrektor reprezentuje instytucję nazewnątrz.

3. W sprawach, podlegających decyzji innych organów, dyrektor opracowuje i przedkłada wnioski.

4. Dyrektorowi podlegają wszyscy pracownicy zakładu. Dyrektor powołuje i zwalnia pracowników zgodnie z postanowieniami przepisów służbowych i uposażeniowych (punkt e) ustępu pierwszego art. 8).

5. W razie nieobecności lub ustąpienia dyrektora wchodzi zastępczo w jego prawa i obowiązki pracownik zakładu, wyznaczony przez prezydenta miasta w porozumieniu z zarządem instytucji.

Rozdział  III.

Rachunkowość, sprawozdania, podział nadwyżek, pokrywanie niedoboru, lokowanie funduszów, posiłkowa odpowiedzialność m. st. Warszawy.

Art.  13.

1. Zamknięcia rachunkowe i sprawozdania z działalności będą sporządzane zgodnie z zasadami, które ustala władza nadzorcza, i według przepisanych przez nią wzorów.

2. Zamknięcia rachunkowe ogłasza się w Monitorze Polskim, Dzienniku Zarządu m. st. Warszawy i dwóch pismach codziennych w formie, przepisanej przez władzę nadzorczą.

Art.  14.

1. Nadwyżkę funduszów, jaka pozostanie przy końcu każdego roku w dziale przymusowych ubezpieczeń budowli od ognia po pokryciu wszystkich wydatków i zobowiązań, odłożeniu rezerw ubezpieczeniowych, jak również po odliczeniu 3% od składki rocznej na rzecz m. st. Warszawy tytułem zwrotu kosztów ogólnej administracji, rozdziela się w sposób następujący:

a) 60% przelewa się na kapitał zapasowy,

b) 20% przeznacza się na zwroty dla właścicieli budowli,

c) 20% przeznacza się na akcję przeciwpożarową.

2. Gdy kapitał zapasowy dosięgnie sumy składek, pobranych w ostatnich trzech latach, to w latach, w których kapitał zapasowy wysokość tę posiada, nadwyżkę funduszu rozdziela się w sposób następujący:

a) 40% przeznacza się na zwroty dla właścicieli budowli,

b) 60% przeznacza się na akcję przeciwpożarową.

Art.  15.

Zwroty dla właścicieli budowli w dziale przymusowych ubezpieczeń budowli od ognia określa się w stosunku do składek należnych za rok sprawozdawczy. Zwrot następuje przez odpowiednie obniżenie składek za rok następujący po roku, w którym zatwierdzono zamknięcia rachunkowe.

Art.  16.

Niedobór rachunkowy w dziale przymusowych ubezpieczeń budowli od ognia, jaki okaże się przy końcu roku sprawozdawczego, pokrywa się przedewszystkiem z kapitału zapasowego. Na pokrycie niedoboru można użyć najwyżej połowę kapitału zapasowego, wykazanego w ostatnim bilansie. Jeżeli wskazana część kapitału zapasowego nie wystarcza na pokrycie niedoboru, pobiera się składki dodatkowe. Składki te będą obliczane w stosunku procentowym do składek za rok sprawozdawczy, w którym powstał niedobór. Stopa składek dodatkowych oraz termin ich poboru będą ogłaszane w Monitorze Polskim, Dzienniku Zarządu m. st. Warszawy i w pismach codziennych.

Art.  17.

1. Stałe fundusze (kapitał zapasowy, rezerwy ubezpieczeniowe i t. p.) Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy będą lokowane:

a) w papierach wartościowych, emitowanych lub gwarantowanych przez Państwo,

b) w nieruchomościach, położonych w m. st. Warszawie,

c) na hipotekach nieruchomości, położonych w m. st. Warszawie, za zabezpieczeniem prawnem,

d) w listach zastawnych krajowych instytucyj kredytu długoterminowego, emitowanych za zabezpieczeniem prawnem.

2. Papiery wartościowe mogą być zakupywane tylko za pośrednictwem instytucji, wskazanej przez władzę nadzorczą, i zgodnie z planem lokat przez władzę nadzorczą zatwierdzonym.

3. Nabycie nieruchomości wymaga zezwolenia władzy nadzorczej.

4. Władza nadzorcza może zarządzić, by pożyczki hipoteczne udzielane były według specjalnego planu przez nią zatwierdzonego.

5. Lokowanie funduszów bieżących jest dopuszczalne tylko w Kasie Oszczędności m. st. Warszawy, w bankach państwowych, Pocztowej Kasie Oszczędności oraz w Banku Polskim. Władza nadzorcza może wydać szczegółowe przepisy co do lokowania funduszów bieżących.

Art.  18.

M. st. Warszawa odpowiada posiłkowo całym swym majątkiem za zobowiązania Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Rozdział  IV.

Ubezpieczanie budowli od ognia.

Obowiązek Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy do przyjmowania ubezpieczeń budowli.

Art.  19.

Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy nie może odmówić ubezpieczenia od ognia budowli, podlegającej przymusowi ubezpieczenia.

Zakres odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Art.  20.

1. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. St. Warszawy odpowiada za szkodę, zrządzoną w ubezpieczonej budowli przez pożar. Szkoda taka musi polegać na utracie lub zmniejszeniu się wartości budowli z powodu jej zniszczenia lub uszkodzenia przez bezpośrednie lub pośrednie działanie ognia lub wskutek zastosowania środków, mających na celu gaszenie pożaru lub ocalenie mienia.

2. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy odpowiada także za szkodę, zrządzoną w ubezpieczonej budowli przez uderzenie pioruna, eksplozję gazu świetlnego wszelkiego rodzaju nawet wówczas, gdy gaz jest używany do innych celów, niż do oświetlenia, tudzież za szkodę wskutek wybuchu kotłów parowych. W tych wypadkach stosuje się w odpowiedni sposób postanowienia, zawarte w zdaniu 2 ustępu pierwszego.

3. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy pokrywa również koszty ratunku ubezpieczonej budowli.

Art.  21.

Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy nie odpowiada za szkodę, spowodowaną rozmyślnie przez właściciela budowli lub wynikłą z jego karygodnego niedbalstwa, stwierdzonego wyrokiem sądowym, a także za szkodę wynikłą wskutek: a) działań wojennych, b) rozruchów, buntów lub zaburzeń o przebiegu gwałtownym, c) nadzwyczajnych wypadków żywiołowych, jak trzęsienie, zapadanie lub usuwanie się ziemi i t. p., d) eksplozji materjałów wybuchowych w fabrykach lub w publicznych składach tego rodzaju materjałów.

Zgłaszanie budowli, podlegających przymusowi ubezpieczenia.

Art.  22.

Właściciel budowli, podlegającej przymusowi ubezpieczenia, jest obowiązany po ukończeniu budowli, najpóźniej jednak w ciągu miesiąca od chwili rozpoczęcia jej użytkowania, zgłosić budowlę do ubezpieczenia w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy. W zgłoszeniu należy określić położenie, przeznaczenie, materjał ścian i dachów, oraz wartość budowli. Zgłaszający otrzymuje zaświadczenie o zgłoszeniu.

Początek odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Art.  23.

1. Zgłoszoną budowlę uważa się za ubezpieczoną w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy od godziny 12-ej w południe następnego dnia po zgłoszeniu i to w całkowitej sumie oszacowania, ustalonej przez Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, zgodnie z postanowieniami rozporządzenia niniejszego, z zachowaniem przepisów ustępu drugiego art. 4.

2. Jeżeli właściciel nie zgłosił budowli (art. 22), uważa się ją za ubezpieczoną w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy od godziny 12-ej w południe następnego dnia po zarejestrowaniu jej przez Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Koniec odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Art.  24.

Odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy ustaje z chwilą przystąpienia do rozbiórki budowli, lub gdy władza rozbiórkę zarządzi.

Art.  25.

Jeżeli budowla przeszła do kategorji budowli, wymienionych w punktach c) i d) art. 2, to Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy rozwiązuje stosunek ubezpieczenia bez wypowiedzenia. Stosunek ten rozwiązuje się przez doręczenie właścicielowi budowli zawiadomienia Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Oszacowanie budowli.

Art.  26.

1. Każda budowla, podlegająca przymusowi ubezpieczenia, ma być oszacowana stosownie do postanowień rozporządzenia niniejszego przez organ techniczny Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy. Oszacowanie ma być dokonane w ciągu miesiąca od chwili zgłoszenia budowli względnie od chwili zarejestrowania jej przez Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

2. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy może w każdym czasie dokonać przeszacowania budowli, podlegających przymusowi ubezpieczenia, a jest obowiązany przeszacować co dziesięć lat budowle o konstrukcji drewnianej i mieszanej, a co lat dwadzieścia budowle o konstrukcji murowanej. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy jest również obowiązany dokonać przeszacowania na żądanie właściciela budowli. W tym przypadku przeszacowanie ma być dokonane w ciągu miesiąca od zgłoszenia żądania Zakładowi Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Art.  27.

1. Oszacowanie budowli sporządza się według norm szacunków szczegółowych, biorąc pod uwagą wartość każdej części budowli. Do akt szacunkowych dołącza się szczegółowe plany.

2. Oszacowanie powinno odpowiadać wartości odbudowy, ustalonej na podstawie obowiązujących w chwili oszacowania norm szacunków szczegółowych, z uwzględnieniem stopnia zużycia. Korzystnego położenia budowli i wartości ziemi nie bierze się w rachubę. Nie uwzględnia się również murów piwnicznych i fundamentów, znajdujących się poniżej poziomu gruntu, chyba, że chodzi o zamieszkałe sutereny. Oszacowanie budowli o szczególnem znaczeniu społecznem i gospodarczem za zgodą władzy nadzorczej może odpowiadać wartości odbudowy bez uwzględnienia stopnia zużycia.

3. W razie zmiany norm szacunków szczegółowych z powodu zmiany cen materiałów budowlanych i robocizny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy od daty wejścia w życie zmienionych norm szacunków szczegółowych zmienia w aktach szacunkowych ogólne sumy oszacowania w tym stosunku, w jakim zmieniły się ogólne koszty odbudowy wskutek zmiany cen materjałów budowlanych i robocizny. Od daty wejścia w życie nowych norm składki i odszkodowania ulegają obliczeniu z uwzględnieniem zmiany sum oszacowania. O zmianie oszacowania zarząd ogłosi w Monitorze Polskim, w Dzienniku Zarządu m. st. Warszawy oraz przynajmniej w dwóch pismach codziennych.

Art.  28.

Za oszacowanie, względnie przeszacowanie, Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy pobiera osobne opłaty.

Art.  29.

1. O terminie oszacowania budowli Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy zawiadomi właściciela budowli co najmniej na trzy dni przedtem. Jeżeli właściciel budowli lub osoba przez niego upoważniona mimo zawiadomienia nie stawi się w oznaczonym terminie, wówczas organ Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy dokonywa oszacowania bez ich udziału i czyni o tem wzmiankę w akcie szacunkowym.

2. Organ techniczny Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, dokonywający oszacowania, winien posiadać odpowiednie upoważnienie i na żądanie okazać je organom władz państwowych tudzież właścicielowi względnie osobie przez niego upoważnionej.

3. Właściciel budowli lub osoba przez niego upoważniona mogą żądać okazania im obowiązujących norm szacunków szczegółowych i taryfy składek. Osoby te mogą również żądać zaprotokółowania swych oświadczeń lub złożyć je piśmiennie w terminie siedmiodniowym od daty dokonania pomiarów budowli.

4. W ciągu miesiąca po przeprowadzeniu oszacowania Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy przesyła właścicielowi budowli dowód ubezpieczeniowy, w którym ma być podana suma oszacowania, suma ubezpieczenia oraz plan sytuacyjny wszystkich budowli, tworzących oddzielną nieruchomość. Dowód ubezpieczeniowy winien być sporządzony podług wzoru, zatwierdzonego przez władzę nadzorczą.

Art.  30.

1. Jeżeli właściciel budowli nie zgadza się na sumę oszacowania, ustaloną przez Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, to w ciągu sześciu tygodni od chwili otrzymania dowodu ubezpieczeniowego może odwołać się do zarządu, podając zarazem sumę, na jaką, jego zdaniem, budowa winna być oszacowana. Niewysłanie odpowiedzi przez Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy w ciągu czterech tygodni od dnia otrzymania odwołania uważa się za przyjęcie wniosku właściciela budowli. Gdy natomiast Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy w przeciągu tego czasu wyśle odpowiedź odmowną, natenczas właściciel budowli w ciągu trzech tygodni od otrzymania takiej odpowiedzi może żądać ostatecznego ustalenia sumy oszacowania przez komisję szacunkową, złożoną z rzeczoznawcy, wyznaczonego przez siebie, przedstawiciela Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy oraz rozjemcy, wybranego przez obie strony, lub, w braku zgody, wyznaczonego przez prezydenta miasta. Komisja szacunkowa sporządza protokół, w którym wymienia ustaloną przez siebie sumę oszacowania. Każda ze stron ponosi koszty wynagrodzenia wyznaczonego przez siebie rzeczoznawcy, koszty zaś wynagrodzenia rozjemcy ponoszą obie strony po połowie.

2. Do czasu ustalenia sumy oszacowania przez komisję szacunkową obowiązuje suma oszacowania, podana w dowodzie ubezpieczeniowym.

Składki.

Art.  31.

1. Składki są wyznaczane na podstawie taryfy.

2. Składki posiadają charakter opłat publicznych.

3. Składki są płatne w dwóch ratach, a mianowicie w kwietniu i październiku każdego roku i mają być uiszczane w kasie Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy bezpośrednio lub za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności. O wysokości należnych kwot zawiadamia się każdorazowo właścicieli budowli.

4. Jeżeli budowlę ubezpieczono po rozpoczęciu roku ubezpieczeniowego, to składkę za bieżący rok ubezpieczeniowy oblicza się według ilości miesięcy w danym roku jeszcze nieubiegłych, licząc przytem rozpoczęty miesiąc za cały.

5. Składki nieprawidłowo pobrane podlegają zwrotowi z doliczeniem odsetek w takiej wysokości, w jakiej je pobiera Państwo od zaległości podatków gruntowych.

6. W razie obniżenia w ciągu roku sumy ubezpieczenia składka za bieżące półrocze ubezpieczeniowe nie podlega zwrotowi. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy zwraca jednakże właścicielowi w przypadkach, przewidzianych w art. 24 i 25, cześć składki za nieubiegłe jeszcze w danem półroczu miesiące, przyczem części miesiąca nie uwzględnia się. W przypadku, przewidzianym w art. 25, potracą się od kwoty zwracanej dodatek do składki za okres ponoszenia zwiększonego niebezpieczeństwa.

7. Rokiem ubezpieczeniowym jest rok kalendarzowy.

8. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy obowiązany jest co najmniej co lat 12 poddawać rewizji taryfę składek.

Art.  32.

1. Składki korzystają z praw i przywilejów, służących daninom państwowym.

2. Kroki egzekucyjne wszczyna magistrat niezwłocznie po upływie terminu płatności składek.

3. Od zaległych składek pobiera się za zwłokę odsetki w takiej wysokości, w jakiej je pobiera Państwo od zaległości podatków gruntowych.

4. Pozatem magistrat pobiera rzeczywiste koszty egzekucyjne, nie więcej jednak niż koszty pobierane przy poborze podatków państwowych.

Zgłaszanie zmian w budowlach.

Art.  33.

1. Zmianę, powodującą zwiększenie sumy oszacowania, właściciel jest obowiązany zgłosić w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy niezwłocznie po wprowadzeniu tej zmiany. Zgłaszający otrzymuje zaświadczenie o zgłoszeniu.

2. W przypadku zgłoszenia zmiany, powodującej zwiększenie sumy oszacowania, stosuje się w odpowiedni sposób przepisy ustępu pierwszego art. 23, w razie zaś niezgłoszenia takiej zmiany - przepisy ustępu drugiego tego artykułu.

3. Jeżeli skutkiem zmiany przeznaczenia budowla przechodzi do kategorji budowli, wymienionych w punkcie c) art. 2, to już z chwilą przystąpienia do dokonania zmiany właściciel ma zawiadomić o tem Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

4. Magistrat na podstawie posiadanych danych sporządza według wzorów, ustalonych przez Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, kwartalne wykazy zmian (dobudowania, zmiana przeznaczenia, zmiana właściciela i t. p.), które zaszły w budowlach, ubezpieczonych w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, i w ciągu miesiąca po upływie każdego kwartału kalendarzowego przesyła je Zakładowi Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

5. Jeżeli skutkiem zmiany niebezpieczeństwo ogniowe się zwiększa, to Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy pobiera składki, odpowiadające zwiększonemu niebezpieczeństwu, od tego terminu, w którym ono nastąpiło.

Zmiana własności i wydzierżawienie ubezpieczonej budowli, upadłość.

Art.  34.

1. Na stosunek ubezpieczenia nie wpływa ani zmiana w osobie właściciela ubezpieczonej budowli, ani jej wydzierżawienie, ani też ogłoszenie upadłości właścicielowi budowli. W razie przejścia tytułu własności na inną osobę, nowy właściciel wstępuje w prawa i obowiązki poprzedniego.

2. Nowy właściciel jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o zmianie własności Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Obowiązki właściciela budowli w razie zajścia szkody.

Art.  35.

1. W razie zajścia szkody właściciel budowli obowiązany jest w miarę możności starać się o jej odwrócenie, względnie zmniejszenie. Jeżeli właściciel budowli rozmyślnie nie wypełni tego obowiązku lub dopuści się rażącego niedbalstwa, to Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy może zmniejszyć odszkodowanie o taką kwotę, o jaką byłaby zmniejszona szkoda w razie należytego spełnienia wspomnianego obowiązku. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy zwraca niezbędne i udowodnione koszty ratowania. Koszty te łącznie z sumą odszkodowania nie mogą przekraczać sumy ubezpieczenia. Jeżeli jednak koszty ratowania poniesiono wskutek wskazówek, udzielonych przez organ Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, to instytucja zwraca je nawet wtedy, gdy wraz z odszkodowaniem przekraczają sumę ubezpieczenia. Gdy poniesiono łącznie koszty dla ratowania budowli ubezpieczonej w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy oraz innego mienia, natenczas Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy zwraca koszty w stosunku ubezpieczonej u niego wartości budowli do ogólnej wartości ratowanego mienia.

2. O zajściu szkody właściciel budowli winien zawiadomić Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy niezwłocznie po dowiedzeniu się o niej. Obowiązek ten uważa się za spełniony, jeżeli zawiadomienie wysłano w ciągu trzech dni od zajścia szkody.

3. Do czasu ustalenia wysokości szkody nie wolno bez zezwolenia Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy zmieniać stanu, spowodowanego szkodą, chyba, że zmiana leży w interesie publicznym lub jest niezbędna dla zmniejszenia szkody. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy nie może powoływać się na ten przepis, jeżeli wciągu trzech dni od daty otrzymania zawiadomienia o zajściu szkody nie przystąpił do jej ustalenia.

4. Właściciel budowli obowiązany jest zezwolić organom Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy na przeprowadzenie wszelkich dochodzeń, niezbędnych dla ustalenia szkody albo rozmiarów odszkodowania, oraz udzielić im wszelkich potrzebnych w tym celu wyjaśnień.

5. W razie zaginięcia podczas wypadku rozebranych części budowli właściciel jest obowiązany w terminie tygodniowym powiadomić o tem miejscowe władze policyjne, wyszczególniając zaginione przedmioty.

6. Jeżeli właściciel budowli nie spełni któregokolwiek z obowiązków, wymienionych w ustępach drugim do piątego, to Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy będzie wolny od obowiązku odszkodowania. Przepis ten nie ma zastosowania w tym przypadku, gdy właścicielowi budowli nie można przypisać złego zamiaru lub rażącego niedbalstwa, albo też, gdy naruszenie obowiązku nie wpłynęło ani na ustalenie przyczyn wypadku, ani na ustalenie lub na rozmiar odszkodowania.

Ustalenie wysokości odszkodowania.

Art.  36.

Dochodzenie celem ustalenia wysokości odszkodowania ma Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy rozpocząć w przeciągu trzech dni od daty otrzymania zawiadomienia o zajściu szkody.

Art.  37.

Odszkodowanie ma odpowiadać rzeczywistej szkodzie oraz stosunkowi sumy ubezpieczenia do wartości budowli w chwili zajścia szkody, nie może jednak przewyższać sumy ubezpieczenia.

Art.  38.

W razie niezgodności między właścicielem budowli i Zakładem Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy co do wysokości odszkodowania każda ze stron może żądać, aby wysokość tę ustaliła komisja szacunkowa, ukonstytuowana w sposób, wskazany w art. 30. W braku zgody stron na oszacowanie komisji szacunkowej właściciel budowli może dochodzić swych roszczeń na drodze sądowej.

Płatność odszkodowania.

Art.  39.

1. Odszkodowanie ma być użyte na odbudowę z wyjątkiem przypadków, wskazanych w ustępie czwartym.

2. Odszkodowania, przekraczające 2.000 zł., wypłaca się w trzech ratach, z których pierwsza jest płatna w terminie, określonym w ustępie trzecim, następna w dwa tygodnie po przedstawieniu dowodu użycia pierwszej raty na odbudowę, trzecia zaś w dwa tygodnie po przedstawieniu dowodu dokonania odbudowy. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy może jednak wypłacić następne raty odszkodowania, przekraczającego 2.000 zł., przed upływem wzmiankowanych terminów, jeżeli właściciel budowli da dostateczne zabezpieczenie, że wypłacone sumy użyje na odbudowę.

3. Odszkodowania poniżej 2.000 zł. oraz pierwsze raty odszkodowań, przekraczających tę normę, płatne będą najpóźniej w miesiąc od daty otrzymania przez Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy zawiadomienia o szkodzie. Jeżeli jednak dochodzenia w celu ustalenia wysokości odszkodowania nie mogą być ukończone przed upływem miesiąca bez winy Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, to odszkodowanie płatne będzie w dwa tygodnie po ukończeniu dochodzeń; wszelako i w tym wypadku bezsporna część odszkodowania wypłacona będzie w terminie miesięcznym.

4. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy wypłaca całkowite odszkodowanie w terminie, wskazanym w ustępie trzecim, jeżeli budowla nie może być odbudowana z ważnych przyczyn, a w szczególności z powodu złego położenia majątkowego właściciela, przepisów budowlanych i innych ograniczeń, nie pochodzących z winy właściciela. O ile jednak na budowli ciążyły prawa rzeczowe, a uprawnione osoby nie godzą się na wypłatę odszkodowania, natenczas wypłaca się je tym osobom na zasadzie planu klasyfikacyjnego, sporządzonego przez właściwy sąd, właściciel budowli zaś otrzymuje pozostałą resztę. Jeżeli budowlę oszacowano pierwotnie bez uwzględnienia stopnia zużycia (zd. 4 ustępu drugiego art. 27), to odszkodowanie wypłaca się w przypadkach, określonych w zdaniu 1, na zasadzie oszacowania, uwzględniającego stopień zużycia.

5. W razie zwłoki w wypłaceniu odszkodowania z winy Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy właścicielowi budowli należeć się będą od sumy odszkodowania odsetki w takiej wysokości, w jakiej je pobiera Państwo od zaległości podatków gruntowych.

6. Jeżeli właściciel budowli sum wypłaconych tytułem odszkodowania nie użyje zgodnie z postanowieniami ustępu pierwszego na odbudową w ciągu trzech lat od dokonania wypłaty, Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy będzie żądać zwrotu tych sum.

7. Część odszkodowania, niewypłacona właścicielowi budowli z powodu nieprzystąpienia do odbudowy lub jej zaniechania, jak również sumy zwrócone przez właściciela budowli skutkiem zastosowania postanowień ustępu szóstego, będą użyte na zaspokojenie osób, mających prawa rzeczowe na budowli, na zasadzie planu klasyfikacyjnego, sporządzonego przez właściwy sąd. Niepodzielona nadwyżka, jak również sumy niepodniesione w ciągu lat dziesięciu przez osoby, mające prawa rzeczowe na budowli, przechodzą na własność Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Art.  40.

1. Przez otrzymanie odszkodowania pogorzelowego prawo żądania odszkodowania od osób odpowiedzialnych za wypadek szkody przechodzi na Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy w granicach zapłaconej sumy.

2. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy może dochodzić wypłaconych tytułem odszkodowania sum tylko od bezpośredniego sprawcy wypadku i tylko wówczas, gdy wypadek został spowodowany rozmyślnie lub przez rażące niedbalstwo.

Art.  41.

1. Skarga o odszkodowanie może być wniesiona do przedmiotowo właściwego sądu, w którego okręgu znajduje się budowla.

2. Wszelkie roszczenia o odszkodowanie przedawniają się po upływie pięciu lat od zajścia szkody.

3. Jednakże Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy wolny będzie od obowiązku wypłaty całości (p. a) lub części (pp. b, c, d) odszkodowania jeżeli odmówił wypłaty odszkodowania w całości lub części, a właściciel budowli nie dochodzi swych roszczeń na drodze sądowej w ciągu roku od daty otrzymania:

a) zawiadomienia Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy o nieuznaniu roszczenia do odszkodowania;

b) zawiadomienia Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy o wysokości przyznanego odszkodowania, na które właściciel budowli się nie zgadza;

c) orzeczenia komisji szacunkowej (art. 38), lub

d) oświadczenia Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, że nie zgadza się na orzeczenie komisji szacunkowej.

4. Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, a w przypadku, przewidzianym w art. 38, komisja szacunkowa mają w zawiadomieniu, o którem mowa w ustępie trzecim, zwrócić uwagę właścicielowi budowli na termin wniesienia skargi sądowej i na skutki prawne, połączone z zaniedbaniem tego terminu. Gdyby w zawiadomieniu nie zwrócono uwagi na te okoliczności, to roczny termin (ustęp trzeci) nie biegnie.

Potrącenia.

Art.  42.

Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy ma prawo potrącać z odszkodowania należne, a nieuiszczone przez właściciela budowli, składki z tytułu ubezpieczenia należących do niego nieruchomości oraz zaległe należności za sporządzenie szacunku.

Odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy po zajścia szkody.

Art.  43.

W przypadku częściowej szkody Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy odpowiada za szkodę, wynikłą z późniejszego wypadku, na zasadzie dotychczasowego dowodu ubezpieczeniowego, jednakże tylko do wysokości reszty sumy ubezpieczenia, pozostałej po potrąceniu pierwotnego odszkodowania.

Zamieszkanie prawne, względnie siedziba właściciela budowli i ich zmiana.

Art.  44.

1. Właściciel budowli winien zawiadomić Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy o obranem przez siebie w m. st. Warszawie prawnem miejscu zamieszkania względnie siedzibie.

2. Wszelkie zawiadomienia i wezwania Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy będą doręczane właścicielowi budowli tylko w określonem w ustępie pierwszym miejscu zamieszkania względnie w siedzibie prawnej w Warszawie.

3. Jeżeli właściciel nie zawiadomił o obranem prawnem miejscu zamieszkania albo siedzibie lub jeżeli go nie znaleziono w obranem miejscu zamieszkania lub siedzibie, to za prawne miejsce zamieszkania względnie siedzibę uważana będzie ubezpieczona budowla. W tym wypadku wszystkie pisma będą uważana za ważnie doręczone w dniu ich wysyłki.

Bliższe przepisy, normujące stosunek Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy do właścicieli budowli.

Art.  45.

Upoważnia się Ministra Skarbu do wydania w razie potrzeby przepisów bardziej szczegółowo normujących stosunek Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy i właścicieli budowli.

Zażalenie na organa Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Art.  46.

Właściciel budowli może od decyzji zarządu Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy w sprawach, co do których nie jest przewidziane prawo skargi sądowej, wnieść zażalenie do władzy nadzorczej w ciągu miesiąca od daty doręczenia decyzji. W razie uchylenia przez władzę nadzorczą decyzji Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy wydaje nową decyzję, kierując się zasadami, zawartemi w orzeczeniu władzy nadzorczej.

Rozdział  V.

Nadzór państwowy.

Art.  47.

Nadzór nad Zakładem Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy wykonywa Minister Skarbu, którego organem w tym zakresie jest Państwowy Urząd Kontroli Ubezpieczeń. Przy wykonywaniu nadzoru Minister Skarbu działa w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Art.  48.

Zatwierdzenia władzy nadzorczej wymagają sprawy, wymienione w odnośnych artykułach rozporządzenia niniejszego.

Art.  49.

Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy jest obowiązany udzielać władzy nadzorczej na jej żądanie wszelkich wiadomości i wyjaśnień.

Art.  50.

1. Władza nadzorcza ma prawo wykonywać kontrolę i przeprowadzać rewizję w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy w każdym czasie. O przystąpieniu do przeprowadzenia rewizji należy zawiadomić magistrat.

2. Władza nadzorcza ma prawo delegować swego przedstawiciela na posiedzenia zarządu. Delegat władzy nadzorczej może żądać w każdej chwili udzielenia mu głosu.

Art.  51.

Jeżeli Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy przekracza przepisy rozporządzenia niniejszego, władza nadzorcza wzywa zakład do usunięcia nieprawidłowości. Żądaniu temu zakład jest obowiązany niezwłocznie zadośćuczynić. W razie nieusunięcia przez zakład nieprawidłowości władza nadzorcza może ustanowić specjalnego komisarza dla usunięcia nieprawidłowości. Decyzje komisarza w tych przedmiotach będą równoznaczne z decyzjami właściwych organów zakładu.

Rozdział  VI.

Postanowienia karne.

Art.  52.

Kto osób upoważnionych do szacowania budowli (art. 26) nie dopuści do wykonania czynności, z oszacowaniem związanych, lub przeszkodzi w wykonywaniu tych czynności, ulegnie karze aresztu do trzech miesięcy lub grzywny do trzech tysięcy złotych, albo obu tym karom łącznie.

Art.  53.

Organa prywatnego zakładu ubezpieczeń, które świadomie biorą udział w zawarciu z właścicielem budowli umowy ubezpieczenia w zakresie, zastrzeżonym wyłącznie Zakładowi Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, ulegną karze aresztu do trzech miesięcy lub grzywny do trzech tysięcy złotych albo obu tym karom łącznie.

Art.  54.

Kto we właściwym terminie i w sposób przepisany:

a) nie zgłosi budowli do ubezpieczenia (art. 22);

b) nie zawiadomi o zmianach, którym uległa budowla (art. 33 ust. 1 i art. 34 ust. 2), lub nie doniesie o przystąpieniu do dokonania zmian w budowli w przypadku, przewidzianym w art. 33 ust. 3,

ulegnie karze grzywny do stu złotych.

Art.  55.

Postanowienia rozporządzenia niniejszego nie wykluczają surowszego ukarania na podstawie innych ustaw karnych.

Art.  56.

1. Orzecznictwo w sprawach o przestępstwa, przewidziane w art. 52 i 53, należy do sądów pokoju.

2. Orzecznictwo w sprawach o przestępstwa, przewidziane w art. 54, należy do powiatowej władzy administracji ogólnej. Władza ta oznaczy w orzeczeniu na wypadek niemożności ściągnięcia grzywny karę zastępczego aresztu do jednego tygodnia.

3. Skazany przez władzę powiatowej administracji ogólnej może w ciągu siedmiu dni od dnia doręczenia mu orzeczenia wnieść na ręce tej władzy żądanie przekazania sprawy właściwemu sądowi pokoju. Sąd zastosuje przepisy postępowania obowiązujące w I instancji sadowej. Wyrok sądu okręgowego, wydany w II instancji, jest prawomocny.

Rozdział  VII.

Postanowienia przejściowe.

Art.  57.

Władze m. st. Warszawy niezwłocznie po wejściu w życie rozporządzenia niniejszego powołają zgodnie z art. 8 i 9 zarząd i dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy. W razie niezastosowania się władz miejskich do tych postanowień zarząd i dyrektora powoła władza nadzorcza.

Art.  58.

M. st. Warszawa przekaże Zakładowi Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy z dniem 1 stycznia 1928 r. ogół ubezpieczeń budowli od ognia, fundusze ubezpieczeniowe, ustalone na powyższy dzień, akta ubezpieczeniowe i odpowiedni inwentarz biurowy. Dokonane przez władze m. st. Warszawy ustalenie funduszów ubezpieczeniowych podlega zatwierdzeniu władzy nadzorczej.

Art.  59.

Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy wchodzi z dniem 1 stycznia 1928 r. we wszystkie prawa i obowiązki m. st. Warszawy, wynikające z ubezpieczenia budowli, podlegających przymusowi ubezpieczenia od ognia.

Art.  60.

Od dnia 1 stycznia 1928 r. do ubezpieczeń, przekazanych przez. m. st. Warszawę zgodnie z art. 58 Zakładowi Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy, stosować się będą postanowienia rozporządzenia niniejszego.

Art.  61.

1. Do czasu zatwierdzenia przez władzę nadzorczą taryfy składek i norm szacunków szczegółowych Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy będzie stosować taryfę składek i normy szacunkowe, używane przez m. st. Warszawę w chwili wejścia w życie rozporządzenia niniejszego.

2. Nowa taryfa składek oraz nowe normy szacunków szczegółowych będą przedstawione władzy nadzorczej do zatwierdzenia najdalej w ciągu roku od wejścia w życie rozporządzenia niniejszego.

Rozdział  VIII.

Postanowienia końcowe.

Art.  62.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego powierza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych, a co do art. 52 - 56 Ministrowi Sprawiedliwości i Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

Art.  63.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Z tą chwilą tracą moc obowiązującą dotychczasowe przepisy w przedmiotach, unormowanych rozporządzeniem niniejszem.

• Identyfikator: Dz.U.1927.116.983
• Rodzaj: Rozporządzenie z mocą ustawy
• Tytuł: Przymus ubezpieczenia od ognia budowli w m.st. Warszawie i Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych m.st. Warszawy.
• Data aktu: 23/12/1927
• Data ogłoszenia: 29/12/1927
• Data wejścia w życie: 29/12/1927