Likwidacja stosunków z weksli, do których mają zastosowanie przepisy kodeksu handlowego z 1808 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 14 grudnia 1927 r.

o likwidacji stosunków z weksli, do których mają zastosowanie przepisy kodeksu handlowego z 1808 r.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. № 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Art.  1.

Wszelkie roszczenia posiadaczy weksli, wystawionych i płatnych przed dniem 1 stycznia 1925 r. przedawniają się w dniu 30 czerwca 1928 r.

Roszczenia posiadaczy weksli, wystawionych przed dniem 1 stycznia 1925 r., a płatnych po tej dacie, przedawniają się upływem trzech lat od dnia płatności wekslu, nie wcześniej jednak, jak w dniu 30 czerwca 1928 r.

W stosunku do weksli, objętych ustępami: pierwszym i drugim artykułu mniejszego, przedłuża się terminy do wykonania wszelkich czynności, zmierzających do zachowania praw wekslowych, do dnia 30 czerwca 1928 r.

Zwrotne roszczenia indosantów między sobą i przeciwko akceptantowi lub wystawcy przedawniają się w miesiąc od dnia, w którym indosant wykupił weksel, albo w którym doręczono mu skargę, nie wcześniej jednak, jak w dniu 30 czerwca 1928 r.

Art.  2.

Postanowienia powyższe nie dotyczą weksli, płatnych przed dniem 30 lipca 1914 r.

Art.  3.

Z pod działania artykułu pierwszego wyłącza się weksle, znajdujące się w chwili wejścia w życie rozporządzenia niniejszego na terytorjum Związku Socjalistycznych Republik Rad.

Aż do dalszego rozporządzenia, które wyda Rada Ministrów, przedłuża się względem wymienionych dopiero co weksli w okręgu sądu apelacyjnego w Warszawie terminy do wykonania wszelkich czynności zmierzających do zachowania praw wekslowych, nie wyłączając zapozwania dłużników wekslowych przed upływem 5-letniego terminu, wskazanego w art. 189 k. h., w okręgu zaś sądu apelacyjnego w Lublinie - terminy do zapozwania indosantów tudzież do urzeczywistnienia prawa regresu.

Art.  4.

Przed przedstawieniem wymienionych w artykułach pierwszym i trzecim weksli do zapłaty każdy interesowany będzie mógł złożyć sumę wekslową z doliczeniem nieprzedawnionych odsetek na koszt i niebezpieczeństwo posiadacza do depozytu sądu miejsca płatności, a w razie, gdy miejsce to znajduje się na terytorjum Związku Socjalistycznych Republik Rad, do depozytu sądu okręgowego w Warszawie, bez względu na sumę.

Z chwilą złożenia należności wekslowej do depozytu, każdy interesowany będzie mógł w drodze powództwa żądać uchylenia rękojmi zabezpieczających tę należność, jako to: wykreślania hipoteki, zwrotu zastawu, zwolnienia poręczyciela.

Art.  5.

Należności z weksli, nie podpadających pod moc rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych (Dz. U. R. P. z 1925 r. № 30, poz. 213), mogą być przerachowane na złote, o ile analogia jest uzasadniona, według zasad, wyłuszczonych w przytoczonem rozporządzeniu wraz z jego uzupełnieniami.

Art.  6.

Obywatele polscy, którzy przed 7 listopada 1917 r. stali się posiadaczami weksli, płatnych na obecnem terytorjum Związku Socjalistycznych Republik Rad po tej dacie, - mogą bez sporządzenia protestu wykonywać zwrotne poszukiwana przeciwko dłużnikom zamieszkałym w obrębie Rzeczypospolitej w terminie 6-miesiecznym od dnia wejścia w życia rozporządzenia niniejszego, bądź od dnia płatności wekslu, o ile data płatności nastąpi po dniu wejścia w życie rozporządzenia niniejszego.

Art.  7. ¹

Dochodzenie roszczeń z weksli, które z jakiegokolwiek bądź tytułu były lub są w posiadaniu rosyjskich i ukraińskich instytucyj państwowych lub prywatnych, istniejących jeszcze lub zlikwidowanych i znacjonalizowanych, wreszcie osób fizycznych i prawnych, które miały lub mają zamieszkanie lub siedzibę na terytorjum Z. S. R. R., oraz dochodzenie wszelkich roszczeń z tytułu wpłat, przeznaczonych na wykup wyżej wymienionych weksli lub dokonanych w związku z takim wykupem, odracza się do czasu przeprowadzenia rozrachunków, przewidzianych w art. XVI i nast. Traktatu Ryskiego (Dz. U. R. P. z 1921 r. Nr. 49, poz. 300).

Postanowienia ust. 1 stosuje się również do spraw, toczących się w sądach, nie wyłączając Sądu Najwyższego.

Jeżeli jednak weksel przeszedł do wyżej wymienionych instytucyj lub osób na mocy indosu zastępczego, właściciel wekslu, jeżeli jest obywatelem polskim, może żądać umorzenia go z dalszemi skutkami, przewidzianemi w dziale XVI rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 listopada 1924 r. o prawie wekslowem (Dz. U. R. P. Nr. 100, poz. 926).

Postanowienia artykułu niniejszego nie dotyczą weksli, wystawionych po dniu podpisania Traktatu Ryskiego.

Art.  8.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrowi Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrami: Skarbu oraz Przemysłu i Handlu.

Art.  9.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1928 r.

1 Art. 7 zmieniony przez art. 1 dekretu z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.3.20) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 15 stycznia 1936 r.

• Identyfikator: Dz.U.1927.114.968
• Rodzaj: Rozporządzenie z mocą ustawy
• Tytuł: Likwidacja stosunków z weksli, do których mają zastosowanie przepisy kodeksu handlowego z 1808 r.
• Data aktu: 14/12/1927
• Data ogłoszenia: 23/12/1927
• Data wejścia w życie: 01/01/1928