Opłaty za doręczanie wezwań i zawiadomień na obszarze b. zaboru rosyjskiego.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 31 marca 1923 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu o opłatach za doręczanie wezwań i zawiadomień na obszarze b. zaboru rosyjskiego.

Na zasadzie art. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1921 r. zmieniającej przepisy tymczasowe o kosztach sądowych (Dz. U. R. P. № 106, poz. 770) oraz art. 201 tychże przepisów w brzmieniu powyższej ustawy zarządzam w porozumieniu z Ministrem Skarbu co następuje:

§ 1. Opłaty od wezwań, przewidziane w art. 201 przepisów tymczasowych o kosztach sądowych w brzmieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1921 r. (Dz. U. R. P. № 106, poz. 770), pobiera wyłącznie sąd, w którym toczy się sprawa i zapisuje je na rzecz Skarbu Państwa w budżecie wymiaru sprawiedliwości.

§ 2. W razie potrzeby doręczenia wezwania w innym okręgu sądowym, sąd, w którym toczy się sprawa, przesyłając sprawą do innego sądu (art. 6 dekretu z dnia 18 lutego 1918 r.-Dz. P. P. P. z 1918 r. № 5 poz. 9) winien uprzednio pobrać opłaty ód wezwań i zawiadomić sąd wezwany o ilości pobranych opłat. Gotówki tej nie odsyła się sądowi wezwanemu o doręczenie.

§ 3. Sąd wezwany, przekonawszy się o niedostateczności pobranych opłat, zażąda od sądu, w którym toczy się sprawą, aby pobrał od strony dodatkową sumę opłat należnych za doręczenie.

§ 4. Sąd, zarządzający doręczenie przesłane przez sąd zamiejscowy, nie pobiera z tego tytułu żadnych opłat.

§ 5. 1 Woźni sądowi otrzymują za każde doręczenie wezwania lub zawiadomienia dokonane na żądanie strony 50% z sum uzyskanych z opłat od wezwań. Niezależnie od tego woźni otrzymują odpowiednie wynagrodzenie w wypadku, wskazanym w art. 3 dekretu z dnia 16 lutego 1918 r. (Dz. P. K. P. z 1918 r. № 5, poz. 9).

§ 6. Magistraty i wójci gmin otrzymują 25% z sum uzyskanych z opłat od wezwań i zawiadomień, doręczonych za pośrednictwem magistratów i urzędów gminnych, jako wynagrodzenie dla funkcjonarjuszów, wykonujących doręczenie w sprawach cywilnych bez względu na to, czy wezwanie lub zawiadomienie pochodzi od sądu okręgowego, czy od sądu pokoju (art. 7 dekretu z dnia 16 lutego 1918 r. w przedmiocie doręczenia wezwań oraz zawiadomień-Dz. P. P.P. № 9, poz. 9).

§ 7. Wynagrodzenie procentowe, o którem mowa w § 5 i 6, sądy wypłacają na podstawie rachunków, przedstawianych przez woźnych względnie magistraty i wójtów gmin, odnośne zaś wydatki zapisują na ciężar budżetu wymiaru sprawiedliwości.

§ 8. Rozporządzenie powyższe uzyskuje moc obowiązującą z dniem 15 kwietnia 1923 r. Jednocześnie uchyla się rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dn. 25 października 1921 r., wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu w przedmiocie opłat za doręczanie wezwań, i zawiadomień na obszarze b. zaboru rosyjskiego (Dz. U. R. P. 1921 r. № 90, poz. 669).

1 § 5:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 22 lipca 1926 r. (Dz.U.26.72.419) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 lipca 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 1927 r. (Dz.U.27.118.1019) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 1927 r.

• Identyfikator: Dz.U.1923.39.275
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Opłaty za doręczanie wezwań i zawiadomień na obszarze b. zaboru rosyjskiego.
• Data aktu: 31/03/1923
• Data ogłoszenia: 14/04/1923
• Data wejścia w życie: 15/04/1923