Uposażenie nieetatowych, stałych dziennie płatnych pracowników kolejowych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOLEI ŻELAZNYCH

z dnia 14 grudnia 1923 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu, o uposażeniu nieetatowych, stałych dziennie płatnych pracowników kolejowych.

Na podstawie art. 103 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U R. P. № 116 poz. 924) zarządzam w porozumieniu z Ministrem Skarbu co następuje:

§ 1. Stałymi dziennie płatnymi pracownikami kolejowymi w rozumieniu niniejszego rozporządzenia są nieetatowi pracownicy kolejowi stali dziennie płatni, którzy w dniu 1 października 1923 r. byli zaszeregowani do jednego ze stopni płac na podstawie Ustawy z 13 lipca 1920 r. o uposażeniu pracowników kolejowych (Dz. U. R. P. № 65 poz. 430) i którzy nie są objęci postanowieniem art. 102 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924).

Rozporządzenie niniejsze nie odnosi się do kandydatów (aspirantów) na stanowiska w średniej i wyższej służbie kolejowej.

§  2.

1) Pracownicy dziennie płatni otrzymują płacą na zasadzie dniówkowej składającą się ż płacy zasadniczej i z dodatku rodzinnego.

2) Wysokość płacy zasadniczej zależną jest od rodzaju zajęcia służbowego v od ilości lat służby kolejowej spędzonej w posiadanej kategorji płacy.

Na wysokość płacy wpływa także miejscowość w której pracownik pełni służbę.

§  3.

1) Zajęcia służbowe w kolejnictwie/ sprawowane zasadniczo przez pracowników dziennie płatnych, dzielą się na 8 kategorji, którym odpowiada taka sama ilość kategorji płac.

Podział zajęć służbowych na kategorje uwidoczniony jest w załączonej tabeli C,

2) Każda kategorja płac składa się z pewnej ilości szczebli, oznaczonych literami alfabetu.

§  4.

1) Wysokość płacy dziennej oznacza się w punktach ustalonych w załączonych tabelach A i B.

Kwotę płacy w markach polskich otrzymuje się przez pomnożenie jednakowej dla wszystkich kategorji - mnożnej, przez punkty ustalone w tabelach A i B.

2) Tabela A ma zastosowanie do pracowników niepracujących w kolejce (tu-musowo), a których służba normowana jest według współczynnika 1 w myśl przepisów o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu, t. j.. wynosi 8 godzin na dobę w zwykły dzień powszedni, a 6 godzin na dobę w sobotą.

Ponadto należy tabele, A zastosować do tych pracowników, pełniących służbą według mniej wartościowych współczynników (⁵/₆, ²/₈, ¹/₂, ¹/₃), których praca w ciągu jednej doby wynosi:

przy zastosowaniu współczynnika ⁵/₆ conajmniej 9 godzin,

przy zastosowaniu współczynnika ²/₃ conajmniej 12 godzin,

przy zastosowaniu współczynnika ¹/₂ i ¹/₃ ponad 12 godzin.

3) Tabela B ma zastosowanie do tych pracowników, którzy pracują w kolejce (turnusowo) i których służba rozkłada się na wszystkie dni tygodnia w ten sposób, że suma czasu wykonanej przez nich pracy w ciągu całego tygodnia wynosi:

przy	zastosowaniu	współczynnika	1	=	46	godzin,
"	"	"	5/6	=	56	"
"	"	"	2/3	=	70	"
"	"	"	1/2
			1/3	=	91	"

4) Pracownicy młodociani, w wieku poniżej lat 18 otrzymują 60% uposażenia przewidzianego niniejszem rozporządzeniem.

§  5.

1) Przez czas trwania wyjątkowych warunków ekonomicznych dodaje się do punktów, ustalonych w tabelach A i B jako dodatek ekonomiczny na każdego członka rodziny, nie więcej jednak, jak na 5 (pięciu) członków, 45 punktów miesięcznie.

2) Do rodziny w rozumieniu niniejszego rozporządzenia; należą:

a) żona, wyjąwszy wypadki, gdy jest sądownie rozwiedzioną lub separowaną, a na mężu ciąży obowiązek alimentacji, lub gdy pobiera uposażenie lub zaopatrzenia i instytucji państwowej,

b) mąż zupełnie niezdolny do zarobkowania,

c) dzieci ślubne i uprawnione, tudzież pasierby- do ukończonych lat 18, 6 ile zaś uczęszczają do szkół publicznych, lub wskutek ułomności fizycznych, umysłowych albo nieuleczalnej choroby, nie mogą na swoje utrzymanie zarabiać - do ukończonych lat 24

3) Dzieci i pasierbów, które weszły w związki małżeńskie lub które same się utrzymują, lub, posiadają własne zaopatrzenia conajmniej w wysokości płacy samotnego pracownika w 8-ej kategorji płac nie uwzględnia się przy wymiarze dodatku ekonomicznego.

4) Jednocześnie ze zmniejszaniem się dodatku ekonomicznego (rodzinnego) w myśl ustępu 2-go art. 4-go ustawy o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska x dnia 9 października 1923 r. ulegać będzie w tych samych terminach redukcji o 1 punkt aż do wysokości 38 punktów dodatek ekonomiczny (rodzinny) przyznany w myśl postanowień poz. 1) niniejszego paragrafu. Równocześnie zmniejszać się będą stawki zarobkowe, uwidocznione W tabeli A o - 0,4 części punktu, stawki zaś zarobkowe tabeli B w pierwszych pięciu półroczach o 0,3 części punktu, a w następnych dwu półroczach o 0,4 części punktu we wszystkich grupach i szczeblach w tych samych terminach, jak to przewidziano w art. 3, ustęp ostatni wyżej wspomniane) ustawy dla pracowników etatowych.

§  6.

1) Wartość punktu (mnożna) w markach,. polskich, ewentualnie w przyszłej walucie polskiej, określać będzie na każdy miesiąc dla pracowników nieetatowych stałych dziennie płatnych właściwa dyrekcja kolei państwowych najpóźniej dnia 20 danego mknąca, biorąc pod uwagę zmianę wysokości kosztów utrzymania w poszczególnych środowiskach pracy tejże dyrekcji, na podstawie urzędowych notowań cen artykułów pierwszej potrzeby w okresie od dnia 15 ubiegłego miesiąca do dnia 15 bieżącego miesiąca. Stosunek wzrostu uposażenia pracowników dziennie płatnych w danym miesiącu do uposażenia tych pracowników w ubiegłym miesiącu nie może przewyższać tego stosunku wzrostu uposażenia w XVI grupie funkcjonarjuszów państwowych.

2) Do końca roku 1924 wartość punktu określa się w jednakowej wysokości na cały obszar Rzeczypospolitej Polskiej, w tej samej wysokości, w jakiej będzie ona określona w danym miesiącu dla pracowników etatowych na podstawie ustawy o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych z dnia 9 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 116, poz. 924).

3) O ile na podstawie wyżej wymienionej ustawy przyznano pracownikom etatowym w poszczególnych miejscowościach dodatek do uposażenia wyrażony w procentach, podwyższa się mnożną, o której mowa w pozycji 2-ej niniejszego paragrafu, w tych samych miejscowościach o procent, w którym określony jest wyżej wspomniany dodatek.

§  7.

1) 1  W obrębie danej kategorjj plac przejście na szczebel wyższy odbywa się automatycznie co 3 lata w stałych terminach półrocznych 1 stycznia i 1 lipca każdego roku. Termin posunięcia z jednego szczebla uposażania do drugiego ustala się W ten sposób, że czasu od dnia przyjęcia względnie zaliczenia do wyższej kategorji płacy »ż do najbliższego terminu posunięć nie uwzględnia ssą.

2)  Do czasokresów posunięć zalicza się czas rzeczywistej ciągłej pracy, ponadto zaś czas ćwiczeń wojskowych, urlopów wypoczynkowych (płatnych urlopów bez względu na ich rozmiar, innych urlopów poniżej 15 dni) oraz przerw spowodowanych chorobą, nie przekraczających okresu czasu, przez który pracownik ma prawo de świadczeń z kasy chorych względnie do zasiłków pieniężnych w czasie choroby.

3) Przy ustalaniu terminu najbliższego posunięcia po powrocie ze służby wojskowej, z urlopu bezpłatnego i t. p., który to czas nie wlicza się. do terminów posunięć, przesuwa się pierwotny termin w ten sposób, że okres większy od 3 miesięcy liczy się za pełne półrocze, nieprzekraczającego zaś 3 miesięcy nie bierze się w rachubą.

§  8.

1) Z chwilą przyjęcia do służby kolejowej pracownik otrzymuje płacę, szczebla "a" tej kategorji, do której zaliczane jest zajęcie służbowe stałe przez niego sprawowane, o ile rozporządzenie niniejsze inaczej nie stanowi.

2) Przy przesunięciu pracownika w ciągu jego służby do wyższej kategorji płac otrzymuje on w tej wyższej kategorji płacę tego szczebla, która pod względem ilości punktów jest bezpośrednio wyższa od szczebla zajmowanego poprzednio w kategorii niższej. Czas spędzony w ostatnio zajmowanym szczeblu grupy niższej, zalicza się do posunięcia następnego w grupie wyższej w tych wypadkach, jeżeli następny szczebel w dawnej grupie był wyższy pod względem liczby punktów, aniżeli szczebel osiągnięty przez pracownika w grupie wyższej.

3) W chwili przyjęcia do służby, względnie zaliczenia do wyższej kategorji, ustala się termin posunięcia do następnego szczebla w ten sposób, że czasu od dnia przyjadą względnie przesunięcia do wyższej kategorji plac do najbliższego ogólnego terminu posunięć (§ 7 poz. 1) nie uwzględnia się.

4) W razie przesunięcia pracownika do niższej kategorji płac, należy mu się w tej niższej kategorji ten sam z kolei szczebel, który zajmował w kategorji wyższej z zaliczaniem lat spędzonych w tym szczeblu (poz. 7).

W razie przejściowego przeznaczenia do zajęcia w niższej kategorji płac pracownik otrzymuje dotychczasowa, płacę.

5) Jeżeli pracownik sprawuje stałe zajęcia, co do których obowiązują rozmaite kategorje płacy, ma on otrzymać płace według tej kategorji do której najwięcej zbliżone są zajęcia przeważnie przez niego sprawowane.

6) W razie przeznaczenia pracownika do zajęcia służbowego, co do którego obowiązuje inna tabela płac, aniżeli te, według której był dotychczas opłacany, obowiązują następujące zasady:

a) w razie przejściowego przeznaczenia otrzymuje pracownik uposażenie według dotychczasowej tabeli i dotychczasowych zasad;

b) w razie stałego przeznaczenia, otrzymuje pracownik od następnego pierwszego kalendarzowego miesiąca uposażenie według nowej tabeli i nowych zasad.

O ile przejście to nie jest połączona ze zmianą kategorji płac, otrzymuje on automatycznie analogiczny szczebel w drugiej tabeli.

O ile jednak przejście, to jest połączone ze zmniejsza kategorji płacy, należy postąpić w myśl postanowień poz. 2-4 niniejszego paragrafu, przyczem do porównania wysokości uposażenia w myśl poz. 2 celem oznaczenia szczebla bierze się za podstawę drugą tabele; płac.

7) Przeznaczenie pracownika do stałego zajęcia, zaliczonego do niższej kategorji, może nastąpić (poz. 4):

a) za karę z powodu przewinień służbowych, przewidzianych w przepisach służbowych;

b) w razie zniesienia dotychczasowego zajęcia danego pracownika, o ile tenże nie przyjął zaofiarowanego mu analogicznego zajęcia na Innym posterunku służbowym.

§  9.

1) Prawo do otrzymywania płacy zaczyna się od dnia rozpoczęcia służby i rozciąga się na każdy faktycznie, przepracowany normalnie dzień służby (§ 13).

2) W razie rozwiązania stosunku służbowego, wstrzymują się wypłatą płacy według postanowień przepisów służbowych. normujących stosunki służbowe pracowników dziennie płatnych.

W razie wypowiedzenia służby 2e strony przełożonej władzy kolejowej względnie ze strony pracownika obowiązuje jako termin wypowiedzenia okres 14-to dniowy.

3) Za czas nieobecności w służbie i za czas choroby potrąca się z należących pracownikowi poborów część płacy, która przypada na czas opuszczonej pracy, o ile postanowienia § 10-go inaczej nie stanowią. Przy potrącaniu dodatku ekonomicznego (rodzinnego) przyjmuje się jako dzienną stawką:

przy	zastosowaniu	tabeli	A	- 1,8	punktu
"	"	"	B	- 1,0	"

Z chwilą redukcji dodatku ekonomicznego w myśl § 5 poz. 4 zmniejszać się będzie stawka określona według tabeli A) w sześciu półroczach o 0,04 części punktu w ostatnim półroczu o 0,06 części punktu aż do 1,5 punktu. Stawka określona według tabeli B zmniejszać się będzie w części półroczach o 0,03 części punktu, a w ostatnim półroczu o 0,02 części punktu aż do 1,3 punktu.

Czasu nieobecności w służbie poniżej 10 minut nie bierze się w rachubą, zaś czas dłuższy aż do 30 minut zaokrągla się. na psinę pół godziny celem potrącenia z dniówki.

4) Z poborów pracownika wolno ściągać:

a) składki dla kas chorych, funduszów emerytalnych i pensyjnych;

b) kwoty, podlegające potrąceniu na mocy wyroku sądowego;

c) kwoty przypadające na umundurowanie;

d) czynsz najmu za mieszkania służbowe, należytości za używanie światła, wodociągów etc;

e) zaliczki pobrane na pobory.

Ponadto wolno z należącej się pracownikowi płacy potrącać: kary pieniężne, oraz kwoty, przypadające na odszkodowanie za szkody fiskalne, które powstały z winy pracownika.

Te ostatnia potrącenia nie mogą przekraczać prawnie zastrzeżonego minimum egzystencji pracownika. Potrąceń z innych tytułów wolno dokonać tylko za pisemną zgodą pracownika.

5) Za czas nieobecności w stałej siedzibie służbowej należy się pracownikowi za każdy dzień tej nieobecności, normalna dzienna płaca, o ile dzień Łan spędził w podróży służbowej lub przy pracy w obcej miejscowości.

§  10.

1) Podczas urlopu wypoczynkowego otrzymuje pracownik pełną dzienną płacę za każdy normalny dzień pracy (§ 13, poz. 2).

Pracownicy, do których mają zastosowanie postanowienia § 12, otrzymują podczas urlopu wypoczynkowego pełną dzienną płacę za wszystkie dni urlopu.

Wymiary przysługujących urlopów wypoczynkowych określają osobne przepisy.

2) W następujących wypadkach wolno pracownikowi przyznać urlop z zachowaniem płacy według zasad ustalonych w poz. 1 niniejszego paragrafu:

a) w razie przeniesienia pracownika ze względów służbowych czy to w miejscowości zamieszkania ze zmianą mieszkania, czy też do inne] miejscowości - 2a czas rzeczywistej i udowodnionej potrzeby celem uskutecznienia przeniesienia,

b) w razie brania udziału w czynnościach straży pożarnej na podstawie publiczno-prawnego obowiązku,

c) w razie brania udziału w wyborach przez głosowanie do Sejmu, Senatu i ciał samorządowych,

d) ponadto w następujących nagłych sprawach osobistych, których załatwienie nie może być uskutecznione poza godzinami służbowemi: udział w lec mi nie sądowym lub policyjnym, o ile ten nie jest spowodowany własną winą pracownika i o ile pracownik nie ma prawa do odszkodowania, względnie o ile pracownik nie jest wezwany w sprawie sądowo-karnej w charakterze oskarżonego, udział w terminach dotyczących spraw opiekuńczych, w razie niebezpieczeństwa ognia lub powodzi, zagrażającego dobytkowi pracownika, w razie nieobecności pracownika w służbie z powodu chorób zakaźnych, panujących w rodzinie, konsultacji u lekarzy kolejowych lub kasowych.

§  11.

1) Za podstawę do obliczenia płacy dla pracowników, pobierających uposażenie według tabeli A) § 4 poz. 2) przyjmuje się. faktycznie przepracowaną ilość dniówek. Za dniówkę uważa się każdy normalny dzień pracy (§ 4, poz. 2 i § 13, poz. 2).

§  12.

1) Pracownicy, do których zastosowanie ma tabela płać B (§ 4 poz. 3) otrzymują uposażenie za każdy kalendarzowy dzień miesiąca, o ile ich czas pracy odpowiada zasadom, wyłuszczonym w poz. 3, § 4-go.

Co do potrącania uposażenia u tych pracowników w razie nieobecności w służbie obowiązuje postanowienie § 9, poz. 3, przyczem liczy się jako czas opuszczonej pracy także dni wypoczynkowe i świąteczne, o ile te przypadają na okres, w którym pracownik opuścił służbę.

§  13.

1) Czas pracy regulują przepisy o-stosowaniu na kolej ich żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu z dnia 18 grudnia 1919 r.

2) Za normalny dzień pracy uważa się czas obowiązkowego zatrudnienia lub pogotowia służbowego, ustalony na podstawie przepisanych norm (współczynników pracy), turnusem lub innem zarządzeniem naczelnika służbowego (§ 4, poz. 2 i 3).

3) Czas pracy liczy się od rozpoczęcia do ukończenia pracy na przepisanem miejscu zajęcia.

§  14.

1) Prawo. do wynagrodzenia za służbą w godzinach nadliczbowych na podstawie przepisów o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu z dnia 18 grudnia 1919 r. mają dziennie płatni pracownicy kolejowi, zatrudnieni stale w kolejowych zakładach fabrycznych (warsztatach) głównych i pomocniczych, oraz w warsztatach drogowych i elektrotechnicznych.

2) Wszyscy inni pracownicy dziennie płatni, otrzymują za służbę wykonywaną poza ustanowioną dla nich ilością godzin pracy obowiązkowej przepisy o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu wynagrodzenia według zasad ustalonych w § 15-tym niniejszego rozporządzenia.

§  15.

1) O Ile służba pracowników normowana jest przy zastosowaniu tabeli R według współczynnika 1 w myśl rozporządzania Ministra Kolei Żelaznych o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu z dnia 18 grudnia 1919 r., t. j. trwa 8 godzin na dobą w zwykły dzień powszedni, i 6 godzin na dobą w sobotą i nie przekracza 46 godzin na tydzień, za służbę w godzinach nadliczbowych uważa się służbę ponad 46 godzin w normalnym tygodniu, licząc w myśl wymienionych przepisów 8 godzin na dobę; w zwykły dzień powszedni i 6 godzin na dobę w sobotę. Za podstawą do obliczenia godzin nadliczbowych bierze się okres dzienny.

2) Za służbę tych kategorji pracowników w godzinach nadliczbowych należy się im:

a) o ile odpowiadają warunkom ustanowionym w po z. 1 § 14 niniejszego rozporządzenie.

Oprócz zwykłej płacy (bez dodatku rodzinnego, przypadającej przeciętnie na czas pracy w godzinach normalnych, jeszcze wynagrodzenie dodatkowe za pierwsze dwie godziny nadliczbowe w wysokości 50% tej płacy (bez dodatku rodzinnego) za każdą godzinę, a za służbę w godzinach nadliczbowych ponad dwie godziny dziennie, oraz za służbę w godzinach nadliczbowych przypadających na noc-wynagrodzenie dodatkowe w wysokości 100% tej płacy za każdą godzinę.

Służbą zaś pracowników tych kategorji w niedzielę i święta, jeżeli ich służba w tygodniu odpowiada w zupełności zasadom poz. 1 niniejszego paragrafu, uważa się o ile nie pełnią służby okresowo (w kolejce), jako prace w godzinach nadliczbowych, przyczem wynagrodzenie dodatkowe wynos; 100% płacy normalnej (bez dodatku rodzinnego), przypającej na ten dzień;

b) o ile odpowiadają warunkom poz. 2, § 14 niniejszego rozporządzenia.

Za każdą godzinę nadliczbową wynagrodzenie w wysokości przeciętnego zarobku, przypadającego na jedną godzinę pracy normalnej, podwyższone o 25% tego zarobku, nie uwzględniając dodatku rodzinnego.

3) O ile względy techniczne nie pozwalają na normowanie czasu służby pracowników w sposób określony w § 15 poz. 1 niniejszego rozporządzenia, za służbę, w godzinach nadliczbowych uważa się służbę, pełnioną w godzinach, przekraczających dla poszczególnych kategorji pracowników normy, wyszczególnione w przepisach o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu.

Normy te wynoszą:

Przy zajęciu służbowem na które przypada:

a)	współczynnik	1	-	46	godzin	w	tygodniu
b)	"	5/6	-	56	"	"	"
c)	"	2/8	-	70	"	"	"
d)	"	1/2	-	91	"	"
e)	"	1/3	-	138	"	"	".

Po przeliczaniu godzin przekraczających te normy na współczynnik 1 otrzymuje się godziny podlegające wynagrodzeniu, przyczem czas ponad ¹/₂ - godziny zaokrągla się na całą godzinę, a poniżej ¹/₂ godziny nie bierze się w rachubę.

4) W razie sprawowania Mięć służbowych, co do których mają zastosowanie różne współczynniki Diacy, za służbę w godzinach nadliczbowych uważa się czas służby ponad 46 godzin na tydzień pełnowartościowej pracy (współczynnik 1), przyczem ilość godzin pełnowartościowej pracy otrzymuje się przez przeliczenie rzeczywistego czasu pracy, powstałego z zastosowania mniej wartościowych współczynników, na współczynnik 1.

5) Dla pracujących okresowo "w kolejkach", godziny nadliczbowe oblicza się od całego czasu pracy w tygodniu, przyczem pełnowartościową służbę (współczynnik 1) ponad 46 godzin pracy w tygodniu po odjęciu ewentualnych przerw w pracy w ciągu tygodnia, uważa się za służbę v/ godzinach nadliczbowych. przy zastosowaniu do pracy różnych współczynników obowiązują analogicznie: postanowienia poz. 4 niniejszego paragrafu. Do wynagrodzenia przyjmuje się: dla pracowników co do których obowiązują postanowienia § 14 poz. 1 niniejszego rozporządzenia:

dla pierwszych 12 godzin nadliczbowych normalne stawki płacy podwyższone o 50%, za każdą godzinę zaś ponad 12 godzin te same stawki, podwyższone o 100%. Wszyscy inni pracownicy (§ 14 poz. 2) otrzymują wynagrodzenie przewidziane w poz. 2b niniejszego paragrafu.

6) Służba w godzinach nadliczonych może być tylko tai wynagradzana, i j. że godziny nadliczbowe wynagradzane z tytułu nocnej lub świątecznej służby, nie mogą być jeszcze raz opłacane jako zwykłe godziny nadliczbowe.

7) O ile za czas nieobecności w stałej siedzibie służbowej pracownik pobiera djety lub inne wynagrodzenia uboczne (godzinowe, ryczałty na wyjazdy), za służbą w godzinach nadliczbowych poza własną siedzibą służbową uważa Się tylko te godziny nadliczbowe, które powstały przy wykonywaniu faktycznej pracy.

Do czasu pracy w rozumieniu niniejszego postanowienia wlicza się czas odbytej podróży bez zajęcia służbowego w stosunku 2:1, t. j. że na 2 godziny podróży liczy się 1 godzinę pełnowartościowej pracy według współczynnika 1, Natomiast nie wlicza się do czasu pracy - pobytu w obcej miejscowości bez wykonywania jakiegokolwiek bądź zajęcia służbowego.

8) Wynagrodzenie godzin nadliczbowych w służbie biurowej i kasowej, co do której obowiązują ogólnie ustanowione godziny biurowe, może mieć miejsce tylko w wypadkach wyjątkowych, jeśli chodzi o wykonanie spraw pilnych, lub takich, których wskutek swych rozmiarów nie można załatwić w zwykłych godzinach służbowych.

9) Przy sprawowaniu zajęć, podpadających pod rozmaite kategorje i tabele płac do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe przyjmuje się stawki tej kategorji płacy, w której pracownik w danym okresie czasu przeważnie był zajęty (§ 8 poz. 5 i 6),

10) Na jedną godziną pracy, normowanej według współczynnika 1 przyjmuje się ¹/₈ część dziennej stawki danej grupy i danego szczebla.

§  16.

1) Za podróże służbowe i za służbowy pobyt w miejscowości obcej poza własną siedzibą służbową otrzymują, pracownicy dziennie płatni djety na zasadach ustalonych dla etatowych pracowników kolejowych.

2) 2  W służbie drogowej, utrzymania telegrafów, bloków i sygnałów za siedzibę służbową uważa się cały okrąg, podległy danemu zawiadowcy odcinka i t. p.

3)   ³  Diety wynoszą dziennie dla pracowników nieetatowych, stałych dziennie płatnych, zaliczonych do:

kategorji	płacy	1	9	zł.
"	"	2, 3, 4	7	"
"	"	5, 6, 7, 8	5	"

Przy podróżach służbowych i delegacjach do stolicy oraz na obszar województwa śląskiego zwiększa się diety o 20%. Postanowienie to nie ma zastosowania do podróży służbowych i delegacyj, odbywanych na obszarze województwa śląskiego przez pracowników dziennie płatnych, mających na tym obszarze zwykłe miejsce służbowe".

§  17. ⁴

1)  Pracownicy dziennie płatni, przeniesieni ze względów - służbowych do innych miejscowości, otrzymują zwrot faktycznie poniesionych i należycie udowodnionych kosztów przesiedlenia. Kwota na ten cel przyznana nie może jednak przekraczać u pracowników samotnych 75%, zaś u pracowników żonatych lub wdowców z dziećmi (t. j. pobierających dodatek rodzinny) 150% normalnej miesięcznej płacy w wymiarze dla samotnego (t. j. bez dodatku rodzinnego), zwiększonej o 20%, o ile przesiedlenie następuje ze stolicy lub obszaru województwa śląskiego, względnie do stolicy lub obszaru tego województwa, jak również przy przesiedleniu w obrębie tego województwa.

§  18.

1) Pracownicy dziennie płatni otrzymują normalnie płacę obliczona, za ubiegły miesiąc w dniu 5-go każdego miesiąca. Wypłaty dokonywa się, na podstawie listy płacy, zatwierdzonej przez naczelnika służbowego.

2) 5  (skreślony).

3)  O ile na mocy artykułu 5-go ustawy o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska z dnia 9 października 1923 r., przyznano w ciągu roku 1924 pracownikom etatowym wśród miesiąca dopłatę do uposażenia z powodu wzrostu drożyzny w ostatniej połowie ubiegłego miesiąca ponad 15%, otrzymują pracownicy dziennie płatni dopłatą tą zaliczkowo zgóry w okrągłej kwocie. Za podstawą do obliczenia zaliczki bierze się. kwotę przypadającą normalnie za cały miesiąc. Wypłatę zaliczki należy uskutecznić w czasie między 10-ym a 15-ym danego miesiąca, z którą to wypłatą należy połączyć również wypłatę należności za ubiegły miesiąc w myśl poz. 1-ej niniejszego paragrafu, przyczem termin określony w tej pozycji przesuwa się odpowiednio do wypłaty niniejszej zaliczki.

Ostateczne rozliczenie tej zaliczki następuje przy wypłacie miesięcznych poborów w dniu 5-go następnego miesiąca (poz. 1).

4) O ile dzień wypłaty przypada na dzień świąteczny, następuje wypłata poborów w dniu powszednim, poprzedzającym to święto.

5) Zasiłki za czas choroby, w razie śmierci pracownika oraz za czas odbywania periodycznych ćwiczeń wojskowych określą osobne przepisy. Aż do wydania tych przepisów obowiązują dotychczasowe przepisy.

Postanowienia przejściowe.

§  19.

1) Place w myśl niniejszego rozporządzenia mają otrzymać wszyscy stali dziennie płatni pracownicy nieetatowi, nie objęci art. 102 ustawy o uposażaniu funkcjonarjuszów państwowych z dnia 9 października 1923 (Dz. U. R. P. № 116, poz. 924).

2) Pracownicy nieetatowi, pobierający na podstawie przepisów byłych państw zaborczych płacę góry, mają zatrzymać przywilej ten aż do mianowania ich pracownikami etatowymi, jakkolwiek podstawą do obliczania wynagrodzenia będzie system dniówkowy. Nie mogą stoi! korzystać z przywileju tego pracownicy, którzy dopiero po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nabyli w myśl dawniejszych przepisów warunki do pobierania płac zgóry.

§  20.

1) Przy pierwszem zaliczeniu po wejściu w życia niniejszego rozporządzenia pracowników dziennie płatnych do poszczególnych kategorji i szczebli płac, rozstrzyga - co do kategorji dotychczas posiadany stopień płacy według ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 430), co do szczebla, uposażenia rozstrzyga dzień objęcia stałego zajęcia w służbie państwowej polskiej w ostatatnio posiadanym stopniu płacy.

2) Dyrekcje kolei państwowych mogą poszczególnym pracownikom, którzy wstąpili do służby na polskich kolejach państwowych przed dniem 1 października 1920 r. zaliczyć przy oznaczaniu przyznać się mającego szczebla czas służby państwowej lub samorządowej w państwach obcych. Czas pracy zawodowej może być zaliczony, jeżeli kwalifikacje i do-' świadczenia, nabyte przez tę pracę przed wstąpieniem do służby państwowej kolejowej polskiej uzdalniają pracownika do obecnie spełnianej służby kolejowej. Zaliczyć można w ten sposób z poprzedniej służby w państwach obcych lub pracy zawodowej najwyżej lat 20.

2). Zaliczalny w myśl powyższych postanowień czas służby w państwach obcych i czas pracy zawodowej, a ponadto czas służby państwowej polskiej spędzony do dnia uzyskania przez pracownika ostatnio posiadanego stopnia płacy, zalicza się tylko w Stosunku 6-ciu miesięcy za każde pełne 3 lata służby. Okresu czasu poniżej 3 lat nie uwzględnia się.

§ 21. Przy pierwszem zaliczeniu ustala się termin posunięcia do następnego szczebla w ten sposób, że dla pracowników, którym przyznano dotychczasowy stopień płacy w okresie półrocznym od 1-go lipca do 31 grudnia przyjmuje się datę 1 lipca jako termin, od którego zaczyna się, liczyć trzechlecie, dla tych zaś którzy uzyskali te same warunki w okresie półrocznym od 1 stycznia do 30 czerwca roku następnego, przyjmuje się datę 1 stycznia roku ubiegłego, jako termin, od którego zaczyna się liczyć trzechlecie.

§  22.

1) U nieetatowych stałych dziennie płatnych pracowników kolejowych odpowiada:

dotychczasowy	8	stopień	płacy	1	kat.	płacy
"	9	"	"	2	"	"
"	10	"	"	3	"	"
"	11	"	"	4	"	"
"	12	"	"	5	"	"
dotychczasowy	13	stopień	płacy	6	kat.	płacy
"	14	"	"	7	"	"
"	15	"	"	8	"	"

§  23.

1) O ile po wejścia w życie niniejszego rozporządzenia okaże się, że poszczególni pracownicy mieliby otrzymać płacę niższą od pobieranej dotychczas, otrzymują oni dodatek wyrównawczy do wysokości płacy ostatnio pobieranej.

2) Dodatek ten przysługiwać będzie tak, długo, dopóki pracownik wskutek podwyższenia się jego płacy w myśl postanowienia niniejszego rozporządzenia, czy to wskutek przyznania wyższej kategorji plac, lub posunięcia do następnego szczebla płacy, nie osiągnie wysokości płacy, pobieranej ostatnio przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia,

§ 24. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje od 1 października 1923 r. z tem, że postanowienia odnośnie do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe (§ 14 i 15) obowiązywać mają od dnia 1 stycznia 1924 r.

Z dniem 1 października 1923 r. tracą moc obowiązującą wszystkie rozporządzenia i przepisy wydane w przedmiocie objętym niniejszem rozporządzeniem.

§ 25. Aż do ujednostajnienia stanowisk dla pracowników etatowych kolei państwowych obowiązywać mają w miejsce tabeli C (§ 3) dotychczasowe przepisy.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK 

Tabela A.

TABELA

płac dla nieetatowych pracowników stałych dziennie płatnych, pobierających uposażenie za każdy przepracowany dzień pracy

(§ 4, poz. 2).

Kategorja płacy	Szczebel płacy
	a	b	c
1	18,4	19,6	20,8
2	16,0	16,8	17,6
3	13,6	14,4	15,2
4	12,4	13,0	13,6
5	11,2	11,8	12,4
6	10,0	10,6	11,2
7	8,8	9,4	10,0
8	8,4	-	-

ZAŁĄCZNIK 

Tabela B.

TABELA

plac dla nieetatowych pracowników stałych dziennie płatnych, pobierających uposażenie według § 4 poz. 3.

Kategorja płacy	Szczebel płacy
	a	b	c
1	15,3	16,3	17,3
2	13,3	14,0	14,7
3	11,3	12,0	12,7
4	10,3	10,8	11,3
5	9,3	9,8	10,3
6	8,3	8,8	9,3
7	7,3	7,8	8,3
8	7,0	-	-

ZAŁĄCZNIK 

Tabela C.

PODZIAŁ

zajęć służbowych na kategorje płacy.

Zajęcia służbowe na kolejach państwowych, dla których wykonywania przewiduje się nieetatowych dziennie płatnych pracowników, zalicza się do następujących kategorji płac;

Do 1 kategorji:

Zegarmistrz

Zecer

Do 2 kategorji;

Prowizoryczny pomocnik werkmistrza po 1-rocznej służbie jako pomocnik werkmistrza,

Kierownik partji rzemieślników (przodownik),

Rzemieślnik wyzwolony o szczególnej kwalifikacji zawodowej,

Litograf.

Do 3 kategorii:

Prowizoryczny pomocnik werkmistrza,

" mostomistrz II klasy,

" podasystent, elew kolejowy (aspirantka), lub też pomocnicza siła biurowa (kasowa, ekspedycyjna) o dobrej kwalifikacj, o ile pełnią samodzielną służby na systemizowanem i w etacie przewidzianym stanowisku podasystenta, lub asystenta,

Rzemieślnik wykwalifikowany,

Szofer,

Drukarz,

Do 4 kategorji:

Elew kolejowy (aspirantka),

Pomocnicza siła biurowa (kasowa, ekspedycyjna) o dobrej kwalifikacji,

Maszynistka o szczególnych kwalifikacjach,

	Prowizoryczny	maszynista elektrowni II klasy,
	"	pomocnik maszynisty II klasy,
	"	maszynista II klasy stałych maszyn,
	"	maszynista wozu motorowego,
	"	magazynier,
	"	wozomistrz II klasy,
	"	elektromonter II klasy,
	"	monter sygnalizacji II klasy,

Rzemieślnik wyzwolony,

Przemywacz parowozów.

Do 5 kategorji:

Prowizoryczny kancelista (kncelistka),

Maszynistka wykwalifikowana,

Pomocnicza siła biurowa (ekspedycyjna, kasowa),

Przodownik robotników w warsztatach głównych, lub podręcznych,

	Przodownik	czyścicieli	maszyn,
	"	"	wagonów,
	"	ładowników węgla,
	"	robotników w magazynie		towarowym,
	"	"	"	zasobów
	"	"	w gazowni lub elektrowni,

Wydawca zasobów,

Czyściciel dymników, palenisk i popielników parowozów,

Pomocnik przy maszynach stałych,

Pomocnik kotlarski, pracujący przy kotłach,

Smarownik wagonów,

Rzemieślnik bez listu wyzwolenia,

Pomocnik odlewacza,

Robotnik przy nabijaniu akumulatorów i przy przebijaniu rur.

Pomocnik monterski,

Przodownik w służbie drogowej,

Prowizoryczny nadzorca przewodów.

Do 6 kategorji:

	Prowizoryczny	pomocnik kolejowy,
	"	przetokowy,
	"	hamulcowy,
	"	zwrotniczy II klasy,
	"	pomocnik torowy,
	"	palacz .parowozowy II klasy,
	"	palacz parowozowni,
	"	palacz II klasy stałych maszyn,
	"	palacz elektrowni II klasy,
	"	woźny,
	"	strażnik kolejowy,
	"	dróżnik,
	"	telefonista (telefonistka),

Ogrzewacz wagonów.

Robotnik kwalifikowany, a mianowicie:

egzaminowany robotnik, używany przejściowo do zastępstw w służbie, przewidzianej zasadniczo dla etatowych pracowników grupy XIII lub wyższych grup, kwalifikowany robotnik przy utrzymaniu urządzeń zabezpieczających ruch pociągów i przy utrzymaniu przewodów słabego i silnego prądu.

Kwalifikowany robotnik w gazowni i elektrowni robotnik, obsługujący obrotnice, przesuwnice lub żórawie.

Kwalifikowany robotnik w drukarni i litografji,

Kwalifikowany robotnik w magazynie towarowym,

Strażnik rogatek.

	Kwalifikowany	robotnik	w służbie mierniczej.
	"	"	w zakładzie impregnowania.

Węglarz, lampiarz.

Do 7 kategorji.

Robotnik niekwalifikowany po 1 roku służby w kolejnictwie.

Do 8 kategorji.

Robotnik niekwalifikowany.

	Uwagi:
do kat. 2, 1)	Jako kierownika partji uważa się rzemieślnika, któremu dodani są conajmniej 3-ej pomocnicy,
2)	ilość rzemieślników w tej kategorji nie może przekraczać 30% ogólnej ilości rzemieślników, zatrudnionych w okręgu dyrekcji.
Do kat. 3.	Elewi kolejowi (aspirantki) i pomocnicze siły, zaliczone do tej kategorji winne conajmiej posiadać egzamin nieformalny w danej gałęzi służby.
Do kat 6.	Jako robotników kwalifikowanych uważa się takich robotników, których uzdolnienie i przygotowanie do pracy kolejowej w danej gałęzi służby zostało urzędowo sprawdzone.

1 Z dniem 24 grudnia 1931 r. zawiesza się moc obowiązującą nin. ustępu, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Komunikacji wydanym w porozumieniu z Ministrem Skarbu z dnia 28 listopada 1931 r. (Dz.U.31.110.857).

2 § 16 ust. 2) zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 16 grudnia 1927 r. (Dz.U.28.16.134) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 lutego 1928 r.

3 § 16 ust. 3) zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 16 grudnia 1927 r. (Dz.U.28.16.134) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 listopada 1927 r.

4 § 17 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 16 grudnia 1927 r. (Dz.U.28.16.134) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 lutego 1928 r.

5 § 18 ust. 2) skreślony przez § 1 rozporządzenia Ministra Komunikacji wydanego w porozumieniu z Ministrem Skarbu z dnia 22 maja 1933 r. (Dz.U.33.46.371) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1933 r.

• Identyfikator: Dz.U.1923.137.1142
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Uposażenie nieetatowych, stałych dziennie płatnych pracowników kolejowych.
• Data aktu: 14/12/1923
• Data ogłoszenia: 31/12/1923
• Data wejścia w życie: 01/01/1924, 01/10/1924