Rozszerzenie na cały obszar Rzeczypospolitej Polskiej postanowień ros. ustawy akcyzowej o patentach akcyzowych na fabryki trunków, wyrobów ze spirytusu, drożdży oraz na zakłady sprzedaży trunków; dalej na wyrób zapałek i gilz (tutek) papierosowych.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 23 października 1922 r.

w przedmiocie rozszerzenia na cały obszar Rzeczypospolitej Polskiej postanowień ros. ustawy akcyzowej o patentach akcyzowych na fabryki trunków, wyrobów ze spirytusu, drożdży oraz na zakłady sprzedaży trunków; dalej na wyrób zapałek i gilz (tutek) papierosowych. ^*

Na mocy ustawy z dnia 10 maja 1921 r. o regulowaniu podatków od spożycia, zużycia względnie produkcji na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 41, poz. 248) i ustawy z 4 sierpnia 1922 r. w przedmiocie przywrócenia mocy obowiązującej tej ustawy (Dz. U. R. P. № 67, poz. 607), zarządza się co następuje:

§ 1. Na cały obszar Rzeczypospolitej Polskiej rozciąga się moc obowiązującą podanych w przyległym załączniku postanowień art. 510, 511, 512, 513, 516, 517, 518, 519, 520, 521, 522, 1035, 1036, 1043, 1044, 1046, 1057/1, 1057/5, 1057/6, 1057/20, 1057/21, 1057/22, 1071, 1083, 1096, 1110, 1111, 1257 i 1270/3 rosyjskiej ustawy akcyzowej (Tom V Zbioru Praw ros. według wydania z r. 1901 i dalszego ciągu z r. 1912) o patentach akcyzowych na fabryki trunków, wyrobów z wódki i okowity, drożdży, oraz na zakłady sprzedaży trunków, na fabryki zapałek i tutki do papierosów oraz krajanej bibułki do papierosów.

§ 2. 1 Opłaty pobierane na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej od patentów na wyrób trunków, przetworów wódczanych i spirytusowych oraz drożdży, jako też na sprzedaż trunków przez zakłady przemysłowe i handlowe wskazane w art. 512 i 513 zbioru rosyjskich przepisów o opłatach akcyzowych-a unormowane tymczasowo w ustępie A i B § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 30 maja 1921 r. (Dz. U R. P. № 47, poz. 289) dalej opłaty od patentów na wyrób zapałek, tutek do papierosów ustala się w następującej wysokości:

A.

Opłaty od patentów za wyrób i przerób:

1)	od gorzelń i fabryk drożdżowo-gorzelniczych:
a)	opłata zasadnicza za wypęd pierwszych 100.000 litrów alkoholu.			1.000.000	mk.
b)	opłata dodatkowa za każde następne 10.000 litr. alkoholu			100.000	"
2)	od wytwórni drożdży prasowanych bez pędzenia spirytusu oplata stała			250.000	"
3)	od fabryk wódek i likierów:
a)	opłata zasadnicza za przerób 50.000 litrów alkoholu			2.000.000	"
b)	za każde dalsze 50.000 litr. alkoholu			2.000.000	"
4)	od rektyfikacji spirytusu:
a)	opłata zasadnicza za 100.000 litr alkoholu surowego, przyjętego do magazynu dla oczyszczenia			7.000.000
b)	opłata dodatkowa za każde następne 10.000 litrów alkoholu			500.000	"
5)	od fabryk win musujących			5.000.000	"
6)	od fabryk win owocowych, rodzynkowych i winogronowych			500.000	"
7)	od browarów:
a)	opłata zasadnicza przy przerobie pierwszych 20 ton słodu			500.000	"
b)	opłata dodatkowa przy przerobie każdych następnych 10 ton słodu			100.000	"
8)	od miodosytni			300.000	"
9)	od przerobu spirytusu: w rozlewniach denaturatu:
a)	w politurniach, lakierniach i fabrykach chemicznych:
aa)	opłata zasadnicza od przerobu pierwszych 10.000 litrów alkoholu			100.000	"
bb)	opłata dodatkowa przy przerobie każdych następnych 10.000 litr. alkoholu			100.000	"
b)	od perfumerji i wytwórni kosmetycznych			200.000	"
c)	od fabryk octu			100.000	"
10)	od fabryk gilz do papierosów			200.000	"
11)	od	"	zapałek	3.000.000	"
12)	od cukrowni:
a)	od każdej tony cukru surowego			5.000	"
b)	od każdej tony rafinady-dodatkowo			5.000	"

Opłata z p. p. a i b uiszcza się zgóry za całą kampanję według produkcji w kampanji ubiegłej; opłata od cukrowni w ubiegłej kampanji nie czynnych uiszcza się w wysokości odpowiadającej produkcji pierwszych 600 ton.

B.

Od zakładów sprzedaży trunków:

13) Od zakładów restauracyjnych z uprawnieniem do sprzedaży wszelkich napojów w naczyniach zamkniętych i na kieliszki:

		w miejscowościach:
		kl. I.		II.		III
		Marek
I	rzędu	2.000.000	8.000.000		3.000.000
II	rzędu	5.000.000	2.000.000		1.000.000
14)	od zakładów uprawnionych do sprzedaży wszelkich trunków w naczyniach zamkniętych:
a)	detalicznie	2.000.000	1.000.000		500.000
b)	hurtowo	6.000.000	5.000.000		3.000.000
15)	od winiarni uprawnionych do sprzedaży wyłącznie wina tak w naczyniach zamkniętych jak i na kieliszki	1.000.000	500.000		250.000
16)	piwiarnie i winiarnie ze sprzedażą piwa, wina i miodu wyłącznie w naczyniach zamkniętych	250.000	200.000		100.000
	za wyszynk piwa dodatkowo	250.000	200.000		100.000
17)	od bufetów ze sprzedażą wszystkich trunków:
a)	przy teatrach, cyrkach, kinach, wyścigach, wystawach, klubach, lokalach stowarzyszeń i t.p.	1.000.000	750.000		500.000
b)	bufety na balach i zabawach publicznych, nie wyłączając dobroczynnych za dobę	100.000	50.000		25.000
18)	od karczem i domów zajezdnych uprawnionych do sprzedaży wszelkich trunków	2.000.000	1.000.000		1.000.000
19)	od hurtowych składów piwa, wina	250.000	200.000		100.000

C.

Od zakładów trudniących się ekspedycją trunków:

5.000.000 mk.

D.

Od fabryk tutek papierosowych:

a) Od wyrobu tutek	15.000	mk.
b) Od każdej maszyny do wyrobu tutek	500	"
rocznie.

§ 3. Pod względem wymiaru akcyzowych opłat patentowych zalicza się do 1 klasy miejscowości: Kraków, Lwów, Łódź, Poznań, Warszawa, Wilno. Do II klasy miejscowości należą miasta, liczące ponad 10.000 mieszkańców. Inne miejscowości należą do klasy III.

Zaliczenie miejscowości do klas poszczególnych porucza się na przyszłość Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

§ 4. Pobór unormowanego w rozdziale III (§ 42-60) obowiązującej na obszarze województw: poznańskiego i pomorskiego ustawy o opodatkowaniu spirytusu z dnia 15 lipca 1909 r. (Dz. Ust. Rzeszy Niern. str. 661) podatku odpadowego (Betriebs auflage) uchyla się.

§ 5. 2 Kto prowadzi wyszczególnione w art. 512, 513, 1035 i ustępu 2 art. 1057/1 załącznika do § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 października 1922 i. (Dz. U. R. P. № 95 poz. 879), tudzież w art. 948 i 949 załącznika niniejszego rozporządzenia zakłady przemysłowe i handlowe bez wykupienia przez pisanego patentu w wartości unormowanej w § 2 niniejszego rozporządzenia, staje się winnym defraudacji podatkowej i ulegnie karze pieniężnej w wysokości 10 - 20-krotnej ilości umniejszonej lub na umniejszenie narażonej opłaty patentowej.

Do czasu wykupienia patentu przedsiębiorstwo ulega zamknięciu.

§ 6. Kary przewidziane w artykułach powołanych w § 5 nie będące w stosunku do obowiązującej taryfy patentowej wymierza się w wysokości tysiąckrotnej z zamiany rubli na marki w stosunku 1:2,16.

Kary natomiast zależne od wielokrotności opłaty patentowej wymierza się w stosunku do obowiązującej taryfy patentowej.

Do orzekania powołane są władze wymienione w odpowiednich przepisach ustawowych poszczególnych dzielnic, z zastosowaniem właściwych przepisów postępowania.

W b. dzielnicy pruskiej stosuje się artykuł 10 ustawy z dnia 23 czerwca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 75, poz. 511).

§ 7. Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu.

§ 8. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1922 r. i obowiązuje na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem województwa śląskiego; z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą sprzeczne z nią przepisy.

ZAŁĄCZNIK 

Powołane w powyższym paragrafie postanowienia rosyjskiej ustawy akcyzowej brzmią:

Art. 510.

Od fabryk wyrabiających trunki wyskokowe, wyroby z okowity lub wódki i drożdże, oraz od zakładów, które sprzedają trunki wyskokowe, z wyjątkiem magazynów fabrycznych, skarbowych fabryk i zakładów wyrobu i sprzedaży trunków, pobiera się opłatą patentową. Opłatę tę Skarb pobiera od utrzymujących zakłady, które są obowiązane do corocznego wykupywania patentów na specjalnym papierze.

Uwaga 1. Wysokość opłaty patentowej od zakładów wyrobu i sprzedaży trunków określona jest w dodatku 1 do uwagi 1 do art. 112.

Uwaga 2. Na miejsca fabrykacji i sprzedaży trunków wyskokowych oraz na same trunki i wyroby z wódki i okowity nie mogą być nakładane żadne opłaty bez Najwyższego zatwierdzenia, po przedwstępnem porozumieniu się z Ministrem Skarbu.

Art. 511.

Bez wykupienia przepisanych patentów ani wyrób trunków wyskokowych, wyrobów z wódki i okowity i drożdży, ani też sprzedaż drożdży i trunków nie jest dozwolona.

Art. 512.

Do wykupu patentów w myśl art. 510 obowiązane są następujące zakłady przemysłowe:

1) gorzelnie,

2) fabryki drożdżowo-gorzelnicze,

3) fabryki drożdży prasowanych,

4) miodosytnie,

5) fabryki wódek słodkich i likierów,

6) rektyfikacje spirytusu,

7) fabryki win rodzynkowych, owocowych i naturalnych,

8) browary, oraz

9) zakłady wyrabiające lakier, politurę, perfumy i płyny do oświetlenia.

Uwaga 1. Fabryki drożdżowo-gorzelnicze (p. 2) podlegają takim samym opłatom patentowym, jak gorzelnie.

Uwaga 2. Rektyfikacji wódek i spirytusu własnego pędzenia w oddziałach rektyfikacyjnych gorzelń i w osobnych aparatach, ustawionych w tych samych gorzelniach, dozwala się bez obowiązku wykupienia osobnego na ten cel patentu, lecz z uwzględnieniem warunków wskazanych w art. 431, 442 i 444 odnośnie do urządzenia takich aparatów, sposobu rektyfikacji oraz kontroli wódki i spirytusu.

Uwaga 3. W myśl uwagi 1) w brzmieniu uzupełnienia 1912 r. (do art. 432), producenci gorzelniczy mają prawo rektyfikować spirytus własnego pędzenia w swoich zakładach rektyfikacyjnych, jak również w innych gorzelniach, do nich należących, bez obowiązku uiszczenia opłaty patentowej.

Art. 513.

Do wykupu patentów w myśl art. 510 obowiązane są następujące zakłady sprzedaży trunków:

1) zakłady restauracyjne, o ile posiadają prawo do sprzedaży wódek i innych trunków,

2) inne zakłady, posiadające prawo do sprzedaży trunków wyłącznie w naczyniach zamkniętych,

3) zakłady posiadające prawo do sprzedaży wy łącznie wina,

4) zakłady sprzedające wyłącznie piwo, porter i miód,

5) bufety w lokalach rozrywkowych, klubowych i t. p. oraz balach, zabawach i t. p., o ile posiadają prawo do sprzedaży trunków, prócz bufetów czasowych na dochód dobroczynny,

6) karczmy i domy zajezdne, o ile posiadają prawo do sprzedaży trunków, oraz

7) hurtowe składy piwa, wina i miodu.

Art. 516.

Patenty wydają się dla każdej fabryki i dla każdego miejsca sprzedaży trunków wyskokowych oddzielnie i winny być wywieszone w miejscu widocznem w fabrych i zakładach, którym zostały wydane.

Uwaga 1. W patentach na czasowe handle win i sklepy winny być oznaczone dnie, w których będzie się odbywała sprzedaż.

Uwaga 2. Zakład restauracyjny lub inny, mający więcej niż jeden bufet do sprzedaży trunków wyskokowych, obowiązany jest do wykupywania oddzielnego patentu na każde miejsce sprzedaży. To samo tyczy się i bufetów na stacjach dróg żelaznych, w teatrach i innych miejscach, jeżeli sprzedaż trunków w nich odbywa się z kilku oddzielnie ustawionych bufetów lub stołów.

Art. 517.

Patenty fabrykom wydaje się: 1) gorzelniom na cały okres fabrykacji t. j. od 1 lipca jednego roku do 1 lipca roku następnego, 2) fabrykom drożdżowo-gorzelniczym i zakładom wyrobu drożdży prasowanych roczne, licząc rok sprawozdawczy (okres) ; termin od którego należy liczyć początek roku sprawozdawczego ustanawia Minister Skarbu, 3) fabrykom owocowo i winogronowo-wódczanym i koniakowym z terminem od 1 stycznia na jeden rok, 4) fabrykom wódek i rektyfikacjom okowity oraz osobnym oddziałom rektyfikacyjnym fabryk wódczanych na rok, licząc rok sprawozdawczy od początku jednego okresu fabrykacji do początku drugiego; termin, od którego należy liczyć początek roku sprawozdawczego, określa Minister Skarbu po porozumieniu się z Kontrolerem Państwa, 5) pozostałym fabrykom wskazanym w punktach 5, 7, 9 i 10 artykułu 512 w listopadzie i grudniu zawsze na rok, licząc od 1 stycznia jednego roku do 1 stycznia roku następnego.

Art. 518.

Patenty wszelkiego rodzaju zakładom sprzedaży trunków wyskokowych, prócz składów koniaku, wydaje się albo na cały rok, w miesiącach listopadzie i grudniu, licząc od 1 stycznia jednego roku do 1 stycznia roku następnego, albo na terminy półroczne, licząc od 1 stycznia do 1 lipca i od 1 lipca do 1 stycznia za opłatą połowy wysokości, przepisanej dla patentów rocznych zgóry za półrocze: za pierwsze półrocze w ciągu listopada i grudnia, za drugie w maju i czerwcu. Ma składy koniaków patenty wydaje się na okres od pierwszego stycznia na jeden rok. Na czasowe handle win i sklepy patenty wydaje się w każdym czasie stosownie do potrzeby. Uwaga 1. Zakładom przemysłu restauracyjnego w miejscowościach kąpieli morskich, wód mineralnych, kąpieli błotnych i tym podobnych miejscowościach leczniczych państwa, prowadzącym handel tylko podczas sezonu leczniczego, wydaje się patenty półroczne z terminem od 1 maja do 1 października. Spis powyższych miejscowości sporządza się po porozumieniu Ministrów Skarbu, Spraw Wewnętrznych i Handlu i Przemysłu i podaje się do wiadomości powszechnej trybem przepisanym.

Art. 519.

Wolno wydawać gorzelniom patenty po rozpoczęciu okresu fabrykacji z zastrzeżeniem, by patenty te były ważne tylko do końca okresu fabrykacji. Innym fabrykom wyszczególnionym w punktach 2 i 7 - 10 artykułu 512 można wydawać patenty w ciągu roku; patenty te są ważne jedynie do końca roku sprawozdawczego.

Art. 520.

Życzący sobie otrzymać patent na wyrób trunków wyskokowych oraz na fabryki, wytwarzające wyroby z wódki i okowity, tudzież drożdże, składa lub przesyła odpowiednią deklarację dozorcy akcyzy lub jego pomocnikowi.

Art. 521.

Opłata patentowa od fabryk, wyrabiających trunki i wyroby i wódki i okowity i drożdże, pobiera się: 1) od gorzelni i fabryk drożdżowo-gorzelniczych: a) opłata patentowa zasadnicza dająca prawo pędzić do 10 tysięcy wiader okowity czterdziestostopniowej w ciągu okresu pędzenia i b) dodatkowa za pędzenie w tym samym okresie każdego następnego tysiąca wiader czterdziestostopniowych; niepełne tysiąc wiader liczy się za pełne; 2) od browarów: a) opłata patentowa zasadnicza za prawo przeróbki nie więcej, jak tysiąc pudów słodu w ciągu roku sprawozdawczego i b) dodatkowa za przeróbką w tym samym roku każdego następnego tysiąca pudów słodu; niepełny tysiąc pudów liczy się za pełny. Minister Skarbu ma prawo ustanawiać sposób pobierania dodatkowej opłaty patentowej od browarów, z zachowaniem przepisów, określonych w artykule 283; 3) od miodosytni - od łącznej pojemności kotłów do sycenia miodu w fabryce; 4) od fabryk wódczanych, owocowo i winogronowe - wódczanych i fabryk koniaku, zakładów produkujących drożdże prasowane i wino rodzynkowe oraz od fabryk wytwarzających nie przeznaczone do użycia w postaci trunków wyroby z wódki i okowity - na zasadach wyszczególnionych w oddzielnej taryfie (dodatek 1 do uwagi 1 do art. 112); 5) od rektyfikacji okowity i od specjalnych oddziałów lektyfikacyjnych w fabrykach wódek-od fabryki lub oddziału w zależności od klasy miejscowości.

Uwaga. Na obszarze skarbowej sprzedaży trunków (por. art. 524) od rektyfikacji okowity i oddziałów rektyfikacyjnych w fabrykach wódek i gorzelniach dodatkowej oploty patentowej nie pobiera się od tej ilości okowity, którą powyższe fabryki i oddziały rektyfikują za pomocą dystylacji na zamówienie Skarbu. W pozostałych miejscowościach dodatkowej opłacie patentowej nie podlegają rektyfikowane wódki i okowita, wydane z rektyfikacji okowity lub specjalnego oddziału rektyfikacyjnego fabryki wódek do składów hurtowych wódek i okowity, należących do tegoż właściciela w temże mieście lub powiecie.

Art. 522.

Życzący sobie otrzymać patent na sprzedaż trunków składa lub przesyła podanie do dozorcy akcyzy lub jego pomocnika, z oznaczeniem powiatu, miasta, miasteczka, osady, lub wsi, albo wogóle miejsca, gdzie zakład będzie otwarty, oraz wymienia rodzaj zakładu. Przy podaniu przedstawia się ustanowione świadectwo procederowe na zakład sprzedaży trunków oraz pozwolenie instytucji, urzędów i osób, które zarządzają lub są właścicielami miejsca, gdzie się zakład otwiera. Przedstawione dokumenty zwraca się petentowi.

Uwaga. W deklaracjach na czasowe handle i sklepy oznacza się dni, w które ma się odbywać sprzedaż.

Art. 1035.

Dochód od zapałek wpływa na rzecz Skarbu pod postacią:

1) akcyzy od zapałek tak wyrabianych w kraju, jak i przywożonych, pobieranej przez naklejanie banderoli na pudełka z zapałkami, oraz

2) opłaty patentowej za prawo fabrykacji zapałek.

Art. 1036.

Wysokość akcyzy od zapałek, jako też opłaty patentowej od fabryk zapałek, ustanawia się trybem prawodawczym.

Art. 1043.

Patenty na prowadzenie fabryk zapałek oraz banderole do zapałek przygotowuje się w drukarni papierów państwowych i rozsyła się z rozporządzenia zarządu głównego poborów niestałych i skarbowej sprzedaży trunków, do izb skarbowych, które rozdzielają je w celu sprzedaży między kasy skarbowe, położone najbliżej fabryk zapałek, gdzie zaś kas skarbowych niema - między zarządy miast. Banderole rozsyła się nadto do komór celnych przez które odbywa się przywóz zapałek z zagranicy.

Art. 1044.

Minister Skarbu ustanawia formę patentów, kolor, formę, i wymiar banderoli, oraz znaki i napisy na nich.

Art. 1045.

Patenty na prowadzenie zapałek wydają kasy skarbowe i zarządy miejskie (art. 1043), zawiadamiając miejscowy dozór akcyzy o wydanych patentach.

Art. 1046.

Patenty na prowadzenie fabryk zapałek wydaje się jedynie roczne, są one ważne tylko do końca roku sprawozdawczego. Minister Skarbu ustanawia termin, od którego winien się zaczynać rok sprawozdawczy.

Art. 1057/1.

Podatek od tutek do papierosów, jako też od krajanej na paski bibułki do papierosów, używanej do zawijania tytoniu przy paleniu, wpływa na rzecz Skarbu w postaci: 1) akcyzy od pomienionych wyrobów, tak wyrobionych w kraju, jak i sprowadzonych z zagranicy, pobieranej przez nałożenie banderoli na pudełka z tutkami, jako też na książeczki lub paczki bibułki do papierosów i 2) opłaty patentowej za prawo prowadzenia fabryk i zakładów wyrobu tutek.

Uwaga. Za bibułkę do papierosów podlegającą opłacie akcyzy uważa się wszelką bibułkę., używaną do rozwijania tytoniu przy paleniu i sprzedawaną w postaci paczek lub wstęg, po przecięciu jej na paski z wyjątkiem bibułki do papierosów, wypuszczanej z fabryk papieru w postaci nawiniętej na szpulki (bobiny) i używanej do mechanicznego wyrobu tutek.

Art. 1057/5.

Patenty na prowadzenie fabryk lub zakładów do wyrobu tutek wydaje się tylko na termin roczny; są one ważne do dnia 31 grudnia każdego roku włącznie.

Art. 1057/20.

Blankiety patentów na prowadzenie fabryk oraz zakładów tutek, jakoteż banderole do tutek i bibułki do papierosów wyrabia drukarnia papierów państwowych i rozsyła je do izb skarbowych, które dzielą je miedzy kasy skarbowe, tam zaś, gdzie niema kas skarbowych - miedzy zarządy miast w celu sprzedaży najbliższym fabrykom i zakładom, wyrabiającym tutki do papierosów oraz krajaną bibułkę do papierosów. Banderole nadto rozsyła się do komór celnych, przez które odbywa się przewóz z zagranicy tutek i krajanej bibułki do papierosów.

Art. 1057/21.

Osoby, pragnące otrzymać patent na prowadzanie fabryki tutek, składają deklarację dozorcy akcyzy lub jego pomocnikowi z podaniem położenia fabryki

lub zakładu oraz liczby znajdujących się w nich maszynek do wyrobu tutek. Do deklaracji załącza się właściwe świadectwo przemysłowe na prawo prowadzenia fabryki lub zakładu, jako też blankiet patentu i kwit kasy skarbowej z uiszczonej opłaty patentowej, odpowiadającej liczbie maszynek do wyrobu tutek w fabryce lub zakładzie.

Art. 1057/22.

Dodatkową opłatą patentową za wyrób tutek do papierosów ponad ilość, odpowiadającą patentowi zasadniczemu, tudzież opłatę patentową za maszynki do wyrobu tutek, ustawione w ciągu roku, uiszcza się przez wpłacenie należności do kasy skarbowej. Opłaty te wnosi się zgóry, a zwrot ani zaliczenie ich nie jest dozwolone.

Art. 1071.

Winni rozpoczęcia wyrobu prasowanych drożdży w fabrykach istniejących z wiedzą dozoru akcyzy, lecz przed uzyskaniem przepisanego patentu, oprócz obowiązku wykupienia patentu, ulegają karze pieniężnej w ilości potrójnej ceny patentu, fabryka zaś do czasu wykupienia patentu ulega zamknięciu.

Art. 1083.

Za wyrób z wódki i okowity produktów nie podlegających akcyzie bez wyjednania patentu, winni, oprócz wykupienia patentu lub uiszczenia jego ceny łącznie ze wszystkiemi dodatkowemi opłatami, ulegają: po raz pierwszy karze pieniężnej w wysokości ceny rocznego patentu; po raz drugi-tejże karze w ilości podwójnej; po raz trzeci - oprócz kary pieniężnej, przewidzianej za powtórne wykroczenie, zamknięciu w więzieniu na czas od 2 do 4 miesięcy i pozbawieniu prawa wyrobu.

Art. 1096.

Za zawodowy wyrób wina rodzynkowego bez właściwego pozwolenia - winni ulegają karze z artykułu 1111, przyczem suma, ściągana na pokrycie opłaty patentowej, oblicza się jak za handel winem winogronowem zagranicznego pochodzenia (dodatek do art. 1111).

Art. 1110.

Za sprzedaż trunków wyskokowych bez patentu Winni ulegają: po raz pierwszy karze pieniężnej do wysokości 50 rubli, a po raz drugi karze pieniężnej do wysokości 100 rubli.

Art. 1111.

Za zawodową sprzedaż trunków wyskokowych bez patentu winni ulegają, oprócz kary pieniężnej do wysokości 100 rubli i uiszczenia osobnej kwoty na pokrycie opłaty patentowej podług załączonego do niniejszego artykułu wykazu, zamknięciu w więzieniu od 2 do 4 miesięcy.

Art. 1257.

Za wyrób zapałek w fabryce, istniejącej z wiedzą zarządu akcyzy bez wykupienia przepisanego patentu, winni, oprócz obowiązku uzyskania właściwego patentu, ulegają karze pieniężnej w ilości podwójnej ceny patentu, fabryka zaś ulega zamknięciu aż do chwili otrzymania patentu.

Art. 1270/3.

Za wyrób tutek do papierosów na sprzedaż w fabrykach lub zakładach, istniejących z wiedza, zarządu akcyzy, bez wykupienia właściwego patentu, winni, oprócz obowiązku uzyskania odpowiedniego patentu, ulegają karze pieniężnej w ilości podwójnej ceny zasadniczego patentu, fabryka zaś aż do chwil) otrzymania patentu ulega zamknięciu.

DODATEK DO ARTYKUŁU 1111.

Wykaz kar pieniężnych, pobieranych na pokrycie opłaty patentowej.

Na handel wódką, okowitą, winem winogronowym zagranicznego pochodzenia i wyrobami wódczanemi:

dla miast 1 klasy i miejscowości poza obrębem osad miejskich 1 i 2 klasy - od 100 do 300 rubli,

dla miast 2 klasy i miejscowości poza obrębem osad miejskich 3 klasy - od 75 do 200 rubli,

dla miast 3 klasy -od 50 do 150 rubli.

Na handel piwem, miodem i krajowemi winami winogronowemi:

dla miast 1 klasy i miejscowości poza obrębem osad miejskich 1 i 2 klasy - od 25 do 50 rubli,

dla miast 2 klasy i miejscowości poza obrębem osad miejskich 3 klasy - od 15 do 30 rubli,

dla miast 3 klasy - od 5 do 15 rubli.

* zmieniony przez Z dniem 1 stycznia 1923 r. ustaloną w punkcie 4n, § 2 nin. rozporządzenia opłatę patentową od fabryk wódek i likierów podnosi się z rocznej kwoty 500.000 mk. na 3.000.000 mk, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1922 r. w przedmiocie zmiany wysokości ustalonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 października 1922 r. stawki patentu akcyzowego na fabryki trunków. (Dz.U.22.115.1037).

Z dniem 1 lipca 1923 r. rozciąga się moc obowiązującą nin. rozporządzenia na obszar Województwa Śląskiego, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 24 maja 1923 r. w przedmiocie zmian w wysokości opłat od patentów akcyzowych ustalonych w rozporządzeniach z dnia 23 października i 21 grudnia 1922 r (Dz.U.23.56.401).

1 § 2:

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 24 maja 1923 r. w przedmiocie zmian w wysokości opłat od patentów akcyzowych ustalonych w rozporządzeniach z dnia 23 października i 21 grudnia 1922 r (Dz.U.23.56.401) z dniem 1 lipca 1923 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 24 maja 1923 r. w przedmiocie zmian w wysokości opłat od patentów akcyzowych ustalonych w rozporządzeniach z dnia 23 października i 21 grudnia 1922 r. (Dz.U.23.56.401) z dniem 1 stycznia 1924 r.

2 § 5 zmieniony przez § 5 rozporządzenia z dnia 24 maja 1923 r. w przedmiocie zmian w wysokości opłat od patentów akcyzowych ustalonych w rozporządzeniach z dnia 23 października i 21 grudnia 1922 r (Dz.U.23.56.401) z dniem 1 lipca 1923 r.

• Identyfikator: Dz.U.1922.95.879
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozszerzenie na cały obszar Rzeczypospolitej Polskiej postanowień ros. ustawy akcyzowej o patentach akcyzowych na fabryki trunków, wyrobów ze spirytusu, drożdży oraz na zakłady sprzedaży trunków; dalej na wyrób zapałek i gilz (tutek) papierosowych.
• Data aktu: 23/10/1922
• Data ogłoszenia: 07/11/1922
• Data wejścia w życie: 01/12/1922