Wykonanie rozporządzenia z dnia 14 listopada 1921 r. w przedmiocie ujednostajnienia opodatkowania wina musującego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU I MINISTRA B. DZIELNICY PRUSKIEJ

z dnia 24 listopada 1921 r.

w celu wykonania rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 listopada 1921 r. w przedmiocie ujednostajnienia opodatkowania wina musującego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy § 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 listopada 1921 r. w przedmiocie ujednostajnienia opodatkowania wina musującego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. Nr 95 poz. 700) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Za wina musujące, które podlegają podatkowi od win musujących, uważa się wina gronowe, wina owocowe (wina z owoców i jagód), napoje zawierające wino gronowe lub owocowe o zawartości alkoholu ponad jeden (1 %) procent objętości, z których przy otwarciu flaszki uchodzi burząc się kwas węglowy.

2. Podatek od win musujących wynosi:

od flaszki, o pojemności ponad 425 do 850 centymetrów kubicznych (cała flaszka), ustaloną w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów kwotę 800 mk., jeśli wino musujące sporządzono z wina gronowego, a kwotę 400 mk., jeśli wino musujące sporządzono z win~ owocowego bez dodania wina gronowego,

od flaszki o pojemności ponad 230 do 425 cmt. kubicznych (pół flaszki) połowę, od mniejszych flaszek jedną czwartą stopy podatkowej wyznaczonej za całą flaszkę.

3. Przy flaszkach, których pojemność jest większa, jak 850 centymetrów kubicznych, liczy się za każde dalsze, chociażby tylko zacięte 230 centymetrów kubicznych pojemności, po jednej czwartej stopy podatkowej wyznaczonej za całą flaszkę.

4. Wszystkie naczynia, zawierające wino musujące, uważa się za flaszki, w myśl ustawy o opodatkowaniu win musujących.

5. Jeżeli wielkość flaszek nie może być ściśle oznaczoną na podstawie samych oględzin, należy sprawdzić pojemność ich w ten sposób, iż takie same próżne flaszki napełnia się wodą aż do przelania, a nalaną wodę mierzy się; pojemność można także obliczyć na podstawie różnicy pomiędzy ciężarem próżnych, a ciężarem na pełnionych wodą aż do przelania flaszek, przyczem na każdy gram różnicy należy przyjąć jeden centymetr kubiczny.

§ 2. Znaczki Podatkowe.

1. Podatek od win musujących należy uiścić przez nałożenie na flaszkach znaczków podatkowych, o ile nie nastąpi zwolnienie od obowiązku nałożenia znaczków podatkowych i nie będzie dozwolone bezpośrednio uiszczenie podatku od win musujących.

2. Za znaczki podatkowe służą barwne drukowane paski papierowe.

3. Znaczki podatkowe sporządza się na ćwierć, pół i całe flaszki; do uiszczenia podatku od win musujących od flaszek tych wielkości wolno używać tylko jednego znaczka podatkowego; dla większych flaszek należy używać większej ilości znaczków podatkowych.

4. Znaczki podatkowe należy zachować na flaszkach tak długo, dopóki flaszki nie zostaną otwarte.

5. Kto otrzymuje wino musujące niezaopatrzone, wbrew przepisom rozporządzenia Rady Ministrów, w znaczki podatkowe, ma donieść o tern w przeciągu 3 dni władzy skarbowej I instancji.

6. Do sprzedaży znaczków podatkowych są upoważnione kasy skarbowe w siedzibie izby skarbowej - tudzież urzędy celne, przez które dopuszczony jest import win musujących.

7. Znaczki te pobierają kasy skarbowe i celne w sposób przepisany w wydziale druków wartościowych Ministerstwa Skarbu.

§ 3. Kredytowanie podatku.

1. Podatek spożywczy od wina musującego może być w wyjątkowych wypadkach kredytowany za dostałecznem zabezpieczeniem i oprocentowaniem, najdłużej na cztery miesiące od pierwszego dnia miesiąca następującego bezpośrednio po dniu. w którym podatek był płatny-jeżeli pokredytowany podatek wynosi najmniej, 100.000 mk. W r. 1922 i 1923 podatek ten może być pokredytowany tylko z upoważnienia Ministerstwa Skarbu.

Odsetki ustanawia się w wysokości 60 fenigów miesięcznie za każde zaczęte 100 marek i oblicza za czas od pierwszego dnia miesiąca następującego bezpośrednio po dniu, w którym zapadły podatek pokredytowano aż do włącz nie ostatniego dnia tego miesiąca. w którym termin odroczenia zapłaty się kończy, lub przy wcześniejszej zapłacie w którym zapłata następuje.

2. O pozwolenie kredytu podatku należy prosić władzę skarbową II instancji, która decyduje o rozmiarze kredytu podatku. Kredytu podatku dozwala się najwyżej dla należytości podatkowej. powstającej w przeciągu jednego roku; przy odnowieniu pozwolenia można pozostawić złożone już zabezpieczenie na drugi i dalszy okres kredytu, pod warunkiem, jeśli zabezpieczenie nie zostało pod tym względem ograniczone i jeśli nie zaszły żadne okoliczności, zmieniające zdaniem władzy skarbowej wartość złożonego zabezpieczenia w sposób narażający Skarb Państwa na szkodę. Zabezpieczenie należy złożyć wedle przepisów o zabezpieczeniu kredytu podatku spożywczego od spirytusu,

3. Kto nie zapłaci pokredytowanego podatku w przeciągu czasokresu kredytowego, traci pozwolenie korzystania z kredytu, a jego odnowienia można odmówić.

4. Pozwolenie kredytu gaśnie natychmiast, jeśli wytwórca wina musującego wstrzyma lub zawiesi wypłaty, lub jeśli do jego majątku zostanie otwarty konkurs, równocześnie gaśnie ono w razie złożenia zabezpieczenia za pomocą zakładu kredytowego lub osobistej poręki, jeśli co do dającego porękę zakładu kredytowego względnie co do jednego z ręczycieli zajdzie jedna z okoliczności przedtem wymienionych.

5. W wypadkach ustępu 3 i 4 należy ściągnąć wszystkie jeszcze niezapłacone pokredytowane kwoty wraz z odsetkami i obliczonemi od dnia upływu okresu kredytowego odsetkami zwłoki, które ustanawia się w wysokości 60 fenigów od każdych płatnych 100 mk. i za każdy zaczęty miesiąc.

6. Na wymianę całkiem nieuszkodzonych. jeszcze nieużywanych znaczków podatkowych na takie, które opiewają na inne wartości, zezwala na prośbę posiadała władza skarbowa I Instancji.

7. Rozstrzyganie próśb o wymianę zepsutych, jeszcze nieużywanych znaczków podatkowych jest zastrzeżone Ministerstwu Skarbu.

Na zwrot kosztów za znaczki podatkowe już użyte zezwala władza skarbowa I instancji wydając bezpłatne nowe znaczki podatkowe, lecz tylko za takie flaszki wina musującego, które zwrócono wytwórcy z powodu niezdatności do użycia. Pozwolenie to udziela się tylko za ilości najmniej 20 flaszek. Zniszczenie starych i nałożenie nowych znaczków podatkowych ma nastąpić pod dozorem organu kontroli skarbowej.

§ 4. Wytwórnia wina.

1. Wytwórcy wina musującego winni najpóźniej do 15 grudnia 1921 r., jeśli jednak ruch wytwórni ma być otwarty dopiero po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, przynajmniej na 14 dni przed otwarciem ruchu, wnieść do właściwej władzy skarbowej I instancji zgłoszenie pisemne.

Do zgłoszenia tego należy prócz zaświadczenia właściwego urzędu przemysłowego, iż fabryka jako też jej urządzenie odpowiada przepisom budowlano-sanitarnym, dołączyć w trzech egzemplarzach:

a) szczegółowy opis ubikacji. przeznaczonych do wyrobu wina musującego, jego przechowywanie (skład podatkowy), tudzież próbowania gotowego wina, oraz plan sytuacyjny wytwórni,

b) spis naczyń z podaniem ich pojemności,

c) krótki opis postępowania technicznego przy wyrobie wina musującego,

d) imię i nazwisko kierownika wytwórni względnie osoby, która w zastępstwie przedsiębiorcy prowadzić będzie księgi fabryczne i udzielać wyjaśnień organom skarbowym.

2. Władza skarbowa I instancji zarządza - jeśli pisma nie mają żadnych braków,- sprawdzenie wytwórni w celu zbadania czy ubikacje przeznaczone na skład, przysposabianie i pakowanie gotowego nieopodatkowanego wina musującego są oddzielone w sposób umożliwiający kontrolę, od tych ubikacji, w których dokonuje się sprzedaż lub wyszynk wina- i czy te ubikacje mogą być zatwierdzone przez władze skarbową. Jeżeli w jednej wytwórni wykonuje się wyrób wina musującego z winogron i owoców, wówczas należy dla każdego z tych gatunków wina przeznaczyć osobny skład podatkowy. Przy sprawdzeniu wytwórni należy przemierzyć za pomocą nalewu wody naczynia fermentacyjne i naczynia przeznaczone do przechowywania gotowego wina.

3. Przedsiębiorca i personel zatrudniony wytwórni są obowiązani udzielić przy oględzinach wszelkich wyjaśnień żądanych w celu kontroli skarbowej, tudzież pomocy przy sprawdzaniu przedsiębiorstwa. Przedsiębiorca jest również obowiązanym dostarczyć w składzie podatkowym zamykanego schowku do przechowywania zapisków, tudzież dostarczy ć bezpłatnie dla użytku kontroli skarbowej umeblowanego lokalu na kancelarję i lokal ten oświetlać i opalać.

4. Z wyniku zbadania spisuje się w 3 egzemplarzach protokół sprawdzenia, który ma być zaopatrzony podpisem wytwórcy lub kierownika wytwórni i organu skarbowego przeprowadzającego sprawdzenie; do protokołu dołącza się wspomniany wyżej opis przedsiębiorstwa, spis naczyń, szkic: i opis technicznego postępowania. Władza skarbowa I instancji sprawdza przedłożony jej protokuł sprawdzenia i zarządza ewentualnie uzupełnienia. Jeżeli przy sprawdzaniu protokołu nie zostaną stwierdzone żadne usterki lub jeśli stwierdzone usterki usunięto, władza skarbowa I instancji przedkłada wszystkie egzemplarze protokołu sprawdzenia władzy skarbowej 11 instancji, która zaopatruje je klauzulą zatwierdzenia i pieczęcią urzędową. Gdyby w istniejących już wytwórniach wina przy urzędowem sprawdzeniu ze stanowiska kontroli skarbowej zaszła potrzeba poczynienia zmian w ubikacjach podlegających zatwierdzeniu, to należy wyznaczyć przedsiębiorcy odpowiedni termin do przeprowadzenia tych zmian - i nie odmawiać tymczasowego zatwierdzenia.

5. O zatwierdzeniu protokołu zawiadamia się przez władzę skarbową I instancji przedsiębiorcę organ skarbowy mający dozorować fabrykę i ten urząd poborowy, w którym przedsiębiorca ma opłacać podatek spożywczy względnie nabywać znaczki podatkowe. Jeden egzemplarz zatwierdzonego protokułu sprawdzenia przechowuje władza skarbowa II instancji, drugi władza skarbowa I instancji, a trzeci przedsiębiorca w lokalu fabrycznym dla użytku organów kontrolujących.

6. Jeżeli co do zgłoszonych danych zajdzie zmiana, to należy o tej zmianie donieść pisemnie władzy skarbowej I instancji w przeciągu 48 godzin; jeżeli jednak zmiana dotyczy ubikacji, które wymagają zatwierdzenia władzy skarbowej, wówczas należy postarać się naprzód o pozwolenie władzy skarbowej II instancji. Potrzebne wskutek zaszłych zmian sprostowanie protokołu sprawdzenia należy przeprowadzić w odnośnych miejscach protokuł sprawdzenia; w razie potrzeby należy sporządzić nowy protokół sprawdzenia.

7. Wytwórnię należy oznaczyć na zewnątrz widocznym napisem.

§ 5. Oznajmienie ruchu.

Najpóźniej na 3 dni przed każdem rozpoczęciem ruchu wytwórni winien wytwórca wina musującego, względnie jego zastępca, przedłożyć wyznaczonemu w tym celu organowi skarbowemu w 2 egzemplarzach oznajmienie ruchu. W oznajmieniu tern należy podać dzień i godzinę rozpoczęcia i ukończenia ruchu, ilość i jakość płodów przerobić się mających na wino musujące, tudzież ilość i rodzaj w na musującego mającego się wyrobić. Jeden egzemplarz oznajmienia zaopatrzonego w potwierdzenie wniesienia zwraca organ skarbowy wytwórcy celem dołączenia do rejestru przychodu, a drugi dołącza do prowadzonego u siebie zapisku na wniesione oznajmienie ruchu.

§ 6. Zapiski, sprawdzenia zapasów.

1. Na przychód i rozchód gotowego wina musującego (§ 7 ustęp niniejszego rozporządzenia) bez różnicy, czy się je jeszcze daje na skład lub wywozi bez złożenia na skład, wytwórca wina musującego winien prowadzić zapiski według załączonych, wzorów (załącznik Nr 1 - rejestr przychodu i załącznik Nr 2 rejestr rozchodu), a jeśli wyrabia się nie tylko wino musujące z winogron, ale także z owoców, - oddzielnie dla każdego gatunku. Druk na zapiski w paginowanych i parafowanych zeszytach, których nitka znajduje się pod urzędową pieczęcią, należy nabywać w urzędzie lub u organu wyznaczonego przez władzę skarbową I instancji za zwrotem kaszlów nakładu.

2. Zapiski te należy zamknąć z upływem każdego ćwierćrocza kalendarzowego, wydać razem z załącznikami organowi dozorującemu, a ten organ ma je odesłać za pośrednictwem władzy skarbowej I instancji do władzy skarbowej II instancji. Ta ostatnia władza sporządzi na podstawie tych zapisków ogólny wykaz obrotu 'wina musującego i dochodu ze, swego okręgu i przedłoży go do 25 dnia miesiąca, następującego po okresie obrachunkowym departamentowi akcyz i monopolów Ministerstwa Skarbu.

3. Na przychód należy wpisywać:

a) jako pierwszą pozycję zapas istniejący przy wejściu w życie usta; wy w dniu 1 grudnia, a w przyszłości zapas rachunkowy pozostający z ćwierćrocznego zamknięcia,

b) gotowe wino musujące,

c) wino musujące, które po wywozie bez uiszczenia podatku zostaje na powrót wprowadzone' do składu podatkowego (na przykład z powodu nieprzyjęcia),

d) nadwyżkę wina musującego stwierdzoną przy sprawdzeniach zapasów.

4. Na rozchód należy wpisać:

a) wywiezione wino musujące,

b) próbki do kosztowania,

c) pęknięcie i inną stratę,

d) ubytek wina musującego, stwierdzony przy sprawdzeniach zapasów,

e) wino musujące, które pod dozorem organu dozorującego po wylaniu -z flaszek bierze się na powrót do przeróbki.

5. O nadzwyczajnych wydarzeniach, wskutek których znajdujące się w składzie podatkowym wino musujące zostaje zniszczone lub staje się niezdatnem do użytku, należy natychmiast po spostrzeżeniu donieść organowi dozorującemu; organ ten stwierdza stan faktyczny i wpisuje wynik w rejestrze rozchodu.

6. Wytworzone gotowe wino musujące (ustęp 3, lit. b) dalej wywozy (ustęp 4, lit. a) i próbki do kosztowania (ustęp 4 lit. b) należy zapisać z końcem dnia, a to wywozy opodatkowane i nieopodatkowane osobno. Wszystkie inne wpisy mają nastąpić natychmiast, - pęknięcie i strata, skoro je spostrzeżono

7. Zapiski winien prowadzić wytwórca wina musującego lub kierownik ruchu osobiście albo na jego odpowiedzialność upoważniony do tego zastępca; zapiski te należy przechowywać w składzie podatkowym i przedkładać na żądanie kontrolującym organom.

8. Na osobne zarządzenie władzy skarbowej II instancji należy sprawdzić zapasy w składzie podatkowym i porównać z zamkniętemi zapiskami. Wyrywkowe stwierdzenie ilości flaszek jest dopuszczalne. Wynik sprawdzenia zapasów należy zapisać w zamkniętym rejestrze przychodu i podać władzy skarbowej I instancji.

9. Za ubytki ma wytwórca wina musującego zapłacić podatek, o ile nie zostanie udowodnionem, że należy je przypisać okolicznościom, które nie uzasadniają obowiązku zapłacenia podatku. Przypisanie podatku należy do władzy skarbowej I instancji. Uiszczenie ma nastąpić w urzędzie nabycia znaczków podatkowych.

§ 7. Gotowe wino musujące w wytwórni.

1. Za gotowe należy uważać wyprodukowane, według postępowania fermentacji flaszkowej wino musujące, które bez drożdży wprowadza się do handlu, skoro flaszka po usunięciu drożdży została zakorkowaną Wino musujące. wyrobione według tego samego postępowania, lecz z drożdżami do handlu wprowadzane, tudzież wyprodukowane sposobem nasycania lub przez fermentację w innych naczyniach, a nie we flaszkach, należy uważać za gotowe, skoro napój spuszczono do flaszki, a ostatnią zakorkowano.

2. Gotowe nieopodatkowane wino musujące wolno przechowywać, przysposabiać i pakować tylko w składzie podatkowym; jeżeli w wytwórni wina musującego wyrabia się wino musujące z winogron i owoców, to muszą istnieć według § 7 ustawy z 26 lipca 1918 r. i § 4 niniejszego rozporządzenia, oddzielne składy podatkowe. Opodatkowane wino musujące wolno pozostawić w składzie podatkowym tylko tak długo, jak tego warunki fabrykacji koniecznie wymagają.

3. W składzie podatkowym należy przechowywać wino musujące oddzielnie według poszczególnych wielkości flaszek.

4. W fabrykach wina musującego, które obecnie są już w ruchu, należy zapasy gotowego wina musującego przenieść najpóźniej dnia 30 listopada 1921 do składu podatkowego; ilość ta stanowi pierwszą pozycję rejestru przychodu.

§ 8. Opodatkowany wywóz gotowego wina musującego.

1. Podatek od win musujących wytwórca Winien uiścić przez umieszczenie znaczków podatkowych na flaszkach przed wywozem gotowego wina musującego ze składu podatkowego.

2. Każdy poszczególny wywóz gotowego wina musującego należy zgłosić u organu dozorującego pisemnie według załączonego wzoru (załącznik Nr 3) tak wcześnie, aby organ dozorujący mógł zdążyć do wytwórni win musujących na zapowiedzianą godzinę wywozu; flaszki zgłoszone do wywozu muszą być w taki sposób ułożone, aby organ kontrolujący mógł się bez trudności przekonać o ilości flaszek, ich pojemności i należytem umieszczeniu znaczków podatkowych Wynik czynności urzędowej należy wpisać na oznajmieniu; potwierdzone oznajmienie oddać wy-twórcy wina musującego, który ma go dołączyć jako załącznik do rejestru rozchodu. Jeżeli na zapowiedzianą godzinę organ dozorujący nie zjawi się, to wytwórca wina musującego może przedsięwziąć wywóz; organ kontroli skarbowej zaopatruje oznajmienie uwagą "Nie interweniowano" i odsyła je wytwórcy wina musującego w celu dołączenia do rejestru rozchodu.

3. Wytwórca wina musującego jest wtedy uwolniony od każdorazowego zgłaszania każdego poszczególnego wywozu (ustęp 2), gdy o porach dnia (godzinach odprawy), podczas których te wywozy stale następują, doniesie pisemnie w dwóch egzemplarzach władzy skarbowej I instancji i ma w rękach urzędownie potwierdzony egzemplarz tego doniesienia. Prawo organów kontrolujących zbadania, czy wywożone wino musujące jest należycie zaopatrzony znaczkami podatkowe mi, pozostaje w mocy, a wytwórca wina musującego jest obowiązany otworzyć w celu tego zbadania także już zamknięte posyłki. Jeżeli nie zachodzi żadne podejrzenie, ma się organ dozorujący ograniczyć przy tern do wyrywkowych prób. O zmianach godzin wywozu należy uprzednio donieść.

4. Ułatwienie przyznane w ustępie 3 może władza skarbowa II instancji, w razie nadużycia, cofnąć; wytwórcy wina musującego, którzy zostali prawomocnie skazani za ukrócenie skarbowe, dotyczące podatku od win musujących, są wykluczeni od tego ułatwienia.

§ 9. Nieopodatkowany wywóz gotowego wina musującego za linję celną.

1. Wino musujące można bez uiszczenia podatku wywozić przez, wszystkie główne urzędy celne i uboczne urzędy celne I klasy. Wywóz ma następować według przepisów celnych o towarach, których wywiezienie należy wykazać przy zastosowaniu postępowania konwojowego, przyczem jako urząd przekazujący występuje dozorujący organ, który jest obowiązany prowadzić rejestr wydanych kart konwojowych.

2. Każdy poszczególny wywóz ma być według wzoru (Załącznik Nr 3) zgłoszony organowi dozorującemu i przez niego skontrolowany. Potwierdzone zgłoszenie należy dołączyć do rejestru rozchodu.

§ 10. Wprowadzenie wina musującego przez linję celną.

1. Od wprowadzonego przez linję celną dla odbiorców w obrębie obszaru, na którym obowiązuje ustawa o winach musujących, i dostawianego tam do odprawy celnej wina musującego, które nie jest już znaczkami podatkowemi należycie zaopatrzone (ustęp 6), ani nie jest bezpośrednio opodatkowane (bez umieszczenia znaczków podatkowych ustęp 5) ; należy uiścić podatek od win musujących przy odprawie celnej przez nałożenie znaczków podatkowych.

2. W deklaracji towaru dla odprawy celnej ma strona oprócz dat, potrzebnych dla postępowania celnego podać: gatunek wina musującego (wino musujące z winogron albo owoców), wielkość i ilość flaszek.

3. Co do odprawy posyłek wina musującego na podstawie wyniku oględzin mają zastosowanie odnośne przepisy celne, z tem uzupełnieniem, że także daty miarodajne dla opodatkowania mają być przez urzędy celne stwierdzone i w dokumencie cłowym uwidocznione.

4. Znaczki podatkowe mają strony nabyć i nałożyć przed lub podczas odprawy celnej na flaszkach z winem musującem; urzędy celne, w których okaże się regularne zapotrzebowanie znaczków do opodatkowania win musujących, mogą być przez władzę skarbową II instancji przeznaczone do wydawania znaczków do opodatkowania win musujących za gotówkę.

5. Co do wina musującego, nieprzeznaczonego do obrotu handlowego, nadchodzącego z zagranicy pocztą albo w obrocie podróżnym i granicznym, zezwala się na bezpośrednie uiszczenie podatku od wina musującego (bez nałożenia znaczków podatkowych). W tych wypadkach należy z zachowaniem odpowiedniej ostrożności wycisnąć na etykiecie flaszki pieczęć urzędową urzędu celnego.

6. Ministerstwo Skarbu zastrzega sobie zezwolenie zagranicznym wytwórcom wina musującego na nakładanie w przepisany sposób już za granicą znaczków podatkowych na flaszkach z winem musującem. Bliższe warunki zostaną podane w każdorazowem pozwoleniu. Strona ma w deklaracji towaru dla odprawy celnej podać oprócz dat wymienionych w ustępie 2 także okoliczność, że flaszki są jut zaopatrzone znaczkami podatkowemi oraz nazwisko wytwórcy wina musującego. Przy odprawie na podstawie wyniku oględzin ma urząd celny wymienić nazwisko wytwórcy wina musującego w dokumencie cłowym. Przy odprawie takich posyłek-urząd celny winien się przekonać, czy pochodzą one od wytwórcy posiadającego pozwolenie i wyrywkowo zbadać. czy flaszki są należycie zaopatrzone znaczkami podatkowemi. Na wypadek znalezienia przy oględzinach choćby tylko jednej flaszki, która nie jest należycie zaopatrzona znaczkiem podatkowym, należy całą posyłkę zbadać; takie flaszki mają być przez stronę dodatkowo, bez uwzględnienia znajdującego się może znaczka podatkowego, należycie znaczkami podatkowemi zaopatrzone lub pod kontrolą karty konwojowej na powrót za granicę odesłane. O tego rodzaju usterkach należy w każdym wypadku donosić wprost Ministerstwu Skarbu.

7. Jako próbki wolne od podatku traktuje się próbki wchodzące przez linję celną pocztą, przewożone przez pocztę jako wzory, o ile według obowiązujących przepisów cłowych są uwolnione od dostawienia do urzędu celnego.

§ 11. Spożycie gotowego wina musującego w obrębie wytwórni.

1. W ubikacjach wytwórni włącznie ze składem podatkowym wolno spożywać gotowe wino musujące tylko po przepisanem opodatkowaniu.

2. Próbki do kosztowania, które bierze się z gotowego, jednak jeszcze nieopodatkowanego wina musującego, nie podlegają podatkowi od win musujących, o ile kosztowanie następuje w ubikacji do tego przeznaczonej (§ 4 a), w której nie wolno przechowywać zapasu gotowego wina musującego, przez wytwórcę lub jego funkcjonarjuszy i tylko w tym celu, aby sprawdzić smak wina musującego. Te próbki do kosztowania należy zapisać na rozchód w rejestrze rozchodu.

§ 12. Kontrola.

1. Organa skarbowe powołane do wykonywania postanowień ustawy o winach musujących są uprawnione wstępować do fabryk win musujących o każdej porze w czasie ruchu, poza tem tylko w godzinach dziennych przedsiębrać dogląd, przeglądać zapiski ustanowione przez władzę skarbową i przeprowadzać dochodzenia potrzebne w celu kontroli.

2. Przedsiębiorcy i ich zastępcy są obowiązani udzielać kontrolującym organom skarbowym, niezbędnych wyjaśnień i dostarczać potrzebnej pomocy.

3. Urzędnikom skarbowym, zaopatrzonym w szczególne polecenie władzy skarbowej, należy oprócz tego dozwolić na żądanie, celem wykonania kontroli, wglądu do ksiąg przedsiębiorstwa, odnoszących się do wyrobu i sprzedaży wina musującego.

§ 13. Kontrola sprzedawców i handlarzy wina musującego.

Osoby, które sprzedają lub szykują wino musujące, są obowiązane okazać swoje 'zapasy właściwemu organowi skarbowemu dla kontroli, wykazać na jego żądanie, skąd zapasy te pochodzą i czy zostały należycie opodatkowane. Osoby te obowiązane są prowadzić należycie rejestr przychodu i rozchodu wina musującego. Rejestr przychodu ma zawierać następujące rubryki: pozycję bieżącą, dzień miesiąc i rok sprowadzenia, przedsiębiorstwo i miejscowość skąd nadeszła przesyłka, ilość flaszek i rodzaj wina musującego.

Rejestr rozchodu zawierać ma: pozycję bieżącą rozchodu, dzień miesiąc i rok rozchodu, nazwisko i miejsce zamieszkania odbiorcy, a następnie ilość flaszek wina musującego gronowego (cała, pół i 1/4 flaszki) i wina musującego owocowego (cała, pół i 1/4 flaszki) i uwagi.

Do rejestru przychodu należy zaciągnąć natychmiast po otrzymaniu przesyłkę i wypełnić odnośne rubryki a do odnośnej pozycji przychodu dołączyć otrzymany rachunek przedsiębiorstwa, od którego sprowadzono przesyłkę, pozycję rejestru rozchodu przedsiębiorstwa, które rachunek wystawiło; jeśli przesyłka nadeszła z zagranicy należy dołączyć do rejestru kwit celny.

Do rejestru rozchodu należy zapisać natychmiast po wydaniu każdą przesyłkę ściśle wedle rubryk a o ile chodzi o drobną, całodzienną sprzedaż flaszkową - sumarycznie ilość sprzedanego wina.

Z końcem każdego miesiąca należy zestawić w rejestrze miesięczne 'Przychody i rozchody - a z końcem roku zamknąć rejestr, wyprowadzić remanent i przenieść go jako taki do nowego rejestru przychodu. Rejestra te przechowuje się w przedsiębiorstwie. W chwili wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów o ujednostajnieniu opodatkowania wina należy cały znajdujący się, a zgłoszeniu podlegający zapas wina musującego zapisać 'na przychód do rejestru przychodu - a do tej pozycji dołączyć drugi egzemplarz zgłoszenia zapasów i pokwitowanie na zapłacony dodatkowy podatek.

Za należyte prowadzenie rejestru odpowiada sprzedający.

§ 14. 1 Dodatkowy Podatek.

1. Wino musujące, znajdujące się w dniu wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 października 1922 r. (a więc dnia 1 listopada 1922 r.) poza wytwórnią wina musującego lub składu celnego, podlega dodatkowemu opodatkowaniu w wymiarze podanym w ustąpię 4.

2. Do win musujących, podlegających dodatkowemu podatkowi należą wszystkie wina, wina owocowe (wina z owoców i jagód), na poje, zawierające wino lub wino owocowe, o zawartości alkoholu ponad 1% objętości, z których przy otworzeniu flaszki uchodzi burząc się kwas węglowy

3. Uwolnione od dodatkowego opodatkowania jest wino musujące, znajdujące się w posiadaniu gospodarstw domowych, które wina musującego ani nie sprzedają, ani nie szynkują, jeśli łączny zapas w całych flaszkach lub na całe flaszki przerachowany wynosi nie więcej jak 2 (dwie) sztuki - większe zapasy należy poddać w całości dodatkowemu opodatkowaniu.

4. Dodatkowy podatek wynosi: a) od flaszki wina musującego winogronowego o pojemności ponad 425 do 850 centymetrów kubicznych (cała flaszka) 800 marek polskich, jeśli jednak udowodniono, że wino musujące jest sporządzone z wina owocowego - 400 marek polskich; b) od flaszki wina musującego winogronowego o pojemności 230 do 425 centymetrów kubicznych (pół flaszki) 400 marek polskich, a od takiej samej flaszki wina musującego owocowego 200 marek polskich; c) od flaszki wina musującego winogronowe go o pojemności do 230 centymetrów kubicznych (ćwierć flaszki) 200 marek polskich, a od takiej samej flaszki wina musującego owocowego 100 marek polskich. Przy flaszkach, których pojemność jest większa jak 850 centymetrów kubicznych liczy się za każde dalsze chociażby tylko zaczęte 230 centymetrów kubicznych pojemności po jednej czwartej stopy podatkowej za całą flaszkę; 5) wszystkie naczynia, zawierające wino musujące, są uważane za flaszki.

§ 15. 2 Zgłoszenie zapasów.

1. Kto posiada w dniu wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 października 1922 r. (w dniu 1 listopada 1922 r.) zapas wina musującego podlegający dodatkowemu opodatkowaniu, jest obowiązany zgłosić pisemnie według załączonego wzoru (załącznik 4) w 3 egzemplarzach temuż oddziałowi kontroli skarbowej względnie urzędowi skarbowemu w którego okręgu znajduje się zapas podlegający zgłoszeniu, najpóźniej do dnia 3 listopada 1922 r. włącznie ilość i wielkość flaszek, gatunek wina musującego (wina musującego z winogron, albo z owoców), tudzież miejscowość i ubikacje przechowania.

2. Gdyby wino musujące podlegające zgłoszeniu znajdowało się w transporcie, to obowiązek zgłoszenia i uiszczenia dodatkowego podatku ciąży na odbiorcy towaru, który ma wnieść zgłoszenie najpóźniej do 48 godzin po nadejściu posyłki.

3. Przedsiębiorstwa kolei żelaznych, żeglugi parowej tudzież poczty są obowiązane każdą przesyłkę wina musującego przyjętą przed 1 grudnia 1921 r. do przewozu dla odbiorcy, jednak do tego dnia nie wydaną, natychmiast po nadejściu do stacji wydania zgłosić w oddziale kontroli skarbowej względnie w urzędzie skarbowym, w którego okręgu ta stacja leży. Doniesienie to winno zawierać nazwisko nadawcy i odbiorcy tudzież podanie wagi brutto i rodzaju przesyłki.

4. Jeżeli przepisane zgłoszenie do dodatkowego opodatkowania zoo staje zaniechane, albo jeżeli zgłoszono ilość wina wszelkiego rodzaju moszczu wina musującego więcej niż 5% mniejszą od ilości faktycznie stwierdzonej lub popełniono inne nieprawidłowości w zgłoszeniu, to należy przeciw winnemu wdrożyć śledztwo karno-skarbowe w myśl § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 listopada 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr 95 poz. 700).

§ 16. Urzędowe sprawdzenie.

1. Organ skarbowy, do którego wniesiono zgłoszenie zapasów, obowiązany jest sprawdzić dokładność zgłoszenia ewentualnie zażądać potrzebnych uzupełnień, a następnie przystąpić bezzwłocznie do sprawdzenia zapasów.

Wynik sprawdzenia i sprawdzony zapas wina musującego, kwotę dodatkowego podatku i kasę poborową, w której tę kwotę należy uiścić, należy podać w 3 egzemplarzach zgłoszenia. Jeden egzemplarz zgłoszenia należy zwrócić zgłaszającemu zapas wina, drugi przesłać do kasy poborowej, a trzeci po uwidocznieniu w nim numeru kwitu kasowego przesłać za pośrednictwem władzy skarbowej I instancji do właściwej władzy skarbowej II instancji.

Zgłaszający obowiązany jest zapłacić przypadający dodatkowy podatek w ciągu 3 dm w kasie poborowej i okazać kwit organowi skarbowemu.

Zarachowanie wpłaconych kwot należy przeprowadzić w osobnym rejestrze podatkowym zaopatrzonym napisem dodatkowy podatek od wina".

Osoby, które wino musujące sprzedają, albo szykują mają na flaszkach z winem musującem, o ile flaszki te nie były dotychczas zaopatrzone znaczkami podatkowemi, nalepić w ciągu 3 dni, nabyte na podstawie sprawdzonego przez organ skarbowy zgłoszenia zapasów w kasie poborowej, znaczki podatkowe i zawiadomią o tem organ skarbowy.

Gdyby na flaszkach z winem musującem nalepione były dawniejsze na niższą kwotę opiewające znaczki podatkowe - wówczas zgłaszający winien zapłacić wymierzony mu w zgłoszeniu zapasów dodatkowy podatek w gotówce w kasie poborowej do 3 dni i przedłożyć organowi skarbowemu kwit, poczem organ ten wyciśnie na etykiecie butelek z winem musującem pieczęć urzędową i adnotację, że podatek dodatkowy uiszczono.

§ 17. Wytwórcy wina musującego obowiązani są cały zapas opasek podatkowych, zakupionych po dotychczas obowiązujących niższych cenach przedłożyć wraz z konsygnacją kasie poborowej do dodatkowego ostemplowania pieczęcią urzędową i zapłacić różnicę między dotychczasową, a obecną ceną sprzedaży a kwit otrzymany dołączyć do rachunku opasek podatkowych.

Kasy poborowe obowiązane są pobrać dodatkowy podatek w rejestrze dodatkowych opłat od wina, odnośną konsygnację dołączyć do rejestru i wydać pokwitowanie odbioru podatku wpłacającemu wraz z przestemplowanemi opaskami podatkowerni.

Kasy poborowe, którym powierzono sprzedaż opasek podatkowych, powinny własny dotychczasowy zapas starych opasek podatkowych, opiewających na niższą kwotę, przestemplować pieczęcią urzędową i wydawać pobierającym je po nowych cenach.

§ 18. 3 Do końca grudnia 1921 r. t. j. do czasu, kiedy kasy poborowe będą w stanie zaopatrzyć się w nowe opaski podatkowe do oklejania flaszek z winem musującem, zezwala się w obrocie wewnętrznym wypuszczać do wolnego obrotu wino musujące bez znaczków podatkowych pod warunkiem iż przypadający podatek wpłacony będzie do kasy poborowej w gotówce, kwit dołączony do książki obrachunkowej wytwórni wina musującego, a na etykiecie flaszek z winem musującem umieszczoną będzie przez organ kontroli skarbowej adnotacja, iż wino musujące zostało należycie opodatkowane i będzie wyciśniętą pieczęć kontroli skarbowej.

Odsetki ustanawia się w wysokości 1 marki miesięcznie za każde zaczęte 100 marek i oblicza się za czas od 1 dnia, w którym zapadły podatek pokredytowano. aż do dnia, w którym termin odroczenia się kończy lub - przy wcześniejszej zapłacie,- w którym zapłata następuje.

Podatek pokredytowany winien być zabezpieczony w analogiczny sposób, jak podatek od spirytusu.

§ 19. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1921 r. § 1 do § 13 włącznie i § 18 nie mają zastosowania na obszarze województw Pomorskiego i Poznańskiego.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1 - 4

.........................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

.........................

1 § 14 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 16 października 1922 r. (Dz.U.22.93.868) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1922 r.

2 § 15 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 16 października 1922 r. (Dz.U.22.93.868) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1922 r.

3 § 18 zmieniony przez § 4 rozporządzenia z dnia 16 października 1922 r. (Dz.U.22.93.868) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1922 r.

• Identyfikator: Dz.U.1921.98.711
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wykonanie rozporządzenia z dnia 14 listopada 1921 r. w przedmiocie ujednostajnienia opodatkowania wina musującego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.
• Data aktu: 24/11/1921
• Data ogłoszenia: 10/12/1921
• Data wejścia w życie: 01/12/1921