Zm.: ustawa o rzeczowych świadczeniach wojennych z dnia 11 kwietnia 1919 r.

USTAWA

z dnia 28 października 1919 r.

w sprawie zmiany ustawy o rzeczowych świadczeniach wojennych z dnia 11 kwietnia 1919 r.

Art.  1.

Artykuł 6 ustawy o rzeczowych świadczeniach wojennych ma opiewać następująco: Zażądanie świadczeń wojennych następuje w drodze nakazów rekwizycyjnych, wydanych przez właściwe urzędy administracyjne na podstawie zapotrzebowań, wystawionych przez władze wojskowe w myśl art. 7. Gdzie władze rządowe administracyjne jeszcze nie są zorganizowane - zażądanie świadczeń nastąpić może na zasadzie nakazów rekwizycyjnych władz wojskowych, za pośrednictwem urzędu gminnego. W razie nagłej a gwałtownej potrzeby przysługuje władzom wojskowym, każdorazowo do tego upoważnionym przez Ministra Spraw Wojskowych, prawo bezpośredniego wydawania nakazów rekwizycyjnych sklepom, składom, fabrykom oraz osobom lub instytucjom, gromadzącym przedmioty podlegające rekwizycji w celach handlowych. W tym wypadku władze wojskowe urzeczywistniają owe nakazy we własnym zakresie działania w myśl ustaw obowiązujących i zawiadamiają o tem władze administracyjne.

Art.  2.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych.

Art.  3.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 28 października 1919 r.

• Identyfikator: Dz.U.1919.86.470
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Zm.: ustawa o rzeczowych świadczeniach wojennych z dnia 11 kwietnia 1919 r.
• Data aktu: 28/10/1919
• Data ogłoszenia: 17/11/1919
• Data wejścia w życie: 28/10/1919