Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej stwierdza, że socjalistyczny ustrój Polski Ludowej stwarza korzystne warunki kształtowania i umacniania zdrowia moralnego społeczeństwa. Jest on płaszczyzną zespalania wysiłków wszystkich sił społecznych w walce z wszelkiego rodzaju złem i patologicznymi wynaturzeniami, które utrudniają postęp, zakłócają stosunki międzyludzkie oraz wywołują dezaprobatę ludzi pracy.Sejm, wychodząc naprzeciw licznym postulatom społecznym, w tym również zgłoszonym w trakcie kampanii wyborczej do rad narodowych oraz do Sejmu, biorąc pod uwagę opinie komisji sejmowych, wojewódzkich zespołów poselskich i Rady Społeczno-Gospodarczej, a także przedstawione przez rząd informacje, stwierdza konieczność podjęcia bardziej zdecydowanych działań w zakresie zapobiegania wszelkim przejawom patologii społecznej oraz walki z przestępczością.
Szczególne zaniepokojenie społeczeństwa wywołuje utrzymywanie się takich wynaturzeń, jak pijaństwo, pasożytnictwo społeczne, narkomania, przestępczość, a także nierzetelny stosunek do pracy, marnotrawstwo i niegospodarność. Rozluźnienie więzi rodzinnych oraz niedostateczny wpływ domu i szkoły na wychowanie dzieci sprzyjają demoralizacji części młodego pokolenia.
Postępująca i odczuwalna normalizacja życia w kraju stwarza korzystne warunki dla ograniczania zjawisk patologicznych i utrwalania pozytywnych norm moralnych w stosunkach między ludźmi. Służą temu ustawy uchwalone przez Sejm w głębokiej trosce o skuteczne przeciwdziałanie zagrożeniom życia społecznego, a w szczególności ustawy: o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy, o postępowaniu w sprawach nieletnich, o zwalczaniu spekulacji, o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, o zapobieganiu narkomanii oraz o szczególnej odpowiedzialności karnej.
Dokonana przez organy Sejmu ocena realizacji tych ustaw wskazuje, że stwarzają one właściwe warunki zapobiegania zjawiskom patologicznym i przestępczości. Niestety, nie wszystkie te ustawy są konsekwentnie stosowane przez organy i instytucje odpowiedzialne za ich przestrzeganie. Dotyczy to zwłaszcza ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz ustawy o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy.
Sejm stwierdza, że dotychczasowe działania dotyczące kształtowania właściwego stosunku do pracy wpłynęły korzystnie na jej organizację, dyscyplinę i jakość. Nadal jednak występują zjawiska marnotrawstwa, niegospodarności oraz złego wykorzystania czasu pracy, powodujące wymierne straty gospodarcze i moralne. Szczególny sprzeciw społeczny budzi uchylanie się od pracy przez ludzi zdolnych do jej wykonywania oraz czerpanie zysków z nielegalnych i nieustalonych źródeł. Brak jest widocznej poprawy w ograniczaniu podstawowego zagrożenia społecznego, jakim jest pijaństwo i alkoholizm. Nadal narkomania zagraża zdrowiu młodzieży.
Słuszny sprzeciw opinii publicznej wywołują wciąż występujące zjawiska zagarniania i niszczenia mienia społecznego, łapownictwa, spekulacji, przestępstw podatkowych i przemytniczo-dewizowych.
W odczuciu społecznym do rangi patologii urasta też stopniowa degradacja środowiska naturalnego, powodująca wysokie koszty społeczne.
Działania zmierzające do zaktywizowania walki z patologią i przestępczością spotykają się z poparciem społecznym. Sejm ocenia pozytywnie podejmowane dotychczas przez rząd przedsięwzięcia w tym zakresie. Osiągnięte efekty są jednak niewystarczające. Wynika z tego konieczność podjęcia zdecydowanych i bardziej skutecznych działań zapewniających pełne i konsekwentne stosowanie przepisów prawa.
Sejm aprobuje kierunki działania zawarte w rządowym programie zapobiegania oraz zwalczania patologii społecznej i przestępczości w latach 1986-1990, a w szczególności zmierzające do:
