Tryb finansowania akcji werbunkowej.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 26 kwietnia 1954 r.

w sprawie trybu finansowania akcji werbunkowej.

Na podstawie § 27 pkt 6 uchwały nr 679 Prezydium Rządu z dnia 29 września 1951 r. w sprawie werbunku niewykwalifikowanej siły roboczej (Monitor Polski Nr A-88, poz. 1214) ustala się, co następuje:

§ 1. Zakłady pracy prowadzące werbunek, zwane w dalszym ciągu "zakładami pracy", pokrywają koszty werbunku oraz przejazdu zwerbowanych robotników, którzy zawarli umowy o pracę w miejscu werbunku.

§ 2. Koszty werbunku oraz przejazdy zwerbowanych robotników obejmują:

1) rzeczywisty koszt przejazdu z miejsca zamieszkania do siedziby właściwego dla danego terenu organu zatrudnienia;

2) koszt przejazdu z siedziby organu zatrudnienia do miejsca pracy, ustalony na podstawie obowiązującej taryfy za przejazdy kolejowe III klasą pociągiem osobowym;

3) zryczałtowane pośrednie koszty werbunku (wydatki na propagandę, druki, przejazdy przewodników) w wysokości 15 zł na jednego zwerbowanego.

§ 3. Zwerbowanym robotnikom, którzy zawarli umowy w miejscu werbunku oraz podjęli pracę, zakłady pracy wypłacają diety za okres pobytu w podróży od miejsca zamieszkania do miejsca pracy w wysokości:

1) 14 zł za dobę dla zwerbowanego do górnictwa;

2) 11 zł za dobę dla zwerbowanego do innej gałęzi gospodarki narodowej.

§ 4. Zwerbowanym robotnikom, którzy zawarli umowę o pracę na okres nie krótszy niż sześć miesięcy, a po przepracowaniu tego okresu nie przedłużyli umowy o pracę, zakłady pracy zwracają koszty przejazdu z miejsca pracy do miejsca stałego zamieszkania w wysokości ceny biletu za przejazd III klasą pociągiem osobowym.

§ 5. Zakłady pracy obowiązane są zwracać właściwym prezydiom rad narodowych całkowity koszt werbunku robotnika oraz koszt jego przejazdu powrotnego do miejsca zamieszkania w przypadku, jeżeli robotnik zwerbowany nie podejmie pracy i powróci do miejsca zamieszkania z powodu niedotrzymania przez zakład pracy zobowiązań wynikłych z umowy o pracę. Niedotrzymanie przez zakład pracy wyżej wymienionych zobowiązań powinno być stwierdzone protokołem podpisanym przez przedstawiciela organu zatrudnienia, robotnika zwerbowanego oraz zakład pracy.

§ 6. Zwerbowani robotnicy, którzy podpisali umowy o pracę oraz otrzymali od terenowych organów zatrudnienia kredytowane bilety kolejowe na przejazd do miejsca pracy i nie podjęli pracy bądź samowolnie porzucili pracę przed terminem przewidzianym w umowie o pracę, obowiązani są zwrócić wszelkie świadczenia wynikające z zawarcia umowy o pracę. Wyżej wymienione należności egzekwują zakłady pracy, z którymi zwerbowani robotnicy podpisali umowę o pracę, należności zaś od zwerbowanych, którzy nie zgłosili się do zakładu pracy, egzekwują prezydia miejskich i powiatowych rad narodowych właściwe dla miejsca zawarcia umowy.

§ 7. Zakazuje się zakładom pracy bezpośredniego wypłacania zgłaszającym się do nich indywidualnie zamiejscowym robotnikom kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy. Wyjątki od powyższej zasady ustala przepis § 8.

§ 8. 1

1. Prowadzące werbunki zakłady pracy podległa Ministrom: Państwowych Gospodarstw Rolnych, Górnictwa oraz przedsiębiorstwa kamieniołomów drogowych podległe Ministrowi Transportu Drogowego i Lotniczego mogą w miarę potrzeby bezpośrednio wypłacać koszty przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy zgłaszającym się do nich indywidualne zamiejscowym robotnikom, którzy zawarli umowy o pracę na piśmie w zakładzie pracy na okres nie krótszy niż 3 miesiące.

2. Prowadzące werbunki zakłady pracy podległe Ministrowi Leśnictwa mogą w miarę potrzeby wypłacać koszty przejazdu, o których mowa w ust. 1, choćby nawet nie nastąpiło zawarcie umowy o pracę na piśmie, jeżeli zamiejscowy robotnik przepracował nieprzerwanie co najmniej 20 dni.

§ 9. Rozliczeń z zakładami pracy z tytułu kosztów werbunku dokonują wydziały pracy i pomocy społecznej właściwych wojewódzkich rad narodowych. Podstawę do rozliczenia stanowią umowy o pracę zawarte przez zwerbowanych robotników z właściwym zakładem pracy w miejscu werbunku oraz potwierdzenie odbioru zwerbowanych robotników przez zakład pracy.

§ 10. Wydziały pracy i pomocy społecznej prezydiów wojewódzkich rad narodowych wystawiają w terminie do 15 każdego miesiąca rachunki właściwym zakładom pracy za poniesione koszty werbunków w okresie poprzedniego miesiąca.

§ 11. Zakłady pracy powinny w okresie miesiąca od daty wystawienia rachunku dokonać wpłaty należności z tytułu kosztów werbunku na rachunek bankowy właściwego wydziału pracy i pomocy społecznej prezydium wojewódzkiej rady narodowej z zaliczeniem na dochód budżetu centralnego Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej.

§ 12. W przypadku niedotrzymania przez zakłady pracy terminu wymienionego w § 11 wydziały pracy i pomocy społecznej prezydiów rad narodowych wysyłają do zakładu pracy ponaglenia z wyznaczeniem terminu płatności i z zaznaczeniem, że nieuregulowanie w wyznaczonym terminie należności spowoduje skierowanie sprawy do komisji arbitrażowej. Jeżeli zakład pracy nie dotrzyma wyznaczonego w ponagleniu terminu, wydział pracy i pomocy społecznej ma obowiązek skierowania sprawy do komisji arbitrażowej zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1952 r. w sprawie organizacji państwowych komisji arbitrażowych i trybu postępowania arbitrażowego (Dz. U. z 1953 r. Nr 2, poz. 2).

§ 13. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 § 8 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 15 września 1955 r. (M.P.55.85.1004) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 4 października 1955 r.

• Identyfikator: M.P.1954.A-44.633
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Tryb finansowania akcji werbunkowej.
• Data aktu: 26/04/1954
• Data ogłoszenia: 14/05/1954
• Data wejścia w życie: 14/05/1954