Decyzja 2023/1075 w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do instytucji i administracji publicznej Unii

DECYZJA RADY (UE) 2023/1075
z dnia 1 czerwca 2023 r.
w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do instytucji i administracji publicznej Unii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 336, w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego 1 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (zwana dalej "Konwencją") jest pierwszym międzynarodowym aktem prawnym mającym na celu wyeliminowanie przemocy wobec kobiet, w tym dziewcząt w wieku poniżej 18 lat, będącej źródłem utrzymujących się nierówności między kobietami a mężczyznami, poprzez ustanowienie ogólnych ram środków prawnych i działań politycznych w celu zapobiegania przemocy wobec kobiet oraz zapewnienia ochrony i pomocy ofiarom takiej przemocy. Konwencja weszła w życie w dniu 1 kwietnia 2014 r. Zgodnie z art. 75 Konwencji, Unia Europejska może przystąpić do Konwencji.

(2) Zgodnie z decyzjami Rady (UE) 2017/865 2  i (UE) 2017/866 3  Konwencja została podpisana w dniu 13 czerwca 2017 r. w imieniu Unii w odniesieniu do spraw objętych Konwencją, które należą do wyłącznej kompetencji Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie.

(3) Konwencja ustanawia ogólne i wielowymiarowe ramy prawne w celu ochrony kobiet przed wszystkimi formami przemocy. Jej celem jest zapobieganie, ściganie i eliminowanie przemocy wobec kobiet i dziewcząt oraz przemocy domowej. Konwencja obejmuje szeroką gamę działań, począwszy od gromadzenia danych i podnoszenia świadomości po środki prawne dotyczące odpowiedzialności karnej za różne formy przemocy wobec kobiet. Konwencja obejmuje środki mające na celu ochronę ofiar przemocy i udzielanie im wsparcia, a także podejmuje kwestię przemocy ze względu na płeć w kontekście azylu i migracji. Konwencja ustanawia specjalny mechanizm monitorowania w celu zapewnienia skutecznego wdrożenia jej postanowień przez Strony.

(4) Zawarcie Konwencji w imieniu Unii przyczyni się do realizacji zasady równości kobiet i mężczyzn we wszystkich dziedzinach, która to zasada należy do podstawowych celów i wartości Unii i powinna być realizowana we wszystkich jej działaniach zgodnie z art. 2 i 3 Traktatu o Unii Europejskiej, art. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Przemoc wobec kobiet jest nie tylko przestępstwem, ale również pogwałceniem przysługujących im praw człowieka i stanowi skrajną formę dyskryminacji, przejawiającą się w nierówności płci i przyczyniającą się do jej utrzymania i wzmocnienia. Zobowiązując się do wdrożenia Konwencji, Unia potwierdza swoje zaangażowanie w walkę z przemocą wobec kobiet na swoim terytorium i na całym świecie oraz potwierdza swoje obecne działania polityczne i obowiązujące obszerne ramy prawne w dziedzinie prawa karnego procesowego, które mają szczególne znaczenie dla kobiet i dziewcząt.

(5) Konwencja obejmuje kwestie należące do wyłącznej kompetencji Unii i inne zagadnienia, które należą do kompetencji państw członkowskich.

(6) Unia powinna przystąpić do Konwencji tylko w odniesieniu do spraw należących do wyłącznej kompetencji Unii, a konkretnie w takim zakresie, w jakim stosowne przepisy Konwencji mogą wpływać na wspólne zasady lub zmieniać ich zakres. Państwa członkowskie zachowują swoje kompetencje w zakresie, w jakim Konwencja nie wpływa na wspólne zasady lub nie zmienia ich zakresu. Przystąpienie Unii do Konwencji w odniesieniu do spraw należących do jej wyłącznej kompetencji pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich co do ratyfikacji Konwencji w odniesieniu do spraw należących do ich kompetencji krajowych.

(7) Na etapie wdrażania Konwencji Unia będzie odpowiedzialna za wdrożenie jej postanowień dotyczących wyłącznej kompetencji Unii, podczas gdy państwa członkowskie, które ratyfikowały Konwencję, będą ponosić wyłączną odpowiedzialność za wdrożenie jej postanowień dotyczących ich kompetencji krajowych.

(8) Unia ma wyłączną kompetencję do przyjmowania obowiązków określonych w Konwencji w odniesieniu do swoich instytucji i swojej administracji publicznej. Zanim niniejsza Konwencja wejdzie w życie w stosunku do Unii, powinna ona zapewnić przestrzeganie tej Konwencji przez siebie, w tym w odniesieniu do swoich instytucji i swojej administracji publicznej.

(9) Niniejsza decyzja dotyczy wyłącznie postanowień Konwencji w zakresie, w jakim mają one zastosowanie do instytucji i administracji publicznej Unii. Nie dotyczy ona postanowień Konwencji o współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, o azylu lub o zasadzie non-refoulement, które są przedmiotem odrębnej decyzji Rady, która ma być przyjęta równolegle z niniejszą decyzją.

(10) Rada, państwa członkowskie będące stronami Konwencji i Komisja sporządziły Kodeks postępowania określający wewnętrzne ustalenia dotyczące wykonywania praw i zobowiązań Unii i państw członkowskich na mocy Konwencji (zwany dalej "Kodeksem postępowania"). Ustalenia te obejmują między innymi rolę Komisji jako organu koordynującego w rozumieniu art. 10 Konwencji w odniesieniu do spraw należących do wyłącznej kompetencji Unii, bez uszczerbku dla odpowiednich kompetencji państw członkowskich i autonomii instytucji Unii w sprawach dotyczących działań poszczególnych instytucji; mechanizmu monitorowania, w tym składania sprawozdań Grupie Ekspertów do spraw Przeciwdziałania Przemocy wobec Kobiet i Przemocy Domowej (GREVIO); udziału Unii w posiedzeniach organów powołanych na mocy Konwencji, w szczególności Komitetu Stron, o którym mowa w art. 67 Konwencji; określania stanowisk Unii, wspólnych stanowisk lub skoordynowanych stanowisk na takie spotkania; oraz ścisłą współpracę na takich posiedzeniach, w szczególności w odniesieniu do kwestii zabierania głosu i sposobu głosowania. Kodeks postępowania ma zatem stanowić praktyczne wewnętrzne narzędzie umożliwiające Unii i jej państwom członkowskim stworzenie spójnej, wszechstronnej i jednolitej reprezentacji w odniesieniu do Konwencji.

(11) Konwencja powinna zostać zatwierdzona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1
1. 
Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Konwencję Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej 4  (zwana dalej "Konwencją") w zakresie, w jakim ma ona zastosowanie do instytucji i administracji publicznej Unii.
2. 
Przystąpienie Unii do Konwencji pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w odniesieniu do ratyfikacji Konwencji w sprawach należących do ich kompetencji krajowych.
Artykuł  2

Przewodniczący Rady wyznacza osobę lub osoby upoważnione do złożenia, w imieniu Unii, dokumentu zatwierdzenia, o którym mowa w art. 75 ust. 2 i 4 Konwencji.

Artykuł  3

Komisja działa jako organ koordynujący Unii zgodnie z art. 10 Konwencji i wypełnia obowiązki dotyczące sprawozdawczości na mocy rozdziału IX w odniesieniu do będących przedmiotem Konwencji spraw należących do wyłącznej kompetencji Unii, bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich i autonomii instytucji unijnych w sprawach dotyczących działań poszczególnych instytucji.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 1 czerwca 2023 r.
1 Zgoda z dnia 10 maja 2023 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
2 Decyzja Rady (UE) 2017/865 z dnia 11 maja 2017 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do spraw związanych ze współpracą wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych (Dz.U. L 131 z 20.5.2017, s. 11).
3 Decyzja Rady (UE) 2017/866 z dnia 11 maja 2017 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do azylu i zasady non-refoulement (Dz.U. 131 z 20.5.2017, s. 13).
4 Zob. s. 7 niniejszego Dziennika Urzędowego.

Zmiany w prawie

Senat poprawia reformę orzecznictwa lekarskiego w ZUS

Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 10.12.2025
Co się zmieni w podatkach w 2026 roku? Wciąż wiele niewiadomych

Mimo iż do 1 stycznia zostały trzy tygodnie, przedsiębiorcy wciąż nie mają pewności, które zmiany wejdą w życie w nowym roku. Brakuje m.in. rozporządzeń wykonawczych do KSeF i rozporządzenia w sprawie JPK VAT. Część ustaw nadal jest na etapie prac parlamentu lub czeka na podpis prezydenta. Wiadomo już jednak, że nie będzie dużej nowelizacji ustaw o PIT i CIT. W 2026 r. nadal będzie można korzystać na starych zasadach z ulgi mieszkaniowej i IP Box oraz sprzedać bez podatku poleasingowy samochód.

Monika Pogroszewska 10.12.2025
Maciej Berek: Do projektu MRPiPS o PIP wprowadziliśmy bardzo istotne zmiany

Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Lekarze i pielęgniarki na kontraktach „uratują” firmy przed przekształcaniem umów?

4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Klub parlamentarny PSL-TD przeciwko projektowi ustawy o PIP

Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.

Grażyna J. Leśniak 04.12.2025
Prezydent podpisał zakaz hodowli zwierząt na futra, ale tzw. ustawę łańcuchową zawetował

Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.

Krzysztof Koślicki 02.12.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2023.143I.1

Rodzaj: Decyzja
Tytuł: Decyzja 2023/1075 w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do instytucji i administracji publicznej Unii
Data aktu: 01/06/2023
Data ogłoszenia: 02/06/2023
Data wejścia w życie: 22/06/2023