Decyzja wykonawcza 2022/602 w sprawie zatwierdzenia dobrowolnego systemu "International Sustainability & Carbon Certification- ISCC EU" w odniesieniu do wykazania zgodności z wymogami ustanowionymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 dotyczącymi biopaliw, biopłynów, paliw z biomasy, odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2022/602

z dnia 8 kwietnia 2022 r.

w sprawie zatwierdzenia dobrowolnego systemu "International Sustainability & Carbon Certification- ISCC EU" w odniesieniu do wykazania zgodności z wymogami ustanowionymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 dotyczącymi biopaliw, biopłynów, paliw z biomasy, odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych ¹ , w szczególności jej art. 30 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie (UE) 2018/2001 ustanowiono wymogi dotyczące niektórych paliw, a mianowicie biopaliw, biopłynów, paliw z biomasy, odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych, w celu zapewnienia, aby mogły one być zaliczane na poczet celów określonych w tej dyrektywie tylko wtedy, gdy zostały wyprodukowane w sposób zrównoważony i emitują mniej gazów cieplarnianych w porównaniu z paliwami kopalnymi. Po pierwsze, w art. 29 dyrektywy ustanowiono kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy, a w art. 26 dyrektywy i rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/807 ²  ustanowiono z jednej strony kryteria służące określeniu, które surowce do produkcji biopaliw, biopłynów lub paliw z biomasy charakteryzują się wysokim ryzykiem spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów, a z drugiej strony które biopaliwa, bio- płyny lub paliwa z biomasy o wysokim ryzyku spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów spełniające określone warunki, mogą być certyfikowane jako charakteryzujące się niskim ryzykiem spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów. Po drugie, w art. 25 ust. 2 dyrektywy ustanowiono kryteria ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie. Po trzecie, art. 28 ust. 2 dyrektywy zobowiązuje podmioty gospodarcze do wprowadzenia do unijnej bazy danych informacji o przeprowadzonych transakcjach oraz o właściwościach niektórych paliw odnawialnych (biopaliw, biogazu oraz odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego) oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie.

(2) Dyrektywa przewiduje również przepisy dotyczące sposobu obliczania udziału odnawialnej energii elektrycznej w realizacji celów w zakresie transportu. W szczególności art. 27 ust. 3 dyrektywy określa zasady dokonywania takich obliczeń zarówno w przypadku, gdy energia elektryczna jest wykorzystywana bezpośrednio do napędu pojazdów elektrycznych, jak i gdy jest wykorzystywana do produkcji odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego, które są stosowane w transporcie.

(3) W celu sprawdzenia, czy przestrzegane są przepisy dotyczące biopaliw, biopłynów, paliw z biomasy, odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych, państwa członkowskie mogą stosować systemy dobrowolne. Systemy dobrowolne odegrały ważną rolę w dostarczaniu dowodów na zgodność z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biopaliw i biopłynów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE⁽³ . Na mocy dyrektywy (UE) 2018/2001 rozszerzono rolę systemów dobrowolnych. Po pierwsze, mogą one obecnie służyć do poświadczania zgodności wszystkich paliw wyprodukowanych z biomasy, w tym paliw gazowych i stałych, z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi w dyrektywie (UE) 2018/2001 oraz do dostarczania dokładnych danych na temat ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Po drugie, mogą one służyć do poświadczania zgodności odnawialnych ciekłych i gazowych paliw transportowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych z odpowiadającymi im kryteriami ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Po trzecie, mogą one służyć do wykazania zgodności z przepisami ustanowionymi w art. 27 ust. 3 dyrektywy (UE) 2018/2001

(4) W przypadku gdy podmiot gospodarczy przedstawia dowód lub dane dotyczące zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych uzyskane w ramach dobrowolnego systemu zatwierdzonego przez Komisję, państwo członkowskie nie powinno wymagać od dostawcy, w zakresie objętym decyzją o zatwierdzeniu, przedstawiania dalszych dowodów.

(5) Wniosek do Komisji o zatwierdzenie, na podstawie art. 30 ust. 4 dyrektywy, dobrowolnego systemu "International Sustainability & Carbon Certification- ISCC EU" został po raz pierwszy przedłożony Komisji 17 grudnia 2020 r. W wyniku złożenia wniosku Komisja oceniła system i wskazała pewne kwestie wymagające modyfikacji. W ponownie przedłożonym wniosku 23 czerwca 2021 r. dotyczącym zatwierdzenia systemu poprawnie odniesiono się do tych kwestii. System obejmuje wszystkie surowce, w tym odpady i pozostałości, oraz cały łańcuch kontroli.

(6) Oceniając dobrowolny system "International Sustainability & Carbon Certification- ISCC EU", Komisja stwierdziła, że obejmuje on odpowiednio kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 29 ust. 2-5, a jednocześnie zawiera dokładne dane dotyczące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do celów art. 29 ust. 10 dyrektywy (UE) 2018/2001 i stosuje metodykę bilansu masy zgodnie z wymogami art. 30 ust. 1 i 2 dyrektywy (UE) 2018/2001. Ocena ta nie uwzględnia przyszłego aktu wykonawczego, który ma zostać przyjęty zgodnie z art. 30 ust. 8 dyrektywy (UE) 2018/2001, w sprawie zasad weryfikacji zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych, jak również z kryteriami niskiego ryzyka spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów, ani aktów delegowanych, które mają zostać przyjęte zgodnie z art. 28 ust. 5 dyrektywy (UE) 2018/2001. W związku z tym system "ISCC" zostanie ponownie oceniony po przyjęciu wspomnianych aktów wykonawczych i delegowanych.

(7) Ocena dobrowolnego systemu "International Sustainability & Carbon Certification- ISCC EU" wykazała, że spełnia on stosowne normy wiarygodności jak również wymogi dotyczące metodyki określone w załącznikach V i VI do dyrektywy (UE) 2018/2001.

(8) Zatwierdzony system powinien zostać udostępniony w części poświęconej systemom dobrowolnym na stronie internetowej Komisji EUROPA.

(9) Środki przewidziane w tej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Zrównoważonego Charakteru Biopaliw i Biopły- nów i Paliw z Biomasy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1  ⁴  

Dobrowolny system "International Sustainability & Carbon Certification- ISCC EU" ("system"), przedłożony Komisji do zatwierdzenia 14 czerwca 2021 r., wykazuje, w odniesieniu do paliw objętych audytem w ramach systemu, następujące elementy:

a) zgodność partii biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy z kryteriami zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do biomasy rolniczej określonymi w art. 29 ust. 2-5 i 10 dyrektywy (UE) 2018/2001;

b) przestrzeganie przez podmioty gospodarcze obowiązku wprowadzenia dokładnych informacji do unijnej lub krajowej bazy danych na temat paliw odnawialnych i pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie zgodnie z art. 28 ust. 4 dyrektywy (UE) 2018/2001;

c) zgodność partii biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy z kryteriami niskiego ryzyka spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów określonymi w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/807.

System zawiera także dokładne dane dotyczące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych na potrzeby art. 29 ust. 10 dyrektywy (UE) 2018/2001, gdyż zapewnia przekazywanie wszystkich istotnych informacji od podmiotów gospodarczych na wyższych ogniwach łańcucha kontroli do podmiotów gospodarczych na niższych ogniwach tego łańcucha.

Po przedłożeniu do zatwierdzenia dnia 30 listopada 2023 r. system wykazuje również zgodność partii biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy z kryteriami zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do biomasy leśnej określonymi w art. 29 ust. 6 i 7 oraz z wymogami dotyczącymi ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biomasy leśnej określonymi w art. 29 ust. 10 dyrektywy (UE) 2018/2001.

Po przedłożeniu do zatwierdzenia dnia 22 lipca 2024 r. system wykazuje również zgodność partii paliw odnawialnych pochodzenia niebiologicznego z przepisami określonymi w art. 27 ust. 6.

Po przedłożeniu do zatwierdzenia dnia 22 lipca 2024 r. system zapewnia dokładne dane na temat ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, uzyskanego dzięki paliwom odnawialnym pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzącym z recyklingu paliwom węglowym do celów art. 29a ust. 1 i 2 dyrektywy (UE) 2018/2001.

Artykuł  2  ⁵  

Niniejsza decyzja pozostaje w mocy:

a) do dnia 13 kwietnia 2027 r. w odniesieniu do elementów, o których mowa w art. 1 akapit pierwszy lit. a),

b) i

c) oraz w akapicie drugim;

b) do dnia 21 grudnia 2029 r. w odniesieniu do elementów, o których mowa w art. 1 akapity trzeci, czwarty i piąty.

W przypadku gdy zakres systemu, w postaci przedłożonej Komisji do zatwierdzenia, ulegnie zmianom, które mogłyby mieć wpływ na przesłanki wydania niniejszej decyzji, o zmianach takich dobrowolny system ISCC niezwłocznie powiadamia Komisję. Służby Komisji przeprowadzają ocenę zgłoszonych zmian, aby ustalić, czy system w dalszym ciągu odpowiednio uwzględnia kryteria zrównoważonego rozwoju, w odniesieniu do których został zatwierdzony.

Artykuł  3

Komisja może uchylić niniejszą decyzję między innymi w następujących okolicznościach:

a) jeżeli jednoznacznie ustalono, że w systemie nie wdrożono elementów uznanych za istotne z perspektywy niniejszej decyzji lub jeżeli miało miejsce poważne, strukturalne naruszenie tych elementów;

b) jeżeli w ramach systemu nie zostaną przedłożone Komisji sprawozdania roczne, zgodnie z art. 30 ust. 5 dyrektywy (UE) 2018/2001;

c) jeżeli w ramach systemu nie zostaną wdrożone standardy niezależnego audytu i inne wymogi określone w aktach wykonawczych, o których mowa w art. 30 ust. 8 dyrektywy (UE) 2018/2001, lub udoskonalenia innych elementów systemu uważane za istotne dla dalszego zatwierdzania.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 kwietnia 2022 r.

	W imieniu Komisji
	Przewodnicząca
	Ursula VON DER LEYEN

1 Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82.

2 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/807 z dnia 13 marca 2019 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 w odniesieniu do określania surowców o wysokim ryzyku spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów, w przypadku których zaobserwowano znaczącą ekspansję obszaru produkcji na tereny zasobne w pierwiastek węgla oraz certyfikowania biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy o niskim ryzyku spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów (Dz.U. L 133 z 21.5.2019, s. 1).

3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16). w celu obliczania odnawialnej energii elektrycznej w transporcie. Po czwarte, mogą one służyć do wykazania, że podmioty gospodarcze wprowadzają dokładne informacje do unijnej lub krajowej bazy danych na temat paliw odnawialnych i pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie zgodnie z art. 28 ust. 4 dyrektywy (UE) 2018/2001. Po piąte, mogą one być wykorzystywane do certyfikacji biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy o niskim ryzyku spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów. Komisja może zdecydować, że dobrowolne systemy krajowe lub międzynarodowe mogą służyć wszystkim lub niektórym z tych celów.

4 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2024/3176 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3176) zmieniającej nin. decyzję z dniem 21 grudnia 2024 r.

5 Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2024/3176 z dnia 19 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3176) zmieniającej nin. decyzję z dniem 21 grudnia 2024 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2022.114.182
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja wykonawcza 2022/602 w sprawie zatwierdzenia dobrowolnego systemu "International Sustainability & Carbon Certification- ISCC EU" w odniesieniu do wykazania zgodności z wymogami ustanowionymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 dotyczącymi biopaliw, biopłynów, paliw z biomasy, odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych
• Data aktu: 08/04/2022
• Data ogłoszenia: 12/04/2022
• Data wejścia w życie: 13/04/2022