podjęta w porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji,z dnia 25 listopada 2019 r.
w sprawie przyjęcia listy pozostałych osób, które Rada proponuje mianować na stanowiska członków Komisji, oraz uchylenia i zastąpienia decyzji (UE) 2019/1393
(Dz.U.UE L z dnia 26 listopada 2019 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 17 ust. 3 i 5 oraz art. 17 ust. 7 akapit drugi,
uwzględniając decyzję Rady Europejskiej 2013/272/UE z dnia 22 maja 2013 r. w sprawie liczby członków Komisji Europejskiej 1 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Mandat Komisji powołanej na mocy decyzji Rady Europejskiej 2014/749/UE 2 wygasł w dniu 31 października 2019 r.
(2) Nowa Komisja, w której skład wchodzi po jednym obywatelu z każdego państwa członkowskiego, w tym przewodnicząca Komisji i wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, powinna zostać mianowana na okres do dnia 31 października 2024 r.
(3) Rada Europejska wyznaczyła Ursulę VON DER LEYEN jako osobę proponowaną Parlamentowi Europejskiemu na stanowisko przewodniczącej Komisji, a Parlament Europejski wybrał ją na przewodniczącą Komisji na sesji plenarnej w dniu 16 lipca 2019 r.
(4) W dniu 5 sierpnia 2019 r. Rada Europejska, za zgodą nowo wybranej przewodniczącej Komisji, mianowała Josepa BORRELLA FONTELLESA wysokim przedstawicielem Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zgodnie z art. 18 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE).
(5) Decyzją (UE) 2019/1393 3 Rada przyjęła w porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji listę pozostałych osób, które proponuje mianować na stanowiska członków Komisji na okres do dnia 31 października 2024 r.
(6) W dniu 19 października 2019 r. Zjednoczone Królestwo wystąpiło z wnioskiem o przedłużenie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE, do dnia 31 stycznia 2020 r. Pismem z dnia 28 października 2019 r. projekt tekstu decyzji Rady Europejskiej przedłużającej ten okres do żądanej daty został przekazany Zjednoczonemu Królestwu w celu wydania przez nie zgody. Pismem z dnia 28 października 2019 r. Zjednoczone Królestwo, zgodnie z art. 50 ust. 3 TUE, wyraziło zgodę zarówno na przedłużenie okresu, jak i na brzmienie tekstu projektu decyzji Rady Europejskiej. W dniu 29 października 2019 r. Rada Europejska przyjęła tę decyzję 4 .
(7) Przez wydanie zgody na decyzję (UE) 2019/1810 Zjednoczone Królestwo potwierdziło wolę działania w okresie przedłużenia w sposób konstruktywny i odpowiedzialny zgodnie z zasadą lojalnej współpracy. Zgodziło się również, że nie można dopuścić do tego, aby to przedłużenie naraziło na szwank bieżące funkcjonowanie Unii i jej instytucji. Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że w konsekwencji tego przedłużenia zgodnie z art. 50 TUE Zjednoczone Królestwo pozostanie do daty wystąpienia państwem członkowskim z pełnią praw i obowiązków, Zjednoczone Królestwo zgodziło się, że obowiązki te obejmują zaproponowanie kandydata na stanowisko członka Komisji. Zjednoczone Królestwo nie zaproponowało jednak kandydata na stanowisko komisarza.
(8) W dniu 6 listopada 2019 r. nowo wybrana przewodnicząca Komisji zwróciła się do Zjednoczonego Królestwa o zaproponowanie co najmniej jednej osoby, która ze względu na jej ogólne kwalifikacje, niezależność i zaangażowanie w sprawy europejskie byłaby odpowiednia, by zająć stanowisko członka przyszłej Komisji. Zjednoczone Królestwo nie udzieliło odpowiedzi na to pismo. W dniu 12 listopada 2019 r. nowo wybrana przewodnicząca Komisji przesłała drugie pismo zawierające tę samą prośbę, zwracając uwagę na obowiązki Zjednoczonego Królestwa wynikające z TUE i na decyzję (UE) 2019/1810. W dniu 13 listopada 2019 r. Zjednoczone Królestwo udzieliło odpowiedzi na obydwa pisma, wskazując, że nie jest w stanie zaproponować kandydata na stanowisko komisarza ze względu na zbliżające się wybory powszechne. W dniu 14 listopada 2019 r. Komisja, przesyłając Zjednoczonemu Królestwu wezwanie do usunięcia uchybienia zgodnie z art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), rozpoczęła wobec Zjednoczonego Królestwa postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w związku z niezaproponowaniem kandydata na komisarza. W wezwaniu tym Komisja przypomniała, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej państwo członkowskie nie może powoływać się na przepisy należące do jego krajowego systemu prawnego, by uzasadnić uchybienie zobowiązaniom wynikającym z prawa unijnego. Władze Zjednoczonego Królestwa do dnia 22 listopada 2019 r. miały przedłożyć swoje uwagi do tego wezwania w sprawie usunięcia uchybienia.
(9) Rada odnotowuje, że mimo wynikających z prawa Unii zobowiązań przywołanych w decyzji (UE) 2019/1810, na które Zjednoczone Królestwo wyraziło wyraźnie swoją zgodę, państwo to nie zaproponowało kandydata na stanowisko członka Komisji. Nie może to narazić na szwank bieżącego funkcjonowania Unii i jej instytucji, a co za tym idzie nie może stanowić przeszkody dla mianowania członków przyszłej Komisji, by mogła ona korzystać z pełnego zakresu swoich uprawnień przyznanych jej na mocy Traktatów jak najszybciej. Rada odnotowuje, że choć na stanowiska członków Komisji proponuje się mianować tylko 27 osób, Komisja składa się - zgodnie z decyzją 2013/272/UE - z takiej liczby członków, która odpowiada liczbie państw członkowskich. Odnotowuje także, że po mianowaniu Komisji zastosowanie będzie mieć art. 246 akapit drugi TFUE.
(10) W porozumieniu z nowo wybraną przewodniczącą Komisji decyzja (UE) 2019/1393 powinna zostać uchylona, zanim zawarta w niej lista zostanie przedłożona Parlamentowi Europejskiemu do zatwierdzenia w drodze głosowania, oraz powinna zostać zastąpiona niniejszą decyzją.
(11) Zgodnie z art. 17 ust. 7 akapit trzeci TUE, przewodniczący, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa i pozostali członkowie Komisji podlegają kolegialnie zatwierdzeniu w drodze głosowania przez Parlament Europejski,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2019 r.
|
W imieniu Rady |
|
F. MOGHERINI |
|
Przewodniczący |
