a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dyrektywie 2014/40/UE i rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/574 2 określono ramy prawne do celu ustanowienia ogólnounijnego systemu identyfikowalności wyrobów tytoniowych. Na poziomie Unii akty te wdrażają również art. 8 Protokołu w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi do Ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu 3 , który to protokół został ratyfikowany przez Unię Europejską 4 i przewiduje ustanowienie globalnego systemu śledzenia ruchu i pochodzenia wyrobów tytoniowych.
(2) Aby umożliwić śledzenie ruchu i pochodzenia wszystkich wyrobów tytoniowych w całej Unii, w art. 15 ust. 1 dyrektywy 2014/40/UE nałożono na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby wszystkie opakowania jednostkowe tych wyrobów były opatrzone niepowtarzalnym identyfikatorem. Na podstawie art. 15 ust. 13 wymóg ten będzie miał zastosowanie do papierosów i tytoniu do samodzielnego skręcania papierosów od dnia 20 maja 2019 r.
(3) Art. 3 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 zobowiązuje każde państwo członkowskie do wyznaczenia podmiotu ("podmiotu wydającego identyfikatory") odpowiedzialnego za generowanie i wydawanie niepowtarzalnych identyfikatorów. Art. 3 ust. 6 zobowiązuje państwa członkowskie do powiadomienia Komisji o wyznaczeniu podmiotu wydającego identyfikatory i podania jego kodu identyfikującego w terminie jednego miesiąca od daty jego powołania.
(4) Art. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 ustanawia przepisy dotyczące podmiotów wydających identyfikatory właściwych w odniesieniu do generowania i wydawania niepowtarzalnych identyfikatorów w zależności od tego, gdzie wyroby są produkowane, dokąd są importowane lub gdzie są pakowane do opakowań zbiorczych. Ponadto, zgodnie z art. 4 ust. 1 akapit drugi, państwo członkowskie może wymagać, aby wyznaczony przez nie podmiot wydający identyfikatory był właściwy do generowania i wydawania niepowtarzalnych identyfikatorów dla wszystkich wyrobów tytoniowych wprowadzanych do obrotu w tym państwie członkowskim.
(5) Art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 stanowi, że w przypadku tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory, Komisja może upoważnić podmioty gospodarcze do korzystania z usług innego podmiotu wydającego identyfikatory, powołanego zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia.
(6) W art. 9 ust. 2 i art. 13 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 nałożono na podmioty gospodarcze składające wniosek o wydanie niepowtarzalnych identyfikatorów opakowania jednostkowego i opakowania zbiorczego wymóg przekazania informacji określonych w rozdziale II sekcja 2 pkt 2.1 i 2.2 załącznika II do tego rozporządzenia. Informacje te są niezbędne do generowania niepowtarzalnych identyfikatorów i obejmują kody identyfikacyjne, które umożliwiają rejestrację podmiotów gospodarczych, zakładów i maszyn w systemie identyfikowalności. W związku z tym kody identyfikacyjne mają zasadnicze znaczenie, ponieważ umożliwiają podmiotom gospodarczym zamawianie niepowtarzalnych identyfikatorów od właściwego podmiotu wydającego identyfikatory. Ponadto zarówno niepowtarzalne identyfikatory, jak i kody identyfikacyjne są konieczne do rejestrowania i przekazywania informacji o przemieszczeniach wyrobów i zdarzeniach dotyczących transakcji. Przepisy dotyczące składania wniosków o kody identyfikacyjne podmiotów gospodarczych, zakładów i maszyn ustanowiono w art. 14, 16 i 18 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574. Uprawnienia podmiotów wydających identyfikatory do wydawania kodów identyfikacyjnych opierają się na lokalizacji działalności podmiotów gospodarczych.
(7) W momencie przyjęcia niniejszej decyzji kilka państw członkowskich nie powiadomiło Komisji o wyznaczeniu swoich podmiotów wydających identyfikatory zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574. W przypadku braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory podmioty gospodarcze nie będą mogły zamawiać kodów identyfikacyjnych i niepowtarzalnych identyfikatorów. W konsekwencji uniemożliwi to podmiotom gospodarczym wprowadzanie produktów do obrotu. Mogłoby to wpłynąć na sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, w szczególności na wewnątrzwspólnotowy handel wyrobami tytoniowymi, co z kolei mogłoby zagrozić realizacji celu systemu identyfikowalności i wyeliminowaniu nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi.
(8) Aby ograniczyć do pewnego stopnia potencjalne zakłócenie sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego i pomóc w zapewnieniu, aby system identyfikowalności zaczął funkcjonować na czas, Komisja powinna, zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574, na pewien okres upoważnić podmioty gospodarcze do korzystania z usług powołanego już podmiotu wydającego identyfikatory.
(9) Do podmiotów wydających identyfikatory powołanych już zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 należy podjęcie decyzji o przyjęciu złożonych przez podmioty gospodarcze wniosków o wygenerowanie i wydanie niepowtarzalnych identyfikatorów. W przypadku tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory, inne wyznaczone podmioty wydające identyfikatory mogą również udostępnić podmiotom gospodarczym kody identyfikacyjne niezbędne do generowania i wydawania niepowtarzalnych identyfikatorów, także w celu spełnienia obowiązków określonych w art. 15 ust. 5 dyrektywy 2014/40/UE i w rozdziale VI rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574. Świadczenie dodatkowych usług nie powinno w żadnym wypadku zagrażać innym działaniom podmiotu wydającego identyfikatory.
(10) Kody identyfikacyjne wygenerowane przez podmioty wydające identyfikatory w okresie tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory powinny zostać przekazane właściwemu podmiotowi wydającemu identyfikatory po jego wyznaczeniu wraz z innymi istotnymi informacjami, o których mowa w art. 14 ust. 2, art. 16 ust. 2 i art. 18 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574. Przekazanie powinno nastąpić drogą elektroniczną bez zbędnej zwłoki na podstawie wniosku skierowanego przez właściwy podmiot wydający identyfikatory do podmiotu wydającego identyfikatory, który podjął decyzję o generowaniu kodów identyfikacyjnych w okresie tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory.
(11) Upoważnienie do korzystania z usług innego podmiotu wydającego identyfikatory na podstawie art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 powinno mieć zastosowanie wyłącznie w przypadku tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory.
(12) Niniejsza decyzja nie powinna mieć wpływu na stosowanie przepisów w zakresie uprawnień, ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/574 w odniesieniu do wydawania i rejestracji kodów podmiotów gospodarczych i zakładów dla operatorów pierwszych punktów detalicznych.
(13) Ze względu na to, że system identyfikowalności określony w art. 15 dyrektywy 2014/40/UE ma zastosowanie do papierosów i tytoniu do samodzielnego skręcania papierosów od dnia 20 maja 2019 r., niniejsza decyzja powinna wejść w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(14) Z uwagi na tymczasowy charakter upoważnienia na podstawie art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574, Komisja uznaje za konieczne ograniczenie czasu obowiązywania niniejszej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
