a także mając na uwadze, co następuje:(1) Unia dąży do ratyfikacji międzynarodowych konwencji dotyczących pracy, które zostały przez Międzynarodową Organizację Pracy (MOP) uznane za aktualne, aby w ten sposób uzupełnić swoje działania, które mają na celu propagowanie praw człowieka i godnej pracy dla wszystkich oraz wyeliminowanie handlu ludźmi zarówno w obrębie Unii, jak i poza jej terytorium. Kluczowym elementem propagowania praw człowieka jest ochrona podstawowych zasad i praw w pracy.
(2) Konwencja Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca pracy przymusowej lub obowiązkowej z 1930 r., której uzupełnieniem jest Protokół z 2014 r., to jedna z fundamentalnych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy mająca wpływ na przepisy odnoszące się do podstawowych norm pracy.
(3) Część postanowień Protokołu z 2014 r. do Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej pracy przymusowej lub obowiązkowej z 1930 r. (zwanego dalej "Protokołem") wchodzi w zakres kompetencji Unii zgodnie z art. 153 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). W szczególności niektóre postanowienia Protokołu zostały już objęte unijnym dorobkiem prawnym w dziedzinie polityki społecznej. W tym względzie art. 1 ust. 1, art. 2 lit. a) i d) Protokołu w szczególności dotyczą kwestii uregulowanych dyrektywą Rady 91/533/EWG 1 , dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE 2 oraz dyrektywami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy, w tym dyrektywą Rady 89/391/EWG 3 , dyrektywą 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 4 , dyrektywą Rady 94/33/WE 5 oraz dyrektywą Rady 92/85/EWG 6 .
(4) Art. 19 ust. 4 Konstytucji Międzynarodowej Organizacji Pracy, regulujący przyjmowanie i ratyfikowanie konwencji, ma zastosowanie także do protokołów, które są prawnie wiążącymi umowami międzynarodowymi podlegającymi ratyfikacji i powiązanymi z konwencjami.
(5) Unia nie może ratyfikować Protokołu, ponieważ jedynie państwa mogą być jego stronami.
(6) Należy zatem upoważnić państwa członkowskie do ratyfikowania Protokołu, działając wspólnie w interesie Unii, w odniesieniu do części wchodzących w zakres kompetencji Unii zgodnie z art. 153 ust. 2 TFUE.
(7) Części Protokołu wchodzące w zakres kompetencji przyznanych Unii inne niż części odnoszące się do polityki społecznej będą przedmiotem decyzji przyjętej równolegle z niniejszą decyzją,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: