a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 13 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła europejską strategię bezpieczeństwa określającą pięć kluczowych wyzwań, z którymi ma się zmierzyć Unia: terroryzm, rozprzestrzenianie broni masowego rażenia, konflikty regionalne, upadek państwowości i przestępczość zorganizowana. Skutki nielegalnej produkcji i transferu broni konwencjonalnej, w tym broni strzeleckiej i lekkiej (dalej zwanej "BSiL") oraz obrotu tą bronią, a także jej nadmierne gromadzenie i niekontrolowane rozprzestrzenianie stanowią podstawowe elementy czterech z pięciu powyższych wyzwań. Zwiększają one poczucie braku bezpieczeństwa w Afryce Subsaharyjskiej, na Bliskim Wschodzie i w wielu innych regionach świata, pogłębiając konflikty i podkopując proces budowania pokoju po zakończeniu konfliktu, tym samym stanowiąc poważne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa.
(2) W dniach 15-16 grudnia 2005 r. Rada przyjęła strategię UE w zakresie zwalczania nielegalnego gromadzenia BSiL i amunicji do tych rodzajów broni oraz handlu nimi (dalej zwaną "strategią UE dotyczącą BSiL"), która przedstawia wytyczne działań UE w dziedzinie BSiL. W strategii tej uznano Afrykę za kontynent, który jest najbardziej dotknięty problemem nielegalnego gromadzenia i rozprzestrzeniania BSiL. Uznano również, że problemu transferów BSiL do Afryki Subsaharyjskiej nie można oddzielić od problemu dotyczącego źródeł tych transferów, i stwierdzono, że należy zwrócić szczególną uwagę na drogi i sposoby rozprzestrzeniania BSiL w Afryce, w tym na nielegalne pośrednictwo i transport.
(3) W strategii UE dotyczącej BSiL stwierdza się również, że Unia powinna wzmacniać i wspierać mechanizmy monitorowania sankcji oraz wspierać zaostrzenie kontroli wywozu, a także promować wspólne stanowisko Rady 2008/944/WPZiB 1 m.in. poprzez propagowanie środków zwiększania przejrzystości.
(4) Wraz z przygotowanym przez Organizację Narodów Zjednoczonych Programem działania na rzecz zapobiegania nielegalnemu handlowi bronią strzelecką i lekką, zwalczania i eliminowania go we wszystkich aspektach (dalej zwanym "programem działania ONZ"), przyjętym w dniu 20 lipca 2001 r., wszystkie państwa członkowskie ONZ zobowiązały się do zapobiegania nielegalnemu handlowi BSiL lub przejmowaniu jej przez nieupoważnionych odbiorców, a w szczególności do uwzględniania - w procesie rozpatrywania wniosków o wydanie pozwolenia na wywóz - ryzyka wprowadzenia BSiL do nielegalnego handlu.
(5) W dniu 8 grudnia 2005 r. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęło międzynarodowy instrument umożliwiający państwom identyfikowanie i śledzenie, w odpowiednim czasie i w niezawodny sposób, nielegalnej BSiL.
(6) W 2007 r. we wspólnej strategii Afryka-UE określono zapobieganie nielegalnemu handlowi BSiL i nadmiernemu jej gromadzeniu jako dziedzinę prowadzenia działań przez zwiększanie zdolności, nawiązywanie kontaktów, współpracę i wymianę informacji.
(7) Podczas drugiej konferencji przeglądowej programu działania ONZ, która odbyła się w 2012 r., wszystkie państwa członkowskie ONZ potwierdziły swoje zaangażowanie na rzecz zapobiegania nielegalnemu handlowi BSiL, w tym jej nielegalnemu przejmowaniu przez nieupoważnionych odbiorców, oraz swoje zawarte w programie działania ONZ zobowiązania dotyczące oceny wniosków o wydanie pozwolenia na wywóz.
(8) W dniu 2 kwietnia 2013 r. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęło tekst traktatu o handlu bronią. Celem traktatu jest wprowadzenie jak najsurowszych wspólnych międzynarodowych norm regulujących międzynarodowy handel bronią konwencjonalną lub poprawiających regulacje dotyczące międzynarodowego handlu bronią konwencjonalną, zapobieganie nielegalnemu handlowi bronią konwencjonalną i zwalczanie takiego handlu, jak również zapobieganie nielegalnemu przejmowaniu takiej broni. Unia powinna wspierać wszystkie państwa członkowskie ONZ we wdrażaniu skutecznych środków kontroli transferu broni, by zapewnić jak największą skuteczność traktatu o handlu bronią po jego wejściu w życie, w szczególności w odniesieniu do wdrażania art. 11 tego traktatu.
(9) Unia pragnie zatem finansować globalny mechanizm raportowania w zakresie nielegalnej BSiL i innej broni konwencjonalnej oraz amunicji, by zmniejszyć ryzyko nielegalnego handlu nimi, a co za tym idzie, przyczynić się do realizacji powyższych celów,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: