a także mając na uwadze, co następuje:(1) Dyrektywa 2002/32/WE stanowi, że stosowanie produktów przeznaczonych na pasze, w których zawartość niepożądanych substancji przekracza maksymalne poziomy określone w załączniku I do wymienionej dyrektywy, jest niedozwolone. W załączniku II do tej dyrektywy określone są natomiast progi podejmowania działań w zakresie badań w przypadku podwyższonych poziomów takich substancji.
(2) Przez termin "dioksyny" w niniejszym rozporządzeniu rozumie się grupę 75 kongenerów polichlorowanych dibenzo-paradioksyn (PCDD) oraz grupę 135 kongenerów polichlorowanych dibenzofuranów (PCDF), z których 17 ma działanie toksyczne. Polichlorowane bifenyle (PCB) stanowią grupę 209 różnych kongenerów, które można podzielić na dwie grupy według ich właściwości toksykologicznych. 12 kongenerów wykazuje właściwości toksykologiczne podobne do dioksyn, przez co często określa się je jako "dioksynopodobne PCB". Pozostałe polichlorowane bifenyle nie wykazują toksyczności podobnej do dioksyn, ale mają inne właściwości toksykologiczne.
(3) Każdy ze stwarzających zagrożenie toksyczne kongenerów dioksyn lub dioksynopodobnych PCB charakteryzuje się innym poziomem toksyczności. Wprowadzenie pojęcia tzw. współczynników równoważnych toksyczności (TEF) umożliwia sumaryczne wyrażenie toksyczności tych różnych kongenerów i ułatwia ocenę ryzyka oraz urzędową kontrolę. Oznacza to, że wyniki badań analitycznych dotyczących wszystkich poszczególnych kongenerów dioksyn i dioksynopodobnych PCB wykazujących właściwości toksyczne są wyrażone w policzalnych jednostkach zwanych równoważnikami toksyczności TCDD (TEQ).
(4) Odnośnie do dioksyn i dioksynopodobnych PCB w 2005 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaproponowała nowe wartości współczynników równoważnych toksyczności w porównaniu z wartościami określonymi przez WHO w roku 1998. Na zlecenie Komisji Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przedłożył sprawozdanie naukowe "Results of the monitoring of dioxin levels in food and feed" (Wyniki monitorowania poziomów dioksyn w żywności i paszy)(2), w którym uwzględniono wspomniane nowe wartości zaproponowane przez WHO, jak również najnowsze informacje zebrane przez Komisję. W związku z tym sprawozdaniem należy zmienić wartości maksymalnych poziomów i progów podejmowania działań dla dioksyn i dioksynopodobnych PCB.
(5) W odniesieniu do niedioksynopodobnych PCB EFSA, na zlecenie Komisji, przyjął opinię na temat występowania niedioksynopodobnych PCB w paszy i żywności(3).
(6) Polichlorowane bifenyle (PCB) obejmują grupę 209 różnych kongenerów PCB. Suma sześciu wskaźnikowych kongenerów PCB (PCB 28, 52, 101, 138, 153 i 180) stanowi około połowy łącznej ilości niedioksynopodobnych PCB obecnych w paszy i żywności. EFSA uznał sumę sześciu wskaźników PCB za właściwy wskaźnik występowania niedioksynopodobnych PCB i narażenia ludzi na działanie tych substancji. Ponadto każdorazowe analizowanie wszystkich 209 kongenerów PCB do celów urzędowej kontroli jest niepraktyczne i bardzo kosztowne oraz nie przynosi żadnych korzyści dla egzekwowania prawa. Dlatego należy ustalić wartość maksymalnych poziomów jako sumę tych 6 PCB.
(7) Maksymalne poziomy dla niedioksynopodobnych PCB ustalono przy uwzględnieniu najnowszych danych dotyczących występowania tych substancji. Dane te zostały zestawione w sprawozdaniu naukowym EFSA "Results of the monitoring of non dioxin-like PCBs in food and feed" (Wyniki monitorowania poziomów niedioksynopodobnych PCB w żywności i paszy)(4). Mimo że możliwe jest osiągnięcie dolnej granicy oznaczalności (LOQ), można zauważyć, że znaczna liczba urzędowych laboratoriów kontrolnych stosuje LOQ w wysokości 0,5 ng/kg produktu lub nawet 1 ng/kg produktu. Wyrażenie wyników badań analitycznych jako górnej granicy prowadziłoby w niektórych przypadkach do uzyskania poziomu zbliżonego do maksymalnego poziomu, nawet w przypadku gdy nie oznaczono PCB ilościowo. Uznano także, że w przypadku niektórych kategorii paszy dane były niezbyt liczne. Z tego względu należałoby dokonać przeglądu maksymalnych poziomów w ciągu 3 lat, w oparciu o szerszą bazę danych uzyskanych metodą analizy z odpowiednio niskim poziomem czułości, aby oznaczyć ilościowo niskie poziomy.
(8) Z badań nad przenikaniem dioksyn z paszy do tkanek zwierząt wynika, że obecność dioksyn, dioksynopodobnych PCB oraz niedioksynopodobnych PCB w paszy na maksymalnych poziomach określonych w załączniku I do dyrektywy 2002/32/WE może w niektórych przypadkach spowodować przekroczenie najwyższych dopuszczalnych poziomów w żywności pochodzenia zwierzęcego określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalającym najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych(5). Nie jest jednak możliwe ustalenie niższych maksymalnych poziomów, biorąc pod uwagę czułość obecnie dostępnych metod analizy oraz fakt, że maksymalne poziomy są określone jako górne granice oznaczalności. Ponadto w większości przypadków jest mało prawdopodobne, aby zwierzę było narażone przez długi czas na działanie paszy zgodnej z wymogami, ale zawierającej dioksyny lub PCB na poziomie bliskim lub równym poziomowi maksymalnemu.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 28 marca 2012 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
