KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 386/90 z dnia 12 lutego 1990 r. w sprawie monitorowania wywozu produktów rolnych otrzymujących refundacje lub inne kwoty(1), w szczególności jego art. 6,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż(2), w szczególności jego art. 18 oraz odpowiadające mu przepisy w innych rozporządzeniach w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rolnych,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych(3) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2090/2002 z dnia 26 listopada 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 386/90 w sprawie kontroli bezpośrednich przy wywozie produktów rolnych kwalifikujących się do refundacji(4) zawierają przepisy dotyczące przeprowadzanych przez służby celne kontroli bezpośrednich i kontroli podmiany produktów przeznaczonych do wywozu, w odniesieniu do których wystąpiono o refundację wywozową. W świetle zdobytych doświadczeń, problemów zgłoszonych przez państwa członkowskie w rocznych sprawozdaniach dotyczących kontroli bezpośrednich oraz w świetle zaleceń Europejskiego Trybunału Obrachunkowego należy wprowadzić odpowiednie zmiany.
(2) Przed nałożeniem zamknięć urząd celny wywozu powinien wzrokowo sprawdzić zgodność produktów objętych refundacją z dokumentami. Celem wzrokowych kontroli zgodności jest poprawa ogólnych środków kontroli w ramach procedury celnej; kontrole te mają odmienny charakter od kontroli podmiany opisanych w art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2090/2002 oraz kontroli bezpośrednich opisanych w art. 5 tegoż rozporządzenia. Wzrokowa kontrola zgodności stanowi dla służb celnych potwierdzenie, że załadowane produkty należą do rodzaju produktów wymienionych w dokumentach. Z zasady nie wyładowuje się produktów i towarów oraz nie otwiera się ani nie usuwa opakowania. Jeżeli wzrokowa kontrola zgodności wykaże, że istnieją wątpliwości co do zgodności, służby celne mogą podjąć decyzję o przeprowadzeniu kontroli bezpośredniej zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 386/90. Uznaje się, że minimalny poziom wzrokowych kontroli zgodności wynoszący 10 % jest skuteczny, proporcjonalny i odstraszający. W celach informacyjnych urząd celny wywozu powinien odnotować kontrolę zgodności w egzemplarzu kontrolnym T5 lub równoważnym dokumencie.
(3) Służby celne powinny znać wysokość refundacji wywozowych podczas selekcji zgłoszeń wywozowych w celu przeprowadzenia kontroli bezpośrednich lub kontroli podmiany. Informację tę należy zatem podawać w zgłoszeniu wywozowym oraz w egzemplarzu kontrolnym T5 lub równoważnym dokumencie. Jednak w niektórych państwach członkowskich odnośne organy już posiadają taką informację. W związku z powyższym eksporterów można zwolnić z obowiązku podawania tej informacji albo w zgłoszeniu celnym albo w egzemplarzu kontrolnym T5 lub równoważnym dokumencie bądź w obydwu z nich.
(4) Aby zapewnić skuteczne stosowanie obowiązku podawania wysokości refundacji wywozowej, należy ustanowić przepisy zniechęcające do podawania niedokładnych informacji. Należy zatem ustanowić odpowiedni system kar. Zwłaszcza w przypadku znaczących różnic między refundacją obliczoną zgodnie z podaną wysokością refundacji wywozowej oraz refundacją wywozową mającą rzeczywiście zastosowanie służby celne zostałyby wprowadzone w błąd, co doprowadziłoby do zaniechania koniecznych kontroli. W szczególności, jeżeli eksporter podaje wysokość odpowiadającą refundacji wywozowej niższej niż 1.000 EUR, a refundacja mająca zastosowanie wynosi ponad 10.000 EUR, kara powinna być skuteczna, proporcjonalna i odstraszająca.
(5) Aby w większym stopniu skoncentrować kontrole na produktach przeznaczonych do wywozu objętych stosunkowo wysoką kwotą refundacji, podnosi się progi selekcji - wyrażone w ilościach lub w kwotach refundacji - poniżej których generalnie nie uwzględnia się kontroli do celów obliczenia minimalnego wskaźnika kontroli.
(6) Należy zminimalizować przewidywalność kontroli celnych wynikającą z powtarzalnej procedury kontroli prowadzonych przez służby celne. W związku z tym należy zróżnicować porę przybywania przedstawicieli służb celnych do eksportera oraz przeprowadzania kontroli. Podobnie należy w większym stopniu zobowiązać eksporterów do przestrzegania zakazu podmiany produktów po złożeniu zgłoszenia wywozowego i przed przybyciem służb celnych, poprzez identyfikację wywożonych produktów przed ich załadunkiem. Należy odpowiednio dostosować rejestrację kontroli bezpośrednich przeprowadzanych przez służby celne.
(7) Jeżeli dane państwo członkowskie stosuje art. 3 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 386/90, powinna istnieć możliwość zastosowania przepisów szczegółowych ustanowionych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2090/2002.
(8) Kontrolami podmiany należy objąć wszystkie wywozy, których nie skontrolowano bezpośrednio na początku procedury. Łączna liczba kontroli podmiany i szczegółowych kontroli podmiany musi obejmować reprezentatywną część wywozów opuszczających obszar celny Wspólnoty. Liczbę tych kontroli należy zatem oprzeć na odsetku liczby egzemplarzy kontrolnych T5 lub równoważnych dokumentów, zamiast na liczbie dni, w których produkty objęte refundacją opuszczają obszar celny Wspólnoty.
(9) Aby podjąć decyzję, czy kontrole podmiany lub szczegółowe kontrole podmiany są konieczne, urząd celny wyprowadzenia powinien sprawdzić obecność i stan zamknięć. Uznaje się, że minimalny poziom kontroli zamknięć wynoszący 10 % jest skuteczny, proporcjonalny i odstraszający.
(10) Należy odpowiednio dostosować przepisy dotyczące sprawozdań rocznych zawarte w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 2090/2002.
(11) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 800/1999 oraz (WE) nr 2090/2002.
(12) Komitety Zarządzające nie wydały opinii w terminie ustalonym przez przewodniczących,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
______(*) Dz.U. L 172 z 5.7.2005, str. 24.";
3) w art. 51 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Nie naruszając przepisów art. 8a akapit drugi, jeżeli stwierdzono, że nie podano wysokości refundacji wywozowej na mocy art. 8a, uznaje się, że podana wysokość wynosi zero. Jeżeli kwota refundacji wywozowej obliczona zgodnie z informacjami na mocy art. 8a jest niższa od kwoty mającej zastosowanie, refundacja należna za odnośny wywóz jest równa refundacji mającej zastosowanie do faktycznie wywiezionych produktów, pomniejszonej o:
a) 10 % różnicy między obliczoną refundacją a refundacją mającą zastosowanie do wywozu faktycznie dokonanego, jeżeli różnica przekracza 1.000 EUR;
b) 100 % różnicy między obliczoną refundacją a refundacją mającą zastosowanie do wywozu faktycznie dokonanego, jeżeli eksporter wskazał, że refundacja wyniosłaby mniej niż 1.000 EUR a refundacja mająca zastosowanie przekracza 10.000 EUR;
c) 200 % różnicy między obliczoną refundacją a refundacją mającą zastosowanie, w przypadku gdy eksporter umyślnie przedstawił fałszywe informacje.
Akapit pierwszy nie ma zastosowania, jeżeli eksporter w zadowalający sposób udowodni właściwym organom, że sytuacja, o której mowa w tym akapicie, jest spowodowana siłą wyższą, oczywistym błędem lub, w odpowiednich przypadkach, że wynika z prawdziwych informacji dotyczących wcześniejszej płatności.
Pierwszy akapit nie ma zastosowania kiedy art. 51 ust. 1 ma zastosowanie do kar wynikających z tych samych elementów decydujących o uprawnieniu do refundacji wywozowych.";
4) dodaje się załączniki XIII i XIV, których treść znajduje się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
______
(*) Dz.U. L 330 z 21.12.1994, s. 31.";
2) w art. 5 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:
"Państwa członkowskie gwarantują, że rozpoczęcie kontroli bezpośrednich u eksportera jest zróżnicowane w stosunku do wskazanej godziny rozpoczęcia załadunku, o którym mowa w art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.";
3) w art. 6 dodaje się akapit w brzmieniu:
"Gdy państwo członkowskie stosuje art. 3 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 386/90, może ono stosować przepisy przewidziane w pierwszym akapicie niniejszego artykułu.";
4) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Właściwy urzędnik celny sporządza szczegółowe sprawozdanie z każdej przeprowadzonej kontroli bezpośredniej.
Sprawozdania z kontroli zawierają co najmniej:
a) miejsce, datę, godzinę przybycia, godzinę zakończenia kontroli bezpośredniej, środek transportu oraz imię i nazwisko oraz podpis właściwego urzędnika; oraz
b) datę i godzinę odbioru informacji, o których mowa w art. 5 ust. 7 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 800/1999, wskazaną godzinę rozpoczęcia załadunku oraz zakończenia załadunku produktów na środek transportu.
Sprawozdania są dostępne do wglądu w urzędzie celnym, który przeprowadził kontrolę bezpośrednią, lub w jednym miejscu w państwie członkowskim przez trzy lata od roku, w którym dokonano wywozu.";
5) w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
a) ustęp 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Jeżeli urząd celny wywozu nie przeprowadził kontroli bezpośredniej w rozumieniu art. 2 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 386/90, kontrole podmiany przeprowadza się wszędzie gdzie to możliwe w świetle analizy ryzyka, nie naruszając przepisów ust. 2a oraz kontroli przeprowadzanych na mocy innych przepisów.
Łączna minimalna liczba kontroli podmiany i szczegółowych kontroli podmiany na mocy niniejszego ustępu i ust. 2a przeprowadzanych każdego roku kalendarzowego nie jest mniejsza niż 8 % liczby egzemplarzy kontrolnych T5 i równoważnych dokumentów obejmujących produkty, w odniesieniu do których wystąpiono o refundację i które opuszczają obszar celny Wspólnoty w miejscu objętym nadzorem urzędu celnego wyjścia.
Na rok 2008 państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o obliczeniu wskaźnika kontroli, o którym mowa w akapicie drugim, na podstawie egzemplarzy kontrolnych T5 i równoważnych dokumentów przyjętych albo od dnia 1 stycznia 2008 r. albo od dnia 1 kwietnia 2008 r.";
b) ustęp 2a otrzymuje brzmienie:
"2a. Urząd celny wyjścia lub urząd, do którego wysyła się egzemplarz kontrolny T5 lub równoważny dokument, sprawdza plomby. Liczba kontroli nie jest mniejsza niż 10 % całkowitej liczby egzemplarzy kontrolnych T5 i równoważnych dokumentów innych niż wybrane do objęcia kontrolą podmiany na mocy ust. 2.
W przypadku gdy urząd celny wyjścia lub urząd, do którego wysyła się egzemplarz kontrolny T5, stwierdzi, że plomby umieszczone przy wywozie zostały usunięte, lecz nie nastąpiło to pod dozorem celnym, lub zostały naruszone lub nie przyznano zwolnienia od plombowania na mocy art. 357 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, należy przeprowadzić szczegółową kontrolę podmiany. Na rok 2008 państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o obliczeniu wskaźnika kontroli, o którym mowa w akapicie pierwszym, na podstawie egzemplarzy kontrolnych T5 i równoważnych dokumentów przyjętych albo od dnia 1 stycznia 2008 r. albo od dnia 1 kwietnia 2008 r.";
c) w ust. 4 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:
"Kontrola podmiany, o której mowa w ust. 2, polega na sprawdzeniu wzrokowo, czy produkty lub towary odpowiadają dokumentowi, który im towarzyszy od urzędu celnego wywozu do urzędu celnego wyjścia lub urzędu, do którego wysyła się egzemplarz kontrolny T5. Jeżeli kontrola wzrokowa pełnego ładunku byłaby niewystarczająca dla sprawdzenia podmiany, stosuje się inne metody kontroli bezpośredniej, w tym częściowy rozładunek, jeżeli to konieczne.";
d) w ust. 5 lit. a) otrzymuje brzmienie:
"a) liczby egzemplarzy kontrolnych T5 i równoważnych dokumentów uwzględnianych do celów kontroli podmiany, o których mowa w akapicie 2, oraz do celów kontroli plomb i szczegółowych kontroli podmiany, o których mowa w ust. 2a;";
e) w ust. 5a akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:
"Każda kontrola podmiany określona w ust. 2 i 2a jest przedmiotem sprawozdania sporządzanego przez właściwego urzędnika, który ją przeprowadza. Sprawozdanie umożliwia monitorowanie przeprowadzonych kontroli oraz zawiera datę oraz imię i nazwisko urzędnika. Kontrole plomb, o których mowa w ust. 2a, oraz przypadki usuniętych lub naruszonych plomb są odnotowywane zgodnie z art. 912c ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.";
f) w ust. 7 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:
"W przypadku gdy kontrola podmiany ujawni, że nie zastosowano się do przepisów dotyczących refundacji, agencja płatnicza powiadamia urząd celny, o którym mowa w ust. 5, o działaniach podjętych w wyniku tych ustaleń.";
6) w załączniku I pkt 1 dodaje się lit. c) w brzmieniu:
"c) Jeżeli zgłoszenie celne obejmuje jedynie część ładunku na statku, urząd celny zapewnia nadzór nad faktycznym wyprowadzeniem całego ładunku. W tym celu, po zakończeniu procesu załadunku urząd celny porównuje łączną masę załadowanego ładunku przy pomocy informacji na podstawie lit. a) lub b) z informacjami zawartymi w dokumentacji handlowej, w odpowiednich przypadkach.";
7) w załączniku III wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 21 lutego 2008 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mariann FISCHER BOEL |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 42 z 16.2.1990, s. 6. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 14/2008 (Dz.U. L 8 z 11.1.2008, s. 1).
(2) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, s. 78. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 735/2007 (Dz.U. L 169 z 29.6.2007, s. 6). Rozporządzenie (WE) nr 1784/2003 zostanie zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 z dniem 1 lipca 2008 r.
(3) Dz.U. L 102 z 17.4.1999, s. 11. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1001/2007 (Dz.U. L 226 z 30.8.2007, s. 9).
(4) Dz.U. L 322 z 27.11.2002, s. 4. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1001/2007.
ZAŁĄCZNIKI
