(2007/154/WE)(Dz.U.UE L z dnia 8 marca 2007 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 104 ust. 12,
uwzględniając zalecenie Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na podstawie decyzji Rady 2003/487/WE(1), przyjętej w następstwie zalecenia Komisji zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu, stwierdzono istnienie nadmiernego deficytu we Francji. Rada odnotowała, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych kształtował się na poziomie 3,1 % PKB w 2002 r., tj. na poziomie wyższym od wartości odniesienia ustalonej w Traktacie na 3 % PKB; zarówno władze francuskie, jak i służby Komisji przewidywały, że w 2003 r. poziom deficytu przekroczy wartość 3 %. Jednocześnie zadłużenie brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych wynosiło 58,2 % PKB oraz istniało prawdopodobieństwo, że w 2003 r. przekroczy wartość odniesienia określoną w Traktacie na 60 %.
(2) W dniu 3 czerwca 2003 r., zgodnie z art. 104 ust. 7 Traktatu oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu(2) (PND), na podstawie zalecenia Komisji Rada skierowała do Francji zalecenie w sprawie położenia kresu sytuacji nadmiernego deficytu do końca 2004 r. Zalecenie to zostało podane do publicznej wiadomości.
(3) W październiku 2003 r. Komisja uznała, że środki podjęte przez Francję były niewystarczające do spełnienia zalecenia z dnia 3 czerwca 2003 r. i zaleciła intensyfikację procedury nadmiernego deficytu. Zamiast tego, w dniu 25 listopada 2003 r. Rada przyjęła konkluzje w sprawie zaleceń dla Francji dotyczących skorygowania deficytu do 2005 r., które zostały unieważnione przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w dniu 13 lipca 2004 r.(3). W dniu 14 grudnia 2004 r. Komisja przyjęła komunikat dla Rady stwierdzający, że za właściwy termin skorygowania deficytu należy uznać rok 2005. Na podstawie cyklicznego dostosowania w wysokości około 1 % PKB w ciągu lat 2004 i 2005 stwierdziła także, że działania podjęte do tego czasu przez Francję są ogólnie zgodne z celem skorygowania nadmiernego deficytu do roku 2005. W dniu 18 stycznia 2005 r. Rada zgodziła się z tym poglądem.
(4) Zgodnie z art. 104 ust. 12 Traktatu Rada powinna uchylić decyzję w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, gdy nadmierny deficyt w danym państwie członkowskim został, w ocenie Rady, skorygowany.
(5) Zgodnie z Protokołem w sprawie procedury nadmiernego deficytu załączonym do Traktatu Komisja dostarcza danych służących do wdrożenia tej procedury. W ramach stosowania protokołu państwa członkowskie muszą przedkładać dane na temat deficytu i długu publicznego oraz inne związane z tym zmienne dwa razy w roku, mianowicie do dnia 1 kwietnia oraz do dnia 1 października, zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską(4).
(6) Na podstawie danych dostarczonych przez Komisję (Eurostat), zgodnie z art. 8g ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3605/93, po otrzymaniu powiadomienia od Francji przed dniem 1 października 2006 r. oraz w oparciu o prognozę służb Komisji z jesieni 2006 r., uzasadnione są następujące wnioski:
- po początkowym wzroście z 3,2 % PKB w 2002 r. do 4,2 % PKB w 2003 r. deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych zmniejszył się następnie do 3,7 % PKB w 2004 r. i do 2,9 % PKB w 2005 r., tj. do poziomu poniżej wartości odniesienia ustalonej na 3 % PKB,
- w latach 2004-2005 dostosowanie strukturalne (tj. poprawa salda dostosowanego cyklicznie minus środki jednorazowe i inne środki tymczasowe) wyniosło 1 punkt procentowy PKB: 0,4 % w 2004 r. oraz 0,6 % w 2005 r. W istocie, mimo iż na zmniejszenie podstawowego deficytu w 2005 r. do poziomu poniżej wartości odniesienia określonej w Traktacie na 3 % miały wpływ wysokie przychody jednorazowe oraz wyższe od spodziewanych wpływy podatkowe, innym ważnym czynnikiem była także kontrola wydatków na poziomie sektora administracji państwowej i służby zdrowia. W szczególności nastąpił gwałtowny spadek rocznego wzrostu wydatków w sektorze służby zdrowia w porównaniu z poprzednimi latami, co jest wynikiem przeprowadzonej w 2004 r. reformy służby zdrowia,
- prognoza służb Komisji z jesieni 2006 r. przewiduje, że w 2006 r. deficyt zostanie obniżony do 2,7 % PKB, tj. do poziomu niższego niż zakładany w aktualizacji programu stabilności ze stycznia 2006 r. (2,9 %). Oczekuje się, że na zmniejszenie deficytu wpłynie dalszy spadek rocznego tempa wzrostu wydatków w sektorze służby zdrowia oraz stała kontrola wydatków na poziomie administracji państwowej, które prawdopodobnie spełnią cel zerowego wzrostu. Korzystanie ze środków jednorazowych zostanie ograniczone do 1/4 % PKB. Prognoza jesienna na 2007 r. przewiduje dalszy spadek deficytu do poziomu 2,6 % PKB (przy czym korzystanie ze środków jednorazowych będzie ograniczone do 0,05 % PKB) oraz do 2,2 % PKB w 2008 r. (przy założeniu niezmienionej polityki i niestosowaniu środków jednorazowych). Wskazuje to, że stosunek deficytu do PKB obniżono do poziomu poniżej pułapu 3 % PKB w sposób wiarygodny i trwały. Poprawę salda strukturalnego (salda dostosowanego cyklicznie minus środki jednorazowe) szacuje się na poziomie 0,5 %, 0,3 % oraz 0,6 % PKB odpowiednio w latach 2006, 2007 i 2008. Należy ją także rozpatrywać w kontekście działań niezbędnych do spełnienia celu średnioterminowego dotyczącego zrównoważonej pozycji strukturalnej, określonego przez władze francuskie,
- po wzroście z 58,2 % PKB w roku 2002 do 66,6 % PKB w roku 2005 i przekroczeniu tym samym w 2003 r. wartości odniesienia PKB ustalonej w Traktacie na 60 % stosunek zadłużenia do PKB zmniejszył się do poziomu 65,4 % PKB w drugim kwartale roku 2006. Zgodnie z prognozą służb Komisji z jesieni 2006 r. oczekuje się dalszego obniżenia długu sektora instytucji rządowych i samorządowych brutto do 64,7 % PKB w 2006 r. i do około 63 % PKB do 2008 r. (przy założeniu niezmienionej polityki).
(7) W opinii Rady sytuacja nadmiernego deficytu we Francji została skorygowana i z tego względu decyzja 2003/487/WE powinna zostać uchylona,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 30 stycznia 2007 r.
|
W imieniu Rady |
|
F.-W. STEINMEIER |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 165 z 3.7.2003, str. 29.
(2) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 6. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1056/2005 (Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 5).
(3) Sprawa C-27/04, Komisja przeciwko Radzie, [2004] Zb.Orz. I-6649.
(4) Dz.U. L 332 z 31.12.1993, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2103/2005 (Dz.U. L 337 z 22.12.2005, str. 1).
