Rozporządzenie 1236/2005 w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1236/2005

z dnia 27 czerwca 2005 r.

w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności stanowi jedną ze wspólnych zasad Państw Członkowskich. Zważywszy na to, w 1995 r. Wspólnota postanowiła traktować poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności jako zasadniczy element jej stosunków z państwami trzecimi. Zadecydowano o zawieraniu klauzuli dotyczącej tej kwestii w każdej nowej ogólnej umowie handlowej, o współpracy oraz o stowarzyszeniu zawieranej z państwem trzecim.

(2) Artykuł 5 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, art. 7 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych i art. 3 Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności ustanawiają bezwarunkowy, pełny zakaz stosowania tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Inne przepisy, w szczególności Deklaracja Narodów Zjednoczonych w sprawie tortur ¹  i Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1984 r., nakładają na państwa obowiązek zapobiegania stosowaniu tortur.

(3) Artykuł 2 ust. 2 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej ²  stwierdza, że nikt nie może być skazany na karę śmierci ani poddany jej wykonaniu. Dnia 29 czerwca 1998 r. Rada zatwierdziła "Wytyczne dotyczące polityki UE w stosunku do państw trzecich w sprawie kary śmierci" i postanowiła, że Unia Europejska będzie dążyła do powszechnego zniesienia kary śmierci.

(4) Artykuł 4 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej stanowi, że nikt nie może być poddany torturom ani nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu. Dnia 9 kwietnia 2001 r. Rada zatwierdziła "Wytyczne w sprawie polityki UE wobec do państw trzecich dotyczącej tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania". Wytyczne te dotyczą zarówno przyjęcia Kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu broni w 1998 r., jak i trwających prac nad wprowadzeniem nadzoru nad wywozem sprzętu paramilitarnego w całej UE i stanowią przykłady środków mających na celu skuteczne zapobieganie torturom i innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu w ramach Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. Wytyczne te przewidują także nakłanianie państw trzecich do zapobiegania stosowaniu i produkowaniu sprzętu oraz obrotowi sprzętem, który przeznaczony jest do zadawania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania i zapobiegania wykorzystywaniu wszelkiego innego rodzaju sprzętu do takich celów. Zaznacza się w nich także, że zakaz okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego karania nakłada wyraźne ograniczenia na stosowanie kary śmierci. Dlatego też oraz zgodnie z tymi dokumentami kary śmierci nie uważa się w żadnym wypadku za karę zgodną z prawem.

(5) W swojej rezolucji w sprawie tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, przyjętej dnia 25 kwietnia 2001 r. i popartej przez Państwa Członkowskie UE, Komisja ds. Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych wezwała członków Organizacji Narodów Zjednoczonych do podjęcia stosownych kroków, łącznie ze środkami ustawodawczymi, w celu zapobieżenia i zakazania m.in. wywozu sprzętu, który jest specjalnie przeznaczony do zadawania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Stanowisko to zostało potwierdzone rezolucjami przyjętymi w dniach 16 kwietnia 2002 r., 23 kwietnia 2003 r., 19 kwietnia 2004 r. oraz 19 kwietnia 2005 r.

(6) Dnia 3 października 2001 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję ³  w sprawie drugiego rocznego sprawozdania Rady zgodnie z 8. przepisem wykonawczym Kodeksu postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni, wzywającą Komisję do niezwłocznego podjęcia działania w celu przedstawienia stosownego instrumentu wspólnotowego zakazującego wspierania sprzedaży, handlu oraz wywozu sprzętu policyjnego i bezpieczeństwa, którego stosowanie jest z natury okrutne, nieludzkie lub poniżające, oraz do zapewnienia, że ten instrument wspólnotowy wstrzyma transfer sprzętu policyjnego i bezpieczeństwa, jeśli medyczne skutki jego stosowania nie są w pełni znane, a także takiego sprzętu, którego stosowanie wykazało w praktyce znaczne ryzyko nadużycia lub powodowania nieuzasadnionych obrażeń.

(7) Stosowne jest zatem ustanowienie przepisów wspólnotowych dotyczących handlu z państwami trzecimi towarami, które mogą być stosowane w celu wykonywania kary śmierci, oraz towarami, które mogą być stosowane do zadawania tortur i do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Zasady te odgrywają podstawową rolę w propagowaniu poszanowania życia ludzkiego i podstawowych praw człowieka, a tym samym służą celowi ochrony moralności publicznej. Zasady te powinny zagwarantować, że podmioty gospodarcze Wspólnoty nie czerpią żadnych korzyści z handlu, który albo przyczynia się, albo w inny sposób ułatwia wprowadzanie w życie polityki dotyczącej kary śmierci lub tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, które nie są zgodne z właściwymi wytycznymi UE, Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz konwencjami i traktatami międzynarodowymi.

(8) Dla celów niniejszego rozporządzenia uznaje się za właściwe zastosowanie definicji tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania sformułowanych w Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1984 r. oraz w rezolucji 3452 (XXX) Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych. Definicje te powinny być interpretowane z uwzględnieniem orzecznictwa dotyczącego wykładni odpowiednich terminów, zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i stosownych dokumentach przyjętych przez UE lub jej Państwa Członkowskie.

(9) Uważa się za konieczne zakazanie wywozu i przywozu sprzętu, który nie ma żadnego praktycznego zastosowania innego niż do wykonywania kary śmierci lub w celu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

(10) Konieczne jest również kontrolowanie wywozu niektórych towarów, które mogą być używane nie tylko w celu stosowania tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, lecz mogą być także używane w celach zgodnych z prawem. Kontrolę tę powinno się stosować do towarów, które są stosowane głównie w celu egzekwowania prawa oraz, jeśli taka kontrola nie jest dysproporcjonalna, do wszelkiego innego sprzętu i produktów, które przy uwzględnieniu ich konstrukcji i cech technicznych mogłyby być wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem do zadawania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

(11) W odniesieniu do sprzętu służącego do egzekwowania prawa należy zaznaczyć, że art. 3 Kodeksu postępowania funkcjonariuszy porządku prawnego ⁴  stanowi, iż funkcjonariusze porządku prawnego mogą użyć siły wyłącznie w wypadku absolutnej konieczności i tylko w granicach niezbędnych do wypełnienia ich obowiązków. Podstawowe zasady użycia siły oraz broni palnej przez funkcjonariuszy porządku prawnego, przyjęte przez ósmy Kongres Narodów Zjednoczonych w sprawie zapobiegania przestępczości i postępowania ze sprawcami przestępstw w 1990 r., przewidują, iż funkcjonariusze porządku prawnego, w czasie wykonywania obowiązków, powinni, na ile to możliwe, stosować środki niewymagające użycia siły, zanim odwołają się do użycia siły i broni palnej.

(12) Wobec tego w Podstawowych zasadach popiera się również rozwój nieśmiercionośnej broni obezwładniającej przeznaczonej do stosowania w odpowiednich sytuacjach, przyznając jednocześnie, że stosowanie takiej broni powinno być uważnie kontrolowane. W tym kontekście pewne rodzaje sprzętu tradycyjnie stosowanego przez policję do celów samoobrony i opanowywania zamieszek zostały zmodyfikowane w taki sposób, aby mógł on być używany do wytwarzania wstrząsów elektrycznych lub rozpylania substancji chemicznych do obezwładniania osób. Istnieją sygnały, że w kilku krajach taki rodzaj broni jest używany niezgodnie z przeznaczeniem do zadawania tortur i do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

(13) W Podstawowych zasadach podkreśla się, iż funkcjonariusze porządku prawnego powinni być wyposażeni w sprzęt do samoobrony. Dlatego też niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do handlu tradycyjnym sprzętem przeznaczonym do samoobrony, takim jak tarcze.

(14) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć także zastosowanie do handlu niektórymi specjalnymi substancjami chemicznymi używanymi do obezwładniania osób.

(15) W odniesieniu do kajdan na nogi, łańcuchów na nogi oraz kajdan i kajdanek, należy zauważyć, że art. 33 Wzorcowych reguł minimalnych postępowania z więźniami Narodów Zjednoczonych ⁵  stanowi, iż narzędzi przymusu nigdy nie wolno stosować jako kary. Ponadto łańcuchów i kajdan nie wolno stosować jako narzędzi przymusu. Należy także zauważyć, że Wzorcowe reguły minimalne postępowania z więźniami stanowią, iż innych narzędzi przymusu nie wolno stosować w celach innych niż jako środek ostrożności przeciwko ucieczce w czasie transportu, ze względów medycznych na zalecenie lekarza lub, o ile zawiodą inne metody kontroli, w celu zapobieżenia zadaniu przez więźnia obrażeń sobie lub innym albo uszkodzeniu mienia.

(16) Uwzględniając fakt, że niektóre Państwa Członkowskie już wprowadziły zakaz wywozu i przywozu takich towarów, stosowne jest przyznanie Państwom Członkowskim prawa do wprowadzenia zakazu wywozu i przywozu kajdan na nogi, łańcuchów na nogi oraz przenośnych urządzeń do elektrowstrząsów innych niż pasy paraliżujące za pomocą elektrowstrząsów. Państwa Członkowskie, jeśli wyrażają taką wolę, powinny również być uprawnione do zastosowania środków kontrolnych w stosunku do wywozu kajdanek, których łączna długość w stanie zamkniętym, łącznie z łańcuchem, przekracza 240 mm.

(17) Przy interpretacji niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że nie narusza ono istniejących przepisów dotyczących wywozu gazów łzawiących i środków używanych do opanowywania zamieszek ⁶ , broni palnej, broni chemicznej oraz toksycznych środków chemicznych.

(18) Stosowne jest przewidzenie szczególnych wyłączeń z zastosowania środków kontroli wywozu, aby nie utrudniać funkcjonowania sił policyjnych Państw Członkowskich, przeprowadzania pokojowych operacji zarządzania kryzysami oraz, z zastrzeżeniem przeprowadzenia przeglądu w późniejszym etapie, w celu dopuszczenia tranzytu towarów pochodzenia zagranicznego.

(19) Wytyczne dotyczące polityki UE w stosunku do państw trzecich w sprawie tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania przewidują, m.in., że szefowie misji w państwach trzecich włączą do swoich sprawozdań okresowych analizę dotyczącą stosowania tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania w państwie, w którym są akredytowani, oraz środków przedsięwziętych w celu zwalczania tych zjawisk. Stosowne jest, aby właściwe organy uwzględniały te i podobne sprawozdania, sporządzone przez stosowne organizacje międzynarodowe i organizacje społeczeństwa obywatelskiego, przy podejmowaniu decyzji w sprawie wniosków o udzielenie pozwolenia. Takie sprawozdania powinny także opisywać wszelkiego rodzaju sprzęt stosowany w państwach trzecich w celu wykonywania kary śmierci oraz do zadawania tortur i do innego okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania albo karania.

(20) W celu przyczynienia się do zniesienia kary śmierci w państwach trzecich oraz zapobiegania torturom i innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu uważa się za konieczne zakazanie dostarczania państwom trzecim pomocy technicznej odnoszącej się do towarów, które nie mają żadnego innego praktycznego zastosowania niż do wykonywania kary śmierci lub stosowania tortur oraz do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

(21) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu mają być stosowane w celu zapobieżenia zarówno wykonywaniu kary śmierci, jak i zadawaniu tortur oraz innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu w państwach trzecich. Obejmują one ograniczenia w handlu z państwami trzecimi towarami, które mogą być stosowane w celu wykonywania kary śmierci lub do zadawania tortur oraz do innego okrutnego, poniżającego lub nieludzkiego traktowania albo karania. Nie uważa się za konieczne ustanowienia podobnej kontroli transakcji w ramach Wspólnoty, ponieważ w Państwach Członkowskich kara śmierci nie istnieje, a Państwa Członkowskie przyjmą odpowiednie środki, by zakazać i zapobiec stosowaniu tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania.

(22) Powyższe wytyczne stanowią, iż w celu przedsięwzięcia skutecznych środków zapobiegających torturom oraz innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu powinny zostać podjęte środki w celu zapobieżenia stosowaniu i produkowaniu sprzętu oraz handlowi sprzętem, który przeznaczony jest do zadawania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Do Państw Członkowskich należy nałożenie i egzekwowanie przestrzegania koniecznych ograniczeń w odniesieniu do stosowania i produkcji takiego sprzętu.

(23) W celu uwzględnienia nowych danych oraz osiągnięć technicznych wykazy towarów objętych niniejszym rozporządzeniem powinny być poddawane przeglądowi, a także powinny zostać przewidziane specjalne procedury zmiany tych wykazów.

(24) Komisja oraz Państwa Członkowskie powinny się wzajemnie informować o środkach przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazywać sobie inne stosowne informacje, którymi dysponują w związku z niniejszym rozporządzeniem.

(25) Środki konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji ⁷ .

(26) Państwa Członkowskie powinny ustanowić zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia postanowień niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić ich wykonywanie. Sankcje te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(27) Niniejsze rozporządzenie nie ogranicza uprawnień przyznanych na mocy i wynikających z rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny ⁸  oraz jego przepisów wykonawczych zawartych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 ⁹ .

(28) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

Przedmiot, zakres stosowania i definicje

Artykuł  1 ¹⁰

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy unijne dotyczące handlu z państwami trzecimi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci lub do zadawania tortur, lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania oraz przepisy dotyczące świadczenia usług pośrednictwa, pomocy technicznej, szkoleń i reklamy w związku z takimi towarami.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) 11  "tortury" oznaczają działanie, którym zadaje się osobie umyślnie ostry ból lub cierpienie, fizyczne bądź psychiczne, w celu uzyskania od tej osoby lub od osoby trzeciej informacji lub przyznania się, w celu ukarania tej osoby za czyn popełniony przez nią lub osobę trzecią albo za czyn, o popełnienie którego ta osoba lub osoba trzecia jest podejrzana, a także w celu zastraszenia lub wywarcia nacisku na tę osobę lub osobę trzecią, albo w jakimkolwiek innym celu wynikającym z wszelkiej formy dyskryminacji, gdy taki ból lub cierpienie powodowane są przez funkcjonariusza publicznego lub inną osobę występującą w charakterze urzędowym lub z ich polecenia, albo za ich wyraźną lub dorozumianą zgodą. Pojęcie to nie obejmuje jednak bólu lub cierpienia wynikającego wyłącznie ze zgodnych z prawem kar, związanego z tymi karami lub wywołanego przez nie przypadkowo. Kary śmierci w żadnym razie nie uznaje się za karę zgodną z prawem;

b) 12  "inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie" oznacza działanie funkcjonariusza publicznego lub innej osoby występującej w charakterze urzędowym lub podjęte z ich polecenia, albo za ich wyraźną lub dorozumianą zgodą, przez które zadawany jest osobie ból lub cierpienie fizyczne bądź psychiczne osiągające minimalny poziom dotkliwości. Pojęcie to nie obejmuje jednak bólu lub cierpienia wynikającego wyłącznie ze zgodnych z prawem kar, związanego z tymi karami lub wywołanego przez nie przypadkowo. Kary śmierci w żadnym razie nie uznaje się za karę zgodną z prawem;

c) 13  "organy odpowiedzialne za egzekwowanie prawa" oznaczają organy odpowiedzialne za zapobieganie przestępstwom, ich wykrywanie, prowadzenie postępowań przygotowawczych w ich sprawie, ich zwalczanie i karanie, w szczególności policję, prokuraturę, władze sądownicze, publiczne lub prywatne służby więzienne oraz, w odpowiednich przypadkach, państwowe siły bezpieczeństwa i organy wojskowe;

d) 14  "wywóz" oznacza wyprowadzenie towarów z obszaru celnego Unii, w tym wyprowadzenie wymagające zgłoszenia celnego oraz wyprowadzenie towarów po ich składowaniu w wolnym obszarze celnym w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ¹⁵ ;

e) 16  "przywóz" oznacza wprowadzenie towarów na obszar celny Unii, w tym czasowe składowanie, wprowadzanie do wolnego obszaru celnego, objęcie procedurą specjalną oraz dopuszczenie do swobodnego obrotu w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 952/2013;

f) "pomoc techniczna" oznacza każde wsparcie techniczne związane z naprawami, opracowywaniem, wytwarzaniem, testowaniem, utrzymaniem, montażem lub serwisem technicznym wszelkiego innego rodzaju i może przyjmować takie formy, jak wskazówki, porady, szkolenie, przekazywanie wiedzy praktycznej lub umiejętności albo usługi konsultingowe. Pomoc techniczna obejmuje również pomoc udzielaną ustnie lub przy wykorzystaniu środków elektronicznych;

g) "muzeum" oznacza stałą instytucję prowadzącą działalność nie nastawioną na osiąganie zysków w służbie na rzecz społeczeństwa i jego rozwoju, otwartą dla publiczności, która to instytucja nabywa, przechowuje, przeprowadza badania, informuje i wystawia w celach naukowych, edukacyjnych i rozrywkowych materialne dowody związane z ludźmi i ich środowiskiem;

h) 17  "właściwy organ" oznacza organ państwa członkowskiego, wskazany w załączniku I, który zgodnie z art. 8 jest uprawniony do podejmowania decyzji w sprawie wniosków o udzielenie pozwolenia lub do zakazania eksporterowi korzystania z generalnego unijnego pozwolenia na wywóz;

i) 18  "wnioskodawca" oznacza:

1) eksportera, w przypadku wywozu, o którym mowa w art. 3, 5 lub 7b;

2) osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, który transportuje towary na obszarze celnym Unii, w przypadku tranzytu, o którym mowa w art. 4a;

3) dostawcę pomocy technicznej, w przypadku świadczenia pomocy technicznej, o której mowa w art. 3;

4) muzeum, które będzie wystawiało towary, w przypadku przywozu i świadczenia pomocy technicznej, o których mowa w art. 4; oraz

5) dostawcę pomocy technicznej lub pośrednika, w przypadku świadczenia pomocy technicznej, o której mowa w art. 7a, lub świadczenia usług pośrednictwa, o których mowa w art. 7d;

j) 19  "obszar celny Unii" oznacza terytorium w rozumieniu art. 4 rozporządzenia (UE) nr 952/2013;

k) 20  "usługi pośrednictwa" oznaczają:

1) negocjowanie lub zawieranie transakcji kupna, sprzedaży lub dostawy odpowiednich towarów z państwa trzeciego do innego państwa trzeciego; lub

2) sprzedaż lub kupno odpowiednich towarów znajdujących się w państwie trzecim w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego.

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia samo świadczenie usług pomocniczych jest wyłączone z niniejszej definicji. Usługami pomocniczymi są: transport, usługi finansowe, ubezpieczenie lub reasekuracja oraz ogólna reklama lub promocja;

l) 21  "pośrednik" oznacza osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, w tym spółkę osobową, mające miejsce pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim i świadczące usługi określone w lit. k) z terytorium Unii; osobę fizyczną mającą obywatelstwo państwa członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu, która świadczy takie usługi z terytorium Unii, oraz osobę prawną, podmiot lub organ zarejestrowane lub ustanowione na mocy prawa państwa członkowskiego, niezależnie od siedziby, które świadczą takie usługi z terytorium Unii;

m) 22  "dostawca pomocy technicznej" oznacza osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, w tym spółkę osobową, mające miejsce pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim i świadczące pomoc techniczną określoną w lit. f) z terytorium Unii; osobę fizyczną mającą obywatelstwo państwa członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu, która świadczy taką pomoc z terytorium Unii, oraz osobę prawną, podmiot lub organ zarejestrowane lub ustanowione na mocy prawa państwa członkowskiego, niezależnie od siedziby, które świadczą taką pomoc z terytorium Unii;

n) 23  "eksporter" oznacza osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, w tym spółkę osobową, w imieniu których składane jest zgłoszenie wywozowe, to znaczy osobę, podmiot lub organ, które, w czasie gdy zgłoszenie jest przyjmowane, pozostają w stosunku umownym z odbiorcą w danym państwie trzecim i posiadają wymagane uprawnienia do decydowania o wysłaniu towarów poza obszar celny Unii. Jeżeli nie została zawarta taka umowa lub strona umowy nie działa we własnym imieniu, eksporter oznacza osobę, podmiot lub organ posiadające wymagane uprawnienia do decydowania o wysłaniu towaru poza obszar celny Unii. W przypadku gdy przywilej prawa dysponowania towarami należy zgodnie z taką umową do osoby, podmiotu lub organu mających miejsce pobytu lub siedzibę poza Unią, za eksportera uważa się stronę umowy mającą miejsce pobytu lub siedzibę w Unii;

o) 24  "generalne unijne pozwolenie na wywóz" oznacza pozwolenie na wywóz, w rozumieniu lit. d), w odniesieniu do wywozu do niektórych państw, które udzielane jest wszystkim eksporterom spełniającym warunki i wymogi dotyczące korzystania z takiego pozwolenia, wymienione w załączniku IIIb;

p) 25  "pozwolenie indywidualne" oznacza pozwolenie udzielone:

1) jednemu określonemu eksporterowi na wywóz, w rozumieniu lit. d), na rzecz jednego użytkownika końcowego lub odbiorcy w państwie trzecim, obejmujące co najmniej jeden towar;

2) jednemu określonemu pośrednikowi na świadczenie usług pośrednictwa, w rozumieniu lit. k), na rzecz jednego użytkownika końcowego lub odbiorcy w państwie trzecim, obejmujące co najmniej jeden towar; lub

3) osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, które transportują towary w obrębie obszaru celnego Unii, na tranzyt w rozumieniu lit. s);

q) 26  "pozwolenie globalne" oznacza pozwolenie udzielone jednemu określonemu eksporterowi lub pośrednikowi w odniesieniu do typu towarów wymienionych w załączniku III lub w załączniku IIIa, które może dotyczyć:

1) wywozu, w rozumieniu lit. d), do co najmniej jednego określonego użytkownika końcowego w co najmniej jednym określonym państwie trzecim;

2) wywozu, w rozumieniu lit. d), do co najmniej jednego określonego dystrybutora w co najmniej jednym określonym państwie trzecim, jeżeli eksporter jest producentem towarów wymienionych w ppkt 3.2 lub 3.3 załącznika III lub w pkt 1 załącznika IIIa;

3) świadczenia usług pośrednictwa w związku z przekazywaniem towarów znajdujących się w państwie trzecim do co najmniej jednego określonego użytkownika końcowego w co najmniej jednym określonym państwie trzecim;

4. świadczenia usług pośrednictwa w związku z przekazywaniem towarów znajdujących się w państwie trzecim do co najmniej jednego określonego dystrybutora w co najmniej jednym określonym państwie trzecim, jeżeli pośrednik jest producentem towarów wymienionych w ppkt 3.2 lub 3.3 załącznika III lub w pkt 1 załącznika IIIa;

r) 27  "dystrybutor" oznacza przedsiębiorcę prowadzącego działalność w zakresie handlu hurtowego towarami wymienionymi w ppkt 3.2 lub 3.3 załącznika III lub w pkt 1 załącznika IIIa, obejmującą nabywanie takich towarów od producentów lub przechowywanie, dostarczanie lub wywożenie takich towarów; działalność w zakresie handlu hurtowego takimi towarami nie obejmuje ich nabywania przez szpitale, apteki lub lekarzy medycyny wyłącznie do celów dostarczania takich towarów ludności;

s) 28  "tranzyt" oznacza transport w obrębie obszaru celnego Unii towarów nieunijnych przewożonych przez ten obszar do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza obszarem celnym Unii.

ROZDZIAŁ  II

Towary, które nie mają żadnego innego praktycznego zastosowania niż wykonywanie kary śmierci, torturowanie oraz inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie

Artykuł  3

Zakaz wywozu

1. 29  Wywóz towarów wymienionych w załączniku II, niezależnie od ich pochodzenia, jest niedozwolony.

Załącznik II obejmuje towary, które nie mają żadnego innego praktycznego zastosowania niż wykonywanie kary śmierci lub zadawanie tortur i inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie.

Dostawcy pomocy technicznej nie mogą świadczyć, za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie, pomocy technicznej w związku z towarami wymienionymi w załączniku II na rzecz osób, podmiotów lub organów w państwie trzecim.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, właściwy organ może udzielić pozwolenia na wywóz towarów określonych w załączniku II oraz dostarczanie związanej z nimi pomocy technicznej, jeśli zostanie wykazane, że w państwie, do którego towary te będą wywożone, będą one użyte wyłącznie w celu publicznego wystawienia w muzeum ze względu na ich znaczenie historyczne.

Artykuł  4

Zakaz przywozu

1. 30  Przywóz towarów wymienionych w załączniku II, niezależnie od ich pochodzenia, jest niedozwolony.

Osoby, podmioty i organy w Unii nie mogą przyjmować pomocy technicznej w związku z towarami wymienionymi w załączniku II, świadczonej, za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie, z terytorium państwa trzeciego przez osoby, podmioty lub organy.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwy organ może zezwolić na przywóz towarów określonych w załączniku II oraz dostarczanie związanej z nimi pomocy technicznej, jeśli zostanie wykazane, że w docelowym Państwie Członkowskim towary te będą użyte wyłącznie w celu publicznego wystawienia w muzeum ze względu na ich znaczenie historyczne.

Artykuł  4a  ³¹  

Zakaz tranzytu

1. Tranzyt towarów wymienionych w załączniku II jest niedozwolony.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwy organ może udzielić pozwolenia na tranzyt towarów wymienionych w załączniku II, jeżeli zostanie wykazane, że w państwie przeznaczenia towary te zostaną użyte wyłącznie w celu publicznego wystawienia w muzeum ze względu na ich znaczenie historyczne.

Artykuł  4b  ³²  

Zakaz świadczenia usług pośrednictwa

Pośrednik nie może świadczyć usług pośrednictwa na rzecz osób, podmiotów lub organów w państwie trzecim w związku z towarami wymienionymi w załączniku II, niezależnie od pochodzenia takich towarów.

Artykuł  4c  ³³  

Zakaz szkolenia

Dostawca pomocy technicznej i pośrednik nie mogą świadczyć ani oferować osobom, podmiotom ani organom w państwie trzecim szkolenia z używania towarów wymienionych w załączniku II.

Artykuł  4d  ³⁴  

Targi handlowe

Osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, w tym spółki osobowe, niezależnie od tego czy mają miejsce pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim, nie mogą wystawiać ani oferować na sprzedaż towarów wymienionych w załączniku II na wystawach lub targach odbywających się w Unii, chyba że zostanie wykazane, iż z uwagi na charakter wystawy lub targów wystawienie lub zaoferowanie na sprzedaż takich towarów nie przyczynia się do ani nie propaguje sprzedaży ani dostarczania takich towarów osobom, podmiotom lub organom w państwie trzecim.

Artykuł  4e  ³⁵  

Reklama

Osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, w tym spółki osobowe, mające miejsce pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim, które sprzedają lub nabywają przestrzeń reklamową lub czas reklamowy w Unii, osoby fizyczne mające obywatelstwo państwa członkowskiego, które sprzedają lub nabywają przestrzeń reklamową lub czas reklamowy w Unii, oraz osoby prawne, podmioty i organy, zarejestrowane lub ustanowione na mocy prawa państwa członkowskiego, które sprzedają lub nabywają przestrzeń reklamową lub czas reklamowy w Unii, nie mogą sprzedawać żadnej osobie, podmiotowi ani organowi w państwie trzecim przestrzeni reklamowej w mediach drukowanych lub w internecie ani czasu reklamowego w telewizji lub radiu w związku z towarami wymienionymi w załączniku II, ani też nabywać od tych osób, podmiotów lub organów takiej przestrzeni reklamowej i czasu reklamowego.

Artykuł  4f  ³⁶  

Środki krajowe

1. Nie naruszając mających zastosowanie przepisów unijnych, w tym zakazu dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać środki krajowe ograniczające transport, usługi finansowe, działalność ubezpieczeniową lub reasekuracyjną lub ogólną reklamę lub promocję w związku z towarami wymienionymi w załączniku II.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich środkach przyjętych zgodnie z ust. 1. O istniejących środkach powiadamia się do dnia 17 lutego 2017 r. O nowych środkach, zmianach środków i uchyleniu środków powiadamia się przed datą ich wejścia w życie.

ROZDZIAŁ  III

Towary, które mogłyby być użyte w celu torturowania lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania

Artykuł  5

Wymóg uzyskania pozwolenia wywozowego

1. 37  Wywóz towarów wymienionych w załączniku III wymaga uzyskania pozwolenia, niezależnie od pochodzenia takich towarów. Pozwolenie nie jest jednak wymagane w przypadku towarów, które są jedynie przewożone przez obszar celny Unii, tj. takich, którym nie nadano innego przeznaczenia celnego niż procedura tranzytu zewnętrznego w rozumieniu art. 226 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, łącznie ze składowaniem towarów nieunijnych w wolnym obszarze celnym.

Załącznik III obejmuje wyłącznie następujące towary, które mogłyby być użyte do zadawania tortur lub w celu innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania:

a) towary używane głównie do celów egzekwowania prawa; oraz

b) towary, które z uwagi na sposób ich zaprojektowania i właściwości techniczne wiążą się ze znaczącym ryzykiem ich użycia do zadawania tortur lub w celu innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

Załącznik III nie obejmuje:

a) broni palnej podlegającej kontroli na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 258/2012 ³⁸ ;

b) produktów podwójnego zastosowania podlegających kontroli na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 ³⁹ ; oraz

c) towarów podlegających kontroli zgodnie ze wspólnym stanowiskiem Rady 2008/944/WPZiB ⁴⁰ .

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wywozów na te terytoria Państw Członkowskich, które są określone w załączniku IV i nie stanowią obszaru celnego Wspólnoty, pod warunkiem że towary te są używane przez organy odpowiedzialne za egzekwowanie prawa zarówno w kraju lub na terytorium przeznaczenia, jak i w części stanowiącej metropolię Państwa Członkowskiego, do którego należy to terytorium. Organy celne lub inne zainteresowane organy mają prawo do skontrolowania, czy warunek ten jest spełniony, i mogą podjąć decyzję, że wywóz nie może nastąpić do czasu zakończenia takiej kontroli.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wywozów do państw trzecich, pod warunkiem że towary są używane przez cywilny lub wojskowy personel Państwa Członkowskiego uczestniczący w operacji utrzymania pokoju lub operacji zarządzania kryzysami przeprowadzanej przez UE lub ONZ na terenie danego państwa trzeciego lub też w operacji przeprowadzanej na podstawie porozumienia między Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi w dziedzinie obrony. Organy celne lub inne właściwe organy mają prawo do skontrolowania, czy warunek ten jest spełniony. Wywóz nie może nastąpić w czasie trwania takiej kontroli.

Artykuł  6

Kryteria udzielania pozwoleń wywozowych

1. 41  Właściwe organy wydają decyzje w sprawie wniosków o udzielenie pozwolenia na wywóz towarów wymienionych w załączniku III, biorąc pod uwagę wszystkie istotne kwestie, w tym w szczególności to, czy w ciągu ostatnich trzech lat inne państwo członkowskie oddaliło wniosek dotyczący wywozu zasadniczo identycznych towarów, oraz kwestie związane z zamierzonym końcowym zastosowaniem i ryzykiem przekierowania.

2. Właściwy organ nie udziela pozwolenia, jeśli istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczeń, że takie towary określone w załączniku III mogłyby być użyte przez organ odpowiedzialny za egzekwowanie prawa lub inną osobę fizyczną lub prawną w państwie trzecim w celu zadawania tortur lub w celu innego okrutnego, poniżającego lub nieludzkiego traktowania albo karania, w tym w celu wykonania orzeczonych przez sąd kar cielesnych.

Właściwy organ uwzględnia:

– dostępne orzeczenia trybunałów międzynarodowych,

– ustalenia właściwych organów ONZ, Rady Europy i UE oraz sprawozdania Europejskiego Komitetu do Spraw Zapobiegania Torturom oraz Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu albo Karaniu oraz Specjalnego Sprawozdawcy ONZ ds. Tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

Uwzględnione mogą zostać inne stosowne informacje, obejmujące dostępne orzeczenia sądów krajowych, sprawozdania przygotowywane przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego oraz informacje dotyczące ograniczeń w wywozie towarów określonych w załącznikach II i III obowiązujące w państwach przeznaczenia.

3. 42  Przy sprawdzaniu zamierzonego końcowego zastosowania i ocenie ryzyka przekierowania stosuje się następujące zasady:

3.1. Jeżeli producent towarów wymienionych w ppkt 3.2 lub 3.3 załącznika III wystąpi z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz tych towarów do dystrybutora, właściwy organ przeprowadza ocenę postanowień umowy zawartej między producentem a dystrybutorem oraz środków, jakie zamierzają oni podjąć w celu zapewnienia, aby towary te oraz - w stosownych przypadkach - produkty, do których zostaną one włączone, nie zostały użyte do zadawania tortur ani w celu innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

3.2. Jeżeli wystąpiono z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz towarów wymienionych w ppkt 3.2 lub 3.3 załącznika III do użytkownika końcowego, właściwy organ może, oceniając ryzyko przekierowania, wziąć pod uwagę mające zastosowanie postanowienia umowne oraz oświadczenie dotyczące końcowego zastosowania podpisane przez użytkownika końcowego, jeżeli takie oświadczenie zostało przedłożone. W przypadku nieprzedłożenia oświadczenia dotyczącego końcowego zastosowania obowiązek wskazania podmiotu, który będzie użytkownikiem końcowym, oraz zastosowania danych towarów, spoczywa na eksporterze. Jeżeli eksporter nie dostarczy wystarczających informacji dotyczących końcowego zastosowania i użytkownika końcowego, uznaje się, że właściwy organ ma uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że dane towary mogłyby zostać użyte do zadawania tortur lub w celu innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

4. 43  Oprócz kryteriów określonych w ust. 1 przy ocenie wniosku o udzielenie pozwolenia globalnego właściwy organ bierze pod uwagę stosowanie przez eksportera współmiernych i odpowiednich środków i procedur zapewniających przestrzeganie przepisów i celów niniejszego rozporządzenia oraz warunków określonych w pozwoleniu.

Artykuł  6a  ⁴⁴  

Zakaz tranzytu

Osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, w tym spółki osobowe, niezależnie od tego, czy mają miejsce pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim, nie mogą wykonywać tranzytu towarów wymienionych w załączniku III, jeżeli wiedzą, że jakakolwiek część przesyłki takich towarów jest przeznaczona do zadawania tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania w państwie trzecim.

Artykuł  7

Środki krajowe

1. Bez względu na przepisy art. 5 i 6, Państwo Członkowskie może przyjąć lub utrzymać zakaz wywozu oraz przywozu kajdan na nogi, łańcuchów na nogi oraz przenośnych urządzeń do wywoływania elektrowstrząsów.

2. Państwo Członkowskie może nałożyć wymóg uzyskania pozwolenia na wywóz kajdanek, których łączna długość, w stanie zamkniętym, łącznie z łańcuchem, mierzona od zewnętrznej krawędzi jednej obręczy do zewnętrznej krawędzi drugiej obręczy, przekracza 240 mm. Dane Państwo Członkowskie stosuje do takich kajdanek przepisy rozdziałów III i IV.

3. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich środkach przyjętych zgodnie z ust. 1 i 2. O istniejących środkach powiadamia się do dnia 30 lipca 2006 r. O przyjętych później środkach powiadamia się przed ich wejściem w życie.

Artykuł  7a  ⁴⁵  

Wymóg uzyskania pozwolenia w odniesieniu do określonych usług

1. Pozwolenie wymagane jest w przypadku świadczenia przez odpowiednio dostawcę pomocy technicznej lub pośrednika, za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie, na rzecz osoby, podmiotu lub organu w państwie trzecim jednej z następujących usług:

a) pomoc techniczna w związku z towarami wymienionymi w załączniku III, niezależnie od pochodzenia takich towarów; oraz

b) usługi pośrednictwa w związku z towarami wymienionymi w załączniku III, niezależnie od pochodzenia takich towarów.

2. Przy rozpatrywaniu wniosków o udzielenie pozwolenia na świadczenie usług pośrednictwa w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku III, art. 6 stosuje się odpowiednio.

Przy rozpatrywaniu wniosków o udzielenie pozwolenia na świadczenie pomocy technicznej w związku z towarami wymienionymi w załączniku III, kryteria określone w art. 6 powinny zostać uwzględnione w ocenie:

a) czy pomoc techniczna byłaby świadczona na rzecz osoby, podmiotu lub organu, które mogłyby użyć towarów, których dotyczy pomoc techniczna, do zadawania tortur lub w celu innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania; oraz

b) czy pomoc techniczna zostałaby wykorzystana do naprawy, rozwoju, produkcji, testowania, konserwacji lub montażu towarów wymienionych w załączniku III lub do świadczenia pomocy technicznej na rzecz osoby, podmiotu lub organu, które mogłyby użyć towarów, których dotyczy pomoc techniczna, do zadawania tortur lub w celu innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

3. Ust. 1 nie stosuje się do świadczenia pomocy technicznej, jeżeli:

a) pomoc techniczna jest świadczona na rzecz organu ścigania państwa członkowskiego lub cywilnego lub wojskowego personelu państwa członkowskiego zgodnie z art. 5 ust. 3 zdanie pierwsze;

b) pomoc techniczna obejmuje dostarczanie informacji należących do domeny publicznej; lub

c) pomoc techniczna stanowi minimum niezbędne do instalacji, eksploatacji, konserwacji lub naprawy towarów wymienionych w załączniku III, na których wywóz udzielił pozwolenia właściwy organ zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

4. Niezależnie od ust. 1, państwo członkowskie może utrzymać zakaz świadczenia usług pośrednictwa w odniesieniu do kajdan na nogi, łańcuchów na nogi oraz przenośnych urządzeń do wywoływania elektrowstrząsów. W przypadku gdy państwo członkowskie utrzymuje taki zakaz, powiadamia Komisję o przyjętych przez siebie środkach do dnia 17 lutego 2017 r. oraz powiadamia Komisję, jeżeli środki te zostają zmienione lub uchylone.

ROZDZIAŁ  IIIa  ⁴⁶  

Towary, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci

Artykuł  7b

Wymóg uzyskania pozwolenia na wywóz

1. Wywóz towarów wymienionych w załączniku IIIa wymaga uzyskania pozwolenia, niezależnie od pochodzenia takich towarów. Pozwolenie nie jest jednak wymagane w przypadku towarów, które są jedynie przewożone przez obszar celny Unii, tj. takich, którym nie nadano innego przeznaczenia celnego niż procedura tranzytu zewnętrznego w rozumieniu art. 226 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, łącznie ze składowaniem towarów nieunijnych w wolnym obszarze celnym

Załącznik IIIa obejmuje wyłącznie towary, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci i które zostały zatwierdzone lub są faktycznie używane do wykonywania kary śmierci w jednym lub większej liczbie państw trzecich, które nie zniosły kary śmierci. Załącznik IIIa nie obejmuje:

a) broni palnej podlegającej kontroli na mocy rozporządzenia (UE) nr 258/2012;

b) produktów podwójnego zastosowania podlegających kontroli na mocy rozporządzenia (WE) nr 428/2009; oraz

c) towarów podlegających kontroli zgodnie ze wspólnym stanowiskiem 2008/944/WPZiB.

2. Jeżeli wywóz produktów leczniczych wymaga uzyskania pozwolenia na wywóz zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, a wywóz ten podlega również wymogom w zakresie udzielania pozwoleń ustanowionym w międzynarodowych konwencjach w sprawie kontrolowania środków odurzających i substancji psychotropowych, takich jak Konwencja o substancjach psychotropowych z 1971 r., państwa członkowskie mogą stosować jednolitą procedurę w celu wywiązania się ze zobowiązań spoczywających na nich na mocy niniejszego rozporządzenia i odpowiedniej konwencji.

Artykuł  7c

Kryteria udzielania pozwoleń na wywóz

1. Właściwe organy wydają decyzje w sprawie wniosków o udzielenie pozwolenia na wywóz towarów wymienionych w załączniku IIIa, biorąc pod uwagę wszystkie istotne kwestie, w tym w szczególności to, czy w ciągu ostatnich trzech lat inne państwo członkowskie oddaliło wniosek dotyczący wywozu zasadniczo identycznych towarów, oraz kwestie związane z zamierzonym końcowym zastosowaniem i ryzykiem przekierowania.

2. Właściwy organ nie udziela pozwolenia, jeśli istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że towary wymienione w załączniku IIIa mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci w państwie trzecim.

3. Przy sprawdzaniu zamierzonego końcowego zastosowania i ocenie ryzyka przekierowania stosuje się następujące zasady:

3.1. Jeżeli producent towarów wymienionych w pkt 1 załącznika IIIa wystąpi z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz takich produktów do dystrybutora, właściwy organ przeprowadza ocenę postanowień umowy zawartej między producentem a dystrybutorem oraz środków, jakie zamierzają oni podjąć w celu zapewnienia, aby towary te nie zostały użyte do wykonywania kary śmierci.

3.2. Jeżeli wystąpiono z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz towarów wymienionych w pkt 1 załącznika IIIa do użytkownika końcowego, właściwy organ może, oceniając ryzyko przekierowania, wziąć pod uwagę mające zastosowanie postanowienia umowne oraz oświadczenie dotyczące końcowego zastosowania podpisane przez użytkownika końcowego, jeżeli takie oświadczenie zostało przedłożone. W przypadku nieprzedłożenia oświadczenia dotyczącego końcowego zastosowania obowiązek wskazania podmiotu, który będzie użytkownikiem końcowym, oraz zastosowania danych towarów, spoczywa na eksporterze. Jeżeli eksporter nie dostarczy wystarczających informacji dotyczących końcowego zastosowania i użytkownika końcowego, uznaje się, że właściwy organ ma uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że dane towary mogłyby zostać użyte do wykonywania kary śmierci.

3.3. Komisja, we współpracy z właściwymi organami państw członkowskich, może przyjąć wytyczne dotyczące najlepszych praktyk odnośnie do oceny końcowego zastosowania i celów, dla których pomoc techniczna zostanie wykorzystana.

4. Oprócz kryteriów określonych w ust. 1, przy ocenie wniosku o udzielenie pozwolenia globalnego właściwy organ bierze pod uwagę stosowanie przez eksportera współmiernych i odpowiednich środków i procedur zapewniających przestrzeganie przepisów i celów niniejszego rozporządzenia oraz warunków określonych w pozwoleniu.

Artykuł  7d

Zakaz tranzytu

Osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, w tym spółki osobowe, niezależnie od tego, czy mają miejsce pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim, nie mogą wykonywać tranzytu towarów wymienionych w załączniku IIIa, jeżeli wiedzą, że jakakolwiek część przesyłki takich towarów jest przeznaczona do wykonywania kary śmierci w państwie trzecim.

Artykuł  7e  ⁴⁷  

Wymóg uzyskania pozwolenia w odniesieniu do określonych usług

1. Pozwolenie wymagane jest w przypadku świadczenia przez odpowiednio dostawcę pomocy technicznej lub pośrednika, za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie, na rzecz osoby, podmiotu lub organu w państwie trzecim jednej z następujących usług:

a) pomoc techniczna w związku z towarami wymienionymi w załączniku IIIa, niezależnie od pochodzenia takich towarów; oraz

b) usługi pośrednictwa w związku z towarami wymienionymi w załączniku IIIa, niezależnie od pochodzenia takich towarów.

2. Przy rozpatrywaniu wniosków o udzielenie pozwolenia na świadczenie usług pośrednictwa w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku IIIa, art. 7c stosuje się odpowiednio.

Przy rozpatrywaniu wniosków o udzielenie pozwolenia na świadczenie pomocy technicznej w związku z towarami wymienionymi w załączniku IIIa, kryteria określone w art. 7c powinny zostać uwzględnione w ocenie:

a) czy pomoc techniczna byłaby świadczona na rzecz osoby, podmiotu lub organu, które mogłyby użyć towarów, których dotyczy pomoc techniczna, do wykonywania kary śmierci; oraz

b) czy pomoc techniczna zostałaby wykorzystana do naprawy, rozwoju, produkcji, testowania, konserwacji lub montażu towarów wymienionych w załączniku IIIa lub do świadczenia pomocy technicznej na rzecz osoby, podmiotu lub organu, które mogłyby użyć towarów, których dotyczy pomoc techniczna, do wykonywania kary śmierci.

3. Ust. 1 nie stosuje się do świadczenia pomocy technicznej, jeżeli:

a) pomoc techniczna obejmuje dostarczanie informacji należących do domeny publicznej; lub

b) pomoc techniczna stanowi minimum niezbędne do instalacji, eksploatacji, konserwacji i naprawy towarów wymienionych w załączniku IIIa, na których wywóz udzielił pozwolenia właściwy organ zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

ROZDZIAŁ  IV

Procedury udzielania pozwoleń

Artykuł  8 ⁴⁸

Rodzaje pozwoleń i organy wydające

1. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się generalne unijne pozwolenie na wywóz niektórych towarów, zgodnie z załącznikiem IIIb.

Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym eksporter ma swoje miejsce pobytu lub swoją siedzibę, może zakazać temu eksporterowi korzystania z tego pozwolenia, jeżeli istnieją uzasadnione wątpliwości co do zdolności tego eksportera do spełniania warunków tego pozwolenia lub przestrzegania przepisów w zakresie kontroli wywozu.

Właściwe organy państw członkowskich wymieniają informacje na temat wszystkich eksporterów pozbawionych prawa korzystania z generalnego unijnego pozwolenia na wywóz, chyba że ustalą one, że dany eksporter nie będzie usiłował wywieźć towarów wymienionych w załączniku IIIa przez terytorium innego państwa członkowskiego. Do tego celu wykorzystuje się bezpieczny, szyfrowany system wymiany informacji.

2. Pozwolenia na wywóz innego rodzaju niż ten, o którym mowa w ust. 1, na który na mocy niniejszego rozporządzenia wymagane jest pozwolenie, udziela właściwy organ państwa członkowskiego, w którym eksporter ma swoje miejsce pobytu lub swoją siedzibę, zgodnie z wykazem w załączniku I. Pozwolenie takie może być pozwoleniem indywidualnym lub globalnym, jeżeli dotyczy towarów wymienionych w załączniku III lub w załączniku IIIa. W odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku II udziela się pozwolenia indywidualnego.

3. Pozwolenia na tranzyt towarów wymienionych w załączniku II udziela właściwy organ państwa członkowskiego, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ, które dokonują transportu towarów na obszarze celnym Unii, mają miejsce pobytu lub siedzibę, zgodnie z wykazem w załączniku I. Jeżeli ta osoba, podmiot lub organ nie mają miejsca pobytu lub siedziby w państwie członkowskim, pozwolenia udziela właściwy organ państwa członkowskiego, na którego terytorium następuje wprowadzenie towarów na obszar celny Unii. Pozwolenie takie jest pozwoleniem indywidualnym.

4. Pozwolenia na przywóz, które jest wymagane na mocy niniejszego rozporządzenia, udziela właściwy organ państwa członkowskiego, w którym utworzono muzeum, zgodnie z wykazem w załączniku I. W odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku II udziela się pozwolenia indywidualnego.

5. Pozwolenia na świadczenie pomocy technicznej w związku z towarami wymienionym w załączniku II udziela:

a) właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dostawca pomocy technicznej ma swoje miejsce pobytu lub swoją siedzibę, zgodnie z wykazem w załączniku I, lub, w przypadku braku takiego państwa członkowskiego, właściwy organ państwa członkowskiego, którego dostawca pomocy technicznej jest obywatelem lub zgodnie z prawem którego został zarejestrowany lub utworzony, jeżeli pomoc ma być świadczona na rzecz muzeum w państwie trzecim; lub

b) właściwy organ państwa członkowskiego, w którym utworzono muzeum, zgodnie z wykazem w załączniku I, jeżeli pomoc ma być świadczona na rzecz muzeum znajdującego się w Unii.

6. Pozwolenia na świadczenie pomocy technicznej w związku z towarami wymienionymi w załączniku III lub w załączniku IIIa udziela właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dostawca pomocy technicznej ma miejsce pobytu lub siedzibę, zgodnie z wykazem w załączniku I, lub, w przypadku braku takiego państwa członkowskiego, właściwy organ państwa członkowskiego, którego dostawca pomocy technicznej jest obywatelem lub zgodnie z prawem którego został zarejestrowany lub utworzony.

7. Pozwolenia na świadczenie usług pośrednictwa w związku z towarami wymienionymi w załączniku III lub w załączniku IIIa udziela właściwy organ państwa członkowskiego, w którym pośrednik ma miejsce pobytu lub siedzibę, zgodnie z wykazem w załączniku I, lub, w przypadku braku takiego państwa członkowskiego, właściwy organ państwa członkowskiego, którego pośrednik jest obywatelem lub zgodnie z prawem którego został zarejestrowany lub utworzony. Pozwolenie jest udzielane na określoną ilość wyszczególnionych towarów przemieszczanych między dwoma lub więcej państwami trzecimi. W pozwoleniu jednoznacznie określa się miejsce, w którym towary te znajdują się w państwie trzecim będącym państwem pochodzenia oraz użytkownika końcowego i dokładne miejsce, w którym się on znajduje.

8. Wnioskodawcy dostarczają właściwemu organowi wszelkich odnośnych informacji wymaganych przy składaniu wniosków o udzielenie indywidualnego lub globalnego pozwolenia na wywóz lub na świadczenie usług pośrednictwa, na świadczenie pomocy technicznej, indywidualnego pozwolenia na przywóz lub na tranzyt.

W przypadku wywozu właściwe organy otrzymują pełne informacje, w szczególności na temat użytkownika końcowego, państwa przeznaczenia oraz końcowego zastosowania towarów.

W odniesieniu do usług pośrednictwa właściwe organy otrzymują w szczególności informacje o miejscu, w którym towary te znajdują się w państwie trzecim będącym państwem pochodzenia, jednoznaczny opis towarów i ich ilości, informacje o stronach trzecich biorących udział w transakcji, państwie trzecim będącym państwem przeznaczenia oraz użytkowniku końcowym w tym państwie i dokładnym miejscu, w którym się on znajduje.

W stosownych przypadkach udzielenie pozwolenia może być uzależnione od przedłożenia oświadczenia dotyczącego końcowego zastosowania.

9. W drodze odstępstwa od ust. 8, w przypadku gdy producent lub przedstawiciel producenta ma wywieźć lub sprzedać i przekazać towary ujęte w ppkt 3.2 lub 3.3 załącznika III lub w pkt 1 załącznika IIIa do dystrybutora w państwie trzecim, producent przekazuje informacje na temat poczynionych ustaleń i środków podjętych w celu zapobieżenia używaniu towarów ujętych w pkt 3.2 lub 3.3 załącznika III do zadawania tortur lub w celu innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania lub w celu zapobieżenia używaniu towarów ujętych w pkt 1 załącznika IIIa do wykonywania kary śmierci, informacje na temat państwa przeznaczenia oraz, o ile informacje takie są dostępne, na temat końcowego zastosowania towarów i ich użytkowników końcowych.

10. Na żądanie krajowego mechanizmu prewencji ustanowionego zgodnie z protokołem opcjonalnym do Konwencji ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1984 r., właściwe organy mogą postanowić, aby informacje uzyskane od wnioskodawcy na temat państwa przeznaczenia, odbiorcy, użytkownika końcowego i użytkowników końcowych lub, w stosownych przypadkach, dystrybutora, ustaleń i środków, o których mowa w ust. 9, były dostępne dla krajowego mechanizmu prewencji. Właściwe organy wysłuchują wnioskodawcę przed udostępnieniem informacji i mogą nałożyć ograniczenia na możliwości wykorzystania informacji. Właściwe organy podejmują decyzje zgodnie z krajowymi przepisami i praktyką.

11. Państwa członkowskie rozpatrują wnioski o pozwolenia indywidualne lub globalne w terminie określonym zgodnie z przepisami lub praktykami krajowymi.

Artykuł  9 ⁴⁹

Pozwolenia

1. Pozwolenia na wywóz, przywóz i tranzyt są wydawane na formularzach zgodnych ze wzorem zamieszczonym w załączniku V. Pozwolenia dotyczące usług pośrednictwa są wydawane na formularzach zgodnych ze wzorem zamieszczonym w załączniku VI. Pozwolenia dotyczące pomocy technicznej są wydawane na formularzach zgodnych ze wzorem zamieszczonym w załączniku VII. Pozwolenia takie są ważne w całej Unii. Okres ważności pozwolenia wynosi od trzech do dwunastu miesięcy, z możliwością przedłużenia o maksymalnie 12 miesięcy. Okres ważności pozwolenia globalnego wynosi od jednego do trzech lat, z możliwością przedłużenia o maksymalnie dwa lata.

2. Pozwolenie na wywóz udzielone zgodnie z art. 6 lub z art. 7c oznacza pozwolenie eksporterowi na świadczenie pomocy technicznej użytkownikom końcowym w zakresie, w jakim pomoc ta jest konieczna do zainstalowania, eksploatacji, konserwacji lub naprawy towarów, na których wywóz udzielono pozwolenia.

3. Pozwolenia mogą być wydawane za pomocą środków elektronicznych. Dokładne procedury określa się na szczeblu krajowym. Państwa członkowskie korzystające z tej możliwości informują o tym Komisję.

4. W pozwoleniach na wywóz, przywóz, tranzyt, świadczenie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa umieszcza się wszelkie wymogi i warunki, jakie właściwy organ uzna za stosowne.

5. Właściwy organ, działając zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, może odmówić udzielenia pozwolenia oraz może unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć udzielone pozwolenie.

Artykuł  10

Formalności celne

1. Przy dokonywaniu formalności celnych eksporter lub importer składa należycie wypełniony formularz przedstawiony w załączniku V jako dowód uzyskania koniecznego pozwolenia na dany wywóz lub przywóz. Jeśli dokument nie jest wypełniony w języku urzędowym Państwa Członkowskiego, w którym dokonuje się formalności celnych, eksporter lub importer może zostać zobowiązany do dostarczenia tłumaczenia na język urzędowy tego państwa.

2. 50  Jeżeli dokonano zgłoszenia celnego towarów wymienionych w załączniku II, III lub IIIa oraz stwierdzono, że na ich planowany wywóz lub przywóz nie zostało udzielone pozwolenie na podstawie niniejszego rozporządzenia, organy celne zatrzymują zgłoszone towary i zwracają uwagę eksportera lub importera na możliwość złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia nie zostanie złożony w terminie sześciu miesięcy od zatrzymania towarów lub jeżeli właściwy organ oddali taki wniosek, organy celne podejmują działania mające na celu uregulowanie sytuacji zatrzymanych towarów zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym.

Artykuł  11 ⁵¹

Wymóg zawiadamiania i konsultacji

1. Państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję, jeżeli jego właściwe organy, zgodnie z wykazem w załączniku I, wydały decyzję o odmowie udzielenia pozwolenia na podstawie niniejszego rozporządzenia lub unieważniły pozwolenia, którego udzieliły. Takiego zawiadomienia dokonuje się nie później niż w ciągu 30 dni od daty wydania decyzji lub unieważnienia.

2. Właściwy organ, w razie potrzeby lub gdy jest to właściwe poprzez kanały dyplomatyczne, konsultuje się z organem lub organami, które w ciągu ostatnich trzech lat oddaliły wniosek o udzielnie pozwolenia na przywóz, tranzyt, świadczenie pomocy technicznej na rzecz osoby, podmiotu lub organu w państwie trzecim lub świadczenie usług pośrednictwa na mocy niniejszego rozporządzenia, jeżeli otrzyma wniosek dotyczący wywozu, tranzytu, świadczenia pomocy technicznej na rzecz osoby, podmiotu lub organu w państwie trzecim lub świadczenia usług pośrednictwa odnoszący się do zasadniczo identycznej transakcji, której dotyczył taki wcześniejszy wniosek, a organ uważa, że należy jednak udzielić pozwolenia.

3. Jeżeli po przeprowadzeniu konsultacji, o których mowa w ust. 2, właściwy organ postanowi o udzieleniu pozwolenia, odpowiednie państwo członkowskie niezwłocznie zawiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o swojej decyzji, wyjaśniając powody podjęcia takiej decyzji oraz przedstawiając istotne w danej sprawie informacje.

4. W przypadku gdy odmowa udzielenia pozwolenia jest oparta na krajowym zakazie zgodnie z art. 7 ust. 1 lub art. 7a ust. 4, nie stanowi ona decyzji o odmowie udzielenia pozwolenia w rozumieniu ust. 1 niniejszego artykułu.

5. Wszystkie powiadomienia wymagane na mocy niniejszego artykułu przekazuje się za pomocą bezpiecznego, szyfrowanego systemu wymiany informacji.

ROZDZIAŁ  V

Postanowienia ogólne i końcowe

Artykuł  12 ⁵²

Zmiana załączników

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 15a w celu zmiany załączników I, II, III, IIIa, IIIb, IV, V, VI i VII. Zawarte w załączniku I dane dotyczące właściwych organów państw członkowskich zmienia się na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

W przypadku gdy, w odniesieniu do zmiany załączników II, III, IIIa lub IIIb, jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą, do aktów delegowanych przyjmowanych na podstawie niniejszego artykułu ma zastosowanie procedura przewidziana w art. 15b.

Artykuł  12a  ⁵³  

Wnioski o dodanie towarów do jednego z wykazów towarów

1. Każde państwo członkowskie może zwrócić się do Komisji z należycie uzasadnionym wnioskiem o dodanie towarów przeznaczonych lub wprowadzanych do obrotu do celów egzekwowania prawa do wykazów zamieszczonych w załącznikach II, III lub IIIa. Wniosek taki zawiera informacje o:

a) projekcie i właściwościach towarów;

b) wszystkich celach, do jakich mogą one być użyte; oraz

c) przepisach międzynarodowych lub krajowych, które zostałyby naruszone w przypadku użycia towarów do celów egzekwowania prawa.

Państwo członkowskie, które zwraca się do Komisji z wnioskiem, przekazuje jednocześnie ten wniosek pozostałym państwom członkowskim.

2. W terminie trzech miesięcy od daty otrzymania wniosku Komisja może zwrócić się do wnioskującego państwa członkowskiego o przekazanie informacji uzupełniających, jeżeli uzna, że wniosek nie zawiera wystarczających informacji na temat jednego lub większej liczby istotnych punktów lub że dodatkowe informacje na temat jednego lub większej liczby istotnych punktów są niezbędne. Komisja wskazuje punkty, w odniesieniu do których należy przekazać informacje uzupełniające. Komisja przesyła te pytania do pozostałych państw członkowskich. Pozostałe państwa członkowskie mogą także przedłożyć Komisji dodatkowe informacje potrzebne do oceny wniosku.

3. Jeżeli Komisja uzna, że nie ma potrzeby zwracania się o informacje uzupełniające, lub, w stosownych przypadkach, jeżeli otrzyma żądane informacje uzupełniające, w ciągu dwudziestu tygodni, odpowiednio od daty otrzymania wniosku lub od daty otrzymania informacji uzupełniających, wszczyna procedurę mającą na celu przyjęcie wnioskowanej zmiany lub informuje wnioskujące państwo członkowskie o powodach, dla których nie wszczęto takiej procedury.

Artykuł  13

Wymiana informacji pomiędzy organami Państw Członkowskich a Komisją

1. Bez uszczerbku dla art. 11, Komisja oraz Państwa Członkowskie, na wniosek, powiadamiają się nawzajem o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie istotnych informacji, którymi dysponują w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacji dotyczących pozwoleń, których udzielono i których udzielenia odmówiono.

2. Istotne informacje dotyczące pozwoleń, których udzielono i których udzielenia odmówiono, obejmują przynajmniej rodzaj decyzji, uzasadnienie decyzji lub jego streszczenie, nazwy/nazwiska odbiorców oraz końcowych użytkowników, jeśli nie są nimi odbiorcy, jak również nazwy odnośnych towarów.

3. Państwa Członkowskie, o ile jest to możliwe we współpracy z Komisją, sporządzają publiczne roczne sprawozdanie z działalności, zawierające informacje o liczbie otrzymanych wniosków, towarach i krajach, których dotyczyły wnioski, oraz o decyzjach, które podjęto w tych sprawach. Sprawozdanie to nie zawiera informacji, których ujawnienie, zdaniem Państwa Członkowskiego, naruszałoby jego żywotne interesy w zakresie bezpieczeństwa.

3a. 54  Komisja opracowuje roczne sprawozdanie obejmujące roczne sprawozdania z działalności, o których mowa w ust. 3. To sprawozdanie roczne jest udostępniane publicznie.

4. Z wyjątkiem przekazywania informacji określonych w ust. 2 organom innego Państwa Członkowskiego oraz Komisji, niniejszy artykuł nie narusza odpowiednich przepisów krajowych dotyczących poufności i tajemnicy zawodowej.

5. Odmowa udzielenia pozwolenia wydana na podstawie krajowego zakazu przyjętego zgodnie z art. 7 ust. 1 nie stanowi decyzji o odmowie udzielenia pozwolenia w rozumieniu ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu.

Artykuł  13a  ⁵⁵  

Przetwarzanie danych osobowych

Dane osobowe przetwarza się i wymienia zgodnie z zasadami ustanowionymi w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁵⁶  oraz rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ⁵⁷ .

Artykuł  14

Wykorzystywanie informacji

Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji ⁵⁸  oraz krajowych przepisów dotyczących publicznego dostępu do dokumentów, informacje otrzymane na mocy niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane tylko do celów, w jakich wnoszono o ich przekazanie.

Artykuł  15 ⁵⁹

(uchylony)

Artykuł  15a  ⁶⁰  

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 12, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 16 grudnia 2016 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 12, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa ⁶¹ .

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 12 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł  15b  ⁶²  

Tryb pilny

1. Akty delegowane przyjęte w trybie niniejszego artykułu wchodzą w życie niezwłocznie i mają zastosowanie dopóki nie zostanie wyrażony sprzeciw zgodnie z ust. 2. Przekazując akt delegowany Parlamentowi Europejskiemu i Radzie podaje się powody zastosowania trybu pilnego.

2. Parlament Europejski albo Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 15a ust. 6. W takim przypadku Komisja uchyla akt natychmiast po powiadomieniu jej przez Parlament Europejski lub Radę o decyzji o sprzeciwie.

Artykuł  15c  ⁶³  

Grupa Koordynacyjna ds. Przeciwdziałania Torturom

1. Ustanawia się Grupę Koordynacyjną ds. Przeciwdziałania Torturom, której przewodniczy przedstawiciel Komisji. Każde państwo członkowskie wyznaczy przedstawiciela do tej grupy.

2. Grupa rozpatruje sprawy dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia, w tym, bez ograniczeń, wymianę informacji dotyczących praktyk administracyjnych i sprawy, które mogą być podnoszone przez przewodniczącego lub przedstawiciela państwa członkowskiego.

3. Grupa Koordynacyjna ds. Przeciwdziałania Torturom może, o ile uzna to za konieczne, przeprowadzać konsultacje z eksporterami, pośrednikami, dostawcami pomocy technicznej oraz innymi właściwymi zainteresowanymi stronami, których dotyczy niniejsze rozporządzenie.

4. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu na piśmie roczne sprawozdanie z działalności Grupy Koordynacyjnej ds. Przeciwdziałania Torturom, rozpatrzonych przez nią spraw i przeprowadzonych przez nią konsultacji.

Sprawozdanie roczne sporządza się z uwzględnieniem ochrony interesów handlowych osób fizycznych lub prawnych. Dyskusje grupy są niejawne.

Artykuł  15d  ⁶⁴  

Przegląd

1. Do dnia 31 lipca 2020 r., a następnie co pięć lat, Komisja dokonuje przeglądu wykonania niniejszego rozporządzenia i składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wyczerpujące sprawozdanie z jego wykonania oraz oceny skutków, które może zawierać propozycje jego zmian. W ramach przeglądu zostanie przeprowadzona ocena konieczności objęcia nią działalności obywateli UE za granicą. Państwa członkowskie dostarczają Komisji wszelkich stosownych informacji potrzebnych do przygotowania sprawozdania.

2. Szczególne części sprawozdania dotyczą:

a) Grupy Koordynacyjnej ds. Przeciwdziałania Torturom i jej działalności. Sprawozdanie sporządza się z uwzględnieniem ochrony interesów handlowych osób fizycznych lub prawnych. Dyskusje grupy są niejawne; oraz

b) informacji dotyczących środków podjętych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 17 ust. 1, które zostały zgłoszone Komisji na podstawie art. 17 ust. 2.

Artykuł  16 ⁶⁵

(uchylony)

Artykuł  17

Sankcje

1. Państwa Członkowskie przyjmują przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadkach naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić, iż są one stosowane. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach do dnia 29 sierpnia 2006 r. i niezwłocznie powiadamiają ją o późniejszych ich zmianach.

Artykuł  18

Zakres terytorialny stosowania

1. 66  Niniejsze rozporządzenie ma taki sam terytorialny zakres stosowania jak Traktaty, z wyjątkiem art. 3 ust. 1 akapit pierwszy, art. 4 ust. 1 akapit pierwszy, art. 4a, 5, 6a, 7, 7b i 7d, art. 8 ust. 1-4 i art. 10, które stosuje się do:

- obszaru celnego Unii,

- hiszpańskich terytoriów Ceuty i Melilli,

- niemieckiego terytorium Helgoland.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia Ceutę, Helgoland i Melillę traktuje się jako część obszaru celnego Wspólnoty.

Artykuł  19

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 30 lipca 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 27 czerwca 2005 r.

	W imieniu Rady
	L. LUX
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I  ⁶⁷

Wykaz organów, o których mowa w art. 8 i 11 oraz adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej

A. Organy państw członkowskich

BELGIA

Federale Overheidsdienst Economie, K.M.O., Middenstand en Energie

Algemene Directie Economische Analyses en Internationale Economie

Dienst Vergunningen

Vooruitgangstraat 50

1210 Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Service public fédéral économie, PME, classes moyennes et énergie

Direction générale des Analyses économiques et de l'Economie internationale

Service licences

Rue du Progrès 50

1210 Bruxelles

BELGIQUE/BELGIË

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

[e-mail]

BUŁGARIA

Министерство на икономиката

ул."Славянска" № 8

1052 София/Sofia

БЪЛГАРИЯ/BUŁGARIA

Ministry of Economy

8, Slavyanska Str.

1052 Sofia

BUŁGARIA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

REPUBLIKA CZESKA

Ministerstvo průmyslu a obchodu

Licenční správa

Na Františku 32

110 15 Praha 1

REPUBLIKA CZESKA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

DANIA

Załącznik III, pkt 2 i 3

Justitsministeriet

Slotsholmsgade 10

DK-1216 København K

DANIA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

Załącznik II i załącznik III pkt 1 i 4:

Erhvervs- og Vækstministeriet

Erhvervsstyrelsen

Eksportkontrol

Langelinie Allé 17

DK-2100 København Ø

DANIA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

NIEMCY

Bundesamt für Wirtschaft und Ausfuhrkontrolle (BAFA)

Frankfurter Straße 29-35

D-65760 Eschborn

NIEMCY

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

ESTONIA

Strateegilise kauba komisjon

Islandi väljak 1

15049 Tallinn

ESTONIA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

IRLANDIA

Licensing Unit

Department of Jobs, Enterprise and Innovation

23 Kildare Street

Dublin 2

IRLANDIA

Tel. [phone]

Faks [phone]

Email: [e-mail]

GRECJA

Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων

Γενική Διεύθυνση Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής

Διεύθυνση Καθεστώτων Εισαγωγών-Εξαγωγών, Εμπορικής Άμυνας

Ερμού και Κορνάρου 1,

GR-105 63 Αθήνα/Athens

ΕΛΛΑΔΑ/GRECJA

Ministry of Development, Competitiveness, Infrastructure, Transport and Networks

General Directorate for International Economic Policy

Directorate of Import-Export Regimes, Trade Defence Instruments

Ermou and Kornarou 1,

GR-105 63 Athens

GRECJA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail], [e-mail]

HISZPANIA

Subdirección General de Comercio Internacional de Material de Defensa y Doble Uso

Secretaría de Estado de Comercio

Ministerio de Economía y Competitividad

Paseo de la Castellana 162, planta 7

E-28046 Madrid

ESPAÑA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail].

FRANCJA

Ministère des finances et des comptes publics

Direction générale des douanes et droits indirects

Bureau E2

11 Rue des Deux Communes

F-93558 Montreuil Cedex

FRANCE

Tel. [phone]

Faks + 33 1 57 53 48 32

E-mail: [e-mail]

CHORWACJA

Ministarstvo vanjskih i europskih poslova

Samostalni sektor za trgovinsku politiku i gospodarsku multilateralu

Trg Nikole Šubića Zrinskog 7-8

10 000 Zagreb

CHORWACJA

Tel. [phone] (626)

Faks: + 385 16444601

WŁOCHY

Ministero dello Sviluppo Economico

Direzione Generale per la Politica Commerciale Internazionale

Divisione IV

Viale Boston, 25

00144 Roma

WŁOCHY

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

CYPR

Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού

Υπηρεσία Εμπορίου

Μονάδα Έκδοσης Αδειών Εισαγωγών/Εξαγωγών

Ανδρέα Αραούζου 6

CY-1421 Λευκωσία

ΚΥΠΡΟΣ/CYPR

Ministry of Commerce, Industry and Tourism

Trade Service

Import/Export Licensing Unit

6 Andreas Araouzos Street

CY-1421 Nicosia

CYPR

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

ŁOTWA

Ārlietu ministrija

K. Valdemāra iela 3

LV-1395 Rīga

ŁOTWA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

LITWA

Załącznik II i załącznik III, nr 1, 2, 3 i 5.

Policijos departamento prie Vidaus reikalų ministerijos

Viešosios policijos valdybos Licencijavimo skyrius

Saltoniškių g. 19

LT-08105 Vilnius

LIETUVA/LITWA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

Załącznik III, nr 4

Valstybinė vaistų kontrolės tarnyba prie Lietuvos Respublikos sveikatos apsaugos ministerijos

Žirmūnų g. 139 A,

LT-09120 Vilnius

LIETUVA/LITWA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

LUKSEMBURG

Ministère de l'Economie

Office des licences

19-21, boulevard Royal

L-2449 Luxembourg.

BP 113/L-2011 Luxembourg

Luxembourg

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

WĘGRY

Magyar Kereskedelmi Engedélyezési Hivatal

Németvölgyi út 37-39

H-1124 Budapest

WĘGRY

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

MALTA

Dipartiment tal-Kummerċ

Servizzi ta' Kummerċ

Lascaris

Valletta VLT2000

MALTA

Commerce Department

Trade Services

Lascaris

Valletta VLT2000

MALTA

Tel. [phone]

Faks [phone]

NIDERLANDY

Ministerie van Buitenlandse Zaken

Directoraat-Generaal Buitenlandse Economische Betrekkingen

Directie Internationale Marktordening en Handelspolitiek

Bezuidenhoutseweg 67

Postbus 20061

2500 EB Den Haag

NIDERLANDY

Tel. [phone]

AUSTRIA

Bundesministerium für Wissenschaft, Forschung und Wirtschaft

Abteilung "Außenwirtschaftskontrolle" C2/9

Stubenring 1

A-1011 Wien

AUSTRIA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-Mail: [e-mail]

POLSKA

Ministerstwo Gospodarki

Departament Handlu i Usług

Plac Trzech Krzyży 3/5

00-507 Warszawa

POLSKA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

PORTUGALIA

Ministério das Finanças

AT- Autoridade Tributária e Aduaneira

Direcção de Serviços de Licenciamento

Rua da Alfândega, n.5, r/c

P-1149-006 Lisboa

PORTUGALIA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

RUMUNIA

Ministerul Economiei, Comerț ului ș i Turismului

Departamentul pentru Comerț Exterior ș i Relaț ii Internaț ionale

Direcț ia Politici Comerciale

Calea Victoriei nr. 152

Bucureș ti, sector 1

Cod poș tal 010096

RUMUNIA

Tel. [phone]

Faks 0040214010568, 0040213150454

E-mail: [e-mail]

SŁOWENIA

Ministrstvo za gospodarski razvoj in tehnologijo

Direktorat za turizem in internacionalizacijo

Kotnikova 5

1000 Ljubljana

SŁOWENIA

Tel. [phone]

Faks [phone]

SŁOWACJA

Ministerstvo hospodárstva Slovenskej republiky

Odbor výkonu obchodných opatrení

Mierová 19

827 15 Bratislava

SŁOWACJA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

FINLANDIA

Sisäministeriö

Poliisiosasto

PL 26

FI-00023 VALTIONEUVOSTO

FINLANDIA

Inrikesministeriet

Polisavdelningen

PB 26

FI-00023 STATSRÅDET

FINLANDIA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

SZWECJA

Kommerskollegium

PO Box 6803

SE-113 86 Stockholm

SZWECJA

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Przywóz towarów określonych w załączniku II:

Department for Business, Innovation and Skills (BIS)

Import Licensing Branch (ILB)

E-mail: [e-mail]

Wywóz towarów określonych w załączniku II i załączniku III, dostarczanie pomocy technicznej w związku z towarami wymienionym

w załączniku II, o których mowa w art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1:

Department for Business, Innovation and Skills (BIS)

Export Control Organisation

1 Victoria Street

London

SW1H 0ET

UNITED KINGDOM

Tel. [phone]

Faks [phone]

E-mail: [e-mail]

B. Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej:

European Commission

Service for Foreign Policy Instruments

Office EEAS 02/309

B-1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

E-mail: [e-mail]

ZAŁĄCZNIK  II  ⁶⁸

Wykaz towarów, o których mowa w art. 3 i 4

Uwaga wstępna:

Kody CN w niniejszym załączniku odnoszą się do kodów wymienionych w części drugiej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej ⁶⁹ .

W przypadku gdy kod CN poprzedzony jest oznaczeniem "ex", towary objęte rozporządzeniem (WE) nr 1236/2005 stanowią jedynie część zakresu kodu CN i są określone zarówno poprzez wyszczególnienie przedstawione w niniejszym załączniku, jak i poprzez zakres kodu CN.

Uwagi:

1. Pkt 1.3 i 1.4 w sekcji 1 dotyczącej towarów przeznaczonych do przeprowadzania egzekucji ludzi nie obejmują towarów medyczno-technicznych.

2. Kontroli przewidzianej w niniejszym załączniku nie należy czynić bezskuteczną przez wywóz jakichkolwiek towarów niepodlegających kontroli (w tym instalacji przemysłowych), lecz zawierających jeden lub kilka komponentów objętych kontrolą, jeżeli te komponenty stanowią podstawowy element towarów i mogą w praktyce zostać z nich usunięte i użyte do innych celów.

Nb.: Przy rozstrzyganiu, czy komponent lub komponenty objęte kontrolą należy uznać za podstawowy element, niezbędna jest ocena czynników ilości, wartości i technologicznego know-how oraz innych szczególnych okoliczności, które mogą decydować o tym, że komponent lub komponenty objęte kontrolą stanowią podstawowy element dostarczanego towaru.

Kod CN		Wyszczególnienie
	1.	Towary przeznaczone do przeprowadzania egzekucji ludzi, takie jak:
ex 4421 90 97	1.1.	Szubienice, gilotyny i ostrza gilotyny
ex 8208 90 00
ex 8543 70 90	1.2.	Krzesła elektryczne do przeprowadzania egzekucji ludzi
ex 9401 79 00
ex 9401 80 00
ex 9402 10 00
ex 9406 00 38 ex 9406 00 80	1.3.	Hermetyczne komory, wykonane np. ze stali i szkła, zaprojektowane w celu przeprowadzania egzekucji ludzi przez podanie trującego gazu lub trującej substancji
ex 8413 81 00 ex 9018 90 50	1.4.	Urządzenia do automatycznego wstrzykiwania narkotyku, zaprojektowane w celu przeprowadzania egzekucji ludzi poprzez podanie śmiercionośnej substancji chemicznej
ex 9018 90 60
ex 9018 90 84
	2.	Towary, które nie są odpowiednie do stosowania przez organy odpowiedzialne za egzekwowanie prawa w celu krępowania ludzi, takie jak:
ex 8543 70 90	2.1.	Urządzenia porażające prądem zakładane na ciało osoby skrępowanej, takie jak pasy, rękawy i kajdanki, zaprojektowane w celu krępowania ludzi poprzez poddawanie wstrząsom elektrycznym
ex 7326 90 98	2.2.	Kajdanki na kciuki, kajdanki na palce, śruby do zgniatania kciuków i śruby do zgniatania
ex 7616 99 90		palców
ex 8301 50 00		Uwaga:
ex 3926 90 97		Pozycja ta obejmuje zarówno ząbkowane, jak i nieząbkowane kajdanki i śruby.
ex 4203 30 00
ex 4203 40 00
ex 4205 00 90
ex 7326 90 98	2.3.	Obręcze do krępowania nóg połączone prętem, zespół łańcuchów składający się z
ex 7616 99 90		obręczy do krępowania nóg połączonych prętem lub urządzeń z obciążeniem do krępowania nóg
ex 8301 50 00
ex 3926 90 97		Uwagi:
ex 4203 30 00		1. Obręcze do krępowania nóg połączone prętem to kajdany lub obręcze wyposażone w
		mechanizm blokujący połączone sztywnym prętem wykonanym zazwyczaj z metalu.
ex 4205 00 90		2. Niniejszy punkt obejmuje obręcze do krępowania nóg połączone prętem oraz urzą-
		dzenia z obciążeniem do krępowania nóg, które są połączone ze zwykłymi kajdan-
ex 6217 10 00		kami za pomocą łańcucha.
ex 6307 90 98
ex 7326 90 98	2.4.	Kajdanki do krępowania ludzi zaprojektowane w celu przytwierdzenia ich do ściany,
ex 7616 99 90		podłogi lub sufitu
ex 8301 50 00
ex 3926 90 97
ex 4203 30 00
ex 4203 40 00
ex 4205 00 90
ex 6217 10 00
ex 6307 90 98
ex 9401 61 00	2.5.	Krzesła do krępowania: krzesła wyposażone w kajdany lub inne urządzenia umożliwia-
ex 9401 69 00		jące krępowanie ludzi
ex 9401 71 00		Uwaga:
ex 9401 79 00		Punkt ten nie wprowadza zakazu krzeseł wyposażonych jedynie w pasy lub taśmy.
ex 9401 80 00
ex 9402 10 00
ex 9402 90 00	2.6.	Ławy do krępowania i łóżka do krępowania: ławy i łóżka wyposażone w kajdany lub
ex 9403 20 20		inne urządzenia do krępowania ludzi
ex 9403 20 80		Uwaga:
ex 9403 50 00		Punkt ten nie wprowadza zakazu ław i łóżek wyposażonych jedynie w pasy lub taśmy.
ex 9403 70 00
ex 9403 81 00
ex 9403 89 00
ex 9402 90 00	2.7.	Łóżka-klatki: łóżka wyposażone w klatkę (cztery boki i sufit) lub podobną strukturę
		umożliwiającą zamknięcie osoby w ramach łóżka, których sufit lub jeden lub więcej
ex 9403 50 00		boków posiada metalowe lub inne pręty i które można otworzyć jedynie od zewnątrz
ex 9403 70 00
ex 9403 81 00
ex 9403 89 00
ex 9402 90 00 ex 9403 20 20 ex 9403 50 00	2.8.	Łóżka z siatką: łóżka wyposażone w klatkę (cztery boki i sufit) lub podobną strukturę umożliwiającą zamknięcie osoby w ramach łóżka, których sufit lub jeden lub więcej boków jest zabezpieczony siatką i które można otworzyć jedynie od zewnątrz
ex 9403 70 00
ex 9403 81 00
ex 9403 89 00
	3.	Urządzenia przenośne, które nie są odpowiednie do stosowania przez organy odpowiedzialne za egzekwowanie prawa w celu tłumienia zamieszek lub samoobrony, takie jak:
ex 9304 00 00	3.1.	Kije lub pałki wykonane z metalu lub innego materiału, których trzon pokryty jest metalowymi kolcami
ex 3926 90 97	3.2.	Tarcze z metalowymi kolcami
ex 7326 90 98
	4.	Bicze, takie jak:
ex 6602 00 00	4.1.	Baty splecione z wielu rzemieni w rodzaju bicza lub knuta
ex 6602 00 00	4.2.	Baty splecione z jednego lub wielu rzemieni, wyposażone w zadziory, haczyki, kolce, metalowe druty lub podobne elementy zwiększające siłę rzemienia

ZAŁĄCZNIK  III  ⁷⁰

Wykaz towarów, o których mowa w art. 5

Uwaga wstępna:

Kody CN w niniejszym załączniku odnoszą się do kodów wymienionych w części drugiej załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej.

W przypadku gdy kod CN poprzedzony jest oznaczeniem "ex", towary objęte rozporządzeniem (WE) nr 1236/2005 stanowią jedynie część zakresu kodu CN i są określone zarówno poprzez wyszczególnienie przedstawione w niniejszym załączniku, jak i poprzez zakres kodu CN.

Uwagi:

1. Kontroli przewidzianej w niniejszym załączniku nie należy czynić bezskuteczną przez wywóz jakichkolwiek towarów niepodlegających kontroli (w tym instalacji przemysłowych), lecz zawierających jeden lub kilka komponentów objętych kontrolą, jeżeli te komponenty stanowią podstawowy element towarów i mogą w praktyce zostać z nich usunięte i użyte do innych celów.

Nb.: Przy rozstrzyganiu, czy komponent lub komponenty objęte kontrolą należy uznać za podstawowy element, niezbędna jest ocena czynników ilości, wartości i technologicznego know-how oraz innych szczególnych okoliczności, które mogą decydować o tym, że komponent lub komponenty objęte kontrolą stanowią podstawowy element dostarczanego towaru.

2. W niektórych przypadkach substancje chemiczne zostały ujęte w wykazie według nazwy oraz numeru CAS. Wykaz ma zastosowanie do substancji chemicznych o takim samym wzorze strukturalnym (w tym hydratów) bez względu na nazwę lub numer CAS. Numery CAS są zamieszczone w celu ułatwienia identyfikacji danej substancji chemicznej lub mieszaniny, bez względu na przyjętą nomenklaturę. Numery CAS nie mogą być jednak użyte jako niepowtarzalne identyfikatory, ponieważ niektóre postacie substancji chemicznych wymienionych w niniejszym wykazie, a także ich mieszaniny, są lub mogą być oznaczone odmiennymi numerami CAS.

Kod CN	Wyszczególnienie
	1. Towary zaprojektowane do krępowania ludzi, takie jak:
ex 7326 90 98 ex 7616 99 90 ex 8301 50 00 ex 3926 90 97 ex 4203 30 00 ex 4203 40 00 ex 4205 00 90 ex 6217 10 00 ex 6307 90 98	1.1. Kajdany i łańcuchy na nogi Uwagi: 1. Kajdany to urządzenia ograniczające swobodę ruchu składające się z dwóch obręczy lub pierścieni wyposażonych w mechanizm blokujący i połączonych łańcuchem lub prętem. 2. Ten punkt nie odnosi się do urządzeń do krępowania nóg i łańcuchów na nogi zakazanych w pkt 2.3 załącznika II. 3. Ten punkt nie odnosi się do "zwykłych kajdanek". Zwykłe kajdanki to kajdanki na ręce spełniające wszystkie poniższe warunki: - ich całkowita długość łącznie z łańcuchem, przy obu zamkniętych obręczach, mierzona od zewnętrznej krawędzi jednej obręczy do zewnętrznej krawędzi drugiej obręczy wynosi pomiędzy 150 mm a 280 mm, - wewnętrzny obwód każdej z obręczy wynosi maksymalnie 165 mm przy zapadce zamkniętej na ostatnie nacięcie wchodzące do mechanizmu blokującego, - wewnętrzny obwód każdej z obręczy wynosi maksymalnie 200 mm przy zapadce zamkniętej na pierwsze nacięcie wchodzące do mechanizmu blokującego oraz - obręcze nie zostały zmodyfikowane, by zadawać fizyczny ból lub cierpienie.
ex 7326 90 98 ex 7616 99 90 ex 8301 50 00 ex 3926 90 97 ex 4203 30 00 ex 4203 40 00 ex 4205 00 90	1.2.	Pojedyncze obręcze lub pierścienie, wyposażone w mechanizm blokujący, o średnicy wewnętrznej przekraczającej 165 mm przy zapadce zamkniętej na ostatnie nacięcie wchodzące do mechanizmu blokującego Uwaga: Niniejszy punkt obejmuje urządzenia do krępowania szyi oraz inne pojedyncze obręcze lub pierścienie wyposażone w mechanizm blokujący połączone ze zwykłymi kajdankami za pomocą łańcucha.
ex 6217 10 00
ex 6307 90 98
ex 6505 00 10 ex 6505 00 90	1.3.	Kaptury uniemożliwiające oplucie: kaptury, w tym kaptury wykonane z siatki, posiadające element zakrywający ust. i uniemożliwiający oplucie
ex 6506 91 00		Uwaga:
ex 6506 99 10 ex 6506 99 90		Niniejszy punkt obejmuje kaptury uniemożliwiające oplucie połączone ze zwykłymi kajdankami za pomocą łańcucha.
	2.	Broń i urządzenia zaprojektowane do celów tłumienia zamieszek lub samoobrony, takie jak:
ex 8543 70 90 ex 9304 00 00	2.1.	Przenośna broń elektryczna, którą można porazić tylko jedną osobę za pomocą elektrowstrząsu, obejmująca również między innymi pałki elektryczne, tarcze elektryczne, paralizatory lub pistolety paraliżujące Uwagi: 1. Ten punkt nie odnosi się do pasów paraliżujących za pomocą elektrowstrząsów i innych urządzeń wchodzących w zakres pkt 2.1 załącznika II. 2. Ten punkt nie odnosi się do przenośnych indywidualnych elektronicznych urządzeń porażających, które użytkownik ma przy sobie w celu obrony własnej.
ex 8543 90 00 ex 9305 99 00	2.2.	Zestawy zawierające wszystkie ważne komponenty do montażu przenośnej broni elektrycznej, do której odnosi się pkt 2.1 Uwaga: Za ważne komponenty uznaje się towary takie jak: - element generujący elektrowstrząsy, - przełącznik, z możliwością zdalnego sterowania lub bez oraz - elektrody lub, w stosownych przypadkach, przewody, za pomocą których można porazić prądem elektrycznym.
ex 8543 70 90 ex 9304 00 00	2.3.	Broń elektryczna mocowana na stałe lub z możliwością montażu o szerokim zasięgu zdolna porazić prądem elektrycznym wiele osób
	3.	Broń i sprzęt rozprowadzające obezwładniające lub drażniące substancje chemiczne przeznaczone do tłumienia zamieszek lub obrony i określone substancje powiązane, takie jak:
ex 8424 20 00 ex 8424 89 00 ex 9304 00 00	3.1.	Przenośna broń i sprzęt, które w momencie podawania lub rozprowadzania substancji chemicznej bądź podają dawkę obezwładniających lub drażniących substancji chemicznych zdolną porazić jedną osobę, bądź też rozprowadzają dawkę takiej substancji na małym obszarze, np. w formie rozpylonej mgły lub chmury Uwagi: 1. Punkt ten nie dotyczy sprzętu, do którego odnosi się ppkt ML7.e. Wspólnego wykazu uzbrojenia Unii Europejskiej (1). 2. Ten punkt nie odnosi się do przenośnego sprzętu osobistego, nawet jeśli zawiera on substancję chemiczną, który użytkownik ma przy sobie w celu obrony własnej. 3. Oprócz właściwych substancji chemicznych, takich jak środki rozpraszania tłumu lub PAVA, za obezwładniające lub drażniące substancje chemiczne uznaje się towary, do których odnoszą się pkt 3.3 i 3.4.
ex 2924 29 98	3.2.	Wanililoamid kwasu pelargonowego (PAVA) (CAS RN 2444-46-4)
ex 3301 90 30	3.3.	Oleożywica capsicum (OC) (CAS RN 8023-77-6)
ex 2924 29 98 ex 2939 99 00 ex 3301 90 30 ex 3302 10 90	3.4.	Mieszaniny zawierające co najmniej 0,3 % PAVA lub OC w masie oraz rozpuszczalnik (np. etanol, 1-propanol lub heksan), które mogłyby zostać podane same jako środki obezwładniające lub drażniące, w szczególności w formie aerozolu lub w formie płynnej, lub też które mogłyby zostać wykorzystane do produkcji środków obezwładniających lub drażniących
ex 3302 90 10		Uwagi:
ex 3302 90 90 ex 3824 90 97		1. Punkt ten nie odnosi się do sosów i preparatów do nich, zup i preparatów do nich oraz zmieszanych przypraw lub zmieszanych przypraw korzennych, pod warunkiem że PAVA lub OC nie są ich jedynymi składnikami aromatyzującymi. 2. Punkt ten nie odnosi się do produktów leczniczych, w przypadku których wydano pozwolenie na dopuszczenie do obrotu zgodnie z prawem Unii (2).
ex 8424 20 00 ex 8424 89 00	3.5.	Sprzęt mocowany na stałe do rozprowadzania obezwładniających lub drażniących substancji chemicznych, który może zostać przymocowany do ściany lub sufitu wewnątrz budynku, zawiera zbiornik z drażniącymi lub obezwładniającymi czynnikami chemicznymi i jest uruchamiany za pomocą systemu zdalnego sterowania Uwaga: Oprócz właściwych substancji chemicznych, takich jak środki rozpraszania tłumu lub PAVA, za obezwładniające lub drażniące substancje chemiczne uznaje się towary, do których odnoszą się pkt 3.3 i 3.4.
(1) Ostatnia wersja dokumentu przyjęta przez Radę w dniu 11 marca 2013 r. (Dz.U. C 90 z 27.3.2013, s. 1). (2) Zob. w szczególności rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków (Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1) oraz dyrektywę 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67).
ex 8424 20 00 ex 8424 89 00 ex 9304 00 00	3.6.	Stały lub mocowany sprzęt do rozprowadzania obezwładniających lub drażniących czynników chemicznych, o szerokim zasięgu, nieprzeznaczony do mocowania do ściany lub sufitu wewnątrz budynku Uwagi: 1. Punkt ten nie dotyczy sprzętu, do którego odnosi się ppkt ML7.e. Wspólnego wykazu uzbrojenia Unii Europejskiej. 2. Punkt ten dotyczy również armatek wodnych. 3. Oprócz właściwych substancji chemicznych, takich jak środki rozpraszania tłumu lub PAVA, za obezwładniające lub drażniące substancje chemiczne uznaje się towary, do których odnoszą się pkt 3.3 i 3.4.
	4.	(skreślony)
	5.	(skreślony)

ZAŁĄCZNIK  IIIa  ⁷¹  

TOWARY, KTÓRE MOGŁYBY BYĆ UŻYTE DO WYKONYWANIA KARY ŚMIERCI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 7b

Kod CN	Wyszczególnienie
ex 2933 53 90 [a)-f)] ex 2933 59 95 [g) i h)]	1. Produkty, które mogłyby być użyte do przeprowadzania egzekucji ludzi poprzez podanie śmiertelnego zastrzyku 1.1. Krótko lub średniodługo działające barbituranowe środki znieczulające, m.in.: a) amobarbital (CAS RN 57-43-2) b sól sodowa amobarbitalu (CAS RN 64-43-7) c) pentobarbital (CAS RN 76-74-4) d) sól sodowa pentobarbitalu (CAS 57-33-0) e) sekobarbital (CAS RN 76-73-3) f) sól sodowa sekobarbitalu (CAS RN 309-43-3) g) tiopental (CAS RN 76-75-5) h) sól sodowa tiopentalu (CAS RN 71-73-8), znana również jako tiopenton sodu Uwaga: Ten punkt odnosi się również do produktów zawierających jeden ze środków znieczulających wymienionych w wykazie krótko lub średniodługo działających barbituranowych środków znieczulających.
ex 3003 90 00 ex 3004 90 00 ex 3824 90 96

ZAŁĄCZNIK  IIIb  ⁷²  

GENERALNE UNIJNE POZWOLENIE NA WYWÓZ EU GEA 1236/2005

Część 1 - Towary

Niniejsze generalne pozwolenie na wywóz obejmuje towary wymienione w którejkolwiek pozycji w załączniku IIIa do rozporządzenia Rady (WE) nr 1236/2005 ⁷³ .

Obejmuje ono również świadczenie pomocy technicznej użytkownikom końcowym w zakresie, w jakim pomoc ta jest konieczna do zainstalowania, eksploatacji, konserwacji lub naprawy tych towarów, na których wywóz udzielono pozwolenia, jeżeli eksporter świadczy taką pomoc.

Część 2 - Miejsca przeznaczenia

Pozwolenie na wywóz nie na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1236/2005 nie jest wymagane w przypadku dostaw do państwa lub terytorium będącego częścią obszaru celnego Unii, który na użytek niniejszego rozporządzenia obejmuje Ceutę, Helgoland i Melillę (art. 18 ust. 2).

Niniejsze generalne pozwolenie na wywóz jest ważne na całym terytorium Unii w przypadku wywozu do następujących miejsc przeznaczenia:

terytoria duńskie znajdujące się poza obszarem celnym:

- Grenlandia,

- Wyspy Owcze;

terytoria francuskie znajdujące się poza obszarem celnym:

- Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne,

- Polinezja Francuska,

- Nowa Kaledonia i terytoria zależne,

- Saint Barthélemy,

- St Pierre i Miquelon,

- Wyspy Wallis i Futuna;

terytoria niderlandzkie znajdujące się poza obszarem celnym:

- Aruba,

- Bonaire,

- Curaçao,

- Saba,

- Sint Eustatius,

- Sint Maarten;

stosowne terytoria brytyjskie znajdujące się poza obszarem celnym:

- Anguilla,

- Bermudy,

- Falklandy,

- Georgia Południowa i Sandwich Południowy,

- Gibraltar,

- Montserrat,

- Święta Helena i terytoria zależne,

- Turks i Caicos;

Albania

Andora

Argentyna

Australia

Benin

Boliwia

Bośnia i Hercegowina

była jugosłowiańska republika Macedonii

Czarnogóra

Dżibuti

Ekwador

Filipiny

Gabon

Gruzja

Gwinea Bissau

Honduras

Islandia

Kanada

Kirgistan

Kolumbia

Kostaryka

Liberia

Liechtenstein

Meksyk

Mołdawia

Mongolia

Mozambik

Namibia

Nepal

Nowa Zelandia

Nikaragua

Norwegia

Panama

Paragwaj

Republika Dominikańska

Republika Południowej Afryki

Republika Zielonego Przylądka

Rwanda

San Marino

Serbia

Seszele

Szwajcaria (w tym Büsingen i Campione d'Italia)

Timor Wschodni

Togo

Turcja

Turkmenistan

Ukraina

Urugwaj

Uzbekistan

Wenezuela

Wyspy Świętego Tomasza i Książęca

Część 3 - Warunki i wymogi dotyczące korzystania z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz

1. Z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz nie można korzystać, jeżeli:

a) eksporterowi zakazano korzystania z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1236/2005;

b) właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma miejsce pobytu lub siedzibę, poinformowały eksportera, że przedmiotowe towary są lub mogą być przeznaczone, w całości lub części, do powrotnego wywozu do państwa trzeciego albo do wykonywania kary śmierci w państwie trzecim;

c) eksporter wie lub ma uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że przedmiotowe towary są przeznaczone, w całości lub w części, do powrotnego wywozu do państwa trzeciego albo do wykonywania kary śmierci w państwie trzecim;

d) przedmiotowe towary wywożone są do stref wolnocłowych lub składów wolnocłowych, które znajdują się w miejscu przeznaczenia objętym niniejszym generalnym pozwoleniem na wywóz;

e) eksporter jest producentem przedmiotowych produktów leczniczych i nie zawarł z dystrybutorem prawnie wiążącej umowy, na mocy której dystrybutor jest zobowiązany do dokonania wszystkich dostaw i przekazań towarów z zastrzeżeniem zawarcia prawnie wiążącej umowy, na mocy której nabywca jest zobowiązany - najlepiej pod rygorem odstraszającej kary umownej - do:

(i) nieużywania towarów otrzymanych od dystrybutora do wykonywania kary śmierci;

(ii) niedostarczania ani nieprzekazywania tych towarów osobie trzeciej, jeżeli nabywca wie lub ma uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że towary te są przeznaczone do wykonywania kary śmierci; oraz

(iii) nakładania takich samych wymogów na osobę trzecią, której nabywca mógłby dostarczyć lub przekazać którykolwiek z tych towarów;

f) eksporter nie jest producentem przedmiotowych produktów leczniczych i nie uzyskał podpisanego oświadczenia użytkownika końcowego od użytkownika końcowego w państwie przeznaczenia;

g) eksporter produktów leczniczych nie zawarł prawnie wiążącej umowy z dystrybutorem lub użytkownikiem końcowym, na mocy której dystrybutor lub, w przypadku zawarcia umowy przez użytkownika końcowego, użytkownik końcowy jest zobowiązany - najlepiej pod rygorem odstraszającej kary umownej - do uzyskania uprzedniego pozwolenia od eksportera na:

(i) przekazanie lub dostarczenie części przesyłki organowi odpowiedzialnemu za egzekwowanie prawa w państwie lub na terytorium, które nie zniosły kary śmierci,

(ii) przekazanie lub dostarczenie części przesyłki osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi nabywającemu dane towary dla organu odpowiedzialnego za egzekwowanie prawa lub świadczącemu usługi z użyciem takich towarów na rzecz takiego organu odpowiedzialnego za egzekwowanie prawa; oraz

(iii) powrotny wywóz lub przekazanie części przesyłki do państwa lub terytorium, które nie zniosły kary śmierci; lub

h) eksporter towarów innych niż produkty lecznicze nie zawarł z użytkownikiem końcowym prawnie wiążącej umowy, o której mowa w lit. g).

2. Eksporterzy, którzy korzystają z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz EU GEA 1236/2005, powiadamiają właściwe organy państwa członkowskiego, w którym mają miejsce pobytu lub siedzibę, o pierwszym przypadku skorzystania z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz nie później niż 30 dni po dokonaniu pierwszego wywozu.

Eksporterzy zgłaszają również w zgłoszeniu celnym, że korzystają z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz EU GEA 1236/2005, zaznaczając w polu 44 odpowiedni kod znaleziony w bazie danych TARIC.

3. Wymogi dotyczące sprawozdawczości związane z korzystaniem z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz oraz wszelkie dodatkowe informacje dotyczące produktów wywożonych w ramach niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz wymagane przez państwo członkowskie, z którego dokonuje się wywozu, są określane przez państwa członkowskie.

Państwo członkowskie może wymagać od eksporterów mających miejsce pobytu lub siedzibę na jego terytorium, aby przed pierwszym skorzystaniem z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz dokonali rejestracji. Bez uszczerbku dla art. 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1236/2005 rejestracja odbywa się automatycznie i eksporter jest o niej powiadamiany przez właściwe organy niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu dziesięciu dni roboczych od wpłynięcia wniosku.

ZAŁĄCZNIK  IV 

Wykaz terytoriów Państw Członkowskich, o których mowa w art. 5 ust. 2

DANIA:

– Grenlandia.

FRANCJA:

– Nowa Kaledonia i terytoria zależne,

– Polinezja Francuska,

– Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne,

– Wyspy Wallis i Futuna,

– Majotta,

– St Pierre i Miquelon.

NIEMCY:

– Büsingen.

ZAŁĄCZNIK  V  ⁷⁴

Formularz pozwolenia na wywóz i przywóz, o którym mowa w art. 9 ust. 1

Specyfikacja techniczna:

Wymiary formularza wynoszą 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są wymiary mniejsze o najwyżej 5 mm i większe o najwyżej 8 mm. Wielkość pól formularza jest wyznaczona na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo oraz jednej szóstej cala pionowo. Podział pól jest wyznaczany na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo.

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI  ⁷⁵  

FORMULARZ POZWOLENIA NA ŚWIADCZENIE USŁUG POŚREDNICTWA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 9 UST. 1

Specyfikacja techniczna:

Wymiary formularza wynoszą 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są wymiary mniejsze o najwyżej 5 mm i większe o najwyżej 8 mm. Wielkość pól formularza jest wyznaczona na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo oraz jednej szóstej cala pionowo. Podział pól jest wyznaczany na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo.

grafika

Wyjaśnienia dotyczące formularza

"Pozwolenie na świadczenie usług pośrednictwa w związku z towarami, które mogłyby być użyte do zadawania tortur lub wykonywania kary śmierci (rozporządzenie Rady (WE) nr 1236/2005 ⁷⁶ )"

Niniejszego formularza pozwolenia używa się w celu wydania pozwolenia na świadczenie usług pośrednictwa zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1236/2005.

Organ wydający jest to organ określony w art. 2 lit. h) rozporządzenia (WE) nr 1236/2005. Jest to jeden z organów wymienionych w wykazie właściwych organów w załączniku I do tego rozporządzenia.

Pole 1	Pośrednik składający wniosek	Proszę podać imię i nazwisko lub nazwę oraz pełny adres pośrednika składającego wniosek. Pośrednik został zdefiniowany w art. 2 lit. l) rozporządzenia (WE) nr 1236/2005.
Pole 3	Pozwolenie nr	Proszę wpisać numer oraz zaznaczyć, czy pozwolenie jest pozwoleniem indywidualnym czy globalnym (zob. definicje w art. 2 lit. p) i q) rozporządzenia (WE) nr 1236/2005).
Pole 4	Termin ważności	Proszę podać dzień (dwie cyfry), miesiąc (dwie cyfry) oraz rok (cztery cyfry). Okres ważności pozwolenia indywidualnego wynosi od trzech do dwunastu miesięcy, a pozwolenia globalnego od roku do trzech lat. W przypadku upływu okresu ważności można w razie konieczności wnioskować o jego przedłużenie.
Pole 5	Odbiorca	Proszę, oprócz podania nazwy i adresu, zaznaczyć, czy odbiorca w państwie trzecim przeznaczenia jest użytkownikiem końcowym, dystrybutorem, o którym mowa w art. 2 lit. r) rozporządzenia (WE) nr 1236/2005, czy stroną mającą inną rolę w transakcji. Jeżeli odbiorca jest dystrybutorem, ale wykorzystuje część przesyłki także do określonego zastosowania końcowego, proszę zaznaczyć pole "dystrybutor" i "użytkownik końcowy" oraz podać zastosowanie końcowe w polu 11.
Pole 6	Państwo trzecie, w którym znajdują się towary	Proszę podać nazwę danego państwa oraz odpowiedni kod z wykazu kodów krajów ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 77 . Zob. rozporządzenie Komisji (UE) nr 1106/2012 78 .
Pole 7	Państwo trzecie przeznaczenia	Proszę podać nazwę danego państwa oraz odpowiedni kod z wykazu kodów krajów ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 471/2009. Zob. rozporządzenie (UE) nr 1106/2012.
Pole 9	Wydające państwo członkowskie	Proszę podać w odpowiedniej linii nazwę danego państwa członkowskiego oraz odpowiedni kod z wykazu kodów krajów ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 471/2009. Zob. rozporządzenie (UE) nr 1106/2012.
Pole 11	Zastosowanie końcowe	Proszę podać dokładny opis wykorzystania towarów oraz zaznaczyć, czy użytkownik końcowy jest organem odpowiedzialnym za egzekwowanie prawa, zdefiniowanym w art. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1236/2005, czy podmiotem prowadzącym szkolenia z używania towarów będących przedmiotem pośrednictwa. Proszę pozostawić puste pole, jeżeli usługi pośrednictwa są świadczone na rzecz dystrybutora, chyba że sam dystrybutor używa części towarów do określonego zastosowania końcowego.
Pole 12	Dokładne dane dotyczące miejsca przechowywania towarów w państwie trzecim, z którego nastąpi wywóz	Proszę podać miejsce przechowywania towarów w państwie trzecim, z którego zostaną one dostarczone osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w polu 2. Miejsce przechowywania musi zawierać adres w państwie, o którym mowa w polu 6, lub podobną informację na temat miejsca przechowywania towarów. Niedopuszczalne jest podawanie numeru skrytki pocztowej lub podobnego adresu pocztowego.
Pole 13	Opis pozycji	Opis towarów powinien zawierać odniesienie do konkretnej pozycji w załączniku III lub IIIa do rozporządzenia (WE) nr 1236/2005. Proszę rozważyć podanie informacji dotyczących opakowania towarów. Jeżeli w polu13 zabraknie miejsca, można pisać dalej na dołączonym czystym arkuszu, z podaniem numeru pozwolenia. W polu 20 proszę podać liczbę załączników.
Pole 14	Pozycja nr	To pole należy wypełnić wyłącznie na odwrocie formularza. Proszę sprawdzić, czy numer pozycji odpowiada wydrukowanemu numerowi w polu 14 znajdującym się obok opisu danej pozycji na pierwszej stronie.
Pole 15	Kod HS	Kod HS to kod celny przypisany towarom w systemie zharmonizowanym. Zamiast niego można użyć kodu Nomenklatury scalonej, jeżeli jest znany. W celu zapoznania się z aktualną wersją Nomenklatury scalonej zob. rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 2015/1754 79 .
Pole 17	Waluta i wartość	Proszę wpisać wartość i walutę, podając należną cenę (bez przeliczania). Jeżeli cena ta nie jest znana, proszę podać szacowaną wartość, poprzedzając ją dopiskiem "szac. wart.". Walutę należy podać zgodnie z kodem literowym (ISO 4217:2015).
Pole 18	Szczególne wymogi i warunki	Pole 18 dotyczy pozycji 1, 2 lub 3 (proszę określić w stosownych przypadkach) opisanych w polach 14-16 powyżej. Jeżeli w polu 18 zabraknie miejsca, można pisać dalej na dołączonym czystym arkuszu, z podaniem numeru pozwolenia. W polu 20 proszę podać liczbę załączników.
Pole 20	Liczba załączników	Proszę podać liczbę ewentualnych załączników (zob. wyjaśnienia do pól 13 i 18).

ZAŁĄCZNIK  VII  ⁸⁰  

FORMULARZ POZWOLENIA NA ŚWIADCZENIE POMOCY TECHNICZNEJ, O KTÓREJ MOWA W ART. 9 UST. 1

Specyfikacja techniczna:

Wymiary formularza wynoszą 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są wymiary mniejsze o najwyżej 5 mm i większe o najwyżej 8 mm. Wielkość pól formularza jest wyznaczona na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo oraz jednej szóstej cala pionowo. Podział pól jest wyznaczany na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo.

grafika

Wyjaśnienia dotyczące formularza

"Pozwolenie na świadczenie pomocy technicznej w związku z towarami, które mogłyby być użyte do zadawania tortur lub wykonywania kary śmierci (rozporządzenie Rady (WE) nr 1236/2005^(* )"

Niniejszego formularza pozwolenia używa się w celu wydania pozwolenia na świadczenie pomocy technicznej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1236/2005. Jeżeli pomoc techniczna jest świadczona przy okazji wywozu, na który udzielono pozwolenia w rozporządzeniu (WE) nr 1236/2005 lub zgodnie z tym rozporządzeniem, nie należy stosować niniejszego formularza poza następującymi przypadkami:

- pomoc techniczna jest związana z towarami wymienionymi w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1236/2005 (zob. art. 3 ust. 2), lub

- pomoc techniczna związana z towarami wymienionymi w załączniku III lub IIIa do rozporządzenia (WE) nr 1236/2005 wykracza poza to, co jest niezbędne do zainstalowania, eksploatacji, konserwacji lub naprawy wywożonych towarów (zob. art. 9 ust. 2 oraz - w przypadku towarów wymienionych w załączniku IIIa - część 1 generalnego unijnego pozwolenia na wywóz EU GEA 1236/2005 w załączniku IIIb do rozporządzenia (WE) nr 1236/2005).

Organ wydający jest to organ określony w art. 2 lit. h) rozporządzenia (WE) nr 1236/2005. Jest on organem wymienionym w wykazie właściwych organów w załączniku I do tego rozporządzenia.

Pozwolenia wydaje się na tym jednostronicowym formularzu, w razie potrzeby z załącznikami.

Pole 1	Dostawca pomocy technicznej składający wniosek	Proszę podać nazwę i pełny adres wnioskodawcy. Dostawca pomocy technicznej został zdefiniowany w art. 2 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 1236/2005. Jeżeli pomoc techniczna jest świadczona przy okazji wywozu, na który udzielono pozwolenia, proszę również - jeżeli to możliwe - podać numer celny składającego wniosek oraz numer właściwego pozwolenia na wywóz w polu 14.
Pole 3	Pozwolenie nr	Proszę wpisać numer oraz zaznaczyć, na podstawie którego artykułu rozporządzenia (WE) nr 1236/2005 udzielono pozwolenia.
Pole 4	Termin ważności	Proszę podać dzień (dwie cyfry), miesiąc (dwie cyfry) oraz rok (cztery cyfry). Okres ważności pozwolenia wynosi od trzech do dwunastu miesięcy. W przypadku upływu okresu ważności można w razie konieczności wnioskować o jego przedłużenie.
Pole 5	Działalność osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w polu 2.	Proszę podać główną działalność osoby, podmiotu lub organu, na rzecz których świadczona będzie pomoc techniczna. Organ odpowiedzialny za egzekwowanie prawa został zdefiniowany w art. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1236/2005. Jeżeli główna działalność nie została wyszczególniona, proszę zaznaczyć »żadne z powyższych« i opisać główną działalność, używając ogólnych pojęć (np. hurtownik, detalista, szpital).
Pole 6	Państwo trzecie lub państwo członkowskie, w którym świadczona będzie pomoc techniczna	Proszę podać nazwę danego państwa oraz odpowiedni kod z wykazu kodów krajów ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009(* . Zob. rozporządzenie Komisji (UE) nr 1106/2012(* . W polu 6 należy wpisać państwo członkowskie jedynie wtedy, gdy podstawą udzielenia pozwolenia jest art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1236/2005.
Pole 7	Rodzaj pozwolenia	Proszę zaznaczyć, czy pomoc techniczna jest świadczona w danym okresie, a jeżeli tak, proszę podać ten okres w dniach, tygodniach lub miesiącach, w czasie którego dostawca pomocy technicznej ma obowiązek reagowania na prośby o poradę, wsparcie lub szkolenie. Jednorazowe świadczenie pomocy technicznej obejmuje jedno konkretne żądanie udzielenia porady lub wsparcia lub przeprowadzenia konkretnego szkolenia (nawet jeżeli dotyczy to kursu prowadzonego przez kilka dni).
Pole 8	Wydające państwo członkowskie	Proszę podać w odpowiedniej linii nazwę danego państwa członkowskiego oraz odpowiedni kod z wykazu kodów krajów ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 471/2009. Zob. rozporządzenie (UE) nr 1106/2012.
Pole 9	Opis typu towarów objętych pomocą techniczną	Proszę opisać typ towarów objętych pomocą techniczną. Opis powinien zawierać odniesienie do konkretnej pozycji w załączniku II, III lub IIIa do rozporządzenia (WE) nr 1236/2005.
Pole 10	Opis pomocy technicznej, na którą udzielono pozwolenia	Proszę jasno i dokładnie opisać pomoc techniczną. Proszę podać datę i numer umowy zawartej przez dostawcę pomocy technicznej lub - w stosownych przypadkach - załączyć taką umowę.
Pole 11	Sposób świadczenia pomocy technicznej	Nie należy wypełniać pola 11, jeżeli podstawą udzielenia pozwolenia jest art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1236/2005. Jeżeli pomoc techniczna jest świadczona z państwa trzeciego innego niż państwo trzecie, w którym odbiorca tej pomocy ma miejsce pobytu lub siedzibę, proszę podać nazwę danego państwa oraz odpowiedni kod z wykazu kodów krajów ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 471/2009. Zob. rozporządzenie (UE) nr 1106/2012.
Pole 12	Opis szkolenia z używania towarów objętych pomocą techniczną	Proszę zaznaczyć, czy pomocy technicznej lub serwisowi technicznemu objętemu definicją pomocy technicznej zawartą w art. 2 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1236/2005 towarzyszy szkolenie dla użytkowników danych towarów. Proszę podać rodzaj użytkowników, którzy otrzymają takie szkolenie oraz określić cele i treść programu szkolenia.
Pole 14	Szczególne wymogi i warunki	Jeżeli w polu 14 zabraknie miejsca, można pisać dalej na dołączonym czystym arkuszu, z podaniem numeru pozwolenia. W polu 16 proszę podać liczbę załączników.
Pole 16	Liczba załączników	Proszę podać liczbę ewentualnych załączników (zob. wyjaśnienia do pól 10 i 14).

1 Rezolucja 3452 (XXX) Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 9.12.1975.

2 Dz.U. C 364 z 18.12.2000, str. 1.

3 Dz.U. C 87 E z 11.4.2002, str. 136.

4 Rezolucja 34/169 Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych z dnia 17.12.1979 r.

5 Zatwierdzone rezolucją 663 C (XXIV) z 31.7.1957 i 2076 (LXII) z 13.5.1977 Rady Ekonomicznej i Społecznej ONZ.

6⁾ Patrz: punkt ML 7 c) wspólnego wykazu uzbrojenia Unii Europejskiej (Dz.U. C 127 z 25.5.2005, str. 1).

7 Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

8⁾ Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 117 z 4.5.2005, str. 13).

9⁾ Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 883/2005 (Dz.U. L 148 z 11.6.2005, str. 5).

10 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

11 Art. 2 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

12 Art. 2 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

13 Art. 2 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

14 Art. 2 lit. d) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

15 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

16 Art. 2 lit. e) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

17 Art. 2 lit. h) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

18 Art. 2 lit. i) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

19 Art. 2 lit. j) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

20 Art. 2 lit. k) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

21 Art. 2 lit. k) pkt 2 ppkt lit. l) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

22 Art. 2 lit. k) pkt 2 ppkt lit. m) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

23 Art. 2 lit. k) pkt 2 ppkt lit. n) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

24 Art. 2 lit. k) pkt 2 ppkt lit. o) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

25 Art. 2 lit. k) pkt 2 ppkt lit. p) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

26 Art. 2 lit. k) pkt 2 ppkt lit. q) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

27 Art. 2 lit. k) pkt 2 ppkt lit. r) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

28 Art. 2 lit. k) pkt 2 ppkt lit. s) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

29 Art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

30 Art. 4 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

31 Art. 4a dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

32 Art. 4b dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

33 Art. 4c dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

34 Art. 4d dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

35 Art. 4e dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

36 Art. 4f dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

37 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

38 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 258/2012 z dnia 14 marca 2012 r. wdrażające art. 10 Protokołu Narodów Zjednoczonych przeciwko nielegalnemu wytwarzaniu i obrotowi bronią palną, jej częściami i komponentami oraz amunicją, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej (protokół NZ w sprawie broni palnej), oraz ustanawiające zezwolenia na wywóz i środki dotyczące przywozu i tranzytu dla broni palnej, jej części i komponentów oraz amunicji (Dz.U. L 94 z 30.3.2012, s. 1).

39 Rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1).

40 Wspólne stanowisko Rady 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określające wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 99).

41 Art. 6 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

42 Art. 6 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

43 Art. 6 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

44 Art. 6a dodany przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

45 Art. 7a dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 marca 2017 r.

46 Rozdział 3a dodany przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

47 Art. 7e dodany przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 marca 2017 r.

48 Art. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

49 Art. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

50 Art. 10 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

51 Art. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 14 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

52 Art. 12:

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.18.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2014 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

53 Art. 12a dodany przez art. 1 pkt 16 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

54 Art. 13 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

55 Art. 13a dodany przez art. 1 pkt 18 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

56 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

57 Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.)

58 Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.

59 Art. 15 uchylony przez art. 1 rozporządzenia nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.18.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2014 r.

60 Art. 15a:

- dodany przez art. 1 rozporządzenia nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.18.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2014 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 19 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

61 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

62 Art. 15b dodany przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

63 Art. 15c dodany przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

64 Art. 15d dodany przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

65 Art. 16 uchylony przez art. 1 rozporządzenia nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.18.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 2014 r.

66 Art. 18 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 21 rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

67 Załącznik I:

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 16 marca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.79.32).

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1377/2006 z dnia 18 września 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.255.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 września 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 675/2008 z dnia 16 lipca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.189.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2008 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1226/2010 z dnia 20 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.336.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2010 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 585/2013 z dnia 20 czerwca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.169.46) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 czerwca 2013 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 lit. n) rozporządzenia nr 517/2013 z dnia 13 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.158.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2015/1113 z dnia 6 maja 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.182.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lipca 2015 r.

68 Załącznik II:

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1352/2011 z dnia 20 grudnia 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.338.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 grudnia 2011 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 775/2014 z dnia 16 lipca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.210.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2014 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 22 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

69 Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

70 Załącznik III:

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1352/2011 z dnia 20 grudnia 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.338.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 grudnia 2011 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 775/2014 z dnia 16 lipca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.210.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2014 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 22 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

71 Załącznik 3a dodany przez art. 1 pkt 22 lit. c rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

72 Załącznik IIIb zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2018/181 z dnia 18 października 2017 r. (Dz.U.UE.L.2018.40.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 lutego 2018 r.

73 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1236/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (Dz.U. L 200 z 30.7.2005, s. 1).

74 Załącznik V zmieniony przez sprostowanie z dnia 16 marca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.79.32). Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

75 Załącznik VI dodany przez art. 1 pkt 22 lit. e rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

76 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1236/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (Dz.U. L 200 z 30.7.2005, s. 1).

77 RozporzRozporząądzeniedzenie(WE) nr 471/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 (Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 23).

78 RozporzRozporząądzeniedzenieKomisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7).

79 RozporzRozporząądzeniedzeniewykonawcze Komisji (UE) 2015/1754 z dnia 6 października 2015 r. zmieniające załącznik Ido rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 285 z 30.10.2015, s. 1).

80 Załącznik VII dodany przez art. 1 pkt 22 lit. f rozporządzenia nr (UE) 2016/2134 z dnia 23 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.338.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 2016 r.

*⁾Rozporządzenie Rady (WE) nr 1236/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (Dz.U. L 200 z 30.7.2005, s. 1).

**)RozporzRozporząądzeniedzenie(WE) nr 471/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 (Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 23).

***)RozporzRozporząądzeniedzenieKomisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2005.200.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 1236/2005 w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania
• Data aktu: 27/06/2005
• Data ogłoszenia: 30/07/2005
• Data wejścia w życie: 30/07/2006