KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni(1), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2000/48/WE(2), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i na ich powierzchni(3), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2000/42/WE(4), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach oraz na ich powierzchni(5), ostatnio zmienioną dyrektywą 2000/57/WE(6), w szczególności jej art. 7,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r., dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(7), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2000/10/WE(8), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. f),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywą Komisji 1999/1/WE(9) nowa substancja czynna, azoksystrobina, została włączona do załącznika I dyrektywy 91/414/EWG, do stosowania jedynie jako fungicyd, bez określania szczególnych warunków mających wpływ na uprawy, które mogą być poddawane działaniu środków ochrony roślin zawierających azoksystrobinę.
(2) Wspomniane powyżej włączenie do załącznika I zostało oparte na ocenie przedłożonych informacji dotyczących proponowanego zastosowania substancji jako fungicyd w odniesieniu do zbóż, owoców ziarnkowych oraz winorośli. Informacje dotyczące innych zastosowań zostały przedłożone przez niektóre Państwa Członkowskie zgodnie z wymaganiami art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG. Dostępne informacje zostały poddane kontroli i są wystarczające do ustalenia niektórych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości.
(3) W przypadku gdy we Wspólnocie nie ma ustalonego najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości lub tymczasowego najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości, Państwa Członkowskie ustanawiają krajowy, tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG. Dostępne informacje zostały poddane kontroli i są wystarczające do ustalenia niektórych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości.
(4) W momencie włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, dnia 16 października 1998 r. techniczna i naukowa ocena azoksystrobiny została zakończona w formie sprawozdania z kontroli Komisji w odniesieniu do azoksystrobiny. Zgodnie z tym sprawozdaniem z kontroli, dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) azoksystrobiny zostało ustalone na poziomie 0,4 mg/kg wagi ciała. Długotrwałe narażenie konsumentów produktów spożywczych, wobec których zastosowano azoksystrobinę zostało oszacowane i ocenione zgodnie z procedurami i praktykami stosowanymi we Wspólnocie Europejskiej, z uwzględnieniem wytycznych opublikowanych przez Światową Organizację Zdrowia(10) i zostało obliczone, że najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości ustalone w niniejszej dyrektywie nie powodują przekroczenia dopuszczalnego dziennego spożycia.
(5) Podczas oceny i dyskusji, które poprzedzały włączenie azoksystrobiny do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, nie stwierdzono ostrych skutków toksycznych wymagających ustalenia zaostrzonej dawki odniesienia.
(6) Dla niektórych produktów rolnych warunki stosowania azoksystrobiny zostały już określone w sposób, który pozwala na ustanowienie ostatecznych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości.
(7) W celu zapewnienia odpowiedniej ochrony konsumenta przed narażeniem na działanie pozostałości znajdujących się w produktach lub na ich powierzchni, w odniesieniu do których nie udzielono zezwolenia, rozsądne jest ustalenie tymczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości na niższym poziomie oznaczenia analitycznego dla wszystkich produktów objętych dyrektywami 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG. Ustalenie na poziomie wspólnotowym takich tymczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości nie uniemożliwia Państwom Członkowskim ustalania tymczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości dla azoksystrobiny zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG oraz z załącznikiem VI do dyrektywy nr 91/414/EWG, w szczególności z częścią B sekcja 2.4.2.3 niniejszego Załącznika. Uznaje się, że okres czterech lat jest wystarczający do ustanowienia dalszych zastosowań azoksystrobiny. Po upływie tego okresu tymczasowe najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości powinny stać się ostatecznymi.
(8) Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu odbyły się konsultacje z partnerami handlowymi Wspólnoty w zakresie poziomów wymienionych w niniejszej dyrektywie i uwzględniono ich opinie w sprawie danych poziomów. Możliwość ustalenia tolerancji w przywozie w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości dla szczególnych kombinacji pestycydów i upraw zostanie zbadana przez Komisję na podstawie przedłożonych i możliwych do przyjęcia danych.
(9) Uwzględnione zostały także opinie Komitetu Naukowego ds. Roślin, w szczególności rady i zalecenia dotyczące ochrony konsumentów produktów spożywczych, wobec których zastosowano pestycydy.
(10) Niniejsza dyrektywa jest zgodna z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 września 2000 r.
|
W imieniu Komisji |
|
David BYRNE |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37.
(2) Dz.U. L 197 z 3.8.2000, str. 26.
(3) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 43.
(4) Dz.U. L 158 z 30.6.2000, str. 51.
(5) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71.
(6) Dz.U. L 244 z 29.9.2000, str. 76.
(7) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1.
(8) Dz.U. L 57 z 2.3.2000, str. 28.
(9) Dz.U. L 21 z 28.1.1999, str. 21.
(10) Wytyczne dotyczące przewidywania dziennego spożycia pozostałości pestycydów (poprawione), opracowane przez GEMS/Program Żywnościowy we współpracy z Komitetem ds. Pozostałości Pestycydów Komitetu Kodeksu Żywnościowego, opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia w 1997 r. (WHO/FSF/ FOS/97.7).
