Decyzja 1999/91/WE w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w odniesieniu do wyrobów przeznaczonych do izolacji termicznej

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 stycznia 1999 r.

w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w odniesieniu do wyrobów przeznaczonych do izolacji termicznej

(notyfikowana jako dokument nr C(1999) 115)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(1999/91/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 3 lutego 1999 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych⁽¹⁾, zmienioną dyrektywą 93/68/EWG⁽²⁾, w szczególności jej art. 13 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

Komisja jest zobowiązana wybrać między dwiema procedurami zaświadczania zgodności wyrobu, przewidzianymi w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG, "możliwie najmniej uciążliwą procedurę zgodną z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa"; oznacza to, że niezbędne jest podjęcie decyzji w odniesieniu do danego wyrobu lub rodziny wyrobów, czy obecność systemu fabrycznej kontroli produkcji, za który odpowiedzialność ponosi producent, jest koniecznym i wystarczającym warunkiem do zaświadczania zgodności oraz czy z przyczyn dotyczących zachowania zgodności z kryteriami wymienionymi w art. 13 ust. 4 wymagana jest interwencja zatwierdzonej jednostki certyfikującej;

artykuł 13 ust. 4 wymaga, aby określona w ten sposób procedura była wskazana w mandatach i w specyfikacjach technicznych; z tego powodu wymagane jest zdefiniowane wyrobu lub rodziny wyrobów w sposób wykorzystywany w mandatach i specyfikacjach technicznych;

obie procedury przewidziane w art. 13 ust. 3 są opisane szczegółowo w załączniku III do dyrektywy 89/106/EWG; dlatego też niezbędne jest jasne ustalenie metod, przy pomocy których te dwie procedury mają być wprowadzane w życie dla każdego wyrobu lub rodziny wyrobów, poprzez odniesienie do załącznika III, z uwagi na fakt, że załącznik III daje preferencje niektórym systemom;

procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. a) odpowiada systemom przedstawionym w pierwszej możliwości, bez stałego nadzoru, oraz w możliwości drugiej i trzeciej przedstawionej w załączniku III sekcja 2 pkt ii), a procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. b) odpowiada systemom przedstawionym w załączniku III sekcja 2 pkt i) oraz w pierwszej możliwości, z nadzorem stałym, w załączniku III sekcja 2 pkt ii);

środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Budownictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Zgodność wyrobów i rodzin wyrobów wymienionych w załączniku I zaświadcza się z zastosowaniem procedury, zgodnie z którą producent jako jedyna osoba odpowiedzialna za system fabrycznej kontroli produkcji zapewnia, że wyrób jest zgodny z odpowiednimi specyfikacjami technicznymi.

Artykuł  2

Zgodność wyrobów wymienionych w załączniku II zaświadcza się z zastosowaniem procedury, zgodnie z którą oprócz sytemu fabrycznej kontroli produkcji przez producenta, w ocenę i nadzór nad kontrolą produkcji lub samym wyrobem zaangażowana jest zatwierdzona jednostka certyfikująca.

Artykuł  3

Procedurę zaświadczania zgodności określoną w załączniku III wskazuje się w mandatach dotyczących wytycznych dla europejskich zatwierdzeń technicznych.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 stycznia 1999 r.

	W imieniu Komisji
	Martin BANGEMANN
	Członek Komisji

_______

⁽¹⁾ Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.

⁽²⁾ Dz.U. L 220 z 30.8.1993, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ¹

Wyroby do izolacji termicznej (wyroby wykonywane fabrycznie i wyroby przeznaczone do wytworzenia na budowie, in-situ):

Do wszystkich zastosowań, z wyjątkiem tych zastosowań, które podlegają przepisom przeciwpożarowym dla wyrobów wykonanych z materiałów przynależnych do klas A1⁽¹⁾, A2⁽¹⁾, B⁽¹⁾, C⁽¹⁾.

_______

⁽¹⁾ Wyroby/materiały, dla których podwyższenie klasyfikacji reakcji na działanie ognia jest możliwe dzięki wyraźnie rozpoznawalnemu etapowi w procesie produkcji (np. dla zastosowania dodatków opóźniających działanie ognia lub ograniczenie materiału organicznego).

ZAŁĄCZNIK  II ²

Wyroby do izolacji termicznej (wyroby wykonywane fabrycznie i wyroby przeznaczone do wytworzenia na budowie, in-situ):

Do wszystkich zastosowań, które podlegają przepisom reakcji na ogień, dla wyrobów wykonanych z materiałów przynależnych do klas A1⁽¹⁾, A2⁽¹⁾, B⁽¹⁾, C⁽¹⁾.

_______

⁽¹⁾ Wyroby/materiały, dla których podwyższenie klasyfikacji reakcji na działanie ognia jest możliwe dzięki wyraźnie rozpoznawalnemu etapowi w procesie produkcji (np. dla zastosowania dodatków opóźniających działanie ognia lub ograniczenie materiału organicznego).

ZAŁĄCZNIK  III ³

Uwaga: dla wyrobów następujących rodzin wyrobów z więcej niż jednym przewidywanym zastosowaniem, zatwierdzona jednostka, w ramach odpowiednich systemów zaświadczania zgodności, wykonuje jednocześnie wszystkie zadania z nich wynikające.

RODZINA WYROBÓW

WYROBY DO IZOLACJI TERMICZNEJ (1/2)

1. Systemy zaświadczania zgodności

Dla wyrobu(-ów) i jego (ich) przewidywanego(-ych) zastosowania(-ań) wnosi się do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego/Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CEN/CENELEC) o wyszczególnienie następujących systemów zaświadczania zgodności w stosownych normach zharmonizowanych:

Wyrób (wyroby)	Przewidywane zastosowanie	Poziom(-y) lub klasa(-y)	System(-y) zaświadczania zgodności
Wyroby do izolacji termicznej (wyroby wykonywane fabrycznie i wyroby przeznaczone do wytwarzania in situ)	Wszystkie	-	3
System 3: patrz dyrektywa 89/106/EWG, załącznik III sekcja 2 pkt ii), możliwość druga.

Specyfikacja systemu zaświadczania zgodności powinna być tak dobrana, aby system ten mógł być wprowadzany w życie nawet wówczas, gdy ustalenie niektórych właściwości użytkowych wyrobu nie jest konieczne, z uwagi na fakt, że co najmniej jedno Państwo Członkowskie w ogóle nie posiada wymogów prawnych dotyczących takich właściwości wyrobu (patrz art. 2 ust. 1 dyrektywy 89/109/EWG oraz, gdy to właściwe, pkt 1.2.3 dokumentów interpretacyjnych). W tych przypadkach nie wolno nakładać na producenta obowiązku sprawdzenia charakterystyki wyrobu, jeśli nie życzy on sobie przedkładać deklaracji dotyczących właściwości produktu w tym zakresie.

RODZINA WYROBÓW

WYROBY DO IZOLACJI TERMICZNEJ (2/2)

1. Systemy zaświadczania zgodności

Dla wyrobu(-ów) i jego (ich) przewidywanego(-ych) zastosowania(-ań) wnosi się do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego/Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CEN/CENELEC) o wyszczególnienie następujących systemów zaświadczania zgodności w stosownych normach zharmonizowanych:

Wyrób	Przewidywane zastosowanie(-a)	Poziom(-y) lub klasa(-y)			System(-y) zaświadczania zgodności
Wyroby do izolacji termicznej (wyroby wykonywane fabrycznie i wyroby przeznaczone do wytwarzania na budowie in situ)	Do celów zastosowań podlegających przepisom dotyczącym reakcji na ogień		A1(1), A2(1), B(1), C(1)			1
			A1(2), A2(2), B(2), C(2), D, E			3
			(A1 to E)(3), F			4
System 1: patrz dyrektywa 89/106/EWG, załącznik III sekcja 2 pkt i), bez kontroli próbek losowych. System 3: patrz dyrektywa 89/106/EWG, załącznik III sekcja 2 pkt ii), możliwość druga. System 4: patrz dyrektywa 89/106/EWG, załącznik III sekcja 2 pkt ii), możliwość trzecia. (1) Wyroby/materiały, dla których podwyższenie klasyfikacji reakcji na działanie ognia jest możliwe dzięki wyraźnie rozpoznawalnemu etapowi w procesie produkcji (np. dla zastosowania dodatków opóźniających działanie ognia lub ograniczenie materiału organicznego). (2) Wyroby/materiały nieobjęte przypisem 1. (3) Wyroby/materiały, które nie wymagają badania na reakcję na działanie ognia np. Wyroby/materiały klas A1 zgodnie z decyzją Komisji 96/603/WE).

Specyfikacja systemu zaświadczania zgodności powinna być tak dobrana, aby system ten mógł być wprowadzany w życie nawet wówczas, gdy ustalenie niektórych właściwości użytkowych wyrobu nie jest konieczne z uwagi na fakt, że co najmniej jedno Państwo Członkowskie w ogóle nie posiada wymogów prawnych dotyczących takich właściwości wyrobu (patrz art. 2 ust. 1 dyrektywy 89/109/EWG oraz, gdy to właściwe, pkt 1.2.3 dokumentów interpretacyjnych). W tych przypadkach nie wolno nakładać na producenta obowiązku sprawdzenia charakterystyki wyrobu, jeśli nie życzy on sobie przedkładać deklaracji dotyczących właściwości produktu w tym zakresie.

1 Załącznik I zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2001/596/WE z dnia 8 stycznia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.209.33) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

2 Załącznik II zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2001/596/WE z dnia 8 stycznia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.209.33) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

3 Załącznik III zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2001/596/WE z dnia 8 stycznia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.209.33) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1999.29.44
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 1999/91/WE w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w odniesieniu do wyrobów przeznaczonych do izolacji termicznej
• Data aktu: 25/01/1999
• Data ogłoszenia: 03/02/1999
• Data wejścia w życie: 26/01/1999, 01/05/2004