Dyrektywa 98/66/WE zmieniająca dyrektywę 95/31/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych

DYREKTYWA KOMISJI 98/66/WE

z dnia 4 września 1998 r.

zmieniająca dyrektywę 95/31/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do żywności dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi ⁽¹⁾, zmienioną dyrektywą 94/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁽²⁾, w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),

po konsultacji z Naukowym Komitetem ds. Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 94/35/WE z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych ⁽³⁾, zmieniona dyrektywą 96/83/WE ⁽⁴⁾, wyszczególnia te substancje, które mogą być stosowane jako środki słodzące w środkach spożywczych;

dyrektywa Komisji 95/31/WE z dnia 5 lipca 1995 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych ⁽⁵⁾ określa kryteria czystości dla substancji słodzących wymienionych w dyrektywie 94/35/WE;

w świetle postępu technicznego jest niezbędna zmiana kryteriów czystości określonych w dyrektywie 95/31/WE w stosunku do izomaltu (E 953); a w konsekwencji jest konieczne dostosowanie tej dyrektywy;

niezbędne jest uwzględnienie specyfikacji i technik analitycznych w odniesieniu do substancji słodzących wymienionych w Codex Alimentarius przez wspólny Komitet Ekspertów FAO/WTO ds. dodatków do żywności (JECFA);

dodatki do żywności przygotowane metodami produkcyjnymi lub z materiałów wyjściowych różniące się znacznie od tych zawartych w ocenie Naukowego Komitetu ds. Żywności lub od tych wymienionych w niniejszej dyrektywie powinny być przedstawione do oceny Naukowemu Komitetowi ds. Żywności w celu pełnej oceny, ze szczególnym uwzględnieniem kryteriów czystości;

środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W załączniku do dyrektywy 95/31/WE, tekst dotyczący E 953 - izomalt otrzymuje brzmienie tekstu w załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do spełnienia niniejszej dyrektywy przed dniem 1 lipca 1999 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Wspomniane przepisy zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 września 1998 r.

	W imieniu Komisji
	Martin BANGEMANN
	Członek Komisji

_______

⁽¹⁾ Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27.

⁽²⁾ Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 3.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 48 z 19.2.1997, str. 16.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 178 z 28.7.1995, str. 1.

ZAŁĄCZNIK 

"E 953 - IZOMALT

Synonimy	Uwodorniona izomaltuloza, uwodorniona palatinoza.
Definicja
Nazwa chemiczna związku	Izomalt jest mieszanką uwodornionych mono- i disacharydów, których głównymi komponentami są disacharydy:
	6-O-α-D-Glukopiranozal-D-sorbitol (1,6-GPS) i
	1-O-α-D-Glukopiranozal-D-mannitol diwodny (1,15-GPM)
Wzór chemiczny	6-O-α-D-Glukopiranozal-D-sorbitol:		C12H24O11
	1-O-α-D-Glukopiranozal-D-mannitol:		C12H24O11.2H2O
Względna masa cząsteczkowa	6-O-α-D-Glukopiranozal-D-sorbitol:		344,32
	1-O-α-D-Glukopiranozal-D-mannitol		380,32
Próba	zawartość nie mniej niż 98% uwodnionego mono- i disacharydów i nie mniej niż 86% mieszanki 6-O-α-D-Glukopiranozal-D-sorbitolu i 1-O-α-D-Glukopiranozal-D-mannitolu diwodnego oznaczonego w substancji bezwodnej
Opis	Bezwonna, biała, lekko higroskopijna, krystaliczna masa
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w etanoluu
B. Chromatografia cienkowarstwowa	badanie chromatografią cienkowarstwową używając płyty pokrytej w przybliżeniu 0,2 mm warstwą chromatycznego żelu krzemionkowego. Główne punkty chromatogramu to 1,1-GPM i 1,5-GPS.

Stopień czystości

Zawartość wody	nie więcej niż 7% (metoda Karla Fischera)
Zasiarczony popiół	nie więcej niż 0,05% wyrażone w masie substancji suchej
D-Mannitol	nie więcej niż 3%
D-Sorbitol	nie więcej niż 6%
Cukry redukujące	nie więcej niż 0,3% wyrażona jako glukoza w masie substancji suchej
Nikiel	nie więcej niż 2 mg/kg wyrażone w masie substancji suchej
Arsen	nie więcej niż 3 mg/kg wyrażone w masie substancji suchej
Ołów	nie więcej niż 1 mg/kg wyrażone w masie substancji suchej
Metale ciężkie (jak Pb)	nie więcej niż 10mg/kg wyrażone w masie substancji suchej."

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1998.257.35
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 98/66/WE zmieniająca dyrektywę 95/31/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych
• Data aktu: 04/09/1998
• Data ogłoszenia: 19/09/1998
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 09/10/1998