Dyrektywa 87/250/EWG w sprawie oznaczania zawartości alkoholu na etykietach napojów alkoholowych przeznaczonych do sprzedaży konsumentowi końcowemu

DYREKTYWA KOMISJI

z dnia 15 kwietnia 1987 r.

w sprawie oznaczania zawartości alkoholu na etykietach napojów alkoholowych przeznaczonych do sprzedaży konsumentowi końcowemu

(87/250/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 30 kwietnia 1987 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamowania środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi końcowemu⁽¹⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 86/197/EWG⁽²⁾, w szczególności jej art. 10a akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 3 dyrektywy 79/112/EWG wprowadził obowiązek, aby przy etykietowaniu napojów o zawartości 1,2 % objętościowych alkoholu, była wykazywana rzeczywista zawartość alkoholu według objętości;

powinny zostać ustanowione zasady dotyczące sposobu takiego wykazywania;

w przypadku artykułów objętych pozycjami 22.04 i 22.05 Wspólnej Taryfy Celnej zasady takie są ustalone w szczególnych przepisach wspólnotowych, mających do nich zastosowanie;

niniejszą dyrektywę stosuje się do wszelkich innych napojów o zawartości ponad 1,2 % objętościowych alkoholu;

załącznik do dyrektywy Rady 76/766/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tablic alkoholometrycznych⁽³⁾ ustanawia wspólnotowe reguły dotyczące definicji i sposobów określania i oznaczania zawartości alkoholu;

dlatego niniejsza dyrektywa może być ograniczona do wprowadzenia przepisów, które powinny uzupełnić te reguły;

do celów ustalenia zakresu dopuszczalnych odchyleń należy w odpowiedni sposób uwzględnić cechy różnych rozpatrywanych napojów, istniejący stopień ich zróżnicowania oraz trudności techniczne występujące przy zapewnianiu, aby deklarowana zawartość alkoholu była zgodna z wartością rzeczywistą;

konieczne będzie przyjęcie w stosownym czasie jednej lub kilku metod analiz obowiązujących we Wspólnocie do określania zawartości alkoholu, w celu umożliwienia prawidłowego stosowania dyrektywy 79/112/EWG oraz niniejszej dyrektywy;

środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Niniejsza dyrektywa dotyczy wykazywania rzeczywistej zawartości alkoholu przy etykietowaniu napojów alkoholowych zawierających ponad 1,2 % objętościowych alkoholu, innych niż produkty objęte pozycjami 22.04 i 22.05 Wspólnej Taryfy Celnej.

Artykuł  2

1. Określanie zawartości alkoholu odbywa się w temperaturze 20^oC.

2. Liczba określająca zawartość alkoholu podawana jest z uwzględnieniem nie więcej jak jednego miejsca dziesiętnego i musi po niej następować oznaczenie "% obj.", może być ona poprzedzona wyrazem "alkohol" lub skrótem "alk.".

Artykuł  3

1. Zakres dopuszczalnych odchyleń dodatnich lub ujemnych dozwolonych w odniesieniu do oznaczania zawartości alkoholu według objętości jest następujący, w wartościach bezwzględnych:

a) napoje nieokreślone poniżej:

0,3 % obj.;

b) piwo o zawartości alkoholu nieprzekraczającej 5,5 % obj.; napoje objęte podpozycją 22.07.B II Wspólnej Taryfy Celnej oraz sporządzone z winogron:

0,5 % obj.;

c) piwo o zawartości alkoholu przekraczającej 5,5 % obj.; napoje objęte podpozycją 22.07.B I Wspólnej Taryfy Celnej oraz sporządzone z winogron; jabłecznik, wino z gruszek, wino owocowe itp., uzyskane z owoców innych niż winogrona, niezależnie od tego, czy są czy nie są musujące lub półmusujące; napoje oparte na przefermentowanym miodzie:

1 % obj.;

d) napoje zawierające zanurzone owoce lub części roślin:

1,5 % obj.

2. Wartości zakresu dopuszczalnych odchyleń ustalone w ust. 1 stosuje się bez uszczerbku dla zakresu dopuszczalnych odchyleń wynikającego z metody analizy zastosowanej do określenia zawartości alkoholu.

Artykuł  4

1. Państwa Członkowskie dokonają w miarę potrzeby zmian w swoich przepisach w celu zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję; zmienione w ten sposób przepisy stosuje się w taki sposób, aby:

– umożliwić handel towarami, które odpowiadają wymogom niniejszej dyrektywy, najpóźniej od dnia 1 maja 1988 r.,

– zakazać handlu towarami, które nie odpowiadają wymogom niniejszej dyrektywy, począwszy od dnia 1 maja 1989 r.

2. Jednakże dozwolony jest handel napojami, które nie odpowiadają wymogom określonym w niniejszej dyrektywie, a które zostały opatrzone etykietą przed datą wskazaną w ust. 1 tiret drugie, aż do wyczerpania zapasów.

Artykuł  5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 15 kwietnia, 1987 r.

	W imieniu Komisji
	COCKFIELD
	Wiceprzewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 144 z 29.5.1986, str. 38.

⁽³⁾ Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 149.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1987.113.57
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 87/250/EWG w sprawie oznaczania zawartości alkoholu na etykietach napojów alkoholowych przeznaczonych do sprzedaży konsumentowi końcowemu
• Data aktu: 15/04/1987
• Data ogłoszenia: 30/04/1987
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 15/04/1987