Sprawa T-383/21: Skarga wniesiona w dniu 7 lipca 2021 r. - La Banque postale / SRB.

Skarga wniesiona w dniu 7 lipca 2021 r. - La Banque postale / SRB

(Sprawa T-383/21)

Język postępowania: francuski

(2021/C 338/39)

(Dz.U.UE C z dnia 23 sierpnia 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: La Banque postale (Paryż, Francja) (przedstawiciele: A. Gosset Grainville, M. Trabucchi i M. Dalon, avocats

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– Stwierdzenie nieważności na podstawie art. 263 TFUE decyzji nr SRB/ES/2021/22 z dnia 14 kwietnia 2021 r. w sprawie obliczenia składek ex ante za 2021 r. na rzecz SRF w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącej;

– Stwierdzenie na podstawie art. 277 TFUE, że należy odstąpić od stosowania następujących przepisów rozporządzenia w sprawie RSM, rozporządzenia wykonawczego, rozporządzenia delegowanego:

– art. 69 ust. 1, 69 ust. 2, 70 ust. 1, 70 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia w sprawie RSM;

– art. 4 ust. 2, 6, i 7 oraz załącznik do rozporządzenia delegowanego;

– art. 4 rozporządzenia wykonawczego

– Obciążenie strony pozwanej wszystkimi kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia zasady równego traktowania w zakresie, w jakim zasady obliczenia składek ex ante na rzecz SRF przewidziane przez rozporządzenie w sprawie RSM i rozporządzenie delegowane nie odnosiły się ani do rzeczywistego rozmiaru, ani do rzeczywistego ryzyka instytucji.

2. Zarzut drugi dotyczy naruszenia zasady proporcjonalności w zakresie, w jakim mechanizm składek ex ante na rzecz SRM przewidziany przez rozporządzenie w sprawie RSM i rozporządzenie delegowane opierał się na ocenie, która sztucznie pogarszała profil ryzyka francuskich instytucji dużych rozmiarów, takich jak skarżąca, i powodowała, że wysokość składki była nadmiernie wygórowana.

3. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia zasady pewności prawa, ponieważ obliczenie kwoty składek ex ante ustalony w rozporządzeniu SRM, rozporządzeniu delegowanym i rozporządzeniu wykonawczym, z jednej strony, nie mogło zostać ustalone wystarczająco wcześnie z zachowaniem precyzji, oraz z drugiej strony, właściwą podstawą obliczenia byłyby nie tyle sytuacja i profil ryzyka charakterystyczna dla instytucji, co jej relatywna sytuacja w porównaniu z innymi instytucjami płacącymi składki. Wreszcie skarżąca uważa, że Komisja nie powinna być odpowiedzialna za ustalenie wskaźników ryzyka w ramach rozporządzenia delegowanego, ponieważ kryteria te mają zasadniczą funkcję strukturalną i decydującą przy ustalaniu kwot składek.

4. Zarzut czwarty dotyczy naruszenia zasady dobrej administracji w zakresie, w jakim zaskarżona decyzja nie zawiera wystarczająco jasnych i pełnych informacji dla uzasadnienia i kontroli kwot należnych składek.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia zasady skutecznej ochrony sądowej. Na poparcie tego zarzutu skarżąca podnosi również to, że zaskarżona decyzja nie zawiera wystarczająco jasnych i pełnych informacji dla uzasadnienia i kontroli kwot należnych składek.

6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia w zakresie dotyczącym ograniczenia korzystania z nieodwołalnych zobowiązań do zapłaty z tego powodu, że zaskarżona decyzja nie wskazuje w wystarczający i szczegółowy sposób, dlaczego konieczne jest, z jednej strony, ustalenie górnej granicy korzystania z nieodwoływalnych zobowiązań do zapłaty (zwanych dalej "NZZ") na 15 %, oraz z drugie, akceptowanie gwarancji jedynie w gotówce.

7. Zarzut siódmy dotyczący oczywistego błędy w ustaleniach. Skarżąca podnosi w tym względzie, że ryzyko procykliczności i płynności podnoszone przez SRB w celu ograniczenia korzystania z NZZ jest nieuzasadnione, z uwagi w szczególności na cechy charakterystyczne właściwe dla NZZ i kontekst korzystania z nich.

8. Zarzut ósmy dotyczący naruszenia prawa. Skarżąca podnosi, że SRB, z jednej strony opiera się na błędnej interpretacji przepisów pozwalających na posługiwanie się NZZ, nakładając ten sam środek na wszystkie instytucje na podstawie abstrakcyjnej analizy, oraz z drugiej strony, pozbawia ona te przepisy ich skuteczności, ponieważ proporcjonalna część NZZ jest systematycznie i bez wystarczającego uzasadnienia ograniczana do minimum określonego w prawie.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2021.338.30
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-383/21: Skarga wniesiona w dniu 7 lipca 2021 r. - La Banque postale / SRB.
• Data aktu: 23/08/2021
• Data ogłoszenia: 23/08/2021