Język postępowania: niemiecki(2021/C 320/56)
(Dz.U.UE C z dnia 9 sierpnia 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: Hypo Vorarlberg Bank AG (Bregencja, Austria) (przedstawiciele: Rechtsanwälte G. Eisenberger i A. Brenneis)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji z dnia 14 kwietnia 2021 r. w sprawie obliczenia składek ex ante za rok 2021 na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (SRB/ES/2021/22), wraz z załącznikami, a w każdym razie w zakresie, w jakim decyzja ta wraz z załącznikami dotyczy kwoty, jaka ma uiścić skarżąca;
- zawieszenie postępowania na podstawie art. 69 lit. c) lub art. 69 lit. d) regulaminu postępowania przed Sądem do czasu wydania prawomocnego wyroku w (połączonych) sprawach C-584/20 P 1 i C-621/20 P 2 , C-663/20 P 3 i C-664/20 P 4 , ponieważ te odwołania, które są od pewnego czasu zawisłe, dotyczą w dużej mierze tych samych kwestii prawnych;
- obciążenie Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy: naruszenie istotnych wymogów proceduralnych z powodu niepełnego podania do wiadomości zaskarżonej decyzji
- Zaskarżona decyzja nie została w pełni podana do wiadomości skarżącej, z naruszeniem art. 1 ust. 2 TUE, art. 15, 296 i 298 TFUE oraz art. 42 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą"). Znajomość nieujawnionych informacji jest niezbędna jako główny element decyzji, aby móc zrozumieć i zweryfikować obliczenia składek.
2. Zarzut drugi: naruszenie istotnych wymogów proceduralnych z powodu braku uzasadnienia zaskarżonej decyzji
- Zaskarżona decyzja narusza obowiązek uzasadnienia na podstawie art. 296 ust. 2 TFUE oraz art. 41 ust. 1 i ust. 2 lit. c) karty, ponieważ ujawniono tylko kilka wybranych, cząstkowych wyników obliczeń. W odniesieniu do uprawnień dyskrecjonalnych pozwanej nie zostało wyjaśnione, jakie oceny zostały przez nią dokonane i z jakich powodów.
3. Zarzut trzeci: naruszenie istotnych wymogów proceduralnych z powodu braku wysłuchania i naruszenia prawa do bycia wysłuchanym
- Z naruszeniem art. 41 ust. 1 i ust. 2 lit. a) karty skarżącej nie zostało przyznane prawo do bycia wysłuchanym ani przed wydaniem zaskarżonej decyzji, ani przed wydaniem opartej na niej decyzji w sprawie składek. Nowo wprowadzona procedura konsultacji nie stworzyła również skutecznej możliwości zgłaszania uwag.
4. Zarzut czwarty: niezgodność z prawem rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 5 jako podstawy wydania zaskarżonej decyzji lub niezgodność z prawem metodyki korekty ryzyka określonej w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/63
- W ramach zarzutu czwartego skarżąca podnosi, że art. 4-7 i 9 oraz załącznik I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 - na których opiera się zaskarżona decyzja - stworzyłyby nieprzejrzysty system ustalania składek, który jest sprzeczny z art. 16, 17, 41 i 47 karty i w którym nie jest zagwarantowana zgodność z art. 20 i 21 karty oraz poszanowanie zasad proporcjonalności i pewności prawa.
5. Zarzut piąty: niezgodność z prawem dyrektywy 2014/59/UE 6 i rozporządzenia (UE) nr 806/2014 7 jako podstawy wydania rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63, a tym samym zaskarżonej decyzji
- Pomocniczo, w ramach zarzutu piątego, skarżąca zarzuca niezgodność z prawem tych przepisów dyrektywy 2014/59/UE oraz rozporządzenia (UE) nr 806/2014, które nadają systemowi składek wprowadzonemu rozporządzeniem delegowanym (UE) 2015/63 charakter wiążący i nie podlegają wykładni zgodnej z prawem pierwotnym, a tym samym są sprzeczne z zasadą uzasadniania aktów prawnych, zasadą pewności prawa oraz z traktatami (w szczególności art. 1 ust. 2 TUE, art. 15, 296 i 298 TFUE) i kartą (w szczególności art. 16, 17, 41, 42 i 47 karty).
1 Dz.U. 2020, C 423, s. 32.
2 Dz.U. 2020, C 443, s. 17.
3 Dz.U. 2021, C 44, s. 33.
4 Dz.U. 2021, C 44, s. 35.
5 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. 2015, L 11, s. 44).
6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. 2014, L 173, s. 190).
7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2014, L 225, s. 1).
