Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 września 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach finansowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2014/000 TA 2014 - Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji) 0366 - C8-0031/2014 - 2014/2041(BUD)).

Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji - wniosek EGF/2014/ 000 TA 2014 - pomoc techniczna z inicjatywy Komisji

P8_TA(2014)0016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 września 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach finansowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2014/000 TA 2014 - Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji) (COM(2014)0366 - C8-0031/2014 - 2014/2041(BUD))

(2016/C 234/11)

(Dz.U.UE C z dnia 28 czerwca 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2014)0366 - C8-0031/ 2014),

- uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dni 28-29 czerwca 2012 r. dotyczące Paktu na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia,

- uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dni 7-8 lutego 2013 r.,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014-2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 ¹ (rozporządzenie w sprawie EFG),

- uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020 ² , w szczególności jego art. 12,

- uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami ³ (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,

- uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,

- uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0003/2014),

A. mając na uwadze, że Unia utworzyła instrumenty legislacyjne i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom ponoszącym konsekwencje istotnych zmian w strukturze światowego handlu, dramatycznie pogłębionych przez kryzys gospodarczy, finansowy i społeczny, oraz z myślą o ułatwieniu im reintegracji na rynku pracy;

B. mając na uwadze, że kwota 330 000 EUR, którą Komisja proponuje uruchomić na pomoc techniczną w 2014 r., jest poniżej maksymalnego limitu w wysokości 0,5 % maksymalnej rocznej kwoty EFG (150 mln EUR w cenach z 2011 r.), jak określono w art. 11 ust. 1 rozporządzenia w sprawie EFG;

C. mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwalnianych pracowników powinna być odpowiednia i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu EFG;

D. mając na uwadze, że w wyniku audytu wewnętrznego Komisji zasugerowano usprawnienie i zabezpieczenie funkcjonowania bazy danych EFG, do czego niezbędne jest doświadczenie personelu zewnętrznego;

E. mając na uwadze, że maksymalnie 0,5 % rocznej kwoty EFG można co roku przeznaczyć na pomoc techniczną z inicjatywy Komisji, aby sfinansować przygotowywanie, monitorowanie, gromadzenie danych i tworzenie bazy wiedzy, wsparcie administracyjne i techniczne, działalność informacyjną i komunikacyjną, jak również audyt, kontrolę oraz działania związane z oceną, niezbędne do wdrażania rozporządzenia w sprawie EFG, zgodnie z art. 11 ust. 1 tego rozporządzenia; mając na uwadze, że pomoc techniczna obejmuje również dostarczanie państwom członkowskim oraz europejskim i krajowym partnerom społecznym informacji i wskazówek dotyczących wykorzystywania, monitorowania i oceny EFG, zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia w sprawie EFG;

F. mając na uwadze, że wydatki na pomoc zewnętrzną w roku 2014 są znacznie mniejsze niż w roku poprzednim, również z uwagi na to, że nie przewidziano udostępniania funduszy na oceny;

G. mając na uwadze, że zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia w sprawie EFG Komisja ma obowiązek stworzenia strony internetowej dostępnej we wszystkich językach Unii, udostępniającej informacje o wnioskach i podkreślającej rolę Parlamentu i Rady w procedurze budżetowej;

H. mając na uwadze, że końcowy etap oceny ex-post EFG (2007-2013) przeprowadzono w 2013 r.;

I. mając na uwadze, że na podstawie tych artykułów Komisja złożyła wniosek o uruchomienie EFG na pokrycie wydatków związanych z pomocą techniczną w celu monitorowania otrzymanych wniosków, w związku z którymi wypłacono środki, oraz zaproponowanych i wdrożonych działań, a także w celu poszerzenia strony internetowej i tłumaczenia nowych elementów na wszystkie języki unijne, zwiększenia rozpoznawalności EFG, drukowania publikacji i tworzenia narzędzi audiowizualnych, utworzenia bazy wiedzy, udzielania wsparcia administracyjnego i technicznego państwom członkowskim i władzom regionalnym oraz aby nie występować o środki na ocenę w 2014 r.;

J. mając na uwadze, że zrealizowane dotychczas wnioski o uruchomienie środków z EFG są źródłem dużej ilości danych jakościowych i ilościowych dotyczących wpływu EFG na szanse na zatrudnienie pracowników zwolnionych z powodu skutków globalizacji lub kryzysu finansowego i gospodarczego;

K. mając na uwadze, że wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności określone w rozporządzeniu w sprawie EFG;

L. mając na uwadze, że koszty działalności informacyjnej w 2014 r. zostały znacznie ograniczone;

M. mając na uwadze, że grupa robocza ds. EFG często podkreślała konieczność zapewnienia lepszej widoczności EFG jako wspólnotowego instrumentu solidarności ze zwolnionymi pracownikami;

N. mając na uwadze, że trwają przygotowania do włączenia EFG do elektronicznego systemu wymiany informacji (SFC2014);

O. mając na uwadze, że udzielając pomocy technicznej państwom członkowskim, Komisja wspiera i promuje wykorzystanie EFG przez dostarczanie informacji o wnioskach oraz rozpowszechnianie najlepszych praktyk w państwach członkowskich;

1. zgadza się na zaproponowane przez Komisję środki, które będą finansowane jako pomoc techniczna zgodnie z art. 11 ust. 1 i 4 oraz art. 12 ust. 2, 3 i 4 rozporządzenia w sprawie EFG;

2. przypomina o znaczeniu tworzenia sieci kontaktów i wymiany informacji na temat EFG; w związku z tym popiera finansowanie grupy eksperckiej osób do kontaktu w sprawie EFG oraz inne działania w zakresie budowania sieci kontaktów między państwami członkowskimi, w tym tegoroczne seminarium umożliwiające nawiązywanie kontaktów między osobami zajmującymi się EFG i poświęcone wdrażaniu funduszu; podkreśla potrzebę dalszego zacieśniania wzajemnych kontaktów wszystkich osób zajmujących się wnioskami w sprawie EFG, w tym zwłaszcza partnerów społecznych i zainteresowanych stron na szczeblu regionalnym i lokalnym, w celu osiągnięcia jak największego efektu synergii;

3. zauważa, że koszty działalności informacyjnej w 2014 r. zostały znacznie ograniczone; podkreśla, że istotne jest, aby nie wpłynęło to negatywnie na produkcję i dystrybucję wystarczającej ilości materiałów informacyjnych oraz niezbędnych wskazówek dotyczących rozporządzenia w sprawie EFG w pierwszym roku od rozpoczęcia jego stosowania;

4. zachęca Komisję, aby jeszcze bardziej zintensyfikowała prace nad standardowymi procedurami dla uproszczenia wniosków, szybszego ich rozpatrywania i lepszej sprawozdawczości w celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego państw członkowskich; zaleca Komisji zwiększenie widoczności EFG w dalszych działaniach;

5. podkreśla znaczenie zwiększenia ogólnej świadomości na temat EFG i jego widoczności; przypomina państwom członkowskim składającym wniosek o ich roli w upowszechnianiu działań finansowanych z EFG wśród zainteresowanych beneficjentów, władz, partnerów społecznych, mediów i ogółu społeczeństwa, jak stanowi art. 12 rozporządzenia w sprawie EFG;

6. zwraca uwagę na fakt, że Komisja udostępni drukowany nakład oceny ex-post EFG oraz publikacje online;

7. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że końcowy etap oceny ex-post EFG (2007-2013) przeprowadzono w 2013 r.; wzywa do opublikowania oceny końcowej w terminie ustanowionym w art. 17 poprzedniego rozporządzenia w sprawie EFG (rozporządzenie (WE) nr 1927/2006);

8. wzywa współustawodawców do wprowadzenia postanowień szczegółowych ułatwiających uruchamianie EFG w państwach członkowskich będących pod szczególną presją społeczną, gospodarczą i finansową;

9. zwraca uwagę na fakt, że Komisja już w 2011 r. rozpoczęła prace nad formularzem elektronicznego wniosku oraz nad standardowymi procedurami w celu uproszczenia wniosków, szybszego ich rozpatrywania i poprawy sprawozdawczości; odnotowuje ponadto przygotowania do włączenia EFG do elektronicznego systemu wymiany informacji (SFC2014); zwraca się do Komisji, by przedstawiła postępy poczynione w wyniku wykorzystania pomocy technicznej w latach 2011-2013;

10. głęboko ubolewa, że Komisja należycie nie przeanalizowała skuteczności stosowania kryterium odstępstwa związanego z kryzysem, zwłaszcza mając na względzie fakt, że te przypadki wsparcia z EFG nie zostały należycie uwzględnione podczas przeglądu ramowego EFG; ubolewa jednak nad tym, że wyniki tej oceny nie były dostępne odpowiednio wcześnie, tak by można je było uwzględnić w dyskusji nad rozporządzeniem dotyczącym EFG na lata 2014- 2020, w szczególności w odniesieniu do skuteczności stosowania kryterium odstępstwa związanego z kryzysem; wciąż uważa, że należy to uwzględnić przy przyszłej ocenie EFG; wzywa współustawodawców, aby rozważyli niezwłoczne przywrócenie tego środka, zwłaszcza w kontekście nadzwyczajnej sytuacji społecznej w szeregu państw członkowskich;

11. przypomina o znaczeniu tworzenia sieci kontaktów i wymiany informacji na temat EFG, zwłaszcza w odniesieniu do przepisów rozporządzenia w sprawie EFG; popiera zatem finansowanie grupy eksperckiej osób do kontaktu w sprawie EFG; wzywa Komisję do zapraszania Parlamentu na posiedzenia grupy eksperckiej i seminaria na mocy odnośnych postanowień porozumienia ramowego w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską ⁴ ; podkreśla ponadto znaczenie nawiązywania kontaktów z wszystkimi osobami zajmującymi się wnioskami w sprawie EFG, w tym z partnerami społecznymi;

12. wzywa państwa członkowskie do korzystania z możliwości wymiany najlepszych wzorców oraz do uczenia się szczególnie od tych państw członkowskich oraz organów regionalnych i lokalnych, które uruchomiły już krajowe sieci informacji na temat EFG z udziałem partnerów społecznych i zainteresowanych stron na szczeblu lokalnym i regionalnym, tak aby posiadać już dobrą strukturę pomocy w razie wystąpienia sytuacji objętych zakresem EFG; wskazuje na potrzebę zapewnienia niezależnego i łatwego dostępu do wsparcia dla podmiotów regionalnych, aby wdrożyć podejście oddolne, sprzyjając lokalnym rozwiązaniom na szczeblu regionalnym w razie wystąpienia sytuacji objętych zakresem EFG;

13. zwraca się do państw członkowskich i wszystkich zaangażowanych instytucji o podjęcie niezbędnych działań na rzecz poprawy przepisów proceduralnych i budżetowych w celu szybszego uruchamiania EFG; zwraca w związku z tym uwagę na ulepszoną procedurę, wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszenie uwalniania dotacji, mającą na celu przedstawianie Parlamentowi i Radzie sporządzonej przez Komisję oceny dotyczącej kwalifikowalności wniosku EFG równocześnie z wnioskiem o uruchomienie funduszu; odnotowuje przyjęcie rozporządzenia w sprawie EFG, które umożliwi większą skuteczność, przejrzystość, rozliczalność i widoczność EFG;

14. jest przekonany, że wydatki Unii powinny być ściśle badane pod kątem gospodarności; zwraca się do Komisji o jasne przedstawienie wartości dodanej w postaci wymiernych efektów, wynikającej z utworzenia w budżecie odrębnej pozycji na EFG;

15. z zadowoleniem przyjmuje rozszerzenie celów i kryteriów w rozporządzeniu w sprawie EFG wprowadzonym w grudniu 2013 r. w celu uwzględnienia i ułatwienia składania wniosków z regionów i państw o mniejszej gęstości zaludnienia; głęboko ubolewa nad tym, że środek ten ma charakter wyjątkowy i jest ograniczony progiem maksymalnie 15 % maksymalnej rocznej kwoty EFG, choć te regiony znacznie bardziej odczuwają skutki światowego kryzysu społecznego, gospodarczego i finansowego;

16. z zadowoleniem przyjmuje rozszerzenie zakresu EFG w odniesieniu do kwalifikujących się beneficjentów, a mianowicie osób samozatrudnionych, oraz świadczenie zindywidualizowanych usług współfinansowanych przez EFG na rzecz pewnej liczby młodych ludzi niepracujących, niekształcących się ani nieszkolących się, którzy nie przekroczyli 25 roku życia lub, w przypadku gdy państwa członkowskie tak postanowią, 30 roku życia; niemniej jednak uważa, że skuteczność EFG wzrosłaby i miałby on znacznie większe oddziaływanie, gdyby ogólny próg wynosił 200 pracowników zamiast 500;

17. w związku z rozszerzeniem celów, kryteriów i zakresu kwalifikujących się beneficjentów EFG nalega na konieczność podwyższenia poziomu środków dostępnych dla EFG, zarówno w zakresie zobowiązań, jak i płatności, co najmniej do poziomu z 2013 r., to znaczy do co najmniej 500 mln EUR, co jest w pełni zgodne z określonymi przez Unię priorytetami politycznymi dotyczącymi promowania inwestycji na rzecz wzrostu i zatrudnienia; ponadto przypomina Radzie o stanowisku Parlamentu, zgodnie z którym należy rozważyć włączenie EFG do budżetu Unii w kontekście przeglądu WRF na lata 2014-2020, zgodnie z zasadą jedności budżetu;

18. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

19. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

20. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

ZAŁĄCZNIK

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach finansowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2014/000 TA 2014 - Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji)

(Tekst tego załącznika nie został powtórzony w tym miejscu, ponieważ odpowiada on końcowej wersji decyzji 2014/697/UE.)

1 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855.

2 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.

3 Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.

4 Dz.U. L 304 z 20.11.2010, s. 47.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2016.234.40
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 września 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach finansowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2014/000 TA 2014 - Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji) 0366 - C8-0031/2014 - 2014/2041(BUD)).
• Data aktu: 17/09/2014
• Data ogłoszenia: 28/06/2016