Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2016 r. Trybunał (szósta izba) w części odrzucił odwołanie i w pozostałym zakresie je oddalił, a także nakazał wnoszącej odwołanie pokrycie własnych kosztów.
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia (Włochy) w dniu 31 grudnia 2015 r. – Malpensa Logistica Europa SpA/
SEA – Società Esercizi Aeroportuali SpA
(Sprawa C-701/15)
(2016/C 136/11) Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Malpensa Logistica Europa SpA
Strona pozwana: SEA – Società Esercizi Aeroportuali SpA
Pytania prejudycjalne
Czy art. 7 dyrektywy 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującej procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (1) – poddający przepisom o wspólnotowych zamówieniach publicznych działalność związaną z eksploatacją obszaru geograficznego w celu udostępniania przewoźnikom powietrznym, określoną w orzecznictwie krajowym przypomnianym w pkt 6.4 i 6.5, stoi na przeszkodzie przepisom krajowym, takim jak art. 4 i 11 rozporządzenia ustawodawczego nr 18/1999, które nie przewidują uprzedniego przeprowadzenia otwartego przetargu w wypadku każdego przyznania powierzchni przeznaczonej na te cele, chociażby chodziło o przyznanie tymczasowe?
(1) Dyrektywa 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynująca procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (Dz.U.L 134, s. 1).
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van beroep te Brussel (Belgia) w dniu 4 stycznia 2016 r. – Lucio Cesare Aquino/Belgische Staat
(Sprawa C-3/16)
(2016/C 136/12) Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Hof van beroep te Brussel
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Lucio Cesare Aquino
Strona pozwana: Belgische Staat
Pytania prejudycjalne
1) Czy w związku ze stosowaniem orzecznictwa Trybunału w sprawie Köbler (wyrok z 30 września 2003 r., C-224/01) (1) i Traghetti del Mediterraneo (wyrok z 13 czerwca 2006 r., C-173/03) (2) odnoszącego się do odpowiedzialności państwa za nieprawidłowe działanie sądów związane z naruszaniem prawa Unii, sądem orzekającym w ostatniej instancji jest sąd, którego orzeczenia w ramach skargi kasacyjnej nie podlegają weryfikacji, ponieważ stosując krajowe zasady prawa procesowego powstaje niewzruszalne domniemanie, iż skarżący, który w postępowaniu kasacyjnym złożył pismo, wycofał skargę kasacyjną?
2) Czy – również w świetle art. 47 akapit 2 i 52 ust. 3 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (3) – zgodne jest z art. 267 akapit 3 TFUE jest to, że sąd krajowy, który zgodnie z tym postanowieniem traktatu zobowiązany jest skierować do Trybunału pytanie prejudycjalne, odrzuca złożony w tym celu wniosek jedynie z tego względu, że został on złożony w piśmie, które wedle stosowanego prawa procesowego nie może zostać uwzględnione w związku ze zbyt późnym złożeniem?
3) Czy w przypadku, w którym sąd powszechny najwyższej instancji pozostawia bez dalszego biegu wniosek o przedłożenie pytania prejudycjalnego, należy przyjąć, że – również w świetle art. 47 akapit 2 i 52 ust. 3 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – ma miejsce naruszenie art. 267 akapit 3 TFUE, jeżeli sąd ten odrzuca wniosek uzasadniając to jedynie w ten sposób, że pytanie nie zostało przedstawione, "ponieważ wniesienie sprawy z powodu dotyczącego postępowania przed Hof jest niedopuszczalne"?
(1) EU:C:2003:513
(2) EU:C:2006:391
(3) Dz.U. 2000, C 364, s. 1.
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgerichts Kehl (Niemcy) w dniu 7 stycznia 2016 r. – Postępowanie karne przeciwko A
(Sprawa C-9/16)
(2016/C 136/13) Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Amtsgerichts Kehl
Strona w postępowaniu głównym
A
Druga strona postępowania: Staatsanwaltschaft Offenburg
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 67 ust. 2 TFUE, a także art. 20 i 21 rozporządzenia nr 562/2006 ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeksu granicznego Schengen) (1) czy też inne przepisy unijne należy interpretować w taki sposób, że sprzeczny jest z nimi taki przepis krajowy, który, w sytuacji, gdy nie doszło do przewidzianego w art. 23 i nast. kodeksu granicznego Schengen tymczasowego przywrócenia kontroli granicznej na granicach wewnętrznych, przyznaje organom policyjnym danego kraju uprawnienie do ustalania – w strefie 30 kilometrów w głąb kraju, licząc od granicy lądowej tego państwa z innymi państwami, które są stronami Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. (2), w celu zapobiegania nielegalnemu wjazdowi na terytorium tego państwa i udaremniania go, a także zapobiegania pewnym zagrożonym karą czynom stanowiącym zagrożenie dla bezpieczeństwa granic czy też sprawowania ich ochrony lub też takim czynom popełnianym w związku z przekraczaniem granicy – tożsamości każdej osoby, niezależnie od jej zachowania i tego, czy zachodzą szczególne okoliczności?
