Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 17 stycznia 2013 r. w sprawie T-355/09 Reber Holding GmbH & Co. KG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 20 marca 2013 r. przez Reber Holding GmbH & Co. KG(Sprawa C-141/13 P)
(2013/C 141/30)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 18 maja 2013 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Reber Holding GmbH & Co. KG (przedstawiciele: adwokaci O. Spuhler i M. Geitz)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Wedl & Hofmann GmbH
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Sąd dokonał wykładni faktycznej przesłanki "rzeczywistego używania" w rozumieniu art. 42 ust. 2 zdanie pierwsze w związku z art. 42 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009 w ten sposób, że uzależnił jej spełnienie od wysokości obrotów i liczby punktów sprzedaży. Jest to nieprawidłowe już z uwagi na to, że zgodnie z właściwym orzecznictwem Trybunału osiągnięcie określonych obrotów w ogóle nie jest konieczne dla dowiedzenia używania pozwalającego na utrzymanie praw do znaku.
Nawet gdyby Sąd stwierdził, że w niniejszym przypadku znak, na który powołano się w sprzeciwie, "Walzertraum" nie był używany w odniesieniu do wyrobów z czekolady w sposób pozwalający na utrzymanie praw do znaku, nie powinien on tak po prostu odstąpić od dalszego badania.
Sąd powinien był przejść do następnego etapu badania zgodnie z zasadami określonymi w wyroku Trybunału z dnia 19 czerwca 2012 r. w sprawie C-307/10, dotychczas nieopublikowanego w Zbiorze, i odnieść się do ręcznie wykonywanych pralinek. W tym zakresie powinien był zbadać, czy przedłożone mu dokumenty dotyczące używania wystarczają do stwierdzenia używania znaku towarowego, na który powołano się w sprzeciwie, "Walzertraum" z sposób pozwalający na utrzymanie praw do znaku w odniesieniu do ręcznie wykonywanych pralinek. Tego rodzaju używanie należało bezsprzecznie przyznać. Sąd nie przeprowadził jednak takiego dalszego badania.
W pozostałym zakresie zaskarżona decyzja narusza także ogólną zasadę równego traktowania. Nierówne traktowanie objawia się tutaj tym, że Sąd odniósł się również w wypadku znaku towarowego, na który powołano się w sprzeciwie, do wyrobów czekoladowych ogólnie, mimo że znak ten był używany dla ręcznie wykonywanych pralinek. Przyjęcie za punkt odniesienia wyrobów czekoladowych zmusza wnoszącą odwołanie, jeśli pragnie utrzymać prawa do znaku, do spełnienia takich samych kryteriów w zakresie używania jak te obowiązujące w stosunku do koncernów międzynarodowych. Takie podejście jest niezgodne z ogólną zasadą równego traktowania.
Niniejsze odwołanie winno zatem zostać uwzględnione w całości.
