Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 4 marca 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Dâmboviț a - Rumunia) - Nicuș or Grigore przeciwko Regia Naț ională a Pădurilor Romsilva - Direcț ia Silvică Bucureşti(Sprawa C-258/10)(1)
(Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu postępowania - Polityka społeczna - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Dyrektywa 2003/88/WE - Organizacja czasu pracy - Pojęcie czasu pracy - Pojęcie maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy - Strażnik leśny, którego wymiar czasu pracy zgodnie z umową o pracę i obowiązującym zbiorowym układem pracy obejmuje 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo w nienormowanym rozkładzie czasu pracy - Przepisy krajowe przypisujące mu odpowiedzialność za każdą szkodę występującą w podlegającym mu obrębie leśnym - Kwalifikacja - Wpływ godzin nadliczbowych na wynagrodzenie i dodatki przysługujące zainteresowanemu)
(2011/C 186/15)
Język postępowania: rumuński
(Dz.U.UE C z dnia 25 czerwca 2011 r.)
Sąd krajowy
Tribunal Dâmboviț a
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Nicuș or Grigore
Strona pozwana: Regia Naț ională a Pădurilor Romsilva - Direcț ia Silvică Bucureș ti
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunal Dâmboviț a - Wykładnia art. 2 (pkt 1) i art. 6 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. L 299, s. 9) - Pojęcie "czasu pracy" - Przepisy krajowe przypisujące strażnikowi leśnemu odpowiedzialność za każdą szkodę wyrządzoną w jego obrębie leśnym, mimo postanowień umowy o pracę, na mocy których wykonuje pracę w maksymalnym wymiarze 8 godzin na dobę - Pojęcie "maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy" - Rzeczywisty tygodniowy czas pracy przekraczający ustawowy maksymalny tygodniowy wymiar czasu pracy - Wpływ na wynagrodzenie i dodatki przysługujące zainteresowanemu
Sentencja
1) Wykładni art. 2 pkt 1 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu należy dokonywać w ten sposób, że okres w którym strażnik leśny, którego dzienny czas pracy zgodnie z umową o pracę obejmuje osiem godzin, jest zobowiązany zapewnić ochronę obrębu leśnego, ponosząc odpowiedzialność, stosownie do okoliczności, dyscyplinarną, majątkową, administracyjną lub karną, w zakresie szkód powstałych w podlegającym mu obrębie leśnym, niezależnie od chwili ich powstania, stanowi "czas pracy" w rozumieniu tego przepisu wyłącznie jeżeli charakter i zakres ciążącego na tym strażniku leśnym obowiązku zapewnienia ochrony oraz zasady odpowiedzialności znajdujące do niego zastosowanie wymagają jego obecności fizycznej na miejscu pracy i jeżeli w tym okresie musi on pozostawać do dyspozycji swego pracodawcy. Sąd krajowy powinien dokonać koniecznych ustaleń faktycznych i prawnych w szczególności w świetle znajdującego zastosowanie prawa krajowego w celu dokonania oceny, czy ma to miejsce w rozpatrywanej przez niego sprawie.
2) Kwalifikacja okresu jako "czas pracy" w rozumieniu art. 2 pkt 1 dyrektywy 2003/88 nie zależy od udostępnienia służbowego mieszkania w podlegającym danemu strażnikowi leśnemu obrębie, o ile takie udostępnienie nie oznacza, że strażnik ten jest zobowiązany do fizycznej obecności w określonym przez pracodawcę miejscu i do pozostawania do dyspozycji pracodawcy, tak aby mógł on bezzwłocznie w razie potrzeby wypełnić odpowiednie zadania. Sąd krajowy powinien dokonać koniecznych ustaleń w celu dokonania oceny, czy ma to miejsce w rozpatrywanej przez niego sprawie.
3) Wykładni art. 6 dyrektywy 2003/88 należy dokonywać w ten sposób, że sprzeciwia się on zasadniczo sytuacji, w której mimo iż umowa o pracę strażnika leśnego przewiduje maksymalnie 8 godzinny dzień pracy oraz maksymalnie 40 godzinny tydzień pracy, w rzeczywistości strażnik ten zapewnia, zgodnie z obowiązkami ustawowymi, ochronę podlegającego mu obrębu leśnego w sposób ciągły lub w sposób powodujący przekroczenie maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy przewidzianego w tym artykule. Sąd krajowy powinien dokonać koniecznych ustaleń w celu dokonania oceny, czy ma to miejsce w rozpatrywanej przez niego sprawie i stosownie do okoliczności, powinien sprawdzić, czy przesłanki określone w art. 17 ust. 1 dyrektywy 2003/88 lub w art. 22 ust. 1 tej dyrektywy dotyczące możliwego odstępstwa od wskazanego art. 6 są spełnione w sprawie toczącej się przed sądem krajowym.
4) Wykładni dyrektywy 2003/88 należy dokonywać w ten sposób, że obowiązek pracodawcy wypłacenia wynagrodzeń oraz dodatków, które można uznać za wynagrodzenia za okres, w którym strażnik leśny jest zobowiązany zapewnić ochronę obrębu leśnego, za który ponosi odpowiedzialność nie jest objęty zakresem tej dyrektywy, lecz zakresem odpowiednich przepisów prawa krajowego.
______
(1) Dz.U. C 221 z 14.8.2010.
