Skarga wniesiona w dniu 20 kwietnia 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Królestwu Hiszpanii(Sprawa C-189/11)
(2011/C 186/27)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 25 czerwca 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Lozano Palacios i C. Soulay, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że:
– stosując procedurę szczególną dla biur podróży w przypadkach, w których usługi turystyczne były sprzedawane osobie niebędącej podróżnym;
– wykluczając zastosowanie owej szczególnej procedury w przypadku sprzedaży publicznej - dokonywanej przez detaliczne biura podróży działające we własnym imieniu - podróży organizowanych przez hurtowe biura podróży;
– zezwalając biurom podróży, pod pewnymi warunkami, na wpisanie na fakturze ogólnej kwoty, niezwiązanej z faktycznie przerzuconym na klienta podatkiem VAT i zezwalając temu klientowi, jako podatnikowi, na odliczenie tej ogólnej kwoty od podatku VAT podlegającego uiszczeniu; oraz
– zezwalając biurom podróży - o ile korzystają one z procedury szczególnej - na określenie podstawy opodatkowania w sposób ogólny dla każdego okresu podatkowego;
Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na podstawie art. 306 - 310, 226, 168, 169 i 73 dyrektywy Rady 2006/112/WE(1) z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
– Obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Komisja twierdzi, że zastosowanie przez Królestwo Hiszpanii procedury szczególnej w przypadku biur podróży, w zakresie, w którym nie ogranicza się ono do usług na rzecz podróżnych, jak przewiduje dyrektywa, lecz obejmuje również transakcje dokonywane pomiędzy biurami podróży jest sprzeczne z przepisami prawa z zakresu podatku VAT.
Ponadto, wykluczenie owej procedury szczególnej w przypadku sprzedaży publicznej - przez detaliczne biura podróży działające we własnym imieniu - podróży organizowanych przez hurtowe biura podróży, również nie jest zgodne z dyrektywą, ponieważ, jak twierdzi Komisja, brak jest jakichkolwiek wątpliwości, że te czynności wchodzą w zakres czynności objętych procedurą szczególną.
Komisja twierdzi, że zarówno przepisy hiszpańskie, które zezwalają biurom podróży - bez jakichkolwiek podstaw w dyrektywie - na wpisanie na fakturze ogólnej kwoty podatku VAT, niezwiązanej z faktycznie przerzuconym na klienta podatkiem VAT, jak również przepisy, które zezwalają temu klientowi, jako podatnikowi, na odliczenie tej ogólnej kwoty od podatku VAT podlegającego uiszczeniu, a także przepisy, które zezwalają biurom podróży - o ile korzystają one z procedury szczególnej - na określenie podstawy opodatkowania w sposób ogólny dla każdego okresu podatkowego również są sprzeczne z dyr.ektywą w sprawie podatku VAT.
______
(1) Dz.U. L 347, s. 1.
