Sprawa Gilada Szalita.

Sprawa Gilada Szalita

P7_TA(2010)0066

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie Gilada Szalita

(2010/C 349 E/18)

(Dz.U.UE C z dnia 22 grudnia 2010 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając trzecią konwencję genewską z 1949 r. i wspólny artykuł 3 konwencji genewskich z 1949 r.,

– uwzględniając Międzynarodową konwencję przeciwko braniu zakładników z 1979 r.,

– uwzględniając oświadczenie prezydencji w sprawie sytuacji humanitarnej w Gazie, wygłoszone w imieniu Unii Europejskiej dnia 18 listopada 2009 r., w którym wezwano "osoby przetrzymujące uprowadzonego żołnierza izraelskiego, Gilada Szalita, do jego bezzwłocznego uwolnienia",

– uwzględniając rezolucję nr 921 kongresu USA z dnia 18 lipca 2006 r.,

– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie sytuacji na Bliskim Wschodzie, które zawierały apel o uwolnienie Gilada Szalita,

– uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że kapral (obecnie sierżant) Gilad Szalit został uprowadzony przez Hamas na terenie Izraela dnia 25 czerwca 2006 r.,

B. mając na uwadze, że sierżant Szalit jest europejskim (francuskim) i izraelskim obywatelem,

C. mając na uwadze, że od momentu uprowadzenia sierżant Szalit jest przetrzymywany w odosobnieniu w Gazie i pozbawiony podstawowych praw wynikających ze wspólnego artykułu 3 konwencji genewskich z 1949 r. i z trzeciej konwencji genewskiej z 1949 r.,

D. mając na uwadze, że Hamas przyznał się do odpowiedzialności za przetrzymywanie sierżanta Szalita i oświadczył, że jest on więziony zgodnie z trzecią konwencją genewską z 1949 r.,

E. mając na uwadze, że międzynarodowe prawo humanitarne oraz międzynarodowe prawo praw człowieka musi być przestrzegane przez wszystkie strony konfliktu na Bliskim Wschodzie i we wszystkich okolicznościach,

F. mając na uwadze, że tworzenie zaufania między Izraelczykami i Palestyńczykami stanowi niezbędny element procesu pokojowego, zmierzającego do sytuacji, w której dwa państwa mogą istnieć obok siebie w pokoju i bezpieczeństwie,

G. mając na uwadze, że najbardziej przekonującym dowodem na to, że sierżant Szalit wciąż żyje, jest nagranie wideo z października 2009 r. przedstawiające pojmanego żołnierza, który trzyma w ręce gazetę z Gazy z datą 14 września 2009 r. (poniedziałek),

1. wzywa do natychmiastowego uwolnienia sierżanta Gilada Szalita;

2. wzywa Hamas, aby dotrzymał słowa i przyznał sierżantowi Szalitowi prawa i przywileje wynikające z trzeciej konwencji genewskiej z 1949 r.;

3. wyraża ubolewanie z powodu ciągłego odmawiania sierżantowi Szalitowi podstawowych praw człowieka oraz z powodu faktu, że jego rodzina, a także władze izraelskie i francuskie są pozbawione informacji o jego stanie zdrowia; w związku z tym wzywa Hamas, aby zezwolił Międzynarodowemu Komitetowi Czerwonego Krzyża na natychmiastowe widzenie z sierżantem Szalitem oraz umożliwienie mu kontaktu z rodziną zgodnie z trzecią konwencją genewską z 1949 r.;

4. podkreśla znaczenie dążenia do rozwiązania polegającego na współistnieniu dwóch państw i z zadowoleniem przyjmuje wznowienie bezpośrednich negocjacji między Izraelem a Autonomią Palestyńską;

5. podkreśla, że wzajemne działania zmierzające do odbudowy zaufania, podejmowane przez wszystkie strony, w tym uwolnienie znacznej liczby palestyńskich więźniów, może pomóc w stworzeniu konstruktywnej atmosfery pozwalającej na uwolnienie sierżanta Szalita;

6. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, państwom członkowskim, Wiceprzewodniczącemu Komisji / Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, rządowi Izraela, Autonomii Palestyńskiej oraz Euro-śródziemnomorskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2010.349E.91
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Sprawa Gilada Szalita.
• Data aktu: 11/03/2010
• Data ogłoszenia: 22/12/2010