Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 19 maja 2010 r. w sprawie T-243/08 Ravensburger AG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Educa Borras S.A., wniesione w dniu 23 lipca 2010 r. przez Ravensburger AG(Sprawa C-370/10 P)
(2010/C 260/14)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2010 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Ravensburger AG (przedstawiciele: H. Harte-Bavendamm, M. Goldmann, Rechtsanwälte)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Educa Borras S.A.
Żądania wnoszącego odwołanie
– dopuszczenie odwołania od wyroku Sądu z dnia 19 maja 2010 r. (sprawa T-243/08);
– uchylenie wyroku Sądu;
– stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej z dnia 8 kwietnia 2008 r. (sprawa R 597/2007-2);
– w razie potrzeby odesłanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez OHIM;
– obciążenie interwenienta i OHIM kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie w toku postępowania odwoławczego.
Zarzuty i główne argumenty
Sąd naruszył prawo poprzez stwierdzenie, że nie musi brać pod uwagę renomy wcześniejszego znaku towarowego przy ustaleniu, iż nie zostały spełnione przesłanki stosowania art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego(1).
Sąd naruszył system ustanowiony przez art. 8 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego poprzez przeprowadzenie pojedynczej oceny faktycznej podobieństwa zarówno w odniesieniu do art. 8 ust. 1 lit. b), jak i art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, chociaż te dwa przepisy przewidują całkowicie odmienne zestawy kryteriów.
Sąd naruszył prawo i art. 76 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego poprzez niezakwestionowanie stwierdzenia Drugiej Izby Odwoławczej, że okoliczności panujące na rynku w odniesieniu do używania z jednej strony znaków firmowych, a z drugiej strony znaków dla poszczególnych towarów są nieistotne.
Sąd naruszył art. 77 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego poprzez niezakwestionowanie, że Izba Odwoławcza w sposób oczywiście nieprawidłowy skorzystała ze swojej swobody uznania co do przeprowadzenia rozprawy.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78 z 24.3.2009, s. 1).
