Skarga wniesiona w dniu 17 maja 2010 r. - Association Belge des Consommateurs Tests-Achats przeciwko Komisji(Sprawa T-224/10)
(2010/C 209/63)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Association Belge des Consommateurs Tests-Achats ASBL/Belgische Verbruikersunie Test-Aankoop VZW (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: F. Filpo i A. Fratini, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2009) 9059 i C(2009) 8954 z dnia 12 listopada 2009 r. w sprawie COMP/M.5549 - EDF/SEGEBEL; oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Strona skarżąca wnosi, na podstawie art. 263 TFUE, o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim Komisja uznała, aby w części nie kierować sprawy koncentracji Electricité de France S.A. i Segebel do belgijskiego urzędu ds. konkurencji na podstawie art. 9 rozporządzenia (WE) nr 139/2004(1) (rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) oraz uznała koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem z zastrzeżeniem zobowiązań, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia, bez wszczynania postępowania na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia.
W uzasadnieniu swych żądań strona skarżąca podnosi następujące zarzuty:
W ramach zarzutu pierwszego strona skarżąca twierdzi, że zaskarżone decyzje nie zawierają wystarczającego uzasadnienia, naruszają art. 6 ust. 2 rozporządzenia i są obarczone oczywistymi błędami w ocenie, gdyż Komisja nie uwzględniła w należyty sposób stosunku konkurencji pomiędzy podmiotem powstałym w wyniku połączenia a obecnym na rynku operatorem GDF Suez.
W ramach zarzutu drugiego strona skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła jej proceduralne prawa do udziału w postępowaniu.
W ramach zarzutu trzeciego strona skarżąca utrzymuje, że bez wszczynania postępowania na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Komisja nie dysponowała przekonującymi i rozstrzygającymi argumentami, które pozwalałyby uznać, że transakcja nie budzi poważnych wątpliwości co do jej zgodności ze wspólnym rynkiem. Strona skarżąca twierdzi nadto, że uchybienia te wpłynęły także na decyzję o zaniechaniu skierowania sprawy do belgijskiego urzędu ds. konkurencji, gdyż Komisja nie dysponowała wystarczającymi przesłankami, by móc stwierdzić, czy był to organ najbardziej kompetentny do zbadania zgłoszonej transakcji.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw, Dz.U. L24, s. 1.
