Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te Amsterdam (Niderlandy) w dniu 29 lipca 2009 r. - Postępowanie karne przeciwko X(Sprawa C-297/09)
(2010/C 11/20)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 16 stycznia 2010 r.)
Sąd krajowy
Gerechtshof te Amsterdam
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Oskarżony: X
Pytania prejudycjalne
1) Czy stan faktyczny, w którym osoba mająca obywatelstwo Unii i w stosunku do której istnieją poważne powody do podejrzeń, że popełnianie czynów karalnych stanowi główny cel jej pobytu w innym państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej niż państwo, którego jest obywatelem, wchodzi w zakres obowiązywania bądź stosowania traktatu WE, a w szczególności art. 12 WE, art. 18 WE, art. 43 i nast. WE oraz art. 49 i nast. WE?
W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze w odniesieniu do art. 18 WE:
2a. Czy taki przepis jak art. 67 ust. 2 Wetboek van Strafrecht (niderlandzkiego kodeksu karnego) - w zakresie w jakim umożliwia on tymczasowe aresztowanie osób, które podlegają zakresowi obowiązywania art. 18 WE, jednak mają stałe miejsce zamieszkania lub pobytu w innym państwie członkowskim niż Niderlandy - należy postrzegać jako przeszkodę w wykonywaniu prawa do swobodnego przemieszczania się i pobytu w rozumieniu tego postanowienia?
2b. Czy w razie odpowiedzi twierdzącej przepis ten - w zakresie w jakim w interesie celowościowego dochodzenia, ścigania karnego i wydania ostatecznego wyroku w danej sprawie umożliwia on zastosowanie tymczasowego aresztowania w przypadku obywateli Unii, którzy mają stałe miejsce zamieszkania lub pobytu w innym państwie członkowskim niż Niderlandy - znajduje dopuszczalne uzasadnienie, które opiera się na obiektywnych względach niezależnych od przynależności państwowej zainteresowanych osób i jest proporcjonalne do celu realizowanego zgodnie z prawem przez przepisy prawa krajowego?
Na wypadek udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze przedstawione zostaje następujące pytanie w odniesieniu do art. 49 i nast. WE:
3) Czy taki przepis jak art. 67 ust. 2 niderlandzkiego Wetboek van Strafrecht - w zakresie w jakim umożliwia on tymczasowe aresztowanie osób, które mają stałe miejsce zamieszkania lub pobytu w innym państwie członkowskim niż Niderlandy - należy postrzegać jako przeszkodę w wykonywaniu swobody świadczenia usług w rozumieniu art. 49 i nast. WE, ponieważ chodzi o dyskryminację ze względu na okoliczność, że podmiot świadczący usługi nie ma stałego miejsca zamieszkania lub pobytu w kraju, w którym świadczone są usługi, lecz w innym państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej?
W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytania drugie i trzecie:
4) Czy taki przepis jak art. 67 ust. 2 niderlandzkiego Wetboek van Strafrecht - w zakresie w jakim umożliwia on tymczasowe aresztowanie obywateli państwa członkowskiego, którzy mają stałe miejsce zamieszkania lub pobytu w innym państwie członkowskim niż Niderlandy - należy postrzegać jako dyskryminację ze względu na przynależność państwową, która jest zakazana na podstawie art. 12 WE (ogólny zakaz dyskryminacji w zakresie zastosowania traktatu), art. 43 i nast. WE (zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność państwową w zakresie swobody przedsiębiorczości) i na podstawie art. 49 i nast. WE (zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność państwową w zakresie swobody świadczenia usług)?
W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania drugie i trzecie:
5) Czy taki przepis jak art. 67 ust. 2 niderlandzkiego Wetboek van Strafrecht - w zakresie w jakim w interesie celowościowego dochodzenia, ścigania karnego i wydania ostatecznego wyroku w danej sprawie przepis ten umożliwia tymczasowe aresztowanie obywatela państwa członkowskiego, który ma stałe miejsce zamieszkania lub pobytu w innym państwie członkowskim niż Niderlandy - może zostać wydany w sposób prawnie wiążący ze względów porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego w rozumieniu art. 45-48 WE i art. 55 WE?
