Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 7 lipca 2009 r. w sprawie F-39/08 Lebedef przeciwko Komisji, wniesione w dniu 21 września 2009 r. przez Giorgia Lebedefa(Sprawa T-364/09 P)
(2009/C 282/99)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 21 listopada 2009 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Giorgio Lebedef (Senningerberg, Luksemburg) (przedstawiciel: F. Frabetti, avocat)
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania wnoszącego odwołanie
– Uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 7 lipca 2009 r. w sprawie F-39/08 Giorgio LEBEDEF, zamieszkały 4, Neie Wee, L-1670, Senningerberg, Luksemburg, urzędnik Komisji Europejskiej, wspierany i reprezentowany przez adwokata Frédérica FRABETTI'ego, 5, rue Jean Bertels, L-1230 Luksemburg, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez swoich pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, mającego za przedmiot żądanie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 29 maja 2007 r., 20 czerwca 2007 r., 28 czerwca 2008 r., 6 lipca 2007 r., jak również dwóch decyzji z dnia 26 lipca 2007 r. oraz decyzji z dnia 2 sierpnia 2007 r. dotyczących pomniejszenia o 32 dni prawa do urlopu skarżącego za 2007 r.;
– Uwzględnienie żądań wnoszącego odwołanie podniesionych w pierwszej instancji;
– Ewentualnie, przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi do spraw Służby Publicznej;
– Orzeczenia w przedmiocie kosztów i obciążenie nimi Komisji.
Zarzuty i główne argumenty
W ramach niniejszego odwołania wnoszący odwołanie wnosi o uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) wydanego w dniu 7 lipca 2009 r. w sprawie F-39/08 Lebedef przeciwko Komisji, oddalającego skargę, w której skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności szeregu decyzji dotyczących pomniejszenia o 32 dni jego prawa do urlopu za 2007 r.
W uzasadnieniu odwołania wnoszący odwołanie podnosi dziewięć zarzutów dotyczących:
– naruszenia m.in. art. 1 akapit szósty załącznika II do regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich dotyczącego składu oraz działania Komitetu Pracowniczego, jak również art. 1 ust. 2 porozumienia ramowego dotyczącego stosunków pomiędzy Komisją a organizacjami związkowymi i zawodowymi;
– wykładni i błędnego zastosowania koncepcji "swobodnego zrzeszania się" opartej na art. 24 b regulaminu;
– naruszenia dotyczącego "pracy w niepełnym wymiarze godzin ze względów zdrowotnych" pkt III.c decyzji Komisji z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie ustanowienia przepisów wykonawczych w dziedzinie nieobecności z powodu choroby lub wypadku i w szczególności punktu stanowiącego, że "ewentualnie wzięte dni urlopu należy odnotowywać jako całe" [tłumaczenie nieoficjalne];
– błędnej oceny stanu zdrowia wnoszącego odwołanie;
– wykładni i błędnego zastosowania pojęć "udział w reprezentacji personelu", "oddelegowanie do pełnienia misji związkowych" i "misja związkowa";
– przeinaczenia i wypaczenia okoliczności stanu faktycznego i stwierdzeń wnoszącego odwołanie oraz nieścisłości materialnej stwierdzeń SSP dotyczących rejestracji "nieusprawiedliwionych nieobecności" w SysPer2;
– naruszenia prawa przez SSP w ramach wykładni pojęcia "nieobecności" tak jak jest ono definiowane w art. 57, 59 i 60 regulaminu;
– naruszenia prawa przez SSP dotyczącego zastosowania art. 60 regulaminu; oraz
– braku uzasadnienia jeżeli chodzi o ocenę przez SSP ośmiu ww. zarzutów.
