Przemysł kulturowy w EuropieP6_TA(2008)0123
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie przemysłu kulturalnego w Europie (2007/2153(INI))
(2009/C 247 E/06)
(Dz.U.UE C z dnia 15 października 2009 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 151 Traktatu WE,
– uwzględniając Konwencję Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty Nauki i Kultury (UNESCO) w sprawie ochrony i promowania różnorodności form ekspresji kulturalnej z 2005 r.,
– uwzględniając wnioski Rady z dnia 13 i 14 listopada 2006 r. i z dnia 24 i 25 maja 2007 r., w szczególności w sprawie wkładu przemysłu związanego z kulturą i kreatywnością w realizację celów strategii lizbońskiej, a także oraz rezolucję Rady z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie europejskiego programu działań na rzecz kultury,
– uwzględniając wniosek dotyczący dyrektywy 2007/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej(1),
– uwzględniając decyzję Rady nr 2006/515/WE z dnia 18 maja 2006 r. dotyczącą zawarcia porozumienia w sprawie ochrony i promowania różnorodności form ekspresji kulturalnej(2),
– uwzględniając komunikat Komisji dotyczący europejskiej agendy kultury w dobie globalizacji świata (COM(2007)0242), a także dokument roboczy służb Komisji towarzyszący temu komunikatowi (SEC(2007)0570),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 września 2003 r. w sprawie przemysłu kulturalnego(3),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2004 r. w sprawie wspólnotowych ram dla stowarzyszeń zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi(4),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 marca 2007 r. w sprawie zalecenia 2005/737/WE Komisji z dnia 18 października 2005 r., w sprawie transgranicznego zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi w odniesieniu do legalnych usług muzycznych online(5),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie społecznego statusu artystów(6),
– uwzględniając art. 45 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji oraz opinie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A6-0063/2008),
A. mając na uwadze, że kultura jest w równym stopniu dobrem publicznym i celem samym w sobie służącym rozwojowi jednostki i społeczeństwa, a jednocześnie narzędziem przyczyniającym się do wzrostu gospodarczego, zatrudnienia, a także spójności społecznej oraz rozwoju regionalnego i lokalnego, jak wykazały niedawne badania naukowe, a w szczególności jak zostało to podkreślone w badaniach KEA dla Komisji nad zależnością między gospodarką a kulturą w Europie,
B. B mając na uwadze, że przemysł związany z kulturą nie mógłby istnieć ani wzbogacać europejskich wartości gospodarczych i kulturowych bez stałego wkładu ze strony dobrze prosperującej, kreatywnej społeczności artystów aktywnych we wszystkich dziedzinach sztuki, w tym twórców filmów, kompozytorów, pisarzy, artystów plastyków, projektantów,
C. mając na uwadze, że do przemysłu związanego z kulturą zalicza się przemysł, który nadaje dziełom umysłu wartość dodaną o charakterze ekonomicznym, wytwarzając jednocześnie nowe wartości dla jednostek i społeczeństw; mając na uwadze, że obejmuje on także tradycyjne sektory, takie jak kino, muzyka i wydawnictwo oraz media i przemysł sektora kreatywnego (moda, wzornictwo), turystyka, sztuka i informacja,
D. mając na uwadze, że w świetle definicji zawartej w konwencji UNESCO, przemysł kulturalny obejmuje wszystkie sektory związane z tworzeniem, produkcją i marketingiem dóbr i usług, których wyjątkowy charakter wynika z niematerialnych i kulturalnych treści; mając na uwadze, że produkty przemysłu kulturalnego zazwyczaj chronione są prawami własności intelektualnej,
E. mając jednak na uwadze, że większe uznanie, zapewnienie specjalnego statusu prawnego i większe wsparcie dla całego przemysłu związanego z kulturą i kreatywnością w tym dla mikroprzedsiębiorstw i MŚP, jak również indywidualnych artystów, są konieczne, aby pomóc tym sektorom w osiągnięciu ich pełnego potencjału przyczyniając się tym samym realizacji celów strategii lizbońskiej,
F. mając na uwadze, że przemysł związany z kulturą produkuje i rozpowszechnia szeroki wachlarz treści, które informują, edukują i bawią obywateli, opierają się na nowych technologiach i nowych formatach cyfrowych i audiowizualnych, w stosunku do których państwa członkowskie i Unia Europejska muszą pełnić rolę promotora i regulatora, gwarantując, że twórcy oryginalnych treści odniosą sprawiedliwe i odpowiednie korzyści finansowe, poprzez zapewnienie właściwej i skutecznej ochrony praw autorskich i pokrewnych, zabezpieczając w ten sposób zrównoważony europejski przemysł kulturalny,
G. mając na uwadze, że w dzisiejszym społeczeństwie informacyjnym i technologii cyfrowej pojawiają się nowe formy produkcji, dystrybucji i konsumpcji, dające początek nowym produktom i usługom związanym z kulturą, które należy chronić przed piractwem i które ogólnie rzecz biorąc wymagają modeli operacyjnych i gospodarczych gwarantujących dostępność i różnorodność produktów o kulturalnej zawartości zachowując ich specyficzny charakter w porównaniu do zwykłych towarów handlowych gwarantując rzeczywiste wynagrodzenie dla wszystkich kategorii posiadaczy praw za wykorzystywanie treści kulturowych chronionych prawami autorskimi,
H. mając na uwadze, że towary i usługi kulturalne mają szczególny charakter, odróżniający je od innych towarów i usług, co należy uwzględnić przy opracowywaniu i wdrażaniu polityki Unii Europejskiej,
I. mając na uwadze, że odpowiednia i skuteczna ochrona praw autorskich i pokrewnych jest narzędziem umożliwiającym twórcom pobieranie sprawiedliwego wynagrodzenia za ich wysiłki twórcze w ramach handlowego wykorzystania ich dzieł, oraz mając na uwadze, że przemysł związany z kulturą, aby przetrwać, potrzebuje takiej ochrony,
J. mając na uwadze wkład przemysłu związanego z kulturą oraz społeczności twórców w promowanie różnorodności kulturowej, zapewnianie wyboru dla konsumentów, wzrost różnorodności przedsiębiorstw, demokratyzację dostępu do kultury, wzmocnienie tożsamości i integracji oraz promowanie dialogu międzykulturowego,
K. mając na uwadze, że przemysł związany z kulturą ma znaczny wkład w rozwój i spójność regionalną i lokalną, ponieważ jest biegunem przyciągającym inwestycje w turystykę, tworzy nowe kategorie towarów i usług "o charakterze lokalnym", a sprzyjając tworzeniu nowych miejsc pracy i możliwości rozwoju pomaga uniknąć marginalizacji najbardziej oddalonych regionów i regionów znajdujących się w niekorzystnym położeniu,
L. mając na uwadze, że twórcy są również podstawą działalności przemysłu związanego z kulturą oraz że w związku z tym należy im stworzyć otoczenie gospodarcze, prawne i socjalne, które umożliwi rozwój ich potencjału twórczego,
M. mając na uwadze, że konieczne jest ścisłe powiązanie kultury z edukacją i szkoleniem w celu zwiększenia zdolności produkcyjnych i twórczych sektora kultury,
N. mając na uwadze, że doświadczenie z "europejskimi stolicami kultury" w konkretny sposób odzwierciedla wkład sektora kultury w życie ekonomiczne i społeczne miasta oraz wzbogacenie jego mieszkańców,
O. mając na uwadze, że pomoc państwa i inne dotacje na sektor kreatywny stanowią inwestycje, a nie luksus oraz że muszą być oceniane zarówno w świetle przepisów wspólnotowych dotyczących konkurencji, protokołu stanowiącego załącznik do Traktatu z Amsterdamu w sprawie systemu nadawców publicznych w państwach członkowskich, art. 151 Traktatu WE i konwencji UNESCO w sprawie ochrony różnorodności kulturalnej,
P. mając na uwadze, że należy wspierać prywatne i publiczne inwestycje, oraz mecenat w sektorze kultury,
Q. mając na uwadze, że koncentracja w sektorze przemysłu związanego z kulturą stanowi zagrożenie dla różnorodności i oferty produktów kulturalnych dla konsumentów,
R. mając na uwadze, że kreatywność jest warunkiem rozwoju innowacji w Europie oraz że europejskie przedsiębiorstwa technologiczne zyskałyby pracując w symbiozie z twórcami w ramach grup przedsiębiorstw,
S. mając na uwadze, że należy bardziej wspierać małe przedsiębiorstwa i mikroprzedsiębiorstwa w promowaniu ich sieci oraz pracowników indywidualnych w tych przedsiębiorstwach, którzy masowo przyczyniają się do tworzenia bogactwa w gospodarce, oraz że należy pomagać twórcom w rozwijaniu ich wykształcenia jako przedsiębiorców w dziedzinie kultury i zachęcać ich do utrzymywania się z ich twórczości,
T. mając na uwadze, że rozdrobnienie sektora twórczego w Europie, które może być uzasadnione tylko częściowo ze względów językowych lub związanych z tożsamością narodową, oraz brak przemysłu kulturalnego o rzeczywiście europejskim wymiarze może stanowić ograniczenie dla kulturalnej roli Europy w świecie,
U. mając na uwadze, że różnorodność kulturowa i swobodny przepływ myśli objawiają się oryginalnością, wielością tożsamości i równością kobiet i mężczyzn,
V. mając na uwadze, że równość kobiet i mężczyzn jest zasadniczą wartością Unii Europejskiej, którą przekazuje się za pośrednictwem kultury i że tego rodzaju przekazywanie wartości sprzyja integracji europejskiej,
W. mając na uwadze, że w branży przemysłu kulturalnego trudno mówić o istnieniu równowagi między kobietami a mężczyznami,
X. mając na uwadze, że kobiety pracujące w przemyśle kulturalnym zajmują stanowiska kierownicze najczęściej w małych i średnich przedsiębiorstwach (MŚP) lub gdy same założą swoją własną firmę,
Y. mając na uwadze, że udział kobiet w sektorze TIMES (telekomunikacja, Internet, media, handel elektroniczny i oprogramowanie), który stanowi trzon przemysłu kulturalnego, jest wyjątkowo niski (30 %), podczas gdy zaledwie 20 % nowych firm powstających w tym sektorze to firmy zakładane przez kobiety,
1. jest zadowolony z faktu, że Rada i Komisja zamierzają uznać główną rolę kultury i kreatywności jako czynników istotnych dla promowania obywatelstwa europejskiego, przybliżenia kultury obywatelom europejskim i realizacji celów strategii lizbońskiej, zwiększając tym samym ich znaczenie w rozwijaniu projektu europejskiego;
2. podkreśla, że w ramach obecnej "gospodarki postindustrialnej" konkurencyjność Unii Europejskiej musi się być zwiększona przez sektor kultury i kreatywności; w tym kontekście wzywa Komisję i państwa członkowskie do przyjęcia jako priorytetu polityki koncentrującej się nie tylko na innowacjach przedsiębiorstw, lecz również na innowacjach w ramach działalności kulturalnej i ekonomicznej związanej z kreatywnością;
3. zauważa, że przemysł kulturalny jest głównym źródłem usług o wartości dodanej stanowiących podstawę dynamicznej opartej na wiedzy gospodarki, w związku z czym należy uznać jego znaczący wkład w konkurencyjność w obrębie Unii Europejskiej;
4. uważa, że w przemyśle kulturalnym, który w znaczącym stopniu przyczynia się do tworzenia stanowisk pracy w Unii Europejskiej, należy przede wszystkim wykorzystywać potencjał twórczy; wzywa państwa członkowskie do stymulowania nowych innowacyjnych form kształcenia ustawicznego, które sprzyjają rozwijaniu potencjału twórczego;
5. zachęca Radę i Komisję do wyjaśnienia co stanowi europejską wizję kultury, kreatywności i innowacji oraz do opracowania polityki strukturalnej mającej na celu rozwój kreatywnego europejskiego przemysłu i włączenie jej do ram prawdziwej europejskiej strategii na rzecz kultury; uważa, że priorytetem powinno być zatem określenie tożsamości sektora przemysłu i przedsiębiorstw związanych z kulturą;
6. zwraca się zatem do Komisji o zapewnienia zbiórki systematycznych danych statystycznych w tej dziedzinie, tak aby Unia i państwa członkowskie mogły dysponować spójnymi i porównywalnymi danymi statystycznymi, koniecznymi dla opracowania odpowiednich, konkretnie ukierunkowanych strategii politycznych służących promocji sektora kultury i sektora kreatywnego;
7. wzywa państwa członkowskie do wprowadzania do krajowych programów edukacyjnych nauki przedsiębiorczości na poziomie średnim i wyższym, zwłaszcza na kierunkach humanistycznych, artystycznych i kulturalnych;
8. zwraca się do Komisji oraz do Wysokiego Przedstawiciela ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa o większe i lepsze uwzględnienie kulturalnego wymiaru rzeczywistości europejskiej, a w szczególności przemysłu związanego z kulturą oraz twórców w stosunkach zewnętrznych Unii Europejskiej i w europejskiej polityce sąsiedztwa, a także w ramach ważnych forum dialogu z innymi regionami świata;
9. uważa, że rozkwit przemysłu związanego z kulturą w dużej mierze zależy od możliwości zapewnienia mobilności transgranicznej oraz że z tego względu należy się zająć problemami związanymi z europejskim nakazem aresztowania oraz ustanowić konkretne przepisy w tej materii i ponawia wnioski wyrażone w związku z tym we wspomnianej rezolucji w sprawie społecznego statusu artystów;
10. przychylnie odnosi się do pomysłu promowania mobilności twórców, produktów i usług związanych z kreatywnością przestrzegając reguł i zasad określonych w konwencji UNESCO w sprawie różnorodności kulturalnej oraz zachęca Komisję do przedstawienia zielonej księgi na ten temat, która będzie odzwierciedlać szczególny, zarówno kulturowy jak i ekonomiczny charakter tego sektora;
11. podkreśla konieczność stworzenia modelu społecznego i gospodarczego stanowiącego siatkę bezpieczeństwa dla przedsiębiorców, szczególnie niezależnych, działających w sektorze związanym z kreatywnością w dziedzinie kultury i ekonomii związanej z kreatywnością, czyli w sektorze gdzie obecnie jest bardzo wysoki poziom zatrudnienia w niepełnym wymiarze godzin, a warunki pracy są niestabilne;
12. uważa, że dobrze zorganizowane wspólne transgraniczne zarządzanie prawami autorskimi i pokrewnymi oraz wzorce biznesowe respektujące prawa wszystkich posiadaczy praw mają podstawowe znaczenie dla umożliwienia pełnego wykorzystania potencjału twórczego przy zapewnieniu sprawiedliwego wynagrodzenia dla wszystkich kategorii posiadaczy praw;
13. przypomina Komisji o swojej wyżej wymienionej rezolucji z dnia 13 marca 2007 r. oraz wzywa do wspólnotowego podejścia uwzględniającego specyfikę ery cyfrowej, ochronę europejskiej różnorodności kulturowej, zainteresowane strony odgrywające skromną rolę oraz lokalny repertuar, w oparciu o zasadę równego traktowania;
14. wzywa Komisję do szybkiego pełnego usystematyzowania art. 151 ust. 4 Traktatu WE, tak aby kultura i sektor kultury były uwzględniane we wszystkich innych dziedzinach polityki wspólnotowej, w szczególności związanych z rynkiem wewnętrznym, konkurencją, handlem, przedsiębiorstwami oraz badaniami i rozwojem, oraz do szerszego uwzględniania specyfiki sektora kultury przy wdrażaniu strategii politycznych, a także w polityce zewnętrznej przy zawieraniu traktatów międzynarodowych, zgodnie z konwencją UNESCO w sprawie różnorodności kulturowej, spełniając proaktywną rolę i nasilając współpracę międzynarodową;
15. zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wdrożenie konwencji UNESCO w sprawie różnorodności kulturalnej oraz o pełne uwzględnienie jej zasad zarówno w polityce wewnętrznej, jak i zagranicznej;
16. zwraca się do Komisji o utworzenie struktury mającej na celu większą koordynację działań i dziedzin polityki mających wpływ na sektor kultury i twórczości oraz o utworzenie grupy zadaniowej ds. kultury i ekonomii związanej z kreatywnością w celu dogłębniejszego przeanalizowania bezpośredniego wkładu kultury i twórczości na innowacje, wzrost gospodarczy i rozwój społeczny w Unii Europejskiej; oraz o zaproponowanie konkretnych środków we współpracy z Parlamentem w ramach polityki wspólnotowej;
17. w kontekście szybko następujących zmian technologicznych i rynkowych i mając na celu zagwarantowanie, że przemysł związany z kulturą skorzysta z rozwoju platform cyfrowych, nalega, by Komisja ponownie rozpatrzyła kluczową kwestię praw własności intelektualnej z punktu widzenia kultury i ekonomii oraz by zwróciła się do wszystkich podmiotów tego sektora, w szczególności telekomunikacyjnych i dostawców usług internetowych, o wspólne znalezienie sprawiedliwych w stosunku do zarówno małych jak i dużych podmiotów rozwiązań, z troską o równowagę między możliwościami dostępu do wydarzeń kulturalnych i treści kulturalnych a prawami własności intelektualnej, która gwarantuje rzeczywiste wynagrodzenie dla posiadaczy praw, duży wybór dla konsumentów oraz różnorodność kulturową; zwraca w związku z tym uwagę na fakt, że traktowanie konsumentów nie odnoszących korzyści majątkowych jak przestępców w celu zwalczania piractwa cyfrowego nie jest optymalnym rozwiązaniem;
18. zwraca się do Komisji o podjęcie środków poświęconych prewencji i edukacji oraz zwiększeniu świadomości wśród konsumentów, w szczególności młodzieży szkolnej, na temat znaczenia własności intelektualnej oraz ogólniej znaczenia twórczości, oraz o zachęcanie konsumentów do przestrzegania praw własności intelektualnej;
19. zwraca się w szczególności do Komisji, aby wsparła starania mające na celu wprowadzenie w epoce cyfrowej nowych rodzajów przedsiębiorstw, które pozwolą konsumentom na maksymalne wykorzystanie nowych technologii przy jednoczesnej maksymalnej ochronie należnego twórcom prawa do pobierania wynagrodzenia za twórczość artystyczną i kulturalną;
20. wzywa Komisję do uznania, że w związku z internetem tradycyjne sposoby wykorzystywania produktów kulturowych i usług uległy zasadniczym zmianom oraz że zasadnicze znaczenie ma zapewnienie swobodnego dostępu do treści kulturowych online oraz różnorodności wyrażania kultury ponad logiką przemysłową i handlową, gwarantując jednocześnie sprawiedliwe wynagrodzenie dla wszystkich posiadaczy praw;
21. uważa, że reforma praw własności intelektualnej jest kluczowa dla wspierania twórczości oraz dla zachęcania do rozwijania treści kulturalnych; zaleca porozumienie paryskie jako ramy dla równowagi interesów twórców i konsumentów;
22. zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wdrożenie niezbędnych środków pozwalających zapewnić przestrzeganie i ochronę własności intelektualnej;
23. wzywa Komisję i państwa członkowskie do uznania Internetu za szeroką platformę wyrazu kulturowego, dostępu do wiedzy i demokratycznego uczestnictwa w twórczości europejskiej, która zbliża pokolenia poprzez społeczeństwo informacyjne; wzywa zatem Komisję i państwa członkowskie, aby unikały przyjmowania środków sprzecznych ze swobodami obywatelskimi i prawami człowieka oraz z zasadami proporcjonalności, skuteczności i perswazji, takich jak przerywanie dostępu do Internetu;
24. nalega, aby Komisja w zwalczaniu piractwa nakładała odpowiedzialność na wszystkie zainteresowane podmioty, w tym konsumentów, oraz aby przeprowadziła kampanie uczulające i edukacyjne;
25. uważa za niezbędne odpowiednie finansowanie przemysłu związanego z kulturą i kreatywnością oraz wzywa Radę, Komisję i państwa członkowskie do podjęcia narzucających się kroków, zalecając mieszane sposoby finansowania i zabezpieczenia finansowe oraz promując ramy prawne i podatkowe sprzyjające przemysłowi związanemu z kulturą i społecznościom twórców, a w szczególności stosowanie kredytów podatkowych i zmniejszonej stopy podatku VAT do wszystkich produktów kulturalnych, w tym dzieł online;
26. podkreśla znaczenie dla europejskiego sektora twórczości infrastruktur swobodnej wymiany informacji, takich jak WorldWideWeb, które bazują na modelach wolnego udziału i otwartych standardach, oraz wzywa Komisję do zaproponowania strategii dla jeszcze bardziej otwartych i interoperacyjnych infrastruktur informacyjnych;
27. uważa za konieczne, by w funduszach strukturalnych, programach przeznaczonych dla MŚP oraz w 7. programie ramowym badań i rozwoju (2007 -2013) nadano szczególne znaczenie rozwojowi i wystarczającemu finansowaniu przemysłu związanego z kulturą i kreatywnością, w tym MŚP i indywidualnych przedsiębiorstw artystycznych działających w tym sektorze oraz ponownie zwraca się do Komisji o przedstawienie oceny wpływu, jaki na sektor kultury wywiera finansowanie z funduszy strukturalnych i 7. programu ramowego;
28. przypomina znaczenie celów inicjatywy audiowizualnej i2i Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz wzywa do priorytetowego ich potraktowania; zachęca do wykorzystywania funduszy strukturalnych do wspierania sektorów zajmujących się sztuką tradycyjną i dziedzictwem kulturowym oraz przemysłu kulturalnego i innowacyjnego; wzywa Komisję do monitorowania tych działań oraz do pomocy w rozpowszechnianiu najlepszych praktyk;
29. wzywa Komisję do promowania dostępu do przemysłu związanego z kulturą w zakresie programów pomocy technicznej, w których uczestniczą kraje trzecie, w szczególności Chiny, Indie i Ameryka Łacińska;
30. wzywa Komisję do zachęcania i wspierania partnerstw między sektorem przemysłu związanego z kulturą a sektorem technologii informacyjnych i komunikacyjnych, co ma prowadzić do połączenia kreatywności z innowacyjnością w kontekście strategii lizbońskiej;
31. wzywa Komisję do refleksji nad możliwością uruchomienia programu podobnego do programu MEDIA, ustanowienia procedur w celu wdrożenia inicjatywy związanej z europejską biblioteką cyfrową, uruchomienia programu mającego na celu pobudzenie i wsparcie sektora muzycznego, teatralnego i wydawniczego, aby ułatwić międzynarodową dystrybucję dzieł oraz ustanawiając uprzednio w programie "Kultura" mechanizm umożliwiający nieaudiowizualnym sektorom przemysłu kultury dostęp do funduszy wspólnotowych przeznaczonych na promocję książek (między innymi poprzez wspólne stanowiska na targach książki itp.), i również promowania muzyki i szkoleń zawodowych;
32. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwiększenia kwot pomocy przeznaczonej na tłumaczenie, ponieważ budżet przyznany europejskim programom kulturalnym nie pozwala na realizację ich ambitnych celów;
33. uważa, że konieczne jest popieranie sektora przemysłu związanego z kulturą i kreatywnością poprzez ulepszanie systemów zdobywania kwalifikacji, szkolenia i kształcenia w szczególności poprzez kształcenie studentów w dziedzinach kulturalnych i artystycznych na wszystkich poziomach nauczania, co ma na celu przygotowanie ich do życia zawodowego, jak również poprzez wspieranie lepszego połączenia między przedsiębiorstwami z sektora a szkołami i zachęcanie do zbliżenia się szkół i instytucji państw członkowskich, które robią już kroki w tym kierunku; uważa również, że konieczne są dalsze postępy na rzecz wzajemnego uznawania dyplomów uzyskanych w sektorze artystycznym;
34. zwraca uwagę na szczególny charakter pewnych zawodów i wiedzy specjalistycznej w sektorze kultury, twórczości i rzemieślniczym, w których trzeba zapewnić długowieczność odpowiednich mechanizmów przekazywania wiedzy;
35. wzywa Komisję i państwa członkowskie do przedsięwzięcia odpowiednich środków dla nadania wartości tradycyjnym umiejętnościom, aby wspierać mobilność i ułatwić dostęp do zawodu dla pracowników tego sektora w Unii Europejskiej;
36. zachęca państwa członkowskie do zwrócenia szczególnej uwagi na wysokość wynagrodzeń kobiet w przemyśle kulturalnym tak, by wprowadzane systemy płac nie powodowały dyskryminacji płacowej ze względu na płeć;
37. podkreśla ważną rolę przemysłu kulturalnego w walce ze stereotypami związanymi z płcią, promowaniu równości mężczyzn i kobiet oraz zmienianiu mentalności; zwraca się do państw członkowskich o zachęcanie i popieranie inicjatyw podejmowanych przez przemysł kulturalny w tym kierunku;
38. wzywa państwa członkowskie i ich samorządy lokalne do zagwarantowania lepszej komunikacji między przemysłem związanym z twórczością a sektorem finansowym z uwzględnieniem rozwoju usług konsultacyjnych w dziedzinie zarządzania przedsiębiorstwami, doradztwa finansowego, informacji i kształcenia skierowanych do małych przedsiębiorstw, przedsiębiorców i rzemieślników z sektora kultury i sektora kreatywnego;
39. przywiązuje dużą wagę do zmienionego wniosku dotyczącego dyrektywy 2007/65/WE i wzywa państwa członkowskie do zagwarantowania w odpowiednim czasie jej terminowej transpozycji do prawa krajowego, a także wzywa Komisję do dostarczenia Parlamentowi Europejskiemu informacji dotyczących wdrożenia wspomnianej dyrektywy;
40. podkreśla możliwości stwarzane przez szerokopasmowy szybki dostęp internetowy o dużym zasięgu oraz nowe technologie bezprzewodowe dla rozwijania i rozpowszechniania nowych innowacyjnych usług i treści kulturalnych zarówno w całości obszarów wiejskich, jak i miejskich w każdym z 27 państw członkowskich; ponadto wzywa państwa członkowskie, aby potraktowały priorytetowo rozwój sieci szerokopasmowych na obszarach wiejskich i peryferyjnych w celu przezwyciężenia tak zwanej "przepaści cyfrowej"; zaznacza, że postęp technologiczny zapewnia konsumentom szybszy dostęp do treści kulturalnych;
41. przypomina Komisji i państwom członkowskim o przyjętym przez nie dotychczasowym stanowisku w ramach międzynarodowych negocjacji handlowych w sprawie usług audiowizualnych, oraz wzywa je, aby w ramach negocjacji w ramach WTO i GATS nie składały żadnych ofert liberalizacji usług audiowizualnych ani żądań o wyłączenie tych usług ze stosowania klauzuli największego uprzywilejowania;
42. przyjmuje z zadowoleniem ustanowienie w 2007 r. dorocznej nagrody filmowej przyznawanej przez Parlament Europejski (PRIX LUX) jako środka wzmocnienia polityki kulturalnej, promowania różnorodności kulturowej i językowej, zachowania tradycji kulturowej i wsparcia programów wymiany; wzywa, aby ta nagroda uwzględniała, w szczególności, udział i kreatywność kobiet w uznaniu ich wkładu w rozwój i postęp kina europejskiego;
43. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Radzie Europy.
______
(1) Dz.U. L 332 z 18.12.2007, s. 27.
(2) Dz.U. L 201 z 25.7.2006, s. 15.
(3) Dz.U. C 76 E z 25.3.2004, s. 459.
(4) Dz.U. C 92 E z 16.4.2004, s. 425.
(5) Dz.U. C 301 E z 13.12.2007, s. 64.
(6) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0236.
