Konkluzje w sprawie uczenia się dorosłych.

Konkluzje Rady z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie uczenia się dorosłych

(2008/C 140/09)

(Dz.U.UE C z dnia 6 czerwca 2008 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada Europejska w swych konkluzjach z posiedzenia w Lizbonie wiosną 2000 roku(1) nawoływała do unowocześnienia systemów kształcenia i szkolenia w Europie w odpowiedzi na potrzeby gospodarki opartej na wiedzy i rosnące wyzwania społeczno-gospodarcze i demograficzne, którym Unia musi sprostać w zglobalizowanym świecie.

(2) Rada Europejska w swych konkluzjach z posiedzenia w Barcelonie wiosną 2002 roku(2) apelowała do państw członkowskich o zapewnienie wszystkim obywatelom możliwości zdobycia podstawowych kwalifikacji, a także o stworzenie starszym pracownikom większej gamy możliwości utrzymania się na rynku pracy, zwłaszcza przez gwarantowanie im rzeczywistego dostępu do uczenia się przez całe życie.

(3) W rezolucji Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. w sprawie uczenia się przez całe życie(3) podkreślono, że uczenie się przez całe życie musi obejmować uczenie się od wieku przedszkolnego do okresu po przejściu na emeryturę, w tym w ramach całego spektrum obejmującego formalne, pozaformalne i nieformalne uczenie się.

(4) W rezolucji Rady z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie ściślejszej współpracy w kształceniu i szkoleniu zawodowym(4) zauważono, że zdolności dostosowawcze i szanse na zatrudnienie osób dorosłych, w tym także starszych pracowników, w dużym stopniu zależą od możliwości aktualizowania posiadanych umiejętności i nabywania nowych w ciągu całego życia zawodowego.

(5) W rezolucji Rady z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie wzmacniania polityk, systemów i praktyk stosowanych w dziedzinie poradnictwa(5) podkreślono, że wszyscy obywatele Europy powinni mieć dostęp do usług poradnictwa na wszystkich etapach życia i że szczególną uwagę należy zwrócić na osoby i grupy zagrożone.

(6) W konkluzjach Rady z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie wspólnych europejskich zasad identyfikowania i walidacji pozaformalnego i nieformalnego uczenia się(6), opracowanych w odpowiedzi na deklarację kopenhaską z listopada 2002 roku, wezwano do opracowania i rozpowszechniania europejskich instrumentów służących uznawaniu pozaformalnego i nieformalnego uczenia się.

(7) Celem zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie(7) jest między innymi doprowadzenie do tego, by dorośli mieli możliwość rozwijania i aktualizowania przez całe życie swoich umiejętności, oraz zapewnienie stworzenia odpowiedniej infrastruktury kształcenia ustawicznego i szkolenia dorosłych.

(8) W konkluzjach Rady z dnia 25 maja 2007 r. w sprawie spójnych ram wskaźników i poziomów odniesienia w dziedzinie kształcenia i szkolenia(8) wezwano do opracowania wskaźników dotyczących umiejętności dorosłych.

(9) W zaleceniu Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji(9) wspierane jest podejście, zgodnie z którym opis kwalifikacji powinien opierać się na efektach uczenia się, niezależnie od tego, w jaki sposób i gdzie zostały one uzyskane.

(10) We wspólnym sprawozdaniu Rady i Komisji z postępów w realizacji programu prac "Edukacja i szkolenie 2010" z 2008 roku podkreśla się, że dużym problemem jest nadal niski poziom uczestnictwa starszych pracowników i pracowników o niskich kwalifikacjach w uczeniu się dorosłych.

(11) W rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 16 stycznia 2008 r. w sprawie kształcenia dorosłych pt.: "Nigdy nie jest za późno na naukę"(10) apeluje się do państw członkowskich o wspieranie działań na rzecz zdobywania wiedzy i rozwijania kultury uczenia się przez całe życie, w szczególności przez realizację polityk - zgodnych z zasadą równości kobiet i mężczyzn - zmierzających do tego, by zwiększyć atrakcyjność, dostępność i skuteczność edukacji dorosłych,

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE komunikat Komisji pt.: "Nigdy nie jest za późno na naukę"(11) z października 2006 roku oraz plan działań Komisji pt.: "Na naukę zawsze jest odpowiednia pora"(12) z września 2007 roku, w których to dokumentach podkreśla się, jak duże znaczenie ma uczenie się dorosłych stanowiące główny element uczenia się przez całe życie, oraz wzywa się państwa członkowskie do usuwania barier uniemożliwiających uczestnictwo w tym procesie, do ogólnej poprawy jakości i zwiększania efektywności uczenia się dorosłych, do przyspieszania procesów walidacji i uznawania, a także do zapewnienia wystarczających inwestycji w tę dziedzinę i do jej monitorowania.

JEST ŚWIADOMA tego, że uczenie się dorosłych może odegrać zasadniczą rolę w realizacji celów strategii lizbońskiej ze względu na to, że wspiera spójność społeczną, zapewnia obywatelom umiejętności potrzebne do znalezienia nowej pracy oraz pomaga Europie lepiej sprostać wyzwaniom globalizacji. W szczególności należy:

1) podnosić poziom umiejętności wśród nadal znacznej liczby pracowników o niskich kwalifikacjach, a w efekcie umożliwić wszystkim obywatelom przystosowanie się do zmian technologicznych i przyszłych potrzeb w zakresie umiejętności, co przyczyni się do poprawy ogólnych wyników gospodarczych;

2) dążyć do rozwiązania kwestii utrzymującej się wysokiej liczby osób zbyt wcześnie porzucających naukę przez umożliwienie osobom, które wchodzą w dorosłość bez kwalifikacji, skorzystania z drugiej szansy; należy się przy tym skupiać na obszarach szczególnie ważnych, takich jak podstawowe kompetencje z zakresu czytania, pisania I liczenia, umiejętność obsługi komputera i nauka języków;

3) zwalczać wykluczenie społeczne wynikające z takich okoliczności, jak niski poziom kształcenia ogólnego, bezrobocie i izolacja obszarów wiejskich, a jednocześnie - w obliczu obecnych tendencji demograficznych i migracyjnych - kłaść większy nacisk na uczenie się przez całe życie oraz potrzeby szkoleniowe starszych pracowników I migrantów;

4) zapewniać efektywność, skuteczność i dobrą jakość uczenia się dorosłych w celu zwiększenia aktywnego uczestnictwa w tym uczeniu się, zwłaszcza wśród grup defaworyzowanych, pozyskania dla tej dziedziny wystarczających inwestycji publicznych i prywatnych oraz zachęcania sektora prywatnego, by traktował uczenie się dorosłych jako kluczowy element rozwoju miejsca pracy i rozwoju przedsiębiorstw.

UWAŻA, że uczenie się dorosłych może w istotny sposób przyczynić się do zaspokajania takich potrzeb dzięki temu, że przynosi nie tylko korzyści gospodarcze i społeczne, takie jak większe szanse na zatrudnienie, dostęp do miejsc pracy o lepszych warunkach, bardziej odpowiedzialna postawa obywatelska i większe uczestnictwo w życiu obywatelskim, lecz także korzyści osobiste, takie jak większa samorealizacja, lepsze zdrowie i dobre samopoczucie oraz wyższa samoocena; w związku z tym uważa, że:

1) na uczenie się dorosłych należy kłaść większy nacisk i skuteczniej je wspierać na szczeblu krajowym w ramach całości starań na rzecz rozwoju kultury uczenia się przez całe życie;

2) działania szczegółowe opisane w załączniku do niniejszych konkluzji mogłyby stworzyć spójne ramy przyszłych działań w tej dziedzinie związanych z programem prac "Edukacja i szkolenie 2010";

3) dalsze opracowywanie i realizacja takich środków powinny przebiegać z pełnym poszanowaniem odpowiedzialności państw członkowskich za treść programów nauczania oraz organizację systemów kształcenia i szkolenia; należy przy tym wykorzystać otwartą metodę koordynacji;

4) postępy i monitorowanie uczenia się dorosłych powinny być zgodne ze spójnymi ramami wskaźników i poziomów odniesienia, które Rada przyjęła w maju 2007 roku, oraz powinny zostać uwzględnione w przyszłych wspólnych sprawozdaniach z postępów w realizacji programu prac "Edukacja i szkolenie 2010";

5) przekrojowy charakter, różnorodność, złożoność i bogactwo problematyki uczenia się dorosłych narzuca potrzebę zastosowania zintegrowanych rozwiązań i udziału wszystkich zainteresowanych stron, w tym także na szczeblu lokalnym i regionalnym, partnerów społecznych i organizacji pozarządowych.

W związku z tym ZACHĘCA PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE, by zajęły się zagadnieniami związanymi z uczeniem się dorosłych, które ujęto w niniejszych konkluzjach, i by podejmowały w szczególności działania przedstawione w załączniku do niniejszych konkluzji zgodnie ze swoją konkretną sytuacją i priorytetami,

oraz ZACHĘCA KOMISJĘ, by:

– wspierała państwa członkowskie w dalszym rozwijaniu i doskonaleniu uczenia się dorosłych, nie tylko pod względem stwarzania większych możliwości, zapewniania szerszego dostępu i większego uczestnictwa, lecz także zapewniania bardziej odpowiednich efektów uczenia się ukierunkowanych na konkretne wyniki, z wykorzystaniem takich działań, jak te, które przedstawiono w załączniku do niniejszych konkluzji,

– zapewniała komplementarność i spójność prac podejmowanych w następstwie takich działań z realizacją tych aspektów procesów bolońskiego i kopenhaskiego, które odnoszą się do uczących się osób dorosłych,

– wzmacniała istniejące struktury badawcze i stosowała je na potrzeby edukacji dorosłych,

– kontynuowała i pogłębiała współpracę z organizacjami międzynarodowymi oraz odnośnymi jednostkami pozarządowymi działającymi w tej dziedzinie, a także tworzyła powiązania z inicjatywami regionalnymi, takimi jak współpraca euroazjatycka, oraz ogólnoświatowymi, takimi jak "Edukacja dla wszystkich" i milenijne cele rozwoju.

______

(1) Dok. SN 100/1/00 REV 1.

(2) Dok. SN 100/1/02 REV 1, pkt 32 i 33.

(3) Dz.U. C 163 z 9.7.2002, str. 2.

(4) Dz.U. C 13 z 18.1.2003, str. 2.

(5) Dok. 9286/04.

(6) Dok. 9600/04.

(7) Dz.U. L 394 z 30.12.2006, str. 10.

(8) Dz.U. C 311 z 21.12.2007, str. 13.

(9) Odniesienie do Dz.U. zostanie dodane.

(10) (2007/2114 (INI))-P6_TA-PROV(2008)0013.

(11) Dok. 14600/06-COM(2006) 614 wersja ostateczna.

(12) Dok. 13426/07-COM(2007) 558 wersja ostateczna.

ZAŁĄCZNIK

DZIAŁANIA SZCZEGÓŁOWE NA LATA 2008-2010

A. DZIAŁANIA KOMISJI WE WSPÓŁPRACY Z PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI

1. Analiza reform w dziedzinie kształcenia i szkolenia, na szczeblu krajowym, a w szczególności rozwój krajowych systemów kwalifikacji w odniesieniu do europejskich ram kwalifikacji oraz systemów transferu i akumulacji punktów w zakresie uczenia się formalnego, pozaformalnego i nieformalnego z myślą o poprawie dostępu dorosłych do systemów kwalifikacji.

2. Analiza wpływu krajowych reform w dziedzinie kształcenia i szkolenia na rozkład finansowania według różnych grup wiekowych, zgodnie z podejściem zakładającym uczenie się przez całe życie.

3. Wspieranie stworzenia - w oparciu o dobre wzorce istniejące w państwach członkowskich - możliwości, warunków i zasobów odnośnie do rozwoju zawodowego osób pracujących w dziedzinie uczenia się dorosłych, co ma na celu zwiększenie dostrzegalności i poprawę statusu tego zawodu.

4. Dalsze badania nad opracowywaniem kryteriów jakości, które powinny spełniać placówki świadczące usługi w zakresie uczenia się dorosłych.

5. Opracowanie wspólnego wykazu dobrych wzorców i projektów służących motywowaniu grup, do których szczególnie trudno dotrzeć, określeniu głównych czynników warunkujących ich reintegrację zawodową i społeczną oraz podniesieniu ich samooceny.

6. Określenie dobrych wzorców w zakresie oceny efektów uczenia się, zwłaszcza wśród pracowników o niskich kwalifikacjach, starszych pracowników i migrantów, którzy uzyskali je poza formalnym systemem nauczania.

7. Stworzenie glosariusza uzgodnionych definicji stosowanych w dziedzinie uczenia się dorosłych oraz określenie - na podstawie istniejących zbiorów danych, w tym danych zebranych przez OECD, i z zachowaniem spójności z rozporządzeniem dotyczącym statystyk z dziedziny edukacji i uczenia się przez całe życie(1) - zestawu porównywalnych podstawowych danych na szczeblu europejskim niezbędnych do łatwiejszego monitorowania. (Należy zapewnić wszystkim państwom członkowskim prawo do uczestniczenia w tych pracach).

8. Wspieranie działań, które mają na celu wzmocnienie pozycji uczenia się dorosłych w krajowych strategiach na rzecz uczenia się przez całe życie.

9. Wspieranie kampanii ukierunkowanych na zwiększanie świadomości oraz motywacji wśród osób mogących podjąć naukę, co ma zwiększyć ogólne uczestnictwo w uczeniu się dorosłych.

B. DZIAŁANIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH REALIZOWANE PRZY WSPARCIU KOMISJI

1. Propagowanie i wspieranie wśród zainteresowanych stron w państwach członkowskich wymiany dobrych wzorców, wzajemnego uczenia się oraz prowadzenia wspólnych projektów w dziedzinie edukacji dorosłych.

2. Zacieśnianie współpracy - w ramach działań na rzecz tworzenia kultury uczenia się przez całe życie - w zakresie: określania i usuwania barier uniemożliwiających uczestnictwo dorosłych w uczeniu się, zapewniania w dziedzinie uczenia się dorosłych możliwości uczenia się odznaczających się wysoką jakością i zgodnych z zapotrzebowaniem oraz zapewniania udogodnień w tej dziedzinie, w tym nauki z wykorzystaniem nośników elektronicznych oraz możliwości nauki na odległość.

3. Zachęcanie zarówno instytucji szkolnictwa wyższego, jak i instytucji kształcenia zawodowego, by w większym stopniu wychodziły naprzeciw potrzebom uczących się osób dorosłych, a także by angażowały się w partnerstwa ze środowiskiem biznesowym w celu motywowania pracodawców do organizacji uczenia się dorosłych w miejscu pracy i motywowania pracowników do uczestnictwa w nim.

4. Prowadzenie działań na rzecz ułatwiania wszystkim obywatelom dostępu do uczenia się dorosłych i zwiększania ich uczestnictwa w nim; działania te miałyby jednak dotyczyć w szczególności tych osób, które zbyt wcześnie porzucają kształcenie ogólne i zawodowe, a chciałyby otrzymać "drugą szansę", osób o specjalnych potrzebach, niewystarczającym poziomie umiejętności podstawowych lub niskim poziomie wykształcenia; działania te mają na celu zachęcenie takich osób do podnoszenia kwalifikacji.

5. Zapewnienie skutecznego i efektywnego wykorzystywania programu "Uczenie się przez całe życie", europejskich funduszy strukturalnych i podobnych źródeł finansowania w celu stwarzania dorosłym większych możliwości uczenia się.

6. Promowanie rozwoju i wykorzystania systemów poradnictwa przez całe życie, które będą w stanie zapewnić dorosłym niezależne informacje i porady, indywidualną analizę umiejętności oraz zindywidualizowane poradnictwo zawodowe.

7. Rozważenie - pod kątem stosunku zysków do kosztów - wpływu uczenia się dorosłych na spójność społeczną i rozwój gospodarczy.

8. Ułatwianie opracowywania metod i narzędzi niezbędnych do oceny kluczowych umiejętności i kompetencji, także tych nabytych głównie poza formalnym systemem nauczania, oraz do ich walidacji i definiowania pod kątem efektów uczenia się, a jednocześnie inwestowanie w propagowanie procedur walidacji i uznawania.

9. Dążenie do przeznaczania na uczenie się dorosłych odpowiedniej części zasobów finansowych przydzielanych różnym sektorom edukacji, zgodnie z podejściem zakładającym uczenie się przez całe życie.

10. Wspieranie aktywnego udziału partnerów społecznych i innych zainteresowanych stron, w tym organizacji pozarządowych, w zapewnianiu możliwości nauki na wysokim poziomie, odpowiadających szczególnym potrzebom różnych kategorii osób uczących się. Szczególny nacisk należy położyć na rozwiązania w zakresie nauki z wykorzystaniem technologii informacyjnych i komunikacyjnych, a także na rozwijanie umiejętności w zakresie takich technologii.

11. Zacieśnianie współpracy z Europejskim Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) i Instytutem Uczenia się przez Całe Życie Unesco, a także pełne wykorzystywanie możliwości badawczych innych instytucji międzynarodowych działających w dziedzinie edukacji i uczenia się dorosłych.

12. Rozważenie - na podstawie wyników uzyskanych po przeprowadzeniu tych działań - dalszych działań, które można podjąć po roku 2010, zgodnych z programem stanowiącym kontynuację programu prac "Edukacja i szkolenie 2010".

______

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. dotyczące tworzenia i rozwoju statystyk z dziedziny edukacji i uczenia się przez całe życie-Dok. PE-CONS 3659/3/07 REV 3. Odniesienie do DZ.U. zostanie dodane.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024