Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C-3/37.792 - Microsoft(Zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji - Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)
(2008/C 138/05)
(Dz.U.UE C z dnia 5 czerwca 2008 r.)
Projekt decyzji w tej sprawie stwarza podstawy do następujących uwag:
Procedura przewidziana w art. 24 ust. 1 na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 24 marca 2004 r.
W dniu 24 marca 2004 r. Komisja przyjęła decyzję skierowaną do Microsoft Corporation ("Microsoft") w sprawie postępowania przewidzianego w art. 82 Traktatu WE (Sprawa COMP/C-3/37.792). We wspomnianej decyzji ("ostateczna decyzja") Komisja stwierdziła między innymi, że Microsoft naruszył przepisy art. 82 Traktatu WE ("art. 82") oraz art. 54 porozumienia EOG, odmawiając, w okresie od października 1998 r. do daty przyjęcia decyzji, ujawnienia niektórych "informacji dotyczących interoperacyjności" przedsiębiorstwom oferującym na sprzedaż produkty w postaci systemów operacyjnych dla serwerów grup roboczych, uniemożliwiając im tym samym opracowanie i rozpowszechnianie takich produktów(1).
W dniu 10 listopada 2005 r. Komisja przyjęła decyzję na mocy art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 ("decyzja na mocy art. 24 ust. 1"). Artykuł 1 tej decyzji nakazuje, że: "do dnia 15 grudnia 2005 r. Microsoft Corporation musi zapewnić wypełnienie wszystkich obowiązków przewidzianych w art. 5 lit. a) i c) ostatecznej decyzji. W razie niewypełnienia tych obowiązków na Microsoft zostanie nałożona okresowa kara pieniężna w wysokości 2 mln EUR za każdy dzień, licząc od wymienionej daty".
W decyzji na mocy art. 24 ust. 1 stwierdzono dwa przypadki niewypełnienia przez Microsoft obowiązków przewidzianych w art. 5 lit. a) i c) ostatecznej decyzji. Niniejsze postępowanie dotyczy tylko zarzutu, że Microsoft nie dostarczył kompletnej i dokładnej dokumentacji technicznej zawierającej informacje dotyczące interoperacyjności, które miał przedstawić zgodnie z ostateczną decyzją.
Czynności podjęte przez Microsoft w celu dostarczenia kompletnej i dokładnej dokumentacji technicznej oraz reakcja Komisji
W dniu 14 grudnia 2004 r. Microsoft przesłał Komisji dokumentację techniczną (specyfikacje techniczne), którą opracował w odniesieniu do określonych protokołów ("dokumentacja techniczna"). OTR, zewnętrzni eksperci techniczni Komisji, dokonali przeglądu tej dokumentacji technicznej i w swoim sprawozdaniu ("pierwsze sprawozdanie OTR") wyrazili negatywną opinię co do jej kompletności, dokładności i odpowiedniości w stosunku do założonego celu. W dniu 15 czerwca 2005 r. służby Komisji wysłały do Microsoftu pierwsze sprawozdanie OTR, aby umożliwić spółce przedstawienie uwag. W dniu 8 lipca 2005 r. Microsoft udzielił odpowiedzi w sprawie pierwszego sprawozdania OTR.
W drodze decyzji z dnia 28 lipca 2005 r. Komisja ustanowiła mechanizm monitorowania, przewidując powołanie pełnomocnika ds. monitorowania oraz określając jego zadania i obowiązki. Zadaniem pełnomocnika jest wspieranie Komisji w nadzorowaniu przestrzegania ostatecznej decyzji(2). W dniu 5 października 2005 r. Komisja na pełnomocnika wybrała jednego spośród czterech ekspertów figurujących na liście, którą przedłożył Microsoft.
W dniu 8 sierpnia 2005 r. w odpowiedzi na zastrzeżenia przedstawione w pierwszym sprawozdaniu OTR dotyczące informacji zawartych w dokumentacji technicznej Microsoft dostarczył służbom Komisji zaktualizowaną wersję dokumentacji technicznej.
Zaktualizowana wersja dokumentacji technicznej została również oceniona przez OTR. OTR przedstawił zaktualizowane sprawozdanie dotyczące kompletności i dokładności dokumentacji technicznej, w którym podtrzymał swoją negatywną opinię.
W celu wywiązania się z obowiązków określonych w art. 5 lit. c) ostatecznej decyzji Microsoft zaproponował zainteresowanym przedsiębiorstwom umowę w sprawie dokonania oceny. Jak dotąd cztery przedsiębiorstwa (Novell, IBM, Oracle oraz Sun) zawarły z Microsoftem umowy o dokonanie trzydniowej oceny. Służby Komisji wezwały te przedsiębiorstwa do przedstawienia szczegółowego opisu sposobu dokonania oceny na miejscu oraz stwierdzenia, czy dokumentacja techniczna analizowana podczas oceny zawiera kompletne i dokładne specyfikacje dotyczące protokołów określonych w decyzji, a także do wyrażenia opinii w sprawie wartości technologii ujawnionej w dokumentacji technicznej.
W odpowiedzi na wezwania Komisji (pierwsze z przełomu września i października 2005 r., drugie z marca 2006 r.) Novell, IBM, Oracle oraz Sun przedstawiły negatywne uwagi co do stosowności i wystarczalności przedstawionej dokumentacji technicznej.
W dniach 11 i 23 listopada 2005 r. Microsoft przedłożył poprawioną dokumentację techniczną ("dokumentacja techniczna z listopada 2005 r."). W dniu 30 listopada 2005 r. pełnomocnik przedłożył wstępne sprawozdanie dotyczące poprawionej dokumentacji technicznej Microsoftu. W dniu 15 grudnia 2005 r. pełnomocnik przedłożył wersję ostateczną sprawozdania dotyczącego dokumentacji technicznej z listopada 2005 r.
W dniu 15 grudnia 2005 r. Microsoft przedstawił odpowiedź w sprawie wstępnego sprawozdania przedstawionego przez pełnomocnika i oświadczył, że w Redmond dostępna jest kolejna poprawiona wersja dokumentacji technicznej ("dokumentacja techniczna z 15 grudnia 2005 r."). W dniu 3 marca 2006 r. pełnomocnik przedstawił w sprawozdaniu swoje uwagi co do tej, trzeciej z kolei, wersji dokumentacji technicznej, która do dnia 26 grudnia 2005 r. nie wpłynęła do Komisji.
Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń
W dniu 21 grudnia 2005 r. Komisja dostarczyła spółce Microsoft pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, w którym wstępnie zaopiniowała, że poprawiona dokumentacja techniczna przedłożona w dniach 11 i 23 listopada 2005 r. wciąż nie była na tyle wyczerpująca, żeby móc uznać za spełnione obowiązki nałożone na Microsoft na mocy art. 5 lit. a) i c) ostatecznej decyzji. W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń odniesiono się również do trzeciej wersji dokumentacji technicznej i podkreślono, że zmiany w dokumentacji technicznej w wersji z 15 grudnia 2005 r. dotyczyły w większości jedynie formatu. Komisja uznała, że wersja dokumentacji technicznej z 15 grudnia 2005 r. nie eliminowała braków stwierdzonych w poprzednich wersjach. Sprawozdania pełnomocnika załączono do pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń.
Microsoft został wezwany do udzielenia odpowiedzi do dnia 31 stycznia 2006 r. Na wniosek Microsoftu przedłużyłam ten termin do dnia 15 lutego 2006 r., w szczególności po to, by zewnętrzni eksperci Microsoftu mogli przygotować uzasadnione opinie w sprawie zarzutów przedstawionych przez Komisję. Przedłużony termin został dotrzymany.
Podczas składania ustnych wyjaśnień oraz w odpowiedzi pisemnej Microsoft utrzymywał, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń zawiera poważne błędy, gdyż nie uwzględnia w dostatecznym stopniu dokumentacji technicznej zapowiedzianej przez Microsoft na dzień 15 grudnia 2005 r. Ponieważ Microsoft poinformował Komisję, że dnia 15 grudnia dokumentacja techniczna będzie dostępna do wglądu, Komisja powinna raczej poczekać z wydaniem pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń do czasu dostarczenia do Brukseli egzemplarza dokumentacji technicznej.
Nie podzielam opinii Microsoftu, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń zawiera błędy. W świetle orzecznictwa uznaje się, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń jest dokumentem zawierającym wstępne ustalenia. Do czasu przyjęcia decyzji Komisja może zmienić lub uzupełnić swoje stanowisko przedstawione w decyzji, pod warunkiem że daje zainteresowanym przedsiębiorstwom możliwość przedstawienia swoich uwag w danej kwestii(3). W opisie stanu faktycznego wydanym w dniu 10 marca 2006 r. (patrz poniżej) Microsoft został należycie poinformowany o dokonanej przez Komisję ocenie trzeciej wersji dokumentacji technicznej, którą dostarczył Microsoft, i dano mu wystarczająco dużo czasu na przedstawienie swojej opinii. Dlatego uważam, że Microsoft nie może utrzymywać, że jego prawa zostały naruszone w związku z wydaniem pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń.
Dalsze uwagi zgłoszone przez Microsoft oraz "opis stanu faktycznego"
W dniu 25 stycznia 2006 r. Microsoft złożył licencjobiorcom dokumentacji technicznej ofertę dostępu do kodu źródłowego Windows na podstawie licencji dotyczącej dokumentacji kodu źródłowego.
W dniu 30 stycznia 2006 r. Microsoft przedłożył właściwym służbom Komisji czwartą wersję dokumentacji technicznej.
W dniu 10 marca 2006 r. Komisja przekazała spółce Microsoft dokument ("opis stanu faktycznego"), w którym wyjaśniono, że wersję dokumentacji technicznej z dnia 15 grudnia 2005 r. uznano za niewystarczającą do tego, by stwierdzić, że spełnia wymagania przedstawione w ostatecznej decyzji. Ponadto Microsoft został poinformowany, że ujawnienie kodu źródłowego nie ma znaczenia dla obowiązku nałożonego na Microsoft na mocy art. 5 lit. a) i c) ostatecznej decyzji. Załączono sprawozdanie sporządzone przez pełnomocnika, dotyczące trzeciej wersji dokumentacji technicznej, oraz sprawozdanie sporządzone przez firmę TAEUS, dotyczące czwartej wersji dokumentacji technicznej, ale zawierające jedynie ocenę specyfikacji jednego z protokołów.
Microsoft miał możliwość zgłoszenia uwag do opisu stanu faktycznego w terminie dwóch tygodni.
W piśmie z dnia 14 marca 2006 r. Microsoft zajął stanowisko, że opis stanu faktycznego stawia nowe zarzuty i dlatego stanowi uzupełnienie pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, którego wydanie wymaga terminu czterech tygodni na odpowiedź. W szczególności Microsoft uważał, że nowy zarzut stanowi zawarte w opisie stanu faktycznego stwierdzenie, że trzecia wersja dokumentacji technicznej nie była zgodna z wymaganiami określonymi w art. 5 lit. a) i c) decyzji Komisji z dnia 24 marca 2004 r.
W mojej odpowiedzi z dnia 17 marca 2006 r. oświadczyłam, że nie podzielam zdania Microsoftu co do tego, że w opisie stanu faktycznego przedstawionym przez Komisję postawiono zastrzeżenia, których nie zawarto w przedstawionym przez Komisję pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń. Uważam, że bardziej szczegółowe odniesienie się do wersji dokumentacji technicznej z 15 grudnia 2005 r. nie sprowadzało się do przedstawienia spółce Microsoft nowych zastrzeżeń, ale posłużyło podtrzymaniu dotychczasowych zastrzeżeń w świetle nowych okoliczności faktycznych. W związku z tym nie przychyliłam się do wniosków Microsoftu. Jednakże z uwagi na to, by Microsoft mógł się zająć przygotowaniem do przewidzianego na nadchodzące dni złożenia ustnych wyjaśnień w sprawie pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń oraz opisu stanu faktycznego, nie żądałam od Microsoftu przedstawienia pisemnych uwag do opisu stanu faktycznego przed złożeniem ustnych wyjaśnień i ustaliłam, że Microsoft będzie mógł przedstawić pisemne uwagi do opisu stanu faktycznego w terminie dwóch tygodni po złożeniu ustnych wyjaśnień, tj. do dnia 14 kwietnia 2006 r. Ten termin został zachowany.
Dalsze uwagi Microsoftu oraz drugi opis stanu faktycznego przedstawiony przez Komisję
W dniu 11 kwietnia 2006 r. Microsoft przedłożył kolejną poprawioną wersję dokumentacji technicznej.
W następstwie spotkania pomiędzy pełnomocnikiem a przedstawicielami Microsoftu i Komisji, które odbyło się w dniach 7-8 kwietnia 2006 r., oraz skierowania w dniu 13 kwietnia 2006 r. przez członka Komisji odpowiedzialnego za konkurencję pisma do Dyrektora Generalnego Microsoftu, w dniu 22 kwietnia 2006 r. pełnomocnik otrzymał plan prac dotyczący dostarczenia kompletnej i dokładnej dokumentacji technicznej. Plan prac przewiduje, że poprawiona dokumentacja techniczna dotycząca większości protokołów opisanych w dokumencie zostanie dostarczona do dnia 30 czerwca 2006 r. oraz że dokumentacja techniczna dotycząca pozostałych protokołów określonych w dokumencie zostanie dostarczona do dnia 18 lipca 2006 r.
W dniu 15 maja 2006 r. pełnomocnik złożył dwa sprawozdania: jedno przedstawiające uwagi do sprawozdań sporządzonych przez ekspertów technicznych Microsoftu, które załączono do pisma Microsoftu z dnia 14 kwietnia 2006 r., oraz drugie sprawozdanie przedstawiające ocenę kompletności i dokładności dokumentacji technicznej przedłożonej przez Microsoft w dniu 11 kwietnia 2006 r.
W dniu 15 maja 2006 r. firma TAEUS przedłożyła sprawozdanie zawierające ocenę kompletności i dokładności tej dokumentacji oraz uwagi do sprawozdań sporządzonych przez ekspertów Microsoftu. Sprawozdanie to dostarczono spółce Microsoft w dniu 19 maja 2006 r. i załączono do niego sprawozdanie pełnomocnika z dnia 15 maja 2006 r. dotyczące dokumentacji technicznej przedłożonej przez Microsoft w dniu 11 kwietnia 2006 r. Tym samym pismem Komisja powiadomiła Microsoft, że uznała, iż wobec wstrzymania się przez Microsoft od wyrażenia stanowiska w sprawie zastrzeżeń wniesionych dnia 21 grudnia 2005 r. dotyczących kompletności i dokładności dokumentacji technicznej zastrzeżenia te pozostają aktualne. Komisja wezwała Microsoft do zgłoszenia uwag w terminie dwóch tygodni od otrzymania pisma.
W dniu 23 maja 2006 r. Microsoft wniósł o przedłużenie o dwa tygodnie terminu odpowiedzi na pismo Komisji z dnia 19 maja 2006 r.
W dniu 30 maja 2006 r. wyraziłam zgodę na przedłużenie do dnia 9 czerwca 2006 r. terminu udzielenia przez Microsoft odpowiedzi na pismo Komisji z dnia 19 maja 2006 r.
W dniu 9 czerwca 2006 r. Microsoft odpowiedział na pismo z dnia 19 maja 2006 r. W odpowiedzi zawarto dwa kolejne sprawozdania ekspertów technicznych Microsoftu.
Dostęp do akt
W następstwie wydania pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń spółce Microsoft udostępniono do wglądu akta sprawy w dniu 23 grudnia 2005 r. Pismami z dnia 24 grudnia 2005 r. i 2 stycznia 2006 r. oraz na spotkaniu w dniu 6 stycznia 2006 r. w biurze urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające Microsoft wniósł o ponowne uzyskanie dostępu do akt Komisji. Wniosek o dostęp do akt dotyczył również korespondencji między Komisją z jednej strony, a OTR i pełnomocnikiem z drugiej.
Pismem z dnia 13 stycznia 2006 r. odrzuciłam wniosek Microsoftu o dostęp do korespondencji z OTR i pełnomocnikiem. Po szczegółowej wymianie z Microsoftem pism w tej sprawie uznałam, że korespondencja ta ma charakter wewnętrzny. Jednakże dokładnie sprawdziłam, czy dostęp do informacji zawartych w korespondencji mógł być potrzebny do właściwego zrozumienia metodologii lub prawidłowej weryfikacji technicznej sprawozdania pełnomocnika lub też pod innym względem niezbędny do celów obrony Microsoftu. Ponieważ nie można było tego wykluczyć w przypadku "badania wystarczalności" dokonanego przez pełnomocnika, postanowiłam udzielić dostępu do tego dokumentu. Ponadto, aby umożliwić spółce Microsoft sprawdzenie zbioru dostępnych dokumentów służb Komisji, upewniłam się, że Microsoft otrzymał wykaz wyszczególniający wszystkie nieujawnione jeszcze dokumenty, które ewentualnie mogły mieć związek z pisemnym zgłoszeniem zastrzeżeń.
Pismem z dnia 17 stycznia 2006 r. Microsoft wniósł o uzyskanie dostępu do wszystkich dokumentów odnoszących się do kontaktów Komisji z czterema przedsiębiorstwami (Novell, IBM, Oracle oraz Sun), które odpowiedziały na badanie rynku przeprowadzone przez Komisję, jak również z innymi stronami trzecimi, z którymi Komisja kontaktowała się w tej sprawie. Pomimo że uwagi tych stron trzecich zostały w pierwszej kolejności opatrzone klauzulą poufności, wszystkie strony udzielające informacji zezwoliły na ujawnienie swoich dokumentów znajdujących się w wykazie przekazanym spółce Microsoft. Stąd też dokumenty te zostały spółce Microsoft udostępnione. W niektórych przypadkach wyraźnie zastrzeżono, że dokumenty mogą zostać udostępnione pod warunkiem, że Microsoft nie rozpowszechni informacji wśród innych osób, niebędących członkami zarządu lub personelu Microsoftu bezpośrednio związanymi ze sprawą. Poinformowałam Microsoft o tym warunku. Niemniej jednak niektóre strony, które udzieliły informacji, złożyły skargę, że Microsoft nadużył informacji do celów innych niż obrona w obecnym postępowaniu, w szczególności przedstawiając informacje w swojej witrynie internetowej. Microsoft miał możliwość zająć stanowisko wobec tych skarg. Ostatecznie udostępniłam również jeden dokument z korespondencji pomiędzy OTR i pełnomocnikiem ze stronami trzecimi.
Pismem z dnia 2 marca 2006 r. skierowanym do mnie Microsoft zwrócił się o udostępnienie wszystkich materiałów uzyskanych od przedsiębiorstw, zwłaszcza od spółek Sun, IBM oraz Oracle, adresowanych bezpośrednio do pełnomocnika i OTR. Takie dokumenty nie znajdowały się w aktach Komisji w chwili otrzymania wniosku od Microsoftu, jednak właściwe służby Komisji zgodziły się zwrócić do pełnomocnika o udostępnienie takiej korespondencji (Komisja została poinformowana przez OTR, że nie odbyła się żadna wymiana korespondencji ze stronami trzecimi). Microsoft otrzymał te informacje z wyjątkiem kilku dokumentów, które uznano za poufne i niezwiązane ze sprawą.
Pismem z dnia 22 marca 2006 r. Microsoft wniósł o udostępnienie odpowiedzi, które służby Komisji otrzymały od innych przedsiębiorstw w związku z wystąpieniem, na podstawie art. 18, z żądaniem informacji. Zapewniłam dostęp do tych informacji, gdy tylko rozpatrzone zostały wnioski o objęcie klauzulą poufności wniesione przez strony trzecie. Tym samym pismem Microsoft wniósł o udostępnienie korespondencji między Komisją a jej nowym ekspertem - firmą TAEUS. Uznałam, że korespondencja ta ma charakter wewnętrzny i odrzuciłam wniosek Microsoftu. Niemniej jednak sprawdziłam, czy część tej korespondencji nie była niezbędna do zweryfikowania merytorycznej poprawności sprawozdań sporządzonych przez firmę TAEUS lub zrozumienia zastosowanej metodologii. Microsoft zakładał też, że istniała dalsza korespondencja między służbami Komisji a stronami trzecimi. Poinformowałam Microsoft, że taki fakt nie miał miejsca.
Pismem z dnia 23 maja 2006 r. Microsoft wniósł o udostępnienie dalszej korespondencji między Komisją z jednej strony, a pełnomocnikiem i firmą TAEUS z drugiej, i zwrócił się o uzyskanie aktualnego wykazu wymiany korespondencji między Komisją a stronami trzecimi oraz kopii nieopatrzonych klauzulą poufności wersji dokumentów.
W odpowiedzi z dnia 2 czerwca 2006 r. potwierdziłam swoje stanowisko co do tego, że Microsoft nie ma prawa dostępu do wewnętrznej korespondencji między Komisją z jednej strony, a firmą TAEUS lub pełnomocnikiem z drugiej. Niemniej jednak dokładnie sprawdziłam, czy korespondencja ta nie zawiera informacji niezbędnych spółce Microsoft do obrony. Ponadto upewniłam się, że do Microsoftu wysłano aktualny wykaz wymiany korespondencji między Komisją a stronami trzecimi wraz z kompletną kopią pism, które nie były poufne, ale dotyczyły zastrzeżeń przedstawionych spółce Microsoft w toku postępowania.
Złożenie ustnych wyjaśnień
W swoich uwagach z dnia 15 lutego 2006 r. Microsoft wniósł o złożenie ustnych wyjaśnień na otwartym spotkaniu wyjaśniającym. W piśmie z dnia 23 lutego 2006 r. podkreśliłam, że zgodnie z wyraźnym brzmieniem art. 14 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 złożenie ustnych wyjaśnień nie może mieć charakteru jawnego. Ponieważ ten przepis był nie tylko w interesie Microsoftu, ale również w interesie innych stron biorących udział w spotkaniu wyjaśniającym oraz w interesie samego postępowania (między innymi zachowanie powagi spotkania), uznałam, że wniosek złożony przez Microsoft nie mógł mnie skłonić do odstąpienia od tej od dawna stosowanej zasady, która gwarantowała konstruktywny i efektywny charakter składania ustnych wyjaśnień w okresie ostatnich 40 lat.
Ponieważ odrzuciłam wniosek Microsoftu o przełożenie terminu składania ustnych wyjaśnień, odbyło się ono w dniach 30 i 31 marca 2006 r.
Oprócz Microsoftu w spotkaniu wyjaśniającym wzięło udział dziewięć zainteresowanych stron, które przedstawiły swoje stanowiska.
Podczas składania ustnych wyjaśnień w żaden sposób nie ograniczono zakresu uwag, jakie mogły przedstawić te strony. Ponadto umożliwiono im wykorzystanie na złożenie wyjaśnień praktycznie całego czasu, o jaki wniosły. Z uwagi na liczbę zgromadzonych stron niektóre z nich musiały ograniczyć czas na złożenie wyjaśnień, o który wstępnie prosiły. Zachowano ogólną równowagę między wkładem Microsoftu a udziałem stron trzecich. W końcowej części spotkania wyjaśniającego spółce Microsoft pozwolono na odniesienie się do uwag stron trzecich.
Spotkanie wyjaśniające koncentrowało się głównie na informacjach dostarczonych przez Microsoft w dniu 26 grudnia 2005 r. (trzecia wersja dokumentacji technicznej). Jednakże nie interweniowałam, gdy podniesiono kwestię czwartej wersji dokumentacji technicznej przedłożonej przez Microsoft w dniu 30 stycznia 2006 r., gdyż firma TAEUS nie poruszyła tej sprawy w swoim sprawozdaniu, załączonym do opisu stanu faktycznego z dnia 10 marca 2006 r. przedstawionego przez Komisję.
Projekt wersji ostatecznej decyzji
Uważam, że projekt wersji ostatecznej decyzji nie uwzględnia żadnych innych okoliczności prawnych oprócz tych, które określono w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń, ani żadnych innych okoliczności faktycznych oprócz tych, które określono w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń lub w opisie stanu faktycznego.
W związku z powyższym stwierdzam, że w niniejszej sprawie prawo przedsiębiorstwa Microsoft i stron trzecich do złożenia wyjaśnień zostało zachowane.
Bruksela, dnia 3 lipca 2006 r.
Karen WILLIAMS
______
(1) Artykuł 5 normatywnej części ostatecznej decyzji ma następujące brzmienie:
"W odniesieniu do naruszenia określonego w art. 2 lit. a):
a) Microsoft Corporation ujawni w terminie 120 dni, licząc od daty doręczenia decyzji, informacje dotyczące interoperacyjności każdemu przedsiębiorstwu mającemu zamiar tworzyć i rozpowszechniać systemy operacyjne dla serwerów grupy roboczej oraz zezwoli tym przedsiębiorstwom na wykorzystywanie, na rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, informacji dotyczących interoperacyjności w celu stworzenia oraz rozprowadzania systemów operacyjnych dla serwerów grupy roboczej;
b) Microsoft Corporation spowoduje, aby udostępnione informacje dotyczące interoperacyjności były uaktualniane jak tylko będzie to konieczne, w możliwie najkrótszym czasie;
c) Microsoft Corporation ustanowi w terminie 120 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji, mechanizm oceny, który pozwoli zainteresowanym przedsiębiorstwom na uzyskanie w sposób efektywny informacji odnośnie do zakresu i warunków korzystania z informacji dotyczących interoperacyjności; Microsoft (...) może zastrzec rozsądne i niedyskryminujące warunki, w celu zapewnienia, że zaoferowany w tych ramach dostęp do informacji dotyczących interoperacyjności będzie wykorzystywany wyłącznie w celu oceny;" (...).
(2) Patrz art. 7 decyzji i art. 3 decyzji o pełnomocniku ds. monitorowania.
(3) Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 30 września 2003 r. w sprawach połączonych T-191/98 oraz T-212/98 do T-214/98, Atlantic Container Line, pkt 115.
