Wspólne oświadczenie Rady i przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w ramach Rady, Parlamentu Europejskiego i Komisji w sprawie polityki rozwojowej Unii Europejskiej: "Konsensus Europejski"(2006/C 46/01)
(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2006 r.)
KONSENSUS EUROPEJSKI W SPRAWIE ROZWOJU
Wyzwanie związane z rozwojem
1. Nigdy wcześniej likwidacja ubóstwa i zrównoważony rozwój nie były tak istotne. Likwidacja ubóstwa dokonuje się w świecie coraz bardziej zglobalizowanym, w którym występują coraz liczniejsze zależności; sytuacja ta tworzy nowe możliwości, ale również nowe wyzwania.
Zwalczanie światowego ubóstwa jest nie tylko obowiązkiem moralnym; przyczyni się również do zbudowania bardziej stabilnego, pokojowego, zamożnego i sprawiedliwego świata, odzwierciedlającego jest współzależność bogatszych i uboższych krajów. W takim świecie nie pozwolilibyśmy co godzinę umierać z ubóstwa 1 200 dzieciom; nie stalibyśmy z boku podczas gdy miliard ludzi walczy o przetrwanie za mniej niż dolara dziennie, a z powodu HIV/AIDS, gruźlicy i malarii umiera ponad 6 milionów ludzi rocznie. Polityka rozwojowa stanowi trzon stosunków UE(1) z wszystkimi krajami rozwijającymi się(2).
2. Współpraca na rzecz rozwoju leży w zakresie wspólnych kompetencji Wspólnoty Europejskiej(3) i Państw Członkowskich. Polityka wspólnotowa w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju jest komplementarna w stosunku do polityk realizowanych przez Państwa Członkowskie. Kraje rozwijające się ponoszą główną odpowiedzialność za swój własny rozwój. Lecz na krajach rozwiniętych również spoczywa pewna odpowiedzialność. UE, zarówno na szczeblu Państw Członkowskich, jak i Wspólnoty, pragnie z całą mocą realizować swoje zobowiązania. Dzięki wspólnej pracy UE stanowi istotny czynnik zmiany na lepsze. UE dostarcza ponad połowę światowej pomocy i jest zdecydowana, by zwiększać tę pomoc oraz jej jakość i skuteczność. UE jest również najważniejszym partnerem gospodarczym i handlowym krajów rozwijających się, oferując im, a zwłaszcza krajom najmniej rozwiniętym, szczególne korzyści handlowe.
3. Państwa Członkowskie i Wspólnota w równym stopniu kierują się podstawowymi zasadami, fundamentalnymi wartościami i celami rozwoju ustalonymi na szczeblu wielostronnym. Nasze starania na rzecz koordynacji i harmonizacji muszą przyczyniać się do zwiększania skuteczności pomocy. W tym celu, korzystając z postępu osiągniętego w ostatnich latach, "Konsensus europejski na rzecz rozwoju" po raz pierwszy przedstawia wspólną wizję, która ukierunkowuje działania UE w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju, zarówno na szczeblu Państw Członkowskich, jak i Wspólnoty. Wspomniana wspólna wizja stanowi temat pierwszej części oświadczenia; część druga dokładniej określa priorytety dotyczące konkretnych działań na szczeblu Wspólnoty oraz przedstawia politykę Wspólnoty Europejskiej kierującą urzeczywistnianiem wizji na szczeblu Wspólnoty.
4. Konsensus Europejski w sprawie rozwoju jest uzgodniony wspólnie przez Radę i przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w ramach Rady, Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego.
CZĘŚĆ I: WIZJA UE DOTYCZĄCA ROZWOJU
Pierwsza część konsensusu europejskiego w sprawie rozwoju przedstawia wspólne cele i zasady współpracy na rzecz rozwoju. Potwierdza determinację UE w sprawie likwidacji ubóstwa, odpowiedzialności, partnerstwa, zapewniania pomocy lepszej jakości i na większą skalę oraz wspierania spójności polityki na rzecz rozwoju. W duchu komplementarności będzie kierowała działaniami Wspólnoty i Państw Członkowskich w ramach współpracy na rzecz rozwoju we wszystkich krajach rozwijających się(4).