Skarga wniesiona w dniu 20 lipca 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Szwecji(Sprawa C-294/05)
(2005/C 217/60)
(Język postępowania: szwedzki)
(Dz.U.UE C z dnia 3 września 2005 r.)
W dniu 20 lipca 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez L. Ström van Lier i G. Wilmsa, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Królestwu Szwecji.
Komisja wnosi do Trybunału o:
1. stwierdzenie, że nie ustalając oraz nie zapisując na rachunek środków własnych Wspólnot pochodzących z przywozu materiałów wojennych i towarów przeznaczonych do użytku cywilnego i wojskowego oraz nie dokonując zapłaty odsetek należnych za zwłokę za okres od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2000 r., Królestwo Szwecji uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 2, 9, 10 i 11 rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. wykonującego decyzję 88/376/EWG, EURATOM w sprawie systemu środków własnych Wspólnot, w brzmieniu z dnia 31 maja 2000 r., a w okresie późniejszym, rozporządzenia Rady (WE, EURATOM) nr 1150/2000 z dnia 22 maja 2000 r. wykonującego decyzję 94/728/WE, EURATOM w sprawie systemu środków własnych Wspólnot,
2. obciążenie Królestwa Szwecji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty-
Królestwo Szwecji nie ustaliło oraz nie zapisało na rachunek środków własnych Wspólnot pochodzących z przywozu materiałów wojennych i towarów przeznaczonych do użytku cywilnego i wojskowego w okresie od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2002 r. oraz nie dokonało zapłaty odsetek należnych za zwłokę. Rząd Szwecji twierdzi, że art. 296 ust. 1 lit. b) WE uprawnia Państwa Członkowskie do podjęcia jednostronnej decyzji o zwolnieniu z cła przywozowego materiałów wojennych i towarów przeznaczonych do użytku jednocześnie cywilnego i wojskowego z powodów związanych z obroną narodową, a także do zachowania tajemnicy wojskowej oraz przestrzegania umów międzynarodowych zawartych w zakresie gwarancji bezpieczeństwa wojskowego. Komisja twierdzi, że Państwa Członkowskie nie mogą powoływać się na art. 296 ust. 1 lit. b) WE w celu wycofania środków własnych z budżetu Wspólnoty. W każdym razie to na Państwach Członkowskich spoczywa obowiązek udowodnienia, że zwolnienie z cła materiałów wojennych i towarów przeznaczonych do użytku jednocześnie cywilnego i wojskowego, a w konsekwencji, nieustalenie oraz niezapisanie środków własnych na rachunek jest konieczne w celu ochrony podstawowych interesów jego bezpieczeństwa. Komisja jest zdania, że Królestwo Szwecji nie udowodniło tego w dostatecznym stopniu.
