Skarga wniesiona w dniu 14 lutego 2005 r. przez Jacquesa Wunenburgera przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-71/05)
(2005/C 106/72)
(Język postępowania: francuski)
(Dz.U.UE C z dnia 30 kwietnia 2005 r.)
W dniu 14 lutego 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Jacquesa Wunenburgera zamieszkałego w Zagrzebiu (Chorwacja), reprezentowanego przez adwokata Erica Boigelota, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Skarżący wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
1. uchylenie projektu sprawozdania z oceny za okres od dnia 1 lipca 1997 r. do dnia 30 czerwca 1999 r. przedstawionego skarżącemu w dniu 22 marca 2002 r.,
2. uchylenie projektu sprawozdania z oceny za okres od dnia 1 lipca 1999 r. do dnia 30 czerwca 2001 r. przedstawionego skarżącemu w dniu 22 marca 2002 r.,
3. przyznanie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wynikającą z braku w aktach personalnych skarżącego sprawozdania z oceny za okresy 1997-1999 i 1999-2002 oraz z wywołanej szkody w jego karierze, uszczerbku oszacowanego ex aequo et bono na kwotę 9.996 euro z zastrzeżeniem możliwości podwyższenia tej kwoty w toku postępowania,
4. obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania
Zarzuty i główne argumenty:
W niniejszej sprawie skarżący utrzymuje, iż od okresu oceny 1997-1999 nie otrzymał on ostatecznych sprawozdań z oceny.
W tym względzie przypomina on, że z utrwalonego orzecznictwa wynika, iż sprawozdanie z oceny nie może zostać uchylone z samego względu, że zostało one sporządzone zbyt późno, chyba że zaistniały szczególne okoliczności. Tego typu okoliczność może stanowić takie opóźnienie w ich sporządzeniu, gdy oceniający nie mogą już przypomnieć sobie wykonanych zadań. Ma to miejsce w przypadku projektów sprawozdań z oceny w niniejszej sprawie.
Dla poparcia swoich żądań skarżący podnosi:
– Naruszenie art. 225 akapit pierwszy, art. 26 i art. 43 regulaminu, jak również ogólnych przepisów wykonawczych związanych ze stosowaniem art. 43 regulaminu odnoszących się do procedury sporządzenia sprawozdania z oceny.
– Wystąpienie w niniejszej sprawie przekroczenia kompetencji.
– Naruszenie określonych ogólnych zasad prawa, takich jak poszanowanie prawa do obrony, zasada dobrej administracji, zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań i zachowanie należytej staranności, zasada równości traktowania oraz zasad zobowiązujących organ powołujący do wydawania decyzji wyłącznie z prawnie dopuszczalnych względów faktycznych lub prawnych, tzn. istotnych i niedotkniętych oczywistymi błędami w ocenie.
